11 January 2015, 15:22 | #141 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Ook iets waar advaita zich een beetje tegen verzet, niet, want de tijd bestaat zo gezegd alleen in onze menselijke bekrompenheid...? |
|
11 January 2015, 15:23 | #142 | ||||
Voormalig lid
Geregistreerd: 30 June 2014
Berichten: 238
|
Citaat:
Ramana Maharsi heeft dat schitterend verwoord. Hij zei: 'Een concept gebruik je als een doorn om een andere doorn, die in je voet zit, te verwijderen. Als dat gebeurd is, gooi je beide doornen weg.' Dan ben je vrij van concepten. Maar als je één concept meedraagt, heb je er een heleboel die de waarheid aan het oog onttrekken. Dus voel je vrij om je van concepten te bedienen. Maar als je ze eenmaal hebt gebruikt, gooi je ze weer weg. Het proces van het denken ontneemt de mens het zicht op onderling afhankelijke tegendelen. Het denken neigt meestal naar het één of het ander. Vandaar dat de complementaire aard van de meeste dingen niet wordt gezien." Citaat:
WiNk Citaat:
Citaat:
|
||||
11 January 2015, 15:33 | #143 | ||
Actuaris
Geregistreerd: 20 November 2014
Berichten: 589
|
Citaat:
Bewustzijn bevindt zich op het 'wrijvingsvlak' van de geziene en ongeziene wereld. God, het Al is zowel geziene als ongeziene wereld + bewustzijn. Bewustzijn is het onveranderlijke, het eeuwige, derhalve is het ook onzin om van verruimd bewustzijn te spreken. Het Al kan niet worden waargenomen, men kan het alleen 'zijn'. Citaat:
De vraag stellen is de vraag zijn. |
||
11 January 2015, 15:44 | #144 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Ik ga het proberen duidelijk te zeggen al hoewel het een gedachte is die pas nu bij mij opkomt. Neem dat het al een veld is waaruit er gedachten, ideeën, gevoelens, ervaringen, .... naar boven wellen, die hun Eigen leven gaan leiden door zich in eerste instantie te verdichten en door zich van het al af te scheiden... Dat afgescheiden deel gaat zijn Eigen weg.... eerst en vooral door verdichting (zouden we materialisatie en verdwazing kunnen noemen) en door verdere afscheiding... zelfs zover dat er levende wezens uit geboren worden... Elk afgescheiden 'zijn' gaat op een bepaald ogenblik groeien naar bewustzijn, maar om zich dan van zichzelf bewust te kunnen zijn moet men zichzelf eerst kunnen zien als een afgescheiden deel van het geheel... En daarna gaan we de weg terug; we zijn ons bewust van onszelf en we worden ons meer en meer bewust van de grenzen die ons als afgescheiden deel vormen; en we gaan die grenzen terug afbreken om uiteindelijk terug in het oerveld terecht te komen... |
|
11 January 2015, 15:59 | #145 |
Voormalig lid
Geregistreerd: 30 June 2014
Berichten: 238
|
Ah, ok. Jazeker veegt de waarheid zijn broek daaraan, alleen zij die nog niet ontwaakt zijn houden zich daar mee bezig.
|
11 January 2015, 16:13 | #146 | |
Voormalig lid
Geregistreerd: 30 June 2014
Berichten: 238
|
Citaat:
Ik kon het zo niet zeggen. Zo zien aandachtige lezers hier die in staat zijn waarheid te herkennen maar weer wat ze hier aan ons hebben h?. Ik geef de voorzet en jij kopt em erin. Maar Renoir / Laurens ziet de waarde en waarheid niet, hij is ons liever kwijt dan rijk. |
|
11 January 2015, 18:21 | #147 | |||
Asprirant lid
Geregistreerd: 29 September 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Betekent jouw interpretatie van deze zinnen dat jij het "juister" (of meer waarheid bevattend) vindt dat er geen iemand (meer) is die ideeën claimt als zijnde van hem/haar? Dat aan ideeën dus geen (persoonlijk) auteursrecht kan/mag worden toegekend omdat het een "gemeenschappelijk goed" betreft (ze "ontspringen" immers uit het bewustzijn waar we ALLEN deel van uitmaken)? Twijfel je misschien aan de zinvolheid van de ervaring van afgescheidenheid en zou deze er volgens jou dus beter "niet zijn"? Citaat:
Citaat:
Ik heb mogen ontdekken wat het is om een niet-iemand te zijn (zonder "eigen" wil, zonder "grenzen", zonder datgene wat velen dus ego noemen) en hoe het is om een iemand te zijn m?t een eigen wil maar zonder fundamenteel vertrouwen daar in (me niet verbonden voelen met de scheppingskracht). Dat deze ervaringen allemaal logische gevolgen zijn van bepaalde (als "waar" aangenomen) ideeën/overtuigingen omtrent mezelf/de wereld/het leven/God is iets waar ik de laatste 5 jaar gaandeweg meer en meer "zicht" op gekregen heb. En dat kon alleen door me bewust te worden van (het licht van bewustzijn te laten schijnen op) datgene wat tot dan toe "in het verborgene" leefde... |
|||
11 January 2015, 19:22 | #148 | ||
Asprirant lid
Geregistreerd: 29 September 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Citaat:
Ik vind de tijd een prachtige "uitvinding" van het bewustzijn, maar zoals met alles kan (de beleving van) tijd ook beperking inhouden, afhankelijk van je visie op dat fenomeen en de manier waarop je er mee omgaat. We leven als collectieve mensheid momenteel inderdaad in een continuüm dat bepaald lijkt te worden door tijd/ruimte maar dat betekent voor mij geen beperking (bekrompenheid zoals jij het verwoordt) omdat het verleggen van de zogenaamde grenzen van dit continuüm ook tot de menselijke mogelijkheden behoort... |
||
11 January 2015, 19:57 | #149 | ||||
Asprirant lid
Geregistreerd: 29 September 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Licht brengen in mijn eigen "duistere" wereld is al een voltijdse dagtaak; DE wereld zal dus nog wat geduld moeten hebben... WiNk |
||||
11 January 2015, 20:45 | #150 | ||
Voormalig lid
Geregistreerd: 30 June 2014
Berichten: 238
|
Citaat:
Citaat:
Zo heb ik in het voorbije half jaar geleerd dat het idee 'ik heb een relatie' of 'ik ben in een relatie' als gevolg heeft dat ik lijd. Met het idee van een band, verhouding, binding komen verwachtingen, herinneringen aan voorbije relatie en verdere persoonlijke en cultureel geconditioneerde mentale concepten over wat een relatie zou moeten zijn. Sowieso zal niet iedereen zich daar in herkennen. Vandaar dat ik duidelijk over mezelf spreek. Ik zie mij ook niet concept-vrij hoor. |
||