Vagebond

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Lieve schat onder al die woorden die je schrijft zit maar 1 vraag en die vraag is: mama of papa, wil je me alsjeblieft op schoot nemen want ik voel me zo alleen.

Dat is de enige vraag die er bij je is onder al die woorden, al die grootdoenerij.

Nu weet je Mihaela je zit allang bij mij op schoot, je hebt het alleen niet in de gaten. Ondertussen wachten we tot je ophoud met jammeren en in de gaten krijgt dat je al daar bent waar je graag wilt zijn en dat je al dat krijgt wat je nodig hebt...

KiSs

De mooiste en meest juiste omschrijving van wat ego en ego-werking is...
Als een kind, een baby zitten te huilen om aandacht van papa, mama...
En zo lang je dat niet doorhebt blijft je een ego-afhankelijk wezen...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Er was een kind in mij, dat op zoek was naar een pappie en mammie, 1 van de twee was ook goed. En daar kwam W. en zonder dat ik me daar van bewust was, werd er een kans gezien en ik ging er voor, blind als ik was.

Natuurlijk wilde W. geen pappie spelen voor ene Vagebond en dus is het in mijn geest terecht dat hij me achter liet, maar voor het in de steek gelaten kind in mij is het een totaal ander verhaal. Natuurlijk kon het verweesde kind de waarheid niet in de ogen zien en dus hield het vast aan de droom
.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Lieve schat onder al die woorden die je schrijft zit maar 1 vraag en die vraag is: mama of papa, wil je me alsjeblieft op schoot nemen want ik voel me zo alleen.

Dat is de enige vraag die er bij je is onder al die woorden, al die grootdoenerij..

Oorspronkelijk geplaatst door marie

De mooiste en meest juiste omschrijving van wat ego en ego-werking is...
Als een kind, een baby zitten te huilen om aandacht van papa, mama...
En zo lang je dat niet doorhebt blijft je een ego-afhankelijk wezen...

Het is wel goed dat ze ziet wat ze doet inderdaad..

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ik begrijp het niet, hij houd me voor de gek, hij speelt toneel, niet perse voor mij maar voor de wereld om te laten zien hoe wij elkaar dag in dag uit kapot maken. Hij speelt een spiegel....

Je bezetenheid van W. doet me erg denken aan mijn bezetenheid die is geweest, met die variant dat het bij jou om één mens lijkt te gaan waar het bij mij om minstens een tiental mensen is geweest sinds mijn 18de levensjaar zowat.
20 jaar geleden maakte de vrouw van François als dank voor wat ik allemaal deed voor hen is een uitgebreide astrologische analyse. Was fantastisch met de toelichting bevestiging van François er nog is bij.
Hier een kort stuk eruit over de Maan saturnus aspecten voor mij het belangrijkste want direct herkenbaar.

Maan saturnus aspecten wijzen erop dat bepaalde moeilijkheden verwacht kunnen worden in de relaties van een man met zowel zijn onbewuste kant, als met vrouwen; die het levende symbool vormen voor zijn vrouwelijke helft. Zijn gevoelskant wordt vermoedelijk krachtig onderdrukt en in plaats van 'gevoelens' - die waarschijnlijk een nogal sterke, maar niet altijd even heilzame energie vormen - kan hij 'sentimenten' uiten die in het bijzonder typerend zijn voor maan saturnus aspecten. Deze gevoelservaring kan een bedreiging vormen voor een man, omdat het gevoel zelden erkend, laat staan uitgedrukt wordt, daardoor zal een man met maan saturnus aspecten vermoedelijk vrouwen aantrekken die bijzonder instinctief of dominant zijn. Zoals hij innerlijk is overgeleverd aan zijn stemmingen en emoties ( één van de kenmerken ) zo is hij ook overgeleverd aan zijn 'vrouwen'en wel vanwege de kwetsbaarheid en kinderlijkheid van zijn gevoelens.

De combinatie biedt als één van de belangrijkste mogelijkheden iemand de kans met zijn gevoelskant in het reine te komen, want meestal krijgt hij middels vrouwen met teleurstellingen te maken, en als gevolg daarvan vindt hij het op de duur nutteloos zijn gevoelens op hen te projecteren en deze kant van zijn psyche in overgedragen vorm uit te leven. Hij moet dit zelf ervaren en met behulp van deze middelen zal hij zich tenslotte kunnen bevrijden van de greep die het verleden op hem uitoefent. Hij wordt door deze confrontatie met zijn gevoelens en zijn begrip daarvan voor de 2de keer geboren. Hij beschikt nu over de mogelijkheden zijn volledige ontwikkeling dichter te benaderen dan de doorsnee man, wiens vrouwelijke helft altijd via de vrouw in zijn leven tot uiting komt. Maan saturnus aspecten zijn van groot belang hoewel men maar al te vaak zal proberen deze uitdaging te vermijden door zich in te graven in praktische zaken die de geest verre houden van de eenzaamheid en kwetsbaarheid die hem voortdurend van binnenuit bedreigen.

Alleen mislukkingen schijnen voldoende reden te zijn om de noodzakelijke innerlijke wijsheid en kracht te ontwikkelen. In het geval van maan saturnus aspecten wordt de mogelijkheid tot ware emotionele onafhankelijkheid geboden, wat een tamelijke zeldzame ervaring of kwaliteit is.
Maan saturnus aspect 'koestert' in de regel op haast masochistische wijze pijn en teleurstelling, maar wanneer hij zijn innerlijke stabiliteit opbouwt en van zijn creatieve en instinctmatige bronnen aftapt, zal hij in de regel merken dat hij geen beroep meer op de affectie van anderen hoeft te doen, want die krijgt hij dan vrijwillig aangeboden, daar hij nu namelijk iets te ruilen heeft : een volledige persoonlijkheid.

Nogmaals: maan saturnus aspect biedt de mogelijkheid emotioneel vrij te worden, AAN DE MENS OM DEZE KANS TE BENUTTEN.

Als bij Goddelijke begenadiging en speling van het lot heb ik dus deze kans kunnen benutten, ben ik dus op 'de valreep' (niet tot in de kist) nog emotioneel vrij kunnen worden.
Het lot als levenskans.
Ja, ja, aan de mens deze levenskans te benutten.
Aan jou ook gewenst om deze kans te benutten Vagebond.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Tja, wat moet je daar nu van zeggen:" volgende ronde, nieuwe kansen?"

Idd, zie you later KiSs

Zoiets ja, volgend leven beter. Mara heeft zijn lot als levenskans niet kunnen benutten deze keer. Zijn ego, zijn angst, heeft hem in de greep zoals hij goed genoeg weet.
Toffe en hilarische kerel anders die het allemaal al lang weet maar niet kan belichamen in dit leven. Getuige zijn terug depressief zijn zoals hij onlangs schreef.

Depressie... misschien wel een van de pijnlijkste illusies.
Immers, het is door het denken dat de illusie ontstaat van een werkelijk bestaande 'ik' die in een echt bestaande moeilijke situatie zit.
We menen dat het beklemmende gevoel veroorzaakt wordt door een echt bestaande situatie buiten onze geest, waarna we gaan denken teneinde van dat gevoel af te komen.
In werkelijkheid zijn het juist onze gedachten die de illusie creëren van een echt bestaande pijnlijke situatie buiten onze geest waar wij ons het slachtoffer van voelen.

Ai ai... pijnlijk, pijnlijk om niet uit dat denken te geraken.
KiSs

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

@Vagebond: Zoek ruzie met iemand anders, ik pas!

Wat een aanwinst voor het forum ben jij toch Miha!
Gemeend hoor.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Wat een aanwinst voor het forum ben jij toch Miha!
Gemeend hoor.

Wat vindt jij precies in de reactie die je bijhaalde 'aanwinst'?

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

@kabu: (wel een beetje jaloers, maar dat snap je hé?)

snap ik.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Laten we aan kabu vragen wat er eigenlijk heel subtiel achter die goedbedoelde aktie zat, want kabu weet dat. Het zelfde is bij W. aan de gang.

De wereld gaan veranderen, niet doorhebbend toen dat ik de wereld alleen kan veranderen door mijn denken te onderzoeken.
In mijn emotionele draaikolken waar ik van zomer 2009 tot zeker eind 2012 in rond draaide als in een wasmachine (heb ik nooit ingezeten maar je begrijpt de vergelijking) belde François mij tot midden 2010 regelmatig op uit bezorgdheid. Daarna niet meer, want ik kreeg het lumineuze idee eind 2010 naar West-Afrika te rijden met mijn motor in de hoop de waanzin uit mijn hoofd te krijgen.
Maar het lijden werdt nog erger (ik wist toen nog niet dat vrijheid geen bestemming was maar een manier van denken) want heb ginder een week op het randje van coma in een hospitaal gelezen, geveld door zware malaria.
Gerepatrieerd naar huis via vliegtuig (zonder motor) wou ik eens thuis niet meer met François spreken. Het had toch allemaal geen zin meer. Lijden, lijden en nog is lijden. De wereld is vol lijden waar ik niks kan aan doen en ik was geboren blijkbaar om te lijden want geraakte wat ik ook deed niet uit mijn lijden.

Die mind-set heeft met soms wat opvlakkeringen geduurd tot eind augustus vorig jaar.
Het droppen van een atoombom (Godsmolecule / 5-Me0-DMT) in mijn verstand heeft dan alle verkeerd gelegde bedradingen van kinds af opgebouwd uitgeveegd.

Kaboem, Nagasaki en Hiroshima tafereel...doodsangst, huilen als een weerwolf tijdens het meegesleurd en vernietigd worden in verschroeiende wervelwinden, maar het mocht niet baten..niks was overgebleven.. 'ik' was vernietigd...
Stilte..Lege vlakte..surrealistisch...niks van overtuigingen stond nog overeind. Oogverblindend licht...de waarnemer werd het universum (mede hierdoor wordt deze mystieke ervaring vaak omschreven als het ervaren van je eigen dood).

Alles wat wat François ooit verteld had was tot leven gekomen...
Het universum had zich getoond in mij. Ik was verbonden met alles en niets. Alles is één, alles is licht.
Tot hier deze plastische omschrijving!

Alles wat ik in de dagen erna zag of las was tot leven gekomen. Ik wist hoe een bloem rook, maar ik voelde ze niet meer, ik wist wat ik las van Eckhart Tolle, Byron Katie, Nisargadatta Maharaj, Ramana Maharsi en alle goeroes waarvan ik een bibliotheek vol heb maar voelde het niet.
Kort na de atoombom die mijn ego omverblies zonder iets te laten rechtstaan moest ik maar één zin lezen van hen, zien naar de film Avatar en ik begon te wenen.
En terwijl ik dit schrijf ween ik van geluk!

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Goed zo, wordt je boosheid, gooi het eruit.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

@Miha: Leuk om patronen door te hebben, maar richt je onderzoek nou eens ten principale op je zelf in plaats van steeds maar anderen te willen doorgronden.

JaKnIk

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Verder zie ik bijna niemand ooit verantwoordelijkheid nemen voor zijn ego op dit forum..

Ik heb er geen meer dus voor mij geldt die verantwoordelijkheid niet.