Het was nacht, stikdonkere nacht ...

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Wat je hier doet is de focus in jezelf leggen (het gaat jou er niet om) en je focus weer verleggen naar je persoon (wat voor mijn part volledig waar kan zijn)
Zien is in die eerste focus blijven en wachten tot het verschuift, tot het onmogelijke zich voordoet.
Maar zolang kan je bij zien niet blijven. Je moet terug naar je redelijkheid en je persoon. Dat beeld of begrip van 'het gaat er niet om' heb je gegrepen en was goed zien. Dat zien voor je redelijkheid brengen is zelfonderzoek.
Uit dergelijk zelfonderzoek volgt vroeg of laat een transformatie waarbij zien direct wordt.

Looro wat me nu alsmaar duidelijker wordt is dat je alles weet van het proces dat zich in jou voordoet en je mij probeert te enthousiasmeren in zo'n zelfde proces maar dan in mij.
Ik heb zo'n belangstelling niet, ik weet 'wat' ik ben, een eindstation aangaande fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb zo'n belangstelling niet, ik weet 'wat' ik ben, een eindstation aangaande fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat.

Misschien begrijp ik je niet goed in wat je bedoelt met fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat. Dat kan, dan vraag ik je om het toe te lichten.

Het probleem, dat waar de mensheid van verlost dient te worden, is niet fascinatie met de persoon, maar identificatie met de persoon, het denken de persoon te zijn. Daar komt het zelfonderzoek om de hoek die als het goed is eindigt met de identificatie met het persoonlijke, veranderlijke. Gisteren schreef ik dat dat wat je bent onbewogen is, maar dat neemt niet weg dat er beweging is. Je kunt ook zeggen dat dat wat je bent onveranderlijk is, maar dat neemt niet weg dat er verandering is. Dat te weten, wat je bent, neemt alleen maar weg dat er identificatie met de beweging, het veranderlijke is. En daarmee start juist de fascinatie voor de beweging, het veranderlijke. Wat al eerder is benoemt het wel in de wereld, maar niet van de wereld zijn. Of je zou het ook verlevendiging kunnen noemen. In die identificatie zit niets anders dan doodsheid en starheid. Het ontwaken is weten wat je bent en vanwaaruit een gij geheel anders die gekenmerkt wordt door verlevendiging. Een en al fascinatie.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Misschien begrijp ik je niet goed in wat je bedoelt met fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat. Dat kan, dan vraag ik je om het toe te lichten.

Het probleem, dat waar de mensheid van verlost dient te worden, is niet fascinatie met de persoon, maar identificatie met de persoon, het denken de persoon te zijn. Daar komt het zelfonderzoek om de hoek die als het goed is eindigt met de identificatie met het persoonlijke, veranderlijke. Gisteren schreef ik dat dat wat je bent onbewogen is, maar dat neemt niet weg dat er beweging is. Je kunt ook zeggen dat dat wat je bent onveranderlijk is, maar dat neemt niet weg dat er verandering is. Dat te weten, wat je bent, neemt alleen maar weg dat er identificatie met de beweging, het veranderlijke is. En daarmee start juist de fascinatie voor de beweging, het veranderlijke. Wat al eerder is benoemt het wel in de wereld, maar niet van de wereld zijn. Of je zou het ook verlevendiging kunnen noemen. In die identificatie zit niets anders dan doodsheid en starheid. Het ontwaken is weten wat je bent en vanwaaruit een gij geheel anders die gekenmerkt wordt door verlevendiging. Een en al fascinatie.

Straight to the point!
Duidelijker kan niet.

KLAAR!

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Looro wat me nu alsmaar duidelijker wordt is dat je alles weet van het proces dat zich in jou voordoet en je mij probeert te enthousiasmeren in zo'n zelfde proces maar dan in mij.
Ik heb zo'n belangstelling niet, ik weet 'wat' ik ben, een eindstation aangaande fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat.

Aan quote #142 van Rob heb ik niets toe te voegen. Ik deel die fascinatie voor het kijken, het ademloos kijken naar deze mens in de wereld.

Als je geen belangstelling hebt voor enthousiasme, heb je dan hoegenaamd nog voor 'iets' belangstelling? En wanneer wij belangstelling verliezen, verliezen wij dan niet wat dierbaar is en gekoesterd moet worden?

De dood is een eindstation, het finale verlies van mijn persoon.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Misschien begrijp ik je niet goed in wat je bedoelt met fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat. Dat kan, dan vraag ik je om het toe te lichten.

Het probleem, dat waar de mensheid van verlost dient te worden, is niet fascinatie met de persoon, maar identificatie met de persoon, het denken de persoon te zijn. Daar komt het zelfonderzoek om de hoek die als het goed is eindigt met de identificatie met het persoonlijke, veranderlijke. Gisteren schreef ik dat dat wat je bent onbewogen is, maar dat neemt niet weg dat er beweging is. Je kunt ook zeggen dat dat wat je bent onveranderlijk is, maar dat neemt niet weg dat er verandering is. Dat te weten, wat je bent, neemt alleen maar weg dat er identificatie met de beweging, het veranderlijke is. En daarmee start juist de fascinatie voor de beweging, het veranderlijke. Wat al eerder is benoemt het wel in de wereld, maar niet van de wereld zijn. Of je zou het ook verlevendiging kunnen noemen. In die identificatie zit niets anders dan doodsheid en starheid. Het ontwaken is weten wat je bent en vanwaaruit een gij geheel anders die gekenmerkt wordt door verlevendiging. Een en al fascinatie.

Onder fascinatie versta ik zoals ieder ander een overdreven soort aandacht waarbij de persoon gebiologeerd raakt over iets en zich vrijwel over niets anders dan alleen daarover kan uitlaten. Zoiets als mijn fascinatie voor advaita en zelfonderzoek.

Het lijkt me met de uitleg over fascinatie niet meer zo moeilijk om de betekenis van 'fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat' te begrijpen. Zoals gezegd heb ik het allemaal niet uitgevonden. Dus kan ik vervolgens ook hier weer bij uitlating van anderen aansluiting vinden, je (bij je zoektocht naar je ware aard) toch vooral niet te verliezen in de verschijnselen.

Waarbij nogmaals maar weer eens opgemerkt dat er hier niemand aan het zoeken is. Het is hier een en al verdieping in verschijnselen. Nu ook Looro zich aan het gezelschap heeft toegevoegd heb ik het daarmee ineens weer gehad. Ik hoopte op een quote van Hab zodat we ons weer op het pad van Advaita kunnen begeven.

Dat wat je hier ziet is de afspiegeling van de mensheid en die blijkt zich ledig te houden met fascinatie inzake datgene wat de persoon aangaat. Hoe kan het dat je dat niet ziet ? Is het dat je zo verdiept ben in je gedachten en je hypothese dat je ogen afgesloten zijn van wat hier gaande is ?

En ja dat zie je dan zeker niet als we verder gaan met het probleem van de mensheid die gelukkig wat verder van ons zelfonderzoek vandaan ligt. Ik heb het allemaal al een uitgelegd, maar niet tot jou gericht dus heb je dat waarschijnlijk ook niet gelezen. Je worstelde, zag ik, ook opnieuw weer met je begrip over ego.

Het zal allemaal wel weer te langdradig worden voor je, want je wilt korte bondige antwoorden. Maar die heb ik niet.

Er bestaat niet zoiets als ego maar je lijkt er wel een te hebben, ook het staan in de wereld is van het hebben van een behoorlijk en krachtig ego afhankelijk. Uiteraard identificeer je je dan met dat ego anders heb je er niks aan. Dus het ego doet gewoon z' n ding in de wereld der verschijnselen.

Om te weten te komen 'wat' je bent en dat te weten komen, nogmaals, is niet het lullen er over moet je de aard van dat ego kennen. Niet z'n kenmerken zoals ik ben gevoelig en dergelijke (de verschijnselen), maar de waarheid omtrent z'n bestaan.

Door, nogmaals maar weer, dat zelfonderzoek ontdek je wat er werkelijk is. Dus wat je hier schrijft is een verhandeling er over geen zelfonderzoek. Je doet zoals ook Nathan deed de begrippen in eigen bewoording vatten om daarmee een handzame handleiding in pocketformaat te maken. Dus gisteren schreef ik ?? en als je blieft span je in om mijn idee te verfijnen, wil je zeggen ?

Wat heb je aan al dat geleuter over onbewogen, ga aan het werk ! En dan zeg je dat je het niet kunt opbrengen om opnieuw weer dat verhaal te lezen. Nee dat blijkt want nu snap je het natuurlijk niet en dan mag ik proberen dit keer de aansluiting te vinden waar jij niet verder komt in je gedachten.

Ik zie in je tekst geen bedreigingen van het ego en ja dat zal wel weer iemand aanspreken, hoi Moi.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Aan quote #142 van Rob heb ik niets toe te voegen. Ik deel die fascinatie voor het kijken, het ademloos kijken naar deze mens in de wereld.

Als je geen belangstelling hebt voor enthousiasme, heb je dan hoegenaamd nog voor 'iets' belangstelling? En wanneer wij belangstelling verliezen, verliezen wij dan niet wat dierbaar is en gekoesterd moet worden?

De dood is een eindstation, het finale verlies van mijn persoon.

Die fascinatie Looro is geen enkel punt, alleen komt het zeer ongelegen wanneer je de aard van je ware zelf wilt onderzoeken. Want het is contraproductief gehinderd te worden in een op zichzelf al bepaald niet makkelijk proces.

Je hebt overigens iets bij mij losgemaakt met je quote over Krishnamurti omdat ik bezig ben me te verwonderen waarom er niet gehoord wordt wat ik zeg. Ik maak me niet bepaald geliefd met het afvallen van ideeën, ik moet dringend een oplossing vinden de egoweerstand op te heffen.

Voor de duidelijk, vanwege je fascinatie voor wat zich in jezelf afspeelt, niet mijn egoweerstand

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Straight to the point!
Duidelijker kan niet.

KLAAR!

Het idee is (alleen voor jou dan, niet voor mij) klaar Moi, de drager van het idee nog lang niet.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Nog 'n vraag(je):

Er zijn er die d.m.v. zoals ze dat noemen de persoonlijkheid uit te zuiveren in zo'n soort verschuiving terecht komen en die zweren uiteraard bij het uitzuiveren van de persoonlijkheid anders 'kom je er niet.' -> (Aartjes)
Dat zijn de mensen die roepen dat er veel werk aan de winkel is.

Dan heb je de spontaan geshiften/verschovenen die roepen dat het nou juist dat flink werken en zoeken dat geraffineerd verduistermaand JUIST wat je zoekt.
Deze mensen kunnen soms verbluffend goed aantonen dat heel die voorgeschiedenis van uitzuivering niet door jou of mij gedaan werd.

Vraag dus: -> Toch lijken uit die twee partijen sommigen op hetzelfde punt uitgekomen te zijn??

De eerste partij ziet dat dan weer helemaal niet zitten en blijft roepen over dat hard werken doen.
Dát is iets dat op mij wel héél vreemd overkomt.
Dan verschijnen bij mij grote twijfels die zich bijzonder laten gelden met een aan zekerheid grenzende twijfel dat ik de eerste partij niet (meer) geloof omdat er m.i. hét cruciale inzicht ontbreekt.

En er zijn er idd ook die een hutspot presenteren.

Heeee Sem, met Aartjes bedoel je mij toch hopelijk niet.

Persoonlijkheid uitzuiveren, het zou verboden moeten worden, meen ik echt (okay voor zover dat (menen) mogelijk is dan).

Het gaat niet om uitzuiveren maar om zien hoe dingen ontstaan, dat alles een logisch gevolg is van.

Het enige wat er te doen is, is kijken, kijken, kijken en vooral niets doen.

En heel soms moet je wel eens iets doen met de angst in de schoenen om te ervaren dat angst maar bedacht is. Het doen kan een hulpmiddeltje zijn t.b.v. 'het nog niet verschovene'/'de vernauwing'.

Maar zoals Sagnaar het zo mooi verwoorde; voor 'Dit MOMENT' (of zoiets) valt niets te doen. Er is enkel dit moment.

Er is enkel wel een verschil of dit moment bepaald wordt door dit moment of door 'het verleden'.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Die fascinatie Looro is geen enkel punt, alleen komt het zeer ongelegen wanneer je de aard van je ware zelf wilt onderzoeken. Want het is contraproductief gehinderd te worden in een op zichzelf al bepaald niet makkelijk proces.

Je hebt overigens iets bij mij losgemaakt met je quote over Krishnamurti omdat ik bezig ben me te verwonderen waarom er niet gehoord wordt wat ik zeg. Ik maak me niet bepaald geliefd met het afvallen van ideeën, ik moet dringend een oplossing vinden de egoweerstand op te heffen.

Voor de duidelijk, vanwege je fascinatie voor wat zich in jezelf afspeelt, niet mijn egoweerstand

Bekijk het eens vanuit de ware aard van jezelf, vanuit wat je bent. Dwz bekijk het eens vanuit de geest die in zichzelf is.
Wat is er nodig om de geest met zichzelf te zuiveren? Geen bewustzijn want dat is de geest al uit zichzelf; geen onderzoek want hoe moet een geest onderzoeken of onderzocht worden; geen kennis of macht want dat alles staat geest ten dienste; wat heeft de geest nodig om geest met zichzelf te zuiveren?
... Zien en dat is alles.

Wat kon Krishnamurti anders zeggen dan 'onderzoek wie je bent' om zien ter sprake te brengen? Indien hij ook maar iets meer had gezegd dan had hij de aandacht en belangstelling naar zijn persoon geleid. En hoeveel belangstelling krijgt hij niet, zelfs nu nog, meer om zijn persoon dan om wat hij toont en is.

[sagnaar]

Beste Looro..
Beste Renoir...

Bij hoge uitzondering wil ik julie beide een oprechte waardering aanbieden voor het verloop van julie quotes in dit topic....ze zijn zonder uitzondering van een Hoog' subtiel aanschouwelijk gemaakt...gehalte.
Ik ben er zeer content mee.
Ik constateer julie Strucle en dilemma aangaande het een en ander , oa het hoe dan te duiden ?, en welk begrip het beste zus of zo kan weergeven...als vormlijke verklaring.

Het zijn Onder-vindingen en Op-merkzaamheden die zich Aan' en tot julie Zien'...op gegeven moment naar behoren zullen schikken' zo anders...gewoon oplossen.

Zelf-Realisatie is: Het Zijn' Zien' !
Realisatie is: Het Zien' ZIJN' !

Ik heb momenteel weinig tijd, maar wou julie dit getuigen van mij niet onthouden...

Gr Sagnaar.