Vloeken en tieren

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Niets mis met het ego...
Het ligt er maar aan of je heilig in je verhalen gelooft of dat je spel en speler los van elkaar kunt zien.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Niets mis met het ego...
Het ligt er maar aan of je heilig in je verhalen gelooft of dat je spel en speler los van elkaar kunt zien.

Er mee eens... maar..

Dan reist de vraag voor mij, is het jouw ego die jou nu deed beslissen om deze zin neer te zetten? Was het een verdedigende ego, onbewust van zijn geraaktheid? Typte je uit geraaktheid?
Wat voegt werkelijk de zin die je schreef jou toe?

Het kwam op mij als verdediging over, je zin, en daarin wil ik jou weer op je ego attenderen. Ik werd geraakt door dat wat ik meende op te merken, daarin wil ik mezelf op attenderen. Mijn geraaktheid.

Ik begin een egoJager te worden.

Mijn belangrijkste vraag is Diane, is mijn daad gewenst? Als ik de indruk heb dat jij uit onbewustheid typt, wil je dat ik je erop attendeer?
Want als je je dat niet wenst, zal ik alleen maar naar
mijn eigen 'beweging' kijken.

Waarom wil ik jou op je onbewustheid attenderen?

Maar hopelijk eerst je antwoord op mijn vraag over het gewenst zijn van erop attenderen, op dat wat ik als onbewustheid zie.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Het zal je misschien verbazen. Maar zelfs tijdens een gesprek kunnen woorden gewoon tevoorschijn komen zonder dat er van enige emotie sprake is in de zin van "persoonlijk aantrekken" o.i.d.

Dat verbaast me totaal niet. Ik ken dat ook namelijk.
Waar ik meer aandacht aan schenk, zijn de woorden die uit geraaktheid verschijnen.


Maar voor dat ik verder ga, wacht ik op je antwoord. Stel, ik meen bij jou onbewustheid op te merken, is het voor jou gewenst dat ik jou daar op attendeer?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Niets mis met het ego...
Het ligt er maar aan of je heilig in je verhalen gelooft of dat je spel en speler los van elkaar kunt zien.

Nu we het ego weet terug op de kaart gezet hebben als niet zijnde iets wat weg moet, wil dat nog niet zeggen dat er niets mis is met het ego.

Er is van alles mis met het ego en dat blijkt hier ook. Geraaktheden zijn afkomstig van dat ego dus is het wel zaak om de essentie van het ego te kennen.

Zelfonderzoek wederom, wat hamer ik hier op hé ? Eigenaardig dat onbegrip en onbewustheid aangaande de aard van het ego steeds weer onderzoek vergt.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Nu we het ego weet terug op de kaart gezet hebben als niet zijnde iets wat weg moet, wil dat nog niet zeggen dat er niets mis is met het ego.

Er is van alles mis met het ego en dat blijkt hier ook. Geraaktheden zijn afkomstig van dat ego dus is het wel zaak om de essentie van het ego te kennen.

Zelfonderzoek wederom, wat hamer ik hier op hé ? Eigenaardig dat onbegrip en onbewustheid aangaande de aard van het ego steeds weer onderzoek vergt.

Denk dat dat in wezen ook niet anders was bedoeld.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Denk dat dat in wezen ook niet anders was bedoeld.

Ik denk toch van wel, het is een antwoord op het getriggerd zijn van een ego. Dat wil niet zeggen dat je er nu maar niks meer aan moet doen. Een getriggerd zijn van het ego vraagt om onderzoek en dat gaat zich meestal naar buiten toe afspelen.

Er is een dader en een slachtoffer en jij voelt je doorgaans de laatste en hoopt de dader te kunnen bekeren. Maar het vraagt een intern onderzoek naar wat dat is dat er getriggerd is geworden.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik denk toch van wel, het is een antwoord op het getriggerd zijn van een ego. Dat wil niet zeggen dat je er nu maar niks meer aan moet doen. Een getriggerd zijn van het ego vraagt om onderzoek en dat gaat zich meestal naar buiten toe afspelen.

Er is een dader en een slachtoffer en jij voelt je doorgaans de laatste en hoopt de dader te kunnen bekeren. Maar het vraagt een intern onderzoek naar wat dat is dat er getriggerd is geworden.

Is een ego niet zo wie zo altijd al getriggerd op het moment dat het antwoord geeft? Dan zou je je bij ieder antwoord af kunnen vragen waarom zeg ik dat nu. Ik merk dat dat erg vermoeiend kan zijn en niet in elke situatie haalbaar.
Is het altijd wel nodig? Of alleen als iets knelt. Hoe zie jij dat ?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Is een ego niet zo wie zo altijd al getriggerd op het moment dat het antwoord geeft? Dan zou je je bij ieder antwoord af kunnen vragen waarom zeg ik dat nu. Ik merk dat dat erg vermoeiend kan zijn en niet in elke situatie haalbaar.
Is het altijd wel nodig? Of alleen als iets knelt. Hoe zie jij dat ?

Misschien is getriggerd daarom het goede woord niet, geraaktheid dekt mogelijk beter de lading. Als bij geraaktheid een emotie betrokken is en bij getriggerd niet, dan kunnen we die twee misschien daarmee van elkaar onderscheiden.

Getriggerd zijn om te reageren daarbij hoeft de persoon in zijn subjectieve beleving geen raakvlak te hebben. Hij heeft eigenlijk geen plausibele reden waarom hij reageert, het is gewoon dat wat hij constateert te doen.

Een ego wil, moet of ervaart er duidelijk wat mee, hij is oftewel gevleid of geraakt en een speelbal van de externe factoren. Dat is niet bepaald prettig lijkt mij en in het psychologische vlak kan daar wat aan gedaan worden.

Met zelfonderzoek naar de aard van het ego komt de verbondenheid ermee op losse schroeven te staan en verdwijnt de geraaktheid.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Misschien is getriggerd daarom het goede woord niet, geraaktheid dekt mogelijk beter de lading. Als bij geraaktheid een emotie betrokken is en bij getriggerd niet, dan kunnen we die twee misschien daarmee van elkaar onderscheiden.

Getriggerd zijn om te reageren daarbij hoeft de persoon in zijn subjectieve beleving geen raakvlak te hebben. Hij heeft eigenlijk geen plausibele reden waarom hij reageert, het is gewoon dat wat hij constateert te doen.

Een ego wil, moet of ervaart er duidelijk wat mee, hij is oftewel gevleid of geraakt en een speelbal van de externe factoren. Dat is niet bepaald prettig lijkt mij en in het psychologische vlak kan daar wat aan gedaan worden.


Met zelfonderzoek naar de aard van het ego komt de verbondenheid ermee op losse schroeven te staan en verdwijnt de geraaktheid.

Ja mooi duidelijk je uitleg. Ik vraag mij wel af of je in elk geval duidelijk kunt waarnemen of het vetgedrukte aan de orde is. Waarschijnlijk wel als je helemaal vrij bent van enige geraaktheid. De 2de alinea zou jezelf ook kunnen uitnodigen om juist niet te reageren en het bij jezelf te houden en te onderzoeken. Zeker als deze spanning zo voelbaar en onprettig is zoals je het beschrijft.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Er mee eens... maar..

Dan reist de vraag voor mij, is het jouw ego die jou nu deed beslissen om deze zin neer te zetten? Was het een verdedigende ego, onbewust van zijn geraaktheid? Typte je uit geraaktheid?
Wat voegt werkelijk de zin die je schreef jou toe?

Het kwam op mij als verdediging over, je zin, en daarin wil ik jou weer op je ego attenderen. Ik werd geraakt door dat wat ik meende op te merken, daarin wil ik mezelf op attenderen. Mijn geraaktheid.

Ik begin een egoJager te worden.

Mijn belangrijkste vraag is Diane, is mijn daad gewenst? Als ik de indruk heb dat jij uit onbewustheid typt, wil je dat ik je erop attendeer?
Want als je je dat niet wenst, zal ik alleen maar naar
mijn eigen 'beweging' kijken.

Waarom wil ik jou op je onbewustheid attenderen?

Maar hopelijk eerst je antwoord op mijn vraag over het gewenst zijn van erop attenderen, op dat wat ik als onbewustheid zie.

Als ik dingen schrijf of lees kan ik rustig zeggen dat ik meestal gewoon schrijf wat zomaar in me opkomt zonder enig gevoel van een bepaalde emotie. Ik begrijp wat je bedoelt hoor. Heb geleerd dat juist als er emoties bij komen kijken dit een wake up call is om naar de achterliggende gedachte/overtuiging te kijken.

Wat mij betreft mag je zoveel wijzen als je wilt Mihaela, ik word er niet heet of koud van. Maar besef wel dat hetgeen je meent te zien altijd een projectie van je eigen geest is.

Het verbaast me wel (en dat is een soort van emotie) dat je je zo gedreven voelt om de ego's van anderen te bejagen. Naar mijn ervaring schiet je hier geen reet mee op. Integendeel, het verhindert eerder om de beelden in je spiegel eens aan een onderzoek te onderwerpen.

Overigens is dit wat nu kennelijk bij je gebeurt. Het kost wat tijd en inzicht om dit proces wat ik ook veelvuldig heb doorgemaakt en nog wel eens te beperken tot het eigen lichaam/geestsysteem.