Wat is beter dan ik

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Niks voor mij. Technisch kan ik dat wel, heb ooit een website voor mijn ziener gemaakt.
Maar voormalig forumlid Mara had een jaar of drie hetzelfde idee. Hij heeft zo'n pagina / forum gemaakt. Kwam geen beweging in. En als er wel beweging inkwam zou het toch binnen de kortste tijd de weg opgaan van dit forum. Er zijn nou eenmaal veel ego's te vinden op internet.
.

Ja, het is dus zoals het is ....

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik emailde eind 2014 met Mara en vond deze terug.

.

Wat een leuke vent die Mara, ik las hem graag.

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ja, en dat kan hier niet. Zie ook post van advaitapoes alias habbuthabnot op 25 okt. 2014...

.

Leuke RobinHub tijd, hij kon zich ook (gelukkig!!) niet beperken tot gedegenheid...
.

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

We weten inmiddels wie dat arrestatie-team is.

Iedereen die gzoz omarmt wordt er mee besmet, lijkt het..
Jammer, want het wordt uniform (beperkend),
in plaats van 'dat wat werkelijk is', wat eigenlijk alles omvattend betekent...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

En ik blijf solidair met Miha en dus geen ware zoeker.

Zullen wij een draadje openen, zet jij een klein inspirerend tekstje neer, iets van Alleswel cursus in wonderen, en gaan wij een beetje mijmeren.
Doen wij een simpele titel, precies zoals wij ook zijn, simpele mensen in leven, en het leven zelf...
Wat is de meest inspirerende stukje tot nu toe die je gelezen heb uit A course in miracles?
Laten wij elkaar inspireren

[Iona]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Zullen wij een draadje openen, zet jij een klein inspirerend tekstje neer, iets van Alleswel cursus in wonderen, en gaan wij een beetje mijmeren.
Doen wij een simpele titel, precies zoals wij ook zijn, simpele mensen in leven, en het leven zelf...
Wat is de meest inspirerende stukje tot nu toe die je gelezen heb uit A course in miracles?
Laten wij elkaar inspireren

Onderstaand stukje uit ECIW over er is geen verlossing buiten jezelf vind ik inspirerend:

"Het verlossingsplan van het ego draait om het vasthouden aan grieven. Het stelt dat jij verlost bent, als iemand anders maar anders zou spreken of handelen, of als een externe omstandigheid of gebeurtenis veranderen zou. Zodoende zie je de bron van verlossing voortdurend buiten jezelf. Elke grief die je koestert is een verklaring, en een bewering waarin jij gelooft, die zegt: 'Als dit anders was, zou ik verlost zijn.' Zo wordt de voor verlossing noodzakelijke verandering van denken van alles en iedereen verlangd behalve van jouzelf."

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

@Katerie: Zullen wij een draadje openen, zet jij een klein inspirerend tekstje neer, iets van Alleswel cursus in wonderen, en gaan wij een beetje mijmeren....

Is gebeurd bij deze. Zie > terugkeer naar Liefde (topic link).

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Onderstaand stukje uit ECIW over er is geen verlossing buiten jezelf vind ik inspirerend:

"Het verlossingsplan van het ego draait om het vasthouden aan grieven....

Jij las les 68 vandaag ook. Zie mijn link.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als je alsnog daar moeite mee hebt, hoor ik het wel vanzelf.

Zeker en vast.
Maar ik doe niet mee aan je wederkerigheid om elkaars het meest op ego te wijzen. Dat heb ik je al uitgelegd. Dat leidt niet tot openheid en dus ook niet tot gelijkwaardigheid. Openheid leidt tot gelijkwaardigheid, openheid om wat iemand schrijft niet als ego te zien, maar als dat wat evengoed jezelf had kunnen schrijven, als je jezelf niet beperkt had tot ego die moeite heeft met het ego dat schreef.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Maar ik doe niet mee aan je wederkerigheid om elkaars het meest op ego te wijzen.
Dat leidt niet tot openheid en dus ook niet tot gelijkwaardigheid. .

Schrijf wat je wilt joh, dat wat ik als gelijkwaardig zie is geen 'must', het is een voorkeur.
Je hebt jouw beeld over wat openheid betekent, ik de mijne.
Als jij uitlegt hoe het is, en dat het simpel is, vind ik ook niet open, integendeel, maar zoals ik al zei, laat ik je gewoon je ding doen, want wij verkeren niet op dezelfde golflengte, en dat hoeft ook niet.
Er is ruimte voor ieder mens op aarde, want waar een lichaam staat of zit, is het haar recht.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

maar zoals ik al zei, laat ik je gewoon je ding doen, want wij verkeren niet op dezelfde golflengte, en dat hoeft ook niet.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Er is ruimte voor ieder mens op aarde, want waar een lichaam staat of zit, is het haar recht.

[Nowee]

@ Nowee: Een gesprek met Mijzelf.

'Mannekes toch,' vraagt Mijzelf het hoofd schuddend. 'Hoe haal je het in die stomme kop van jou om de goegemeente zo voor de voeten te lopen? Doe je dan zo traag en onbeholpen inzicht op? Je bent niet goed mee jong. Zo stijfhoofdig, bokkig, en wat de mensen zeggen, opdringerig dat je bent.'
Nowee heeft iets anders achter mij gezien want zijn blik is star gericht op de muur van de kamer achter mij. Of dan weer loenst hij naar de grond alsof daar ergens kleingeld ligt te rapen. Hij ziet er als een vogeltje uit dat voor de tweede keer het nestje gaat verlaten. Het kijkt niet langer naar de dingen maar zoekt in die ijle zweving naar houvast dat er noch op het eerste zicht noch in de verste verte, in te vinden is. Het is precies of Nowee door de aangelegenheden kijkt en de ganse reutemeteut achter zich wil laten om in alle richtingen tegelijk te kijken.
'Maar verdikke, hoe vaak heb ik al niet gezegd dat ik alleen wil schrijven van het gedegen zelfonderzoek. Al die zever van de boekskes daar dring ik niet op aan. En altijd weer die zachte peer van een Wolsak dat wij hier voor de kiezen krijgen. Die lachende melkmuil met dat flauwe baardje van hem die in al zijn dwaasheid misschien zijn eigen naam niet eens meer weet te zeggen maar die van een ander hola opgepast die naait hij op elk gezicht dat zich naar hem heeft toegekeerd.'
'Dat is het juist,' zegt Mijzelf, 'die manier van noemen van jou, dat afgeven op de persoon alsof het bladeren zijn die je van een tak aftrekt en kwaad te gronde stampt. Die koleire die in je opkomt en je doet branden met een vuur. Nijdige buien zijn het, harde boosheid, ongetemd geraas, wrede opvliegendheid zijn die opwellingen. Vroeger laaide dit nooit zo hoog op maar sedert dat gedegen zelfonderzoek houdt het de brand er in bij jou.'
Nowee kijkt met een blik naar mij alsof alles hem is afgenomen en dat weet en daardoor alleen met zo een blik kan kijken. Het is een blik die al getroost is en reeds de moed aan het verzamelen is om weer op te staan.
'Dat jij mij dat moet zeggen. Jij bent alleen maar ik. Heb jij iets dat beter is misschien? Het is om zot te worden als jij mij ook komt af te vallen. Je kunt je het niet voorstellen wat het is om zonder ik te zijn. Het ik dat doet alsof het ook een ander is, op wie het graag wil lijken om met die bende mee te zijn. Nee, nee mevrouwtje ik laat je niet zomaar begaan!'
Nowee is recht gaan staan en loopt nu door de kamer naar de muur, om daar te keren naar het raam, en weer terug. Zo ken ik hem, in deze gang van gaan komt zijn geestelijke mechaniek tot volle uiting. Het geeft aan zijn gedachten de tijd om de retoriek van zijn woorden te herkauwen die hij staande aan het raam, mij nog te vertellen heeft. Weet, ik luister graag om te onthouden. Ik wacht tot alle woorden zijn gesproken en taal daar is blijven hangen en tenslotte door een deur verdwijnt die open staat als een herinnering.
'Tijd is over mij gegaan,' zegt Nowee kalm, 'en kan mij niet nog verder slopen. Mijn blik ligt voorwaarts in een tegenzien naar de toekomst. Het is waarachtig tegenzien dat ik beoefen. Een tegenzien dat als zuilen het gedegen zelfonderzoek ondersteunt en met alles wat aanwezig is tot leven laat komen." Even staart hij voor zicht uit en houdt zijn armen voor zich uitgestrekt. 'Luister toch,' keert hij zich naar mij toe met die zachte stem van hem, 'ik kan in het onzichtbare dat voor de geest hangt en daar hangt als mistige sluiers van onduidelijkheid toch geen illusies ophangen of daarin fantasieën van lichtverschijningen suggereren zoals filmbeelden op een doek? Ik ben het ik niet verloren om langs achterdeurtjes een nieuw scenario te regisseren.'
'Maar wat wil je dan?' vraag ik met een gemaakte stille stem om hem de zet te geven voor zijn betoog.
'Het is geen willen waartoe ik kom noch is het een geloof maar een zien van werkelijkheid in het gewone dat onmiddellijk is, dat aan geen controle onderworpen is, spontaan is en overloopt van blijdschap om dat gewone aanwezig zijn.'
'Ja maar,' werp ik hem tegen, 'iedereen zoekt toch dat gewone en die blijdschap om het aanwezig zijn in de wereld met anderen?'
'Het gewone waarop jij speculeert,' zegt Nowee met een vasthoudendheid in zijn stem, 'is een nalopen, een napraten van wat als gewoon wordt voorgehouden. Vandaag klinkt het gewone zo en morgen horen we iets anders. Het spontane is dan een blijdschap om het kunnen nadoen van de werkelijkheid om zo te klinken als gemeend wordt dat te kunnen. De wetenschap van deze kennis dient zich met een directheid en overtuiging aan, niet om wat de werkelijkheid is maar om wat er met de werkelijkheid kan gedaan worden. Het directe weten is een uitbuiting van het gewone, een in beslagname ervan.'
'Stel dat het zo gaat,' breng ik in het midden, 'je kan de directheid van de werkelijkheid toch niet ontkennen. De werkelijkheid als wetenschap dat door het experiment zo duidelijk weet aan te tonen en het geheim ervan alsmaar nader tot ontsluiering brengt en weet te beheersen?'
'Beheersen,' vraagt hij met grote ogen, 'Beheersen uit winstbelang zal je bedoelen. Om dat soort weten gaat het niet om het gewone tegemoet te treden. Het gewone komt spontaan tot uiting met onmiddellijkheid en niet zoals voorgehouden wordt met directheid.'
'Maar wat is het verschil dan?', vraag ik hem onthutst.
Nowee loopt van het venster weg om zijn dwingende route door de kamer aan te vatten. Soms blijft hij heel even ter plaatse staan om daar als in zichzelf te staan en zijn gang gelijke tred te laten houden met zijn denken.
'Directheid, ' zegt hij, 'is een tijdsmeting waarbij de voorwaarden voor beschikbaarheid worden vastgelegd. Onmiddellijkheid is beschikbaarheid zonder voorwaarden. Het spontane en gewone is de uitdrukking, de aanwezigheid van dit beschikbaar zijn zonder voorwaarden.'
Door zijn gestage gang weer op te nemen laat hij de woorden even hangen en inwerken.
'Beschikbaarheid,' zegt Nowee, 'daar gaat het om bij weten omtrent het spontane en gewone. Neem nu die stoel die daar staat. Dat voorwerp is een geheel, een totaliteit van woorden dat op oneindig veel mogelijkheden kan verzameld en gegroepeerd worden om de aanwezigheid van dit voorwerp als stoel te kennen. Al de woorden die wij gebruiken zijn de voorwaarden om de beschikbaarheid van dat voorwerp als stoel te benoemen, van betekenis te voorzien. Het voorwerp als stoel is dan de directe kennis om over de werkelijkheid te beschikken, maar noch het voorwerp noch de woorden 'zijn' de werkelijkheid. De werkelijkheid echter is zonder voorwaarden maar is daar als de beschikbaarheid van het gewone, spontane aanwezig zijn.'
'Wil je daarmee zeggen,' vraag ik hem recht in de ogen kijkend, 'dat naast de taal er een werkelijkheid is die een directe uitwerking op wat wij denken, voelen of waarnemen uitoefent? Een soort Hemel of Utopia van waaruit 'onze' wereld geschapen is en gestuurd wordt'
'Naast noch voor of er boven noch onder is er 'iets'. Taal is het beschikbare als van werkelijkheid, als van onmiddellijkheid.'

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Maar verdikke, hoe vaak heb ik al niet gezegd dat ik alleen wil schrijven van het gedegen zelfonderzoek.

Houdt je niet in om te komen schrijven in het topic 'terugkeer naar Liefde' (topic link) hoor, je collega afgeronde gedegen zelfonderzoeker Ben / Guido heeft dat ook al gedaan ondanks mijn aangegeven dat het topic niets met gedegen zelfonderzoek te maken heeft.

Maar Ben / Guido wil net als jij alleen schrijven van het gedegen zelfonderzoek dus beantwoorden we zijn en jouw schrijven met liefde.
Liefde koestert immers geen grieven.