Advaita, en dan?

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Sam, met alle mogelijke respect en ik weet ook niet of je wel zin hebt om hier van gedachten over te wisselen ... maar ik vind het nogal wat als je schrijft 'ik weet dat ik niet het willen ben'.

Hoe bedoel je dat je dat nogal wat vindt?
Het besef is er dat er een andere werkelijkheid wordt gewild. Gelijktijdig ook het besef dat die wil in zoverre zinloos is, dat niet ik iets te willen heb. En dat hooguit de dierbare in deze situatie iets kan willen. Willen gaan voor wat mogelijk is, met een uitkomst die dan weer buiten het persoonlijke willen ligt

Volgens mij is er in het begin gewoon 'willen'. "Ik wil niet ziek zijn, ik wil niet dat iemand waar ik van houd ziek is, ik wil niet dat diegene dood gaat, ik wil geen pijn hebben, ik wil niet lijden, etc.'. Allemaal wensen en gedachtes die in dit ondermaanse bestaan gewoon opkomen. Niks geks aan. Ik denk dat we moeten oppassen niet te snel de stap te willen maken naar 'hoe het zou moeten / hoort te zijn'. Misschien dat 'willen' kan oplossen, kan opgaan in 'niet mijn wil geschiede' maar dan zal het toch eerst moeten / mogen bestaan, wil het kunnen oplossen.

Het is toch ook benoemd?

Ik vind dat we heel vaak kunnen horen deze tijd dat 'het is wat het is'. Maar 8 van de 10 keer (mijn voorzichtige inschatting ...) wordt dat uitgesproken zonder dat het 'de beleefde werkelijkheid' is. En dan is het gewoon bullshit van een gelovige die zichzelf probeert te overtuigen van een niet beleefde diepere waarheid.

Dat zou kunnen. Ik kan enkel mijn eigen oprechte gevoel trachten te beschrijven. Zou ik een gelovige zijn had ik het hier eerlijk gezegd zelfs niet ter sprake gebracht...

We 'weten' wel hoe het zit. En overgave mag. Het is een uitnodiging. Maar laten we het de tijd en de ruimte geven in dit ondermaanse van tijd en ruimte.

Tnx

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Sam, ook ervaring, kanker was er en ik was er heel gerust in... Welk belang, welk ongeluk, gezien de eeuwigheid is er in wel of niet enkele jaren vroeger sterven...??? Geen enkel... Op een dag moeten we er allemaal door... Waarom niet vandaag??? En vreemd ik voelde heel duidelijk een innerlijke zekerheid dat alles goed was zoals het was...
En je laatste opmerking gaf ik ook al aan en die is niet alleen negatief gezien...

Okay

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Sam was hier helemaal niet het onderwerp van mijn inmenging, dat was jij. Door je aandacht bij Sam te houden haal je hem bij jezelf weg. Een van de vele trucjes van ego om niet naar zichzelf te hoeven kijken. Sam zal je opmerking beproeven en na bewezen onwaarheid naast zich neerleggen.

Klopt, en geldt voor meer van hetzelfde soort opmerkingen op deze draad.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

'Ook' met die wat je dierbaar zijn, maar niet alleen met die wat je dierbaar zijn.

Nee, dat is niet het geval. Samenheid met 7,5 miljard mensen zou niet kunnen, dan begrijp je niet waar ik het over heb.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Sam

Nog even over 'willen'. Om te 'willen' heb je een motief nodig uit de wereld vandaan. Dat motief kan in jouw geval bij de zeer dierbare liggen. Het 'willen' dat het goed afloopt met de dierbare is zo'n motief.

Het 'willen' bezit een gerichtheid op 'de wereld'. Als je het 'willen' stopt als impuls zijnde, dan verdwijnt de gerichtheid (van jou), maar de zeer dierbare verdwijnt uiteraard niet. Het kan zijn dat je een impuls terug ontvangt (eigenlijk waarneemt) van 'de wereld'.

Dat soort werking kom je tegen in niet-zelf. Bewustzijn staat nooit 'uit', maar wordt wel gevoeliger als het willende zelf niet meer actief is. Het 'zelf' is eigenlijk datgene wat voor afgescheidenheid zorgt middels voornamelijk (maar niet uitsluitend) het willen.

Bij afwezigheid van 'zelf' ontstaat er een nieuwe beleving van de werkelijkheid. Dat kan soms confronterend en verwarrend zijn omdat de vroegere sjablonen (het scriptje) afwezig zijn. Denken (gedachten) zijn dode dingen, het voelend aanwezig zijn in de werkelijkheid is puur en zuiver actueel!

Deed het 'zelf' denken vanuit een gedacht centrum, in niet-zelf is dat afwezig en dat schept in omstandigheden zoals jij die nu aantreft een andere 'verwerking'. Er komt uiteindelijk uit dat niet-zelf ook een nieuw 'willen' voort. Dat is niet het goede willen zoals je voormalige zelf dat wilde, maar het is het goede in jóu wat wilt! Dat goede komt niet langer uit het zelf voort, het is geen ik-goed.

Mijn opinie is dat eenmaal ontdaan van 'zelf' er een geheel nieuwe leerweg ontstaat. Het weten wat je bent is een afronding, maar hoe niet-zelf in het dagdagelijks leven werkt dient ondervonden te worden. Het goede in jóu wil wat aan met de situatie, maar het denken biedt geen houvast meer. Het is leren vertrouwen/werken op/met het 'goede' .

Dank...
Deze post verwoordt idd wat er ervaren wordt...

[Sam]

Verder wil ik opnieuw iedereen bedanken voor de genomen moeite en energie om te reageren.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Sam


Het verlies van zelf noem ik hier op het forum niet-zelf, maar wat er in bewustzijn feitelijk aan de hand is het-zelf(de). Wat wil zeggen dat eenmaal de afgrond van het niets gepasseerd er een ontvankelijkheid ontstaat welke in de plaats treedt van het zelf-willen. Die ontvankelijkheid kent ook gemoedsbewegingen ontvangen uit de wereld (hier de zeer dierbare). Immers: hetzelfde in jou is hetzelfde in de dierbare.

(Ongeacht of de dierbare in zelf of niet-zelf verkeert. In de werkelijke werkelijkheid is in iedereen 'hetzelfde'. In de relatieve werkelijkheid is er wel zelf en niet-zelf.)

Het niet-zelf kent ook gemoed welke niet afkomstig is van eigenwil zo is mijn ervaring. Maar kan bv wel afkomstig zijn van eigenwil van anderen. Het raakt ook aan de discussie welke we laatst elders hadden. Zelf kent empathie, niet-zelf kent niet alleen het directe zien, maar ook directe ontvankelijkheid. Voor mij ook deels een mysterie, anderzijds verklaarbaar middels het directe zien. Immers: jouw directe zien kan in niks verschillen van mijn directe zien. De waargenomen verschijningen zijn er immers afwezig.

Hier komen we ook op het terrein van de (onvoorwaardelijke) liefde. In de verschijning ben je gedeeld van je zeer dierbare, in 'hetzelfde' ben je ongedeeld. Het verlies van zelf betekent tevens de komst van 'hetzelfde'. Het opgeven van zelf geeft een bepaalde 'samenheid' met de mensen die je dierbaar zijn.

Mooi....

Die 'samenheid is zo waar!

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Verder wil ik opnieuw iedereen bedanken voor de genomen moeite en energie om te reageren.

Jij bedankt voor het openen. Het is een goede vraagstelling: advaita, en dan?

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Zij die volhouden van niet en hun ego-gebotvier vergoelijken met Advaita-taal zijn neo-advaita slachtoffers.

Hup, weer een groep slachtoffers erbij verzonnen. Is kijken of er nog iemand op zo'n idee als het jouwe is gekomen... hmm googlen op 'neo-advaita slachtoffers' geeft geen resultaten, dan maar is googlen in het Engels op 'neo-advaita victims' en aha, ik zie wat, want waar slachtoffers zijn moeten toch daders zijn...
Tony Parsons en Karl Renz zijn de grootste schurken!

Tony Parsons is the ringmaster of this circus and its most cogent spokesman. He is the prime mover in the European New Wave along with Karl Renz - both with their respective brands of bullshit humour to flesh things out. Tony has made a career out of a mythical Walk in the Park, which he defines as his Awakening experience. This didn't stop him from hanging out for years with the original Rajneesh (not his counterfeit copy!) Tony's clique indulge in a game of partisan one-upmanship. They are all desperate to join the so-called Awakening Club and dissenting voices are condemned to the gulag of "You don't get it, you're so dualist!" In this world, everyone including Ramana is deemed guilty of dualist speech and action. The logic behind this resembles the Marxist mindset-gone-mad: paranoia and cries of revisionism are fine-tuned with asinine comments, in what amounts to a kangaroo-court of self-appointed Non Dual Word Police. Tony's mantra is: "Vasanas, what vasanas? There is only this!" A superfluous wave of the hands then illustrates this great mystery (NOT!) All we are left with is the vacuous nature of Tony's smug bonhomie and his tired old jokes ...

bron

En die Jan Kersschot laat dan nog een foto van zichzelf met Tony Parsons op zijn website staan. Geen referentie voor Waarheidvinding als je het mij vraagt.

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Sam, Jij bedankt voor het openen. Het is een goede vraagstelling: advaita, en dan?

Ik zie hier zo'n liefdes-relatie ontstaan als tussen forumleden Sterrenstof en Kweetniet indertijd (dewelke meerdere forumnamen hadden, zie HIER) met wijsheden als deze...

Oorspronkelijk geplaatst door Sterrenstof

Ook al ervaren we het met ons denken soms anders, we krijgen altijd precies dà t, wat we nodig hebben..... Alles is een "les in Liefde"....

En...

...De Geliefden (zij die in Bewustzijn verschijnen) herkennen elkaar. Domweg omdat Liefde de niet-grens in Bewustzijn is.

Tijdelijk