Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Nee. Groot misverstand.

De eerste stap is om te 'ontdekken' wat je in essentie bent. Daar komt (in onderzoek) de misvatting aan het licht dat je het persoonlijke, veranderlijk (in essentie!) zou zijn. Dan komt er de 'ontdekking' dat je in essentie 'iets anders' bent. En vervolgens komen er volgende stappen in het onderzoek waar helder wordt dat je 'alles' (dus ook de verschijnselen) bent.

Kennelijk heb jij dezelfde foutieve afslag genomen als Laurens.
Ontdekken wat je in essentie bent (zijnde!) is een eindpunt, geen eerste stap.

En dat eindpunt is alleen te realiseren door het waarnemen (schouwen, getuige zijn, zien of bedenk zelf maar een naam).

Ik schrijf realiseren omdat het waarnemen er reeds is.

Middels het 'getuige zijn' is de onderzoekende mens getuige van zichzelf als verschijnsel. (Tot object van waarneming maken)

Ik -Bassie- ben dus niet de verschijnende Bassie. Ik (als gewaarzijn) ben getuige van het verschijnsel Bassie (en de rest van de wereld).

Resumerend: ik als gewaarzijn (de getuige) ben getuige van wat Bassie allemaal doet en nalaat in de wereld. Daarom dient de mens te vasten aan deze wereld. Omdat de uiteindelijke uitkomst is (maar dat kan alleen intern vastgesteld) dat ik aan gene zijde van 'de wereld' waarneem.

Is het onderzoek afgerond als je weet 'wat' je bent? Geenzins, de zaak ligt nog complexer dan ik hier beschrijf.

[Bassie]

https://www.sangha-mudita.nl/inzichtmeditatie-2/

In de toestand van leegheid
en gelukzaligheid is het niet
noodzakelijk de geest op iets
te richten. Zonder de geest
geweld aan te doen verwijl ik
zonder afleiding in de natuurlijke
toestand van de geest.

Veel misverstanden komen voort uit meditatie. De 'leegheid' welke hier beschreven wordt is niet daadwerkelijk leeg. Als de 'leegte' zich op zichzelf richt, dan krijg je wat hier omschreven staat. Maar dat is geen natuurlijke toestand, dat is lekker chillen.....

De 'leegte' welke men gewaar is terwijl men op iets gericht is, dat is daadwerkelijke leegte. (Gericht zijn = tot object van waarneming maken)

Het moge duidelijk zijn dat ik niks heb met meditatie en boeddhisme. Een leuke hobby als je gratis wilt ontspannen. (Goedkoper dan een dagje sauna). Maar met zelfkennis heeft meditatie niks van doen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waarheid is niet ontdekken wat je werkelijk bent. Dat is theoretisch geneuzel. Waarheid is jezelf vrij maken van cognitieve inhoud. Leeg worden van de wereld is tevens leeg worden van jezelf, omdat jij als mens zijnde nu eenmaal verschijnt in deze wereld. (Of je dat nu leuk vind of niet).

De volheid van Waarheid kan zich alleen openbaren in de leegte.
Ik herhaal: Waarheid heeft niks van doen met ontdekken wat je werkelijk bent.
Waarheid is de kennismaking met dat wat een (niet-twee) is.
God kan niks anders zijn dat 'dat' wat in zichzelf is.

En begrijp 'leeg maken' niet als een activiteit die jij kan doen. Je kunt niet zeggen : "vandaag ga ik mijzelf eens vrij maken van cognitieve inhoud". Zo van: "Ik ga mijn zelfonderzoek afronden". Het zelf kan zichzelf nooit leegmaken. Het zelf kan zich zelf daar toe bereiden door het reflecteren op deze wereld te beëindigen. Over het reflecteren kunnen we spreken , over Waarheid niet.

Wat vindt je van het gezegde dat we voorbij de leegte van ruimte en tijd moeten gaan...
Onze hele wereld speelt zich af in die ruimte-tijd connectie... Maar alles in die ruimte-tijd connectie is tijdelijk en dus vergankelijk en niet blijvend...
Ik inbegrepen...
Dat inzien, dat doorzien, dat begrijpen, dat ZIJN en om ZIJN draait het...

Je ziet een koe, je ziet een blad aan een boom... je ziet om het even wat...
alles is tijdelijk en veranderlijk en vergankelijk...
Maar in wezen, voorbij de leegte van de ruimte en de tijd, IS... het onvergankelijke, onveranderlijke, wezen dat alles is...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Even voor Laurens in Jip en Janneke taal.

Alles wat je kunt waarnemen dat ben je niet.
En wat kun je waarnemen? De wereld!
En wat kun je nog meer waarnemen?
Jezelf! (Maar dan moet je natuurlijk geen ego ontkennen.)

Dus als je 'boos' waarneemt in @Laurens, dat ben je dat niet.
Neem een voorbeeld aan Sam: schouwen.
Want zolang je schouwt reflecteer je niet.

Het is eigenlijk godgeklaagd dat ik dat telkens maar weer moet uitleggen, Laurens. Gewoon basale (beginners) kennis. Je bent behoorlijk contraproductief aan het forum.

Dus alles wat je waarneemt ben je niet... of is enkel een afkooksel van wat is...
Maar dat wat is, niet het afkooksel, moet je zijn...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Misschien kan ik bij jou maar beter stellen 'er wordt gedaan' om eindelijk eens los te komen van dat 'ik' dat kennelijk maar de animator voor je blijft.


Dat is de reden dat ik niet eenieder hier een platvorm wil geven. Zulk soort onzin is weer een escape voor het 'ik' om aan datgene waaraan moet worden begonnen te ontsnappen. Het 'ik' verliest niet aan belang door onthouding.


En ook hiermee ontsnapt het 'ik' weer door voorwaarden te stellen.

Wat zei Jezus op zijn kruis...
Vader in uw handen beveel ik mijn geest...
En Jezus waarvan jij toegeeft dat hij 'aangekomen' is, was... Zijn laatste daad was dat hij zijn geest in de handen van zijn vader legde...

Als het ik niet bestaat hoe zou het dan aan belang kunnen verliezen door onthouding???

wat zei Jezus nog??? Het rijk der hemelen behoort aan de kinderen, de arme van geest...
En toch, niemand raad ons aan om terug onnozel te worden...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Wat vindt je van het gezegde dat we voorbij de leegte van ruimte en tijd moeten gaan...

Ruimte en tijd verschijnen in de leegte. Jij als persoon verschijnt in 'dat' wat leeg is van zichzelf. Hierdoor kun je onderscheid maken tussen twee verschillende mensen en zeggen dat hij deugt en hij niet.

Onze hele wereld speelt zich af in die ruimte-tijd connectie... Maar alles in die ruimte-tijd connectie is tijdelijk en dus vergankelijk en niet blijvend...
Ik inbegrepen...
Dat inzien, dat doorzien, dat begrijpen, dat ZIJN en om ZIJN draait het...

Klopt. Niets in deze wereld is blijvend, alles is vergankelijk (wordend).

Je ziet een koe, je ziet een blad aan een boom... je ziet om het even wat...
alles is tijdelijk en veranderlijk en vergankelijk...
Maar in wezen, voorbij de leegte van de ruimte en de tijd, IS... het onvergankelijke, onveranderlijke, wezen dat alles is...

Ook hier: het is ruimte tijd wat de leegte vult. Of concreter: het zijn de vormen die de leegte vullen. Bv een gevulde portemonnee is zo'n vorm waar een mens zich aan kan hechten. De betekenis van leegte kan alleen begrepen worden vanuit een onthechting aan alles wat vorm heeft. Macht, geld, seks, het heeft allemaal vorm en is allemaal begerenswaardig.

Het is het begeren zelf wat de illusie in stand houdt. Een illusie welke alleen in de tijd kan plaats hebben. Ieder object van begeerte bevindt zich in een onvervulde toekomst. Het idee dat er in een toekomst een toekomst is weggelegd voor jou is de illusie.

Afstand doen van ieder begeren in de toekomst (of genoegdoening voor een onverwerkt verleden) is tegenwoordigheid van geest vinden.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Dus alles wat je waarneemt ben je niet... of is enkel een afkooksel van wat is...
Maar dat wat is, niet het afkooksel, moet je zijn...

Ik weet niet wat een afkooksel is. Ik weet alleen dat alles wat ik waarneem dat ik zelf dat niet ben. Dat is leven in 'het moment'. Als ik emotioneel geroerd raak door iets wat ik aanschouw, dan gebeurd dat in het moment. In het volgende moment is die geroerdheid er niet meer. Ik blijf in geen enkel moment hangen en daardoor blijf ik juist in het moment.

Gewaarzijn ziet en beleeft de tijd maar is zelf niet bij de tijd.
De wereld afdoen als 'vermeend' is er dus niet bij, dan zou ik immers ook niet geroerd kunnen raken door een aanschouwing. Ik word aangeraakt door een aanschouwing, maar niet aangedaan (ik blijf er niet in hangen).

Alles wat naar binding riekt is verdwenen en juist daarom ben ik veel beter in staat om mij te binden. (Paradox ja) Mijn gemoed wordt niet langer bewogen door de binding met de tijdruimte, het is de leegte welke mijn gemoed beweegt.

God (het onderwerp in dit topic) werkt in de breedte. Door zelf (gewaarzijn) leeg te zijn kan God 'werken'. (Niet opvatten zoals een mens arbeidt, God (het Ene) kan alleen in zichzelf werken.)

[Bassie]

Als je gemoed bewogen wordt door tijdruimte dan kom je uit bij zaken als frustratie (Let je op Dorje?), jaloezie, ergernis, woede of soms zelfs haat!

Het is dan ook het gemoed wat aandacht behoeft in het zelfonderzoek.
Als iemand frustratie bij mij ziet, dan wil dat zeggen dat hij (Let je op, Dorje?) zijn eigen frustratie projecteert.

Het gemoed kan ook gewoon tot object van waarneming genomen worden.
Dan is de jaloezie, ergernis, frustratie er nog wel, maar het is niet langer van 'mij'.

Verdwijnt het gemoed? Nee, natuurlijk niet. Dat zou onmenselijk zijn.
Het verdiept zich juist....

Dit mens-zijn is als een herberg
Elke ochtend weer een nieuw bezoek

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat

Behandel dan toch elke gast met eerbied
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase

De sombere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede glimlach
en vraag ze om erbij te komen zitten

Wees blij met iedereen die langskomt
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen

(Rumi)


Soms zegt een gedicht meer dan mijn gezanik....

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

wat zei Jezus nog??? Het rijk der hemelen behoort aan de kinderen, de arme van geest...

En toch, niemand raad ons aan om terug onnozel te worden...

Mogelijk wordt er bedoelt Marie de puurheid van het onschuldige kind.

[Bassie]

Een kind bezit van nature ontvankelijkheid omdat het willen nog niet is ontwikkeld. Een kind kan de wereld 'laten zijn' zoals die is.