Advaita in de praktijk, deel 2

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Renoir heeft (nog) niet gereageerd op mijn voorstel.
Dat is trouwens zijn goed recht, hoor.

Ik sta er niet over te jodelen, maar je kunt naar het draadje tweegesprekken gaan en iemand uitnodigen. Zoals ook BB (Bigbear niet Berend Botje) dat daar gedaan heeft. Kan iemand alsnog een keer besluiten met je 'in zee te gaan'.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het zal een oppervlakkig zelf onderzoekje echt niet in de weg zitten.

Als je dat nou eens niet be-/veroordeeld tot oppervlakkig, al was het maar, omdat je er eigenlijk helemaal niet denigrerend over wilt doen.
Ik kan me nl. niet voorstellen, dat je dat werkelijk wilt, omdat je begaan bent met je medemensen.
Het is niet nodig op deze wijze te classificeren, het doet Zelfonderzoek niet tekort.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Juist, en vervolgens Renoir afgeven op mensen die wel het lef hebben om zichzelf onder ogen te zien.
Zeker komt dat hevig over, oprechte zelfkennis dan, want het is geen pretje om jezelf echt te leren kennen, maar daar weet Renoir niets van, hij heeft dat stuk overgeslagen, en doet dat nog steeds.

want het is geen pretje om jezelf echt te leren kennen, maar daar weet Renoir niets van, hij heeft dat stuk overgeslagen, en doet dat nog steeds.

Ik heb er geen bezwaar tegen om ego als soort duiveltje te zien, waartegen moet worden opgetreden. Maar ego veroorzaakt ook lijden. Wanneer ik naar oorlog Syri? kijk, zie ik uit ego zowel strijd als lijden voortkomen. Ziekte, verval, armoede, gevangenschap, verlies worden door ego begrepen als lijden.
Uiteraard heeft lijden ook een nuttige functie, daar het mensen uit het duister leidt. Wanneer men aan zelfonderzoek doet (op welke wijze dan ook) wordt men met lijden geconfronteerd. Men worstelt zich door de stof, en worstelt met ego. Ik vind dit uitermate dapper. Dit aspect vraagt m.i. dan ook om heling, mededogen, begrip en liefde, niet om harde aanpak. Door te shockeren, te schelden, te beledigen strooi je extra zout in de wond, en in mijn optiek riekt dit naar wreedheid.
Tot slot even dit. Voorzover iemand meent dat ik zwelg in zieligheid en medelijden; ik bekijk zoiets als lijden geheel neutraal.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

In het begin was dat heel zwaar, en gaande weg word ik er handiger in.

Ja, in jezelf, en de omgeving, voor de gek houden!

Neem het van me aan, het is lichter geworden voor jezelf, maar je bent er niets in veranderd.

Je bent aardig op weg naar een comfortzone, of heb je dat al bereikt?

Comfortzone is namelijk het punt waarin jij vrede hebt met jezelf, maar in de diepte sluimert je onbewustheid nog steeds. Je problematiek is nu alleen goed bedekt, en je denkt vrij van te zijn. Je Denken is je baas, en je bent er de slaaf van.
Je kan een rustig leventje lijden, maar houdt jezelf niet voor de gek dat jij anders bent dat de hele maatschappij die slaaf is van een zwakke of een opgeblazen Ego.

Houd gerust jezelf voor de gek, ik doorzie je..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

want het is geen pretje om jezelf echt te leren kennen, maar daar weet Renoir niets van, hij heeft dat stuk overgeslagen, en doet dat nog steeds.

Ik heb er geen bezwaar tegen om ego als soort duiveltje te zien, waartegen moet worden opgetreden. Maar ego veroorzaakt ook lijden. Wanneer ik naar oorlog Syri? kijk, zie ik uit ego zowel strijd als lijden voortkomen. Ziekte, verval, armoede, gevangenschap, verlies worden door ego begrepen als lijden.
Uiteraard heeft lijden ook een nuttige functie, daar het mensen uit het duister leidt. Wanneer men aan zelfonderzoek doet (op welke wijze dan ook) wordt men met lijden geconfronteerd. Men worstelt zich door de stof, en worstelt met ego. Ik vind dit uitermate dapper. Dit aspect vraagt m.i. dan ook om heling, mededogen, begrip en liefde, niet om harde aanpak. Door te shockeren, te schelden, te beledigen strooi je extra zout in de wond, en in mijn optiek riekt dit naar wreedheid.
Tot slot even dit. Voorzover iemand meent dat ik zwelg in zieligheid en medelijden; ik bekijk zoiets als lijden geheel neutraal.

Ik vind je onprettig bezig Lia. Je doet 'zovoornaam' neutraal, maar ondertussen wil je graag de boel naar je hand zetten.
Controledrang?

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik vind je onprettig bezig Lia. Je doet 'zovoornaam' neutraal, maar ondertussen wil je graag de boel naar je hand zetten.
Controledrang?

Mensen mogen mijn opmerkingen volledig naast zich neerleggen.
Mijn motivatie om op neutraal standpunt te wijzen, was om te voorkomen dat er weer ellenlange discussies ontstaan over lijden cq zieligheid en medelijden. That's all.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Mensen mogen mijn opmerkingen volledig naast zich neerleggen.
Mijn motivatie om op neutraal standpunt te wijzen, was om te voorkomen dat er weer ellenlange discussies ontstaan over lijden cq zieligheid en medelijden. That's all.

Ik zie het niet zo in Lia, om mijn manier te vervangen door een neutrale houding. Het zal alleen een uiterlijke verandering zijn, maar dat heeft niets met 'dat wat werkelijk toe doet' te maken.
Aanvaarden dat ik gevormd ben door levensomstandigheden is voor mij veel dichterbij dat wat ik voor ogen heb, anders dan mezelf ''dwingen'' om neutraal te doen omdat de omgeving niet in staat is om bij zichzelf te blijven.
Je had iets voor ogen, en mijn inbreng stoorde dat voor je, je wees me daarop, het voelde als controledrang voor mij.
Ik heb iets voor ogen, maar voor mezelf.. daarin stuur ik je niet in, wel maak ik je er attent op, op dat wat ik bij jou opmerkte.
Als je daar iets mee kan is het goed, als niet ook goed..

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Als je dat nou eens niet be-/veroordeeld tot oppervlakkig, al was het maar, omdat je er eigenlijk helemaal niet denigrerend over wilt doen.
Ik kan me nl. niet voorstellen, dat je dat werkelijk wilt, omdat je begaan bent met je medemensen.
Het is niet nodig op deze wijze te classificeren, het doet Zelfonderzoek niet tekort.

Sorry maar ik verschil met je van mening dat het Zelfonderzoek niet tekort doet. Het begaan zijn met de medemens zit hem er in, dat iedereen elkaar tekort doet en blijft doen (en dan heb ik het nog niet eens over elkaar uitmoorden) door hebzucht (machtswellust) van ego.

Je (in z'n algemeenheid) moet even door je kortzichtigheid heen dat ik gewelddadig naar jou toe zou zijn, in een oogopslag doorzien dat het je eigen ego is dat gewelddadig anticipeert. Het is voor mij overduidelijk dat het liefde is dat ik uitstraal voor het geheel, voor Waarheid, hoe kan het anders gezien zijn ?
Maar ego kan het niet ontvangen omdat het veel te druk is met verdedigen.

Ik wil best de kwaaie pier zijn, het doel heiligt (veel meer dan het sparen van) de middelen, ik zou er in ieder geval m'n leven voor laten, al is het niet mijn leven maar een verschijnsel.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik wil best de kwaaie pier zijn, het doel heiligt (veel meer dan het sparen van) de middelen, ik zou er in ieder geval m'n leven voor laten.

Ik denk dat je vaak een te kwade pier bent, en daardoor misloopt wat je voor ogen hebt.
Je doel zou misschien ook heiligen dat je het iets genuanceerder aanpakt, al is dat niet direct jouw stiel.
Je gebruikt jouw middelen niet voor het doel op deze manier, maar voor jouw gerief zou ik bijna zeggen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik denk dat je vaak een te kwade pier bent, en daardoor misloopt wat je voor ogen hebt.
Je doel zou misschien ook heiligen dat je het iets genuanceerder aanpakt, al is dat niet direct jouw stiel.
Je gebruikt jouw middelen niet voor het doel op deze manier, maar voor jouw gerief zou ik bijna zeggen.

Er is, al heeft het er alle schijn van, geen je met een doel, het is wat er gedaan wordt, zijnde het instrument in de dualiteit dat het nodig vindt mij te gebruiken voor zoiets als herstel van het doorgeslagen evenwicht.
Iets wat niet te begrijpen valt en waartegen je (als ego) zult blijven ageren.