Weten wat je bent?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Een groot gedeelte of gedeelte ( ik weet het niet precies) van jou beeld bestaat uit aannames over mij. Het is mij helemaal niet onopgemerkt gebleven. En ik heb een goed geheugen en daarom verbaas ik mij nu ook zo. Maar maakt niet uit, meningen kunnen veranderen en wellicht dacht je toen gewoon weer dat ik maar iets na plapperde,(?) zoals zo vaak.

Zoals Renoir zo vaak dacht of zoals jij zo vaak doet? Naplapperen wel te verstaan.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Hier kan ik mij wel in vinden, aangezien we ons om de meest vreemdste dingen druk (kunnen) maken. Maar dan delen we dat debielschap (nieuw woord?) .tenminste en sta je niet alleen in je aanname.

En dat opkrabbelen heb ik zelf ook gezien, in naaste omgeving zelf. Het verschil zit hem meer in het blijven hangen in het verhaal of het verhaal geloven. Ondanks het opkrabbelen. Dieren hebben in die zin minder te verwerken,omdat ze toch sneller "vergeten" en meer in het Nu leven. Maar ook ik kan niet kijken in een kop van een dier, dus ergens ook weer aanname,van wat ik zie.

ja, het gras is hier ook blauw.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik kan helemaal niet uitsluiten dat het correct is wat je schrijft, ik ben niet zo bekend met wat dieren kunnen, ervaren en voelen. Het lijkt me alleen nogal stug dat ze complete draaiboeken hanteren over hun bestaan zoals mensen dat doen.

Als Glans het over verstotene heeft die het niets uitmaakt of het gene wat hem/haar overkomen is, uit instinct of denkvermogen komt, dan heeft zij het over zichzelf.
Het "niet uitmaken" verblind je om je eigen rol hierin helder te krijgen, pijn is er,.....maar alleen door "buiten"

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ik spreek gewoon een andere taal.

Iedereen spreekt hier een eigen taal. Taal is eigenlijk maar een gebrekkig instrument om in te communiceren.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

ik heb een heleboel dubbele stikkertjes.
zullen we ruilen?
'randdebiel' heb ik volop in de aanbieding.

Ik ken er eigenlijk maar 1 waar ik die op kan plakken, maar je kunt het natuurlijk ook gewoon zelf doen .

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Waar wil je heen Niets? Ik maak een opmerking naar Renoir, en vervolgens reageer je met "wat koop je ervoor" en begin je over ego. Wie of wat zit je dwars en wat wil je nou eigenlijk zeggen?

Niets maakte pas een opmerking naar Renoir, en toen ik daarop reageerde zei hij dat de opmerking voor Renoir was,....grappig dat hij nu hetzelfde doet,....

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

(waarschuwing: ga niet achter me staan als ik aan het kegelen ben. heel soms laat ik per ongeluk de bal los op het hoogste punt achter mij en dan zou je zomaar vervelend getroffen kunnen worden.)

Je zou je zelf ook gewoon om kunnen draaien.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Iedereen spreekt hier een eigen taal. Taal is eigenlijk maar een gebrekkig instrument om in te communiceren.

Lichaamstaal is beter. Maar die moeten we er hier maar bij denken. Hoe vind je mijn schoentjes? Daar lopen de meningen hier namelijk nogal over uiteen.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Als Glans het over verstotene heeft die het niets uitmaakt of het gene wat hem/haar overkomen is, uit instinct of denkvermogen komt, dan heeft zij het over zichzelf.
Het "niet uitmaken" verblind je om je eigen rol hierin helder te krijgen, pijn is er,.....maar alleen door "buiten"

Precies andersom. Pijn ontstaat in jou, iedere (geestelijke) pijn. Iemand voldoet niet aan het beeld wat jij op hem/haar geprojecteerd hebt en hoppakee?daar is de pijn al weer.

Als jij in de film zit en de "slechterik" schiet iemand dood, ga je dan het filmdoek de schuld geven of de bedenker van de film?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Lichaamstaal is beter. Maar die moeten we er hier maar bij denken. Hoe vind je mijn schoentjes? Daar lopen de meningen hier namelijk nogal over uiteen.

Lichaamstaal is wel helpend, maar ook dan nog zijn er vele misverstanden.
Gewoon omdat ik aan sommige woorden en uidrukkingen een andere betekenis geef.