Mihaela's arena

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Turrio

Bij Dan ... ... ik geef er de voorkeur aan om het niet langer te bepalen tot 'iets' omdat ander begin niets heeft wat bepaald.

Het geschenk is de menselijke verschijning met de noodlottige uitwerking van sterven in afgescheidenheid, een compleet verlies van 'mijn zijn'.
Het geschenk zit in de 1-heid, de individualiteit van dat verschijnen als 'mijn zijn'. Ondanks dat ik elke dag leef en dus aan het sterven ben, ben ik een eenheid, ben ik het ene wat ik kan zijn als mens, als mij zelf.

Thuiskomen is de ontdekking dat het nooit anders is geweest dan vanuit een ander begin. In die zin zal je je opmerking wel bedoeld hebben Marie?
Ik zie dit begin van thuiskomen niet als een begin dat is begonnen met 'mijn verschijnen' maar als van ander begin is. Het is onverklaarbaar de diepste werkelijkheid van 'Ik-Ben-Dat', onbepaald en anoniem.

Maak er een nieuw draadje, stoort mijn arena niet..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

'.

Al is bij stil gestaan Miha? 'Zelfafwijzing'.


De enige relatie die je hebt is de relatie met je gedachten. En dat is nogal een arena zeg.

Is het bij jou anders?

[Turrio]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Maak er een nieuw draadje, stoort mijn arena niet..

Een nieuw draadje is niet nodig ... Ik kan jou onmogelijk verstoren.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik heb constant dit gedrag vertoont op het forum, niets nieuw of anders...
Het is dus jouw gevoel Katerie.
Als ik gedrag vertoon dat jou bevalt wordt je erdoor geamuseerd, en dan als het niet strookt met jouw beeld van leuk/amusant, vind jij het iets triest hebben.
Wie zijn verhaal is het nu?

Het is niet mijn gevoel, het is mijn vaststelling over jou.
Ik stel vast dat ik daar niet alleen in ben want anders had Laurens 4 jaar geleden niet dit topic aangemaakt voor waarin al jou strijden ondergebracht werd en wordt.
Dus het is niet alleen mijn verhaal over jou.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Is het bij jou anders?

Ik heb een kleiner arena.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je zit zelf ook nog volop in de strijd, katerie ? WiNk

Niet meer in de arena zitten zoals jij moet heerlijk zijn Rob.
Kan je mij en Miha niet wat aanwijzingen geven?

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

@Looro: Maak er een nieuw draadje, stoort mijn arena niet..

Ach, Turrio / Looro bedoelt het goed.
hij wil ons aanwijzigen geven om de arena te kunnen verlaten.
En Rob, die gaat alweer naar de aanwijzigen van Turrio verwijzen. Rob begrijpt immers alles wat Turrio schrijft en vind er alles mee geschreven zijnde. Rob's aanwijzingen voegen er niets aan toe vind hij.
We moeten dus gewoon Turrio's middeleeuws schrijven goed bestuderen om de weg uit de arena, groot of klein, te vinden.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Turrio

Een nieuw draadje is niet nodig ... Ik kan jou onmogelijk verstoren.

Dat is ook zo, als ik op dreef ben, is er niets wat me in de weg staat...
Schrijf gerust, ik lees maar half, want je herhaalt letters, je hart is gesloten. Gods licht schijnt elders...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Het is niet mijn gevoel, het is mijn vaststelling over jou.
Ik stel vast dat ik daar niet alleen in ben want anders had Laurens 4 jaar geleden niet dit topic aangemaakt voor waarin al jou strijden ondergebracht werd en wordt.
Dus het is niet alleen mijn verhaal over jou.

Je meester heeft het vast gesteld..
hihi.
Wat een miezerig manneke ben je.

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik heb een kleiner arena.

De kersenboom van vorige jaar heeft bloesems....

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ach, Turrio / Looro bedoelt het goed.
hij wil ons aanwijzigen geven om de arena te kunnen verlaten.

Ja, iedereen wilt wat voor de ander betekenen, wat een box vol liefde...

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

We moeten dus gewoon Turrio's middeleeuws schrijven goed bestuderen om de weg uit de arena, groot of klein, te vinden.

Ga je weer je plaat opzetten?
Blijf bij je kudde...

[Mihaela]

Maria, Saartje, komt de baby's uit het vuurtje halen...

[Turrio]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik heb een kleiner arena.

Kan je mij en Miha niet wat aanwijzingen geven?

We moeten dus gewoon Turrio's middeleeuws schrijven goed bestuderen om de weg uit de arena, groot of klein, te vinden.

De arena of het blikveld heeft geen afmetingen. Je ziet wel afstand tussen de dingen en verschijningen maar deze behoren tot de ruimte. Wat jij bent is niet de ruimte.

De aanwijzing is de aandacht naar je zelf te richten en te kijken. Dat kijken laat eenvoudig 'doorzien' dat ruimte denkbeeldig is. Doorpakken is de aandacht vestigen in het centrum van waaruit je kijkt.

Nu geef je de aandacht aan wat in het blikveld verschijnt en je hecht je daaraan als subject. Je denkt dat je dat bent en dat wat je ziet er is. Maar wat je ziet is aan het uitgaan, is aan het sterven. Wat je ziet is zich aan het verliezen. Het komt en vergaat in het blikveld.

Je kan de aandacht losmaken van het blikveld en deze vestigen in wat kijkt. Dit is geen plaats zoals het blikveld maar toch ben jij de enige die van daar uit kijkt en kan kijken. Die plaats die er niet is is de aanwijzing: het richten van de aandacht naar je zelf.

Gedegen zelfonderzoek is doorzien van ego. Met deze woorden is alles gezegd. Gedegen zelfonderzoek is geen verklaring maar een aanwijzing om te handelen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Turrio

Bij Dan ... ... ik geef er de voorkeur aan om het niet langer te bepalen tot 'iets' omdat ander begin niets heeft wat bepaald.

Het geschenk is de menselijke verschijning met de noodlottige uitwerking van sterven in afgescheidenheid, een compleet verlies van 'mijn zijn'.
Het geschenk zit in de 1-heid, de individualiteit van dat verschijnen als 'mijn zijn'. Ondanks dat ik elke dag leef en dus aan het sterven ben, ben ik een eenheid, ben ik het ene wat ik kan zijn als mens, als mij zelf.

Thuiskomen is de ontdekking dat het nooit anders is geweest dan vanuit een ander begin. In die zin zal je je opmerking wel bedoeld hebben Marie?
Ik zie dit begin van thuiskomen niet als een begin dat is begonnen met 'mijn verschijnen' maar als van ander begin is. Het is onverklaarbaar de diepste werkelijkheid van 'Ik-Ben-Dat', onbepaald en anoniem.

Zit ik op dezelfde golflengte als jij, zit ik er niet... Het is mij niet altijd duidelijk... soms vind ik dat je nog teveel vanuit het hoofd praat en weet ik niet altijd of ik het volledig begrijp of niet...
Doet er waarschijnlijk ook niet veel toe...

Maar het Leven als geschenk, wat wil je nog meer, doorstroomt mij meer en meer... zoals deze morgen een slok koffie drinken en het is alsof heel mijn zijn in lichterlaaien staat...
Wat ben ik gelukkig dat ik al 62 jaar oud ben, dat ik zoveel verplichtingen, welke men als 'actieve' bewoner van deze aarde, heel moeilijk naast zich kan neerleggen en welke in wezen enkel bladvulling en tijdsverlies zijn, nu achter mij kan laten... Mijn dag is goed als ik weet dat ik gewoon niets moet en dat ik heel veel vrije tijd heb om alleen maar dat te doen waar ik mij goed bij voel, ook al is dat wat ik dan doe ook alleen maar bladvulling, maar ik weet dat en ik hou ervan...

Ik weet niet of ik dat thuiskomen zou noemen, ook al is het misschien als een thuiskomen... Maar thuiskomen wijst misschien nog teveel op de afgelegde weg (verleden in de tijd) om thuis te komen terwijl die afgelegde weg nu evenzeer deel uitmaakt van wat nu is... Er is inderdaad geen tijdssplitsing, er is enkel een eeuwige nu...
En wat dat afsterven betekent zie ik dat enkel zoals een graantje dat moet sterven om wortel te kunnen schieten... om te transformeren en inderdaad dat transformeren is een voortdurend zijn...

Maar het gevoel van individueel te zijn, terwijl je alle grenzen verliest...
Ik kan inderdaad niet zeggen dat ik niet meer ben, terwijl ik nooit meer ben geweest dan dat ik nu ben...

Het doet mij denken aan:

Je moet jezelf verliezen om te zijn en zij die vasthouden aan zichzelf vissen gewoonweg naast het net en voelen zich verloren...

[Turrio]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dat is ook zo, als ik op dreef ben, is er niets wat me in de weg staat...
Schrijf gerust, ik lees maar half, want je herhaalt letters, je hart is gesloten. Gods licht schijnt elders...

Dat is het uhm juist ... er kan onmogelijk jou iets in de weg staan. Waarom zou je je dan kunnen afmatten en op drift raken? Alles wat jou in de weg staat heb jij daar geplaatst ...

En het licht ... Het licht is één en ontelbaar zijn de vele lampen. Het licht kan niet elders schijnen maar dat weet je al.