Advaita in de praktijk, deel 2

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Er is, al heeft het er alle schijn van, geen je met een doel, het is wat er gedaan wordt, zijnde het instrument in de dualiteit dat het nodig vindt mij te gebruiken voor zoiets als herstel van het doorgeslagen evenwicht.
Iets wat niet te begrijpen valt en waartegen je zult blijven ageren.

Nou ja,..het zal een rustig gevoel geven.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik geloof niet dat als je echt weet wat je bent, nog zoiets als anorexia zou kunnen hebben/krijgen.
Als je het achterliggende van een probleem kan achterhalen, dan doe je volgens mij aan zelfonderzoek, kan je het helder zien/begrijpen en tot het diepste doorvoelen, dan kom je dichterbij tot "wat je bent"
Ik richt me dus niet specifiek tot een probleem, maar wat erachter ligt, pijn/angst die voor onwaarheden over jezelf hebben gezorgd.
De paradox word voor mijn gevoel erin gehouden zodat het niet goed "grijpbaar" is, maar volgens mij is het veel en veel simpeler en tegelijkertijd pittiger.

Zelfrealisatie voelt voor mij nu dat ik op een natuurlijke manier niet meer de behoefte voel om bv iemand uit te schelden, om niet meer wakker te liggen over iets, om niet meer mijn ding op een ander te projecteren, geen verslaving nodig denk te hebben.
Hele basale dingen, en zolang die nog min of meer aanwezig zijn, heb ik mijn "onwaarheden" nog niet volledig doorgrond.
In het begin was dat heel zwaar, en gaande weg word ik er handiger in.

Hans, wat versta je precies onder zelfrealisatie?

Dat lijkt me een goed beginpunt om vanuit verder te praten, als je dat wilt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Nou ja,..het zal een rustig gevoel geven.

Je bedoeld voor jou omdat er dezerzijds toch geen ego is waartegen je kunt blijven pruttelen. Als jij nou je (gedegen) Zelfonderzoek doet dan is al dat onderlinge gezeik afgelopen, niets meer wat verdediging behoeft. Dat is pas echt vrede en rust.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik zie het niet zo in Lia, om mijn manier te vervangen door een neutrale houding. Het zal alleen een uiterlijke verandering zijn, maar dat heeft niets met 'dat wat werkelijk toe doet' te maken.
Aanvaarden dat ik gevormd ben door levensomstandigheden is voor mij veel dichterbij dat wat ik voor ogen heb, anders dan mezelf ''dwingen'' om neutraal te doen omdat de omgeving niet in staat is om bij zichzelf te blijven.
Je had iets voor ogen, en mijn inbreng stoorde dat voor je, je wees me daarop, het voelde als controledrang voor mij.
Ik heb iets voor ogen, maar voor mezelf.. daarin stuur ik je niet in, wel maak ik je er attent op, op dat wat ik bij jou opmerkte.
Als je daar iets mee kan is het goed, als niet ook goed..

Neutraal betekent voor mij dat ik meerdere kanten van een zaak in overweging wil nemen. In mijn beleving houdt alles met elkaar verband, en kun je probleem ego dan ook van verschillende invalshoeken benaderen en trachten op te lossen (vanuit strijd, vanuit lijden, etc). Aanvaarding dat je gevormd bent door levensomstandigheden hoort daar bijv. ook bij. Het zijn allemaal stukje waarheden die elkaar aanvullen tot grotere waarheid. Zo niet, dan zijn mensen elkaars tegenstander en zijn ze het voortdurend met elkaar oneens. Dit is wat ik in ieder geval voor ogen had.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Hans, wat versta je precies onder zelfrealisatie?

Dat lijkt me een goed beginpunt om vanuit verder te praten, als je dat wilt.

Huh?

Dat staat toch in het stuk wat je van mij quote-uh,....

Maar anders gezegd, dat "verschijnselen" zich steeds minder voordoen omdat ze zijn doorzien en doorvoeld.
En niet alleen maar je niet identificeren met die "verschijnselen" maar dat ze nog wel verschijnen.

Daarbij is het niet nodig om elke dingetje uit te diepen, want als je je "mechanismes" gaat zien, dan werkt dat op een breed vlak.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Mensen mogen mijn opmerkingen volledig naast zich neerleggen.
Mijn motivatie om op neutraal standpunt te wijzen, was om te voorkomen dat er weer ellenlange discussies ontstaan over lijden cq zieligheid en medelijden. That's all.

Ik zie in de reactie van Mihaela dat het je woorden loochenstraft als zou het anders kunnen dan met geweld. Ego is per definitie geweld, is gewelddadig.

Het is met geweld, veel pijn en moeite gevormd tot zijn huidige hoedanigheid en het kan niet anders dan anderen geweld aandoen en kan ook niet zonder geweld, veel pijn en moeite weer ongedaan worden gemaakt. Je hoeft me niet te geloven, probeer het zelf maar uit.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je bedoeld voor jou omdat er dezerzijds toch geen ego is waartegen je kunt blijven pruttelen. Als jij nou je (gedegen) Zelfonderzoek doet dan is al dat onderlinge gezeik afgelopen, niets meer wat verdediging behoeft. Dat is pas echt vrede en rust.

Voor nu voelt rust en vrede meer als ik iets niet onderling gezeik zou hoeven te noemen.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Zo niet, dan zijn mensen elkaars tegenstander en zijn ze het voortdurend met elkaar oneens.

Ik denk wel dat ik mijn eigen tegenstander ben, en dat daar "alles" vandaan komt.

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Sorry maar ik verschil met je van mening dat het Zelfonderzoek niet tekort doet.

Ok.
Ik weet ook wel hoe jij erover denkt.
Maar ik kon het proberen je ietsje anders te doen kijken he?
KiSs

[Bromsnor]

Ik heb een aantal berichten, inclusief de melding van een kwalijk bericht, die gaan over de "Berend Botje affaire" verplaatste naar de discussie die als titel "Berend Botje" heeft.

U heeft daar de gelegenheid om deze affaire met elkaar te bespreken.

Met groet,
Uw Bromsnor.