Vagebond

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Ja, het is een leuk plaatje, dat moet gezegd

[Vagebond]

Zo, nu ga ik slapen....4:26u

[Vagebond]

Het is 9:14u: na een kleine 5 uur slaap dus al weer wakker, als dat niet komt door enige mate van paniekgevoelens, dan weet ik het ook niet meer...Klotezooi

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Nou ja, dat wil ik toch helemaal niet, ik wil dat alles perfect zonder enig wolkje aan de lucht verloopt. Precies zoals ik dat als jong meisje altijd gedroomd had maar nooit om me heen zag....Getver, ik ben een godvergeten perfectionist, ik kan zelf niet eens aan mijn eisen voldoen, laat staan een ander...

Oke, bovenstaande antwoord was een kwestie van paniekvoetbal denk ik. Vanwege het relatieplaatje, dat nu als een razende door mijn hoofd dendert, ben ik elke vorm van helderheid al een aantal uren kwijt, dus als ik aan het raaskallen ben dan komt dat daardoor, helemaal in mijn eigen bubbel, de buitenwereld onzichtbaar. Omdat ik dus zo in paniek raak alleen al door de gedachte aan relaties heb ik besloten e.e.a. in kleine stukjes op te breken, in de hoop dat ik daardoor mijn helderheid weer terug krijg. We gaan van start, holadieee.

Relaties...

Ja en dan komt toch W. op de proppen, wat vind ik nu zo fijn aan mijn niet-relatie met hem? Dat hij niet met me praat, dat hij zwijgt in alle talen. Op die manier, wanneer het in relaties gaat om spiegels gaat, wordt ik niet afgeleid door wat de ander zegt en of doet. Ja, dat vind ik heel fijn, waarom vind ik dat dan zo fijn?
Ik denk, maar dat weet ik niet zeker....dat dat komt omdat ik dan zeker weet dat dat wat ik zie over mij gaat en niet over de ander, want die ander doet immers niks, die zit alleen maar spiegel te wezen....Wanneer de ander ook beweegt hoe weet ik dan wat van mij is en wat van de ander? Dat weet ik namelijk niet omdat voor mij in mijn innerlijk geen grens tussen mijn en dijn bestaat en is dus alles van mij zelfs de gedachten en gevoelens van die ander. En ja, hoor hier begint de paniek echt toe te slaan. Ik weet niet hoe dat moet, hoe moet ik daar dan mee om gaan? Daarom hou ik zo van de stilte van de niet-relatie, dat is allemaal helder en duidelijk....

Wow, die raakt

Oké

Oké

Oké, even diep ademhalen...

Droog je tranen pierrot, droog je tranen..

Oké

En door....

Goed tweede punt:

De allerleukste relatie die ik in het verleden ooit gehad heb was ook een niet-relatie. Hoe die precies begonnen is weet ik niet meer precies maar deze jongeman stond in de vriendengroep bekend als een nogal arrogante blauwe smurf, smurf vanwege zijn lengte. O ja, ik geloof dat het startte met het gegeven dat ik geïntrigeerd raakte door wat er achter die arrogantie stak, en daar leek een echt heel leuke en lieve jongen te zitten, en zo is het begonnen.... Hij en ik belanden tussen de lakens en dat was echt...nou het was echt. S'ochtends gezellig samen ontbijten en daarna ieders zijn weegs. We zagen elkaar soms weken niet op die manier en dan ineens kon het zo zijn dat we elkaar in de kroeg aankeken en dan was het duidelijk dat we samen naar huis zouden gaan, helaas is hij jaren later ten onder gegaan vanwege coke gebruik, vele van mijn vrienden van toentertijd trouwens..

Hoe dan ook wat was er nu zo leuk aan die relatie, de vrijheid, de ongebondenheid, de ontspannenheid, de niet-relatie.

Waarom ben ik dan nu zo in paniek, nou dat lijkt me helder, ik heb een zeker plaatje in mijn hoofd van hoe een relatie er uit zou moeten zien, en dat ziet er bij mij uit als een gevangenis, en ik heb mijn vrijheid lief. Dat werkt zelfs door in mijn werkt lag ik mij vanochtend te bedenken. Ik heb jaren als vaste nachtdienst op een afdeling gewerkt en mijn collega's plachten mij altijd uit te lachen omdat ik niet aan een vast contract wilde beginnen, ik ben op die afdeling minstens 5 jaar gedetacheerd geweest, en idd Vagebond was weg op het moment dat de baas tegen haar zei:" nu is het genoeg geweest, je gaat aan een contract of je gaat. Nu Vagebond ging, ze wist niet hoe hard ze moest wegrennen....

Dus ja dat, het idee van vast zitten...Ja, het zit natuurlijk in mijn kop, maar dit is iets dat nogal vast in mijn kop zit...

Mai, dat was ff een verhaal zo op de vroege Zondagochtend, waar ik voor nu nog even niet meer verder kom....

O ja, en komt verdikkeme heel stiekem nog om de hoek, met zachte stem:" vergeet je niet te zeggen dat je vindt het eigenlijk ook niet waard bent, oftewel niet goed genoeg, niet leuk genoeg, niet lief genoeg dat soort van zaken," om het nog even wat gemakkelijker te maken...

O God, mens zijn, zo complex echt, was ik nog maar in de hemel, daar heb je dit soort van ellende niet....Heimwee..

[Vagebond]

Zo na het schrijven van de vorige post dacht ik:" ik ga nog ff wat slaap pakken," maar nee hoor, raast ineens, ja ik zag kermit en miss piggy ergens op de maan verliefd naar sterren zitten staren, de gedachte verliefdheid door mijn hoofd.....
Echt, wie dat heeft uitgevonden moeten ze ook ophangen aan de hoogste te vinden boom. Ik snap niet dat mensen dat zo lekker vinden, echt niet, uitputtend en afschuwelijk is het, iets dat het liefst vermeden moet worden of anders zo snel mogelijk de nek omgedraaid worden. En nee het maakt mij niet uit of e.e.a. wederzijds is of niet, het is en blijft een kloten gevoel. Verliefdheid is net als drugs, ik hou niet van drugs, mijn tijd mee gehad, zo hou ik ook niet van verliefdheid, mijn tijd mee gehad. Maar verliefdheid is toch net ff anders dan het nemen van drugs op vrijwillige basis, je hebt er namelijk niks over te zeggen. Verliefdheid gebeurd, helaas. Het verraad van het lichaam, ja ik ga ff lekker te keer, WiNk

Zo en nu denkt iedereen natuurlijk dat Vagebond verliefd is....Nee Vagebond is niet verliefd, Vagebond heeft een herbeleving, het gevoel van verliefdheid is traumatisch voor Vagebond....
Vagebond had het gewoon gezellig met kabu, tot ze zo stom was om te zeggen dat wel samen met hem naar te melkweg wilde kijken, totaal niet in de gaten hebbend dat dat als romantisch gezien kon worden, en toen ging het los in Vagebond brein de woorden; GEVAAR, STOP, KEER TERUG, NU kwam met grote koeienletters in beeld. Ach ja, welke macht heeft het verleden dan nog? Alles wat daar nog zit moet er toch ook een keer uit

Ja, ik ben zo onnozel hier in, niet normaal, gewoon...Working through it.

[Vagebond]

Ja dan nog wat, het houd maar niet op.....

Wat al mensen mij leuk vinden, wat dan? Zojuist ervaren, en het lost tgt ook mysterie op waar ik al jaren last van heb. Het zijn niet alleen de woorden die ik hoor, maar ook het gevoel dat men erbij heeft. Wat dat met mij doet, lichamelijk ook, want dat wil ook een graantje mee pikken, vind ik zo mogelijk nog enger dan wanneer men mij niet mag, ten minste dat verzin ik nu ter plekke. Het meest comfortabel voelt het voor mij als ik niks voel....

Maar goed wanneer ik dan gevoel van aardig helemaal in mij toe laat, slaat te paniek toe want wat nu dan? Ik ben niks, ik heb niks, geen vrienden, geen familie, geen hobby's, geen idee wat ik leuk vind of niet, tot nu toe waren de dingen die ik deed vooral mechanische bezigheden, bang om naar buiten te gaan, behalve functioneel. Nadat ik mijn hele leven bezig geweest om tot hier te komen, geen tijd gehad me ook maar met iets anders bezig te houden dan dat, ben ik nu als een baby in een volwassen lijf, en dus wil ik nu vluchten, me onzichtbaar maken want ik ben niks, ik heb niks, ik kan niks en ik weet niks, hoe kun je mij nu aardig vinden en je zo voelen over mij? Ik snap het niet.

In de sessie bij Marianne vorige week was er nog een derde bij die fungeerde als observator. In de nabespreking zei:" Vagebond, ik denk dat het nu toch echt tijd wordt dat je gaat proberen contact te leggen met mensen." Ja, en ze heeft gelijk.

Nou, wat een ontboezeming weer....

Droog je tranen pierrot, droog je tranen.

En weg...

[Iona]

Vagebond het raakt me wat je schrijft over je minderwaardigheids gevoelens en je behoefte aan intimiteit en het afstoten ervan.
Ik herken er veel van. Ook de "veilige" thuishaven alleen met jezelf.

Jaren geleden vroeg iemand me ben je misschien a-seksueel? Is dit misschien jouw natuurlijke staat van zijn in deze?
Ik merkte dat het een rake vraag was en ging op onderzoek uit.
Dat onderzoek heeft me veel gebracht.
Ik herkende veel maar niet alles.
Dat niet alles had met verwachtingen te maken waardoor ik me niet mee vrij kon voelen.
Zonder verwachtingen stroomt het.

Ik heb me hier in het verleden geweld mee aangedaan toen ik ervan uitging dat er iets met mij niet klopte.
Vanaf toen mij de ogen opengingen kon ik mezelf wel te goeder trouw zijn.

Er is een boek over hechting en liefde.
Hier wordt gesproken over het onderscheid in drie hechtingsstijlen:
- Angstig: houdt mijn partner wel genoeg van mij?
- Vermijdend: intimiteit betekent verlies van onafhankelijkheid
- Veilig: geen moeite en van nature warm en liefdevol

- Leer wanneer alle alarmbellen moeten gaan rinkelen en hoe je een "veilige" partner kunt
herkennen. Maar onthoud vooral: ook jij kunt liefde vinden en behouden.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Vagebond het raakt me wat je schrijft over je minderwaardigheids gevoelens en je behoefte aan intimiteit en het afstoten ervan.

Zie het parallel lopen met wat ik gisteren schreef in het topic Kambo & Bufo (5-Meo-DMT)...

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Liliths mythologie vertelt ons iets over het negatieve zelfbeeld, en de minderwaardigheidsgevoelens die veel vrouwen hebben, en die hen in de weg staan om éénwording met hun Animus te bereiken.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Dit is echt zo'n abacadabra voor mij kabu. Ik zou niet eens weten hoe dat moet persoonlijke relaties, het is voor mij echt een voltrekt geheimzinnig iets. Maar eerlijk is eerlijk ik zit we met rooie oortjes te luisteren hoor...

Waar die kermit toch mee komt aandraven. WiNk

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Vagebond het raakt me wat je schrijft over je minderwaardigheids gevoelens en je behoefte aan intimiteit en het afstoten ervan.
Ik herken er veel van. Ook de "veilige" thuishaven alleen met jezelf.

Ik moest even denken over die minderwaardigheidsgevoelens, want ik dacht:" hoezo? Ik heb die toch helemaal niet," kan je nagaan hoe zacht die stem was dat ik het nu al weer vergeten was. Bij mij komt het uit mijn jeugd waar ik als HSP kind mij nooit heb thuis gevoeld in mijn familie. Ik pikte alle gevoelens van o.a. mijn ouders en andere opvoeders in de maatschappij over o.a. mij/anderen/zichzelf feilloos op. Ondertussen was ik vooral een lastig kind, niet goed genoeg, niet lief genoeg ect. terwijl niemand mij werkelijk zag, en of kon zien, dus ik was niet gezien. Ik zat thuis alle dagen boven op mijn kamer om maar niets te hoeven voelen van hen die beneden zaten, zo bang was ik voor al mijn ervaren/zien. Mijn moeder zei later dat ze maar lieten vanuit respect voor mij. Toen ze hoorde hoe ik e.e.a. werkelijk had ervaren vond ze dat heel erg. M.a.w. ik heb emotionele verwaarlozing ervaren, dus in die zin heb ik echt wel een klap van de molen gehad.

Oh en er zit me nog een boertje dwars dat er uit moet:
Ik wil nog iets over mijn vader zeggen in deze, waarom ik nog altijd kwaad op hem ben, is dat hij het wel zag maar er niks aan deed omdat hij mijn moeder de kans wilde geven mij te leren zien. Echt, wat ben je voor een klootzak dat je je kind, dat dag in dag uit lijd, opoffert voor je geliefde omdat die zo nodig iets moet leren... Werkelijk waar. totale verbijstering en dan moet ik hem in liefde ontvangen, nou dat kan ik voorlopig echt nog niet....Oke dan, die oprisping kwam er nog even achteraan...

Jaren geleden vroeg iemand me ben je misschien a-seksueel? Is dit misschien jouw natuurlijke staat van zijn in deze?
Ik merkte dat het een rake vraag was en ging op onderzoek uit.
Dat onderzoek heeft me veel gebracht.
Ik herkende veel maar niet alles.

Nee, ik ben beslist niet A-seksueel. Ik vind seksualiteit tot op zeker vlak wel een dingetje waar ik op dit moment nog even niet meer over kwijt wil, dan er ergens hier in dit topic wel iets over beschreven staat..

Dat niet alles had met verwachtingen te maken waardoor ik me niet mee vrij kon voelen.
Zonder verwachtingen stroomt het.

Klopt, kan zijn, dat ik me al bijvoorbaat schrap zet voor wat evt. zou kunnen komen. Hoe het ook is, ik denk dat ik een manier gevonden heb om met e.e.a. om te kunnen gaan, kan er nog niet veel over zeggen.

Ik heb me hier in het verleden geweld mee aangedaan toen ik ervan uitging dat er iets met mij niet klopte.
Vanaf toen mij de ogen opengingen kon ik mezelf wel te goeder trouw zijn.

Ik weet natuurlijk niet op welke manier jij jezelf geweld hebt aan gedaan, en hoef je ook niks over te zeggen Iona, maar weet dat ik het wel herken...

Er is een boek over hechting en liefde.
Hier wordt gesproken over het onderscheid in drie hechtingsstijlen:
- Angstig: houdt mijn partner wel genoeg van mij?
- Vermijdend: intimiteit betekent verlies van onafhankelijkheid
- Veilig: geen moeite en van nature warm en liefdevol

Nou, dat is niet zo moeilijk voor mij, het zal nr. 2 zijn

- Leer wanneer alle alarmbellen moeten gaan rinkelen en hoe je een "veilige" partner kunt
herkennen.

Ik herken überhaubt niet zo iets als een kandidaat partner, denk ook niet dat ik dat had aangekund. Ik hoef alleen maar te kijken naar mijn werkelijk over de top reaktie bij een onschuldig plaatje, met bijbehorende tekst, geplaatst door kabu, die volgens mij geen vlieg kwaad meer doet, echt het is van de zotten...

Maar onthoud vooral: ook jij kunt liefde vinden en behouden.

Dat is lief gezegd Iona, maar ik ben bang dat de liefde mij moet vinden en wanneer de liefde mij vind zal ik de liefde ook vinden, zoiets denk ik, maar ik ben op dit moment echt niet bij mij volle verstand, dus misschien schrijf ik wel iets heel stoms...

Iona, thanks voor je reaktie

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

M.a.w. ik heb emotionele verwaarlozing ervaren,...

Andere uitdrukking die hetzelfde betekend is "emotioneel concentratie kamp".