Vagebond

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Verliefde, labiele mensen, vooral degene die ook de persoon verafgoden zoals jij bij w doet, menen dat iedereen in de charmes van zo en figuur zouden kunnen vallen.
Zulke types, die naive dames mindfucken, vind ik echt lachwekkend.
Ik hoop wel voor jou dat jij ooit uit deze lus ontsnapt.
Het verbaast me wel dat zo een scherpzinnig mens zoals jij, jezelf maar niet doorziet, wat betreft bedwelm zijn door zo een joker.
Maar goed, misschien onderschat ik jouw psychische problematiek.

Ja, je onderschat die psychische problematiek.
Uit die lus geraak je zo maar uit hoor Miha. Als je er al ooit uit geraakt.
François heeft 20 jaar tijd in mij gestoken en dan gaf hij het op.

Je mag nog zo intelligent en scherpzinnig zijn als de beste, zolang als die éne er blijft voorzitten, kan men niet uit die lus.
En die éne, gekend als ego, is van jongs af opgebouwd.
Nog is uit mijn François gesprekken-doos 10 jaar geleden...

kabu: ik sloeg een paar dagen geleden Beerlandt's 1400 blz. nieuwe dikke boek dat ik gekocht heb toevallig open op 'meervoudige persoonlijkheidsstoornis'. Plots werd het helemaal duidelijk...

François: ik snap het... Maar dat heeft niet zozeer te maken met de relatie met vrouwen die jij gehad hebt, maar met je eigen persoonlijk leven dat in den beginne, puntje puntje puntje, een soort van diepe kwetsbaarheid ervaren heeft. Want ik denk dat gij meer moeite doet dan dat nodig is, om door een vrouw geliefd te worden. Gij hebt talent genoeg, om dat te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn. Snap je dat?

kabu: Euh, 'Om dat te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn'?

François: Dà t, wat dat gij bent, dà t te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn. Dus hetgeen dat gij doet om geliefd te worden, creëert uiteindelijk die andere energie en aantrekkingskracht....

kabu:...Van dat soort vrouwen.

François: Ja. Dus als ge dat zou - door zelfvertrouwen - dat zou losmaken, en uiteindelijk door geloof en liefde in wat dat gij vertegenwoordigt, zo aan mensen zou durven laten zien, dan zou je die ander energie niet meer aantrekken. Maar dan moet kabu gaan geloven in de persoon en in de man die hij vertegenwoordigt. Niet meer, niet minder.
En daar zit, als ge dat bekijkt, daar zit in feite een klein knoopke. En dat is uiteindelijk de hoofdknoop van al de knopen. Het is niet zozeer de vrouwen, maar wel hoe gij met uw mens en man zijn omgaat, of denkt te moeten omgaan.

kabu: Het zit in het denken.

François: Ja, het zit in het denken. Alhoewel heb jij... ik heb het er al de laatste dagen met mijn vrouw over gehad, dat die zegt: 'Cois, ik snap dat niet: 'kabu is toch ne mens, ne man, die heeft iets, die straalt dat uit'; dat ik antwoord: 'ja maar euh, ik denk dat hij dat zelf niet volledig in zijn basis beseft. En dat is van jongs af aan zo opgebouwd. Zo een gevoel van: 'gewoon ben ik niet waardig'.
Snap je hem?

kabu: jaja...

Dat was dus in 2010. Aan mijn "Euh, 'Om dat te beschouwen als voldoende om geliefd te zijn'?", drong het duidelijk nog niet door wat hij met dà t bedoelde, al had ik Nisargadatta Maharaj's boek "ik ben dà t" al gelezen.
4 jaar later, in 2014, was die andere energie en aantrekkingskracht er weer. De ergste van allemaal.
Ik mag van geluk spreken ontdekt te hebben, pas op mijn 59ste vorig jaar, dat er heilige medicijnen bestaan die mij genezen hebben van mijn psychische problematiek. Die heilige medicijnen hebben niet bij iedereen zo'n resultaat dan bij mij, daar twijfel ik niet aan. Dus ik mag van geluk spreken.

Dank u aan alle Goden dat ik dit nog mocht meemaken en niet tot in mijn kist bezeten en geobsedeerd moest blijven van (steeds weer) een ander mens, want wat voor gevangenis van het denken was dat, een ware hel!

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Dank u aan alle Goden dat ik dit nog mocht meemaken en niet tot in mijn kist bezeten en geobsedeerd moest blijven van (steeds weer) een ander mens, want wat voor gevangenis van het denken was dat, een ware hel!

Het is zeker overduidelijk dat jij nu, wat betreft fixatie, echt anders in staat.
Wat mij toen opviel, bij jouw laatste situatie bv. was dat jij echt alleen maar bij haar de schuld legde.
Ik vraag me af, als je nu achteraf, bij jezelf ziet hoe jijzelf ook daar naartoe werkte?
Ik weet nog dat jij steeds over haar fysieke kwaaltjes had, en uitgebreid op internet opzocht, en steeds in haar gedoetjes in verdiepte.
Dat met haar hond, dar ze zo veel van de hond hield, maakte je ook zo druk over.
Alles bij elkaar, zou ze ongetwijfeld een hoop gemaankeerd hebben, maar ik vroeg me altijd af of jij je eigen blinde vlek ook in kon zien toen.
Zie jij het nu anders? Wat betreft je eigen stuk?
Zou je ook herkennen als jij weer zoiets treft?
Trouwens, wij treffen ook eigenlijk niet zomaar wat in het leven, want vaak is dat iets wat feilloos bij ons past op dat moment.

[Iona]

Heel fijn Kabu dat de heilige medicijnen bij jou deden wat ze moesten doen om uit het gevang te komen waarna vrijheid je deel werd en kon verwelkomen.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het is zeker overduidelijk dat jij nu, wat betreft fixatie, echt anders in staat.

Wat betreft fixatie? Ik ben op niks meer gefixeerd!
Maar ik ken jouw gedachtengang, volgens jou ben ik inplaats van op een vrouw nu weer gefixeerd op twee kikkers & Co.
Je ziet een verdachte in alles en iedereen (aldus Ben).

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wat mij toen opviel, bij jouw laatste situatie bv. was dat jij echt alleen maar bij haar de schuld legde.

Tuurlijk deed ik dat, dat doet elke neuroot die gekweld wordt door eigen schuldgevoelens. Daardoor projecteert hij ze naar buiten in een poging zijn eigen schuldgevoelens draaglijk te maken.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik vraag me af, als je nu achteraf, bij jezelf ziet hoe jijzelf ook daar naartoe werkte?

Stel die vraag is anders. Hoe ik mezelf waar naartoe werkte?

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik weet nog dat jij steeds over haar fysieke kwaaltjes had, en uitgebreid op internet opzocht, en steeds in haar gedoetjes in verdiepte.

Jaja, zo bezeten als Vagebond van W. nu is was ik van haar. En daarvoor van een andere, en weer daarvoor nog van een andere. En zo verder terug, altijd hetzelfde patroon.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dat met haar hond, dat ze zo veel van de hond hield, maakte je ook zo druk over.

Oh ja, van haar uitspraken als "mijn hond is mijn man, van honden krijg ik meer liefde dan mensen" liep ik de muren op. Vorige zomer, toen ik haar na 5 jaar niet meer gezien te hebben enkele keren bezocht had ze nog een variant. Nieuwe verhaal ging zo:

Onderweg met de auto over de autostrade was er vertraging vanwege een ongeluk met een grote vrachtwagen. Traag voorbije rijdend zag ze dat het een varkenstransport-vrachtwagen betrof die gekanteld was. Ze zag de verwrongen kooien, geklemde dieren en begon te te wenen in haar auto.
Ik vroeg haar of ze ook geweend zou hebben als het een gekantelde bus met mensen was geweest. "Nee, mensen zijn geen traan waard", antwoordde ze.
Ontsteld vroeg ik of ze geweend zou hebben als het een schoolbus met kinderen was geweest. "Nee", antwoordde ze weer. Toen vroeg ik of ze dan geweend zou hebben als ze te weten had gekomen dat haar dochter een van de slachtoffers geweest was. Dan antwoordde ze niet meer en liep met een verbeten gezicht de kamer uit.

Ja, erger kon ik niet meer aantrekken.
En daar de wet van de resonantie zegt dat wij slechts in contact kunnen komen met datgene, waarvoor wij een resonantieruimte hebben, moest ik eens hééél diep in mezelf kunnen zien, daar was het één en 't ander duidelijk niet-heel. Een maand later gebeurde het dankzij heilige medicijnen.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Alles bij elkaar, zou ze ongetwijfeld een hoop gemaankeerd hebben, maar ik vroeg me altijd af of jij je eigen blinde vlek ook in kon zien toen.

Ik besefte al in de eerste weken van ons hevig verliefd zijn op elkaar - 6 jaar geleden - dat er me weer wat te wachten stond, door o.a. haar geschiedenis met vorige mannen te aanhoren. Daarmee stuurde ik toen ook een email aan de vrouw van François, die zoals eerder hier al ergens geschreven, me pas vorig jaar na mijn bijna-dood ervaring, vertelde wat zijn reactie was bij het invoelen van haar. Wenend zei hij: "Jongen, jongen toch, de ergste van allemaal. Dat verdien je niet." (@Vagebond: nee, geen ego in François dat dit zei).

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Zie jij het nu anders? Wat betreft je eigen stuk?

Wat een vraag!
Maar goed, na wat ik hier al enkele weken schrijf is dat jou nog steeds niet duidelijk dus, anders zou je de vraag niet stellen. Als gevolg van je verwarde schizofrene geest meen jij een verdachte in alles en iedereen te zien, dus zie je ook mij gewoon mijn fixatie verlegd hebben van een vrouw naar kambo-bofu & Co en / of naar mijn wonderlijk van terminale kanker herstellende vriend zoals je HIER al schreef.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Zou je ook herkennen als jij weer zoiets treft?

Ik heb al 6 jaar geen relatie, geen seks, niks intimiteit meer gehad, dus ik zou het niet weten.
Maar daar alle oude geconditioneerde circuits in mijn hersenen weggeblazen zijn in mijn verschrikkelijke bijna-dood ervaring kan ik me niet voorstellen dat er nog resonantieruimte in mij zou zijn voor zulke duistere muzes.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Trouwens, wij treffen ook eigenlijk niet zomaar wat in het leven, want vaak is dat iets wat feilloos bij ons past op dat moment.

Dat is wat ik al schreef met de wet van de resonantie die zegt dat wij slechts in contact kunnen komen met datgene, waarvoor wij een resonantieruimte hebben.

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Heel fijn Kabu dat de heilige medicijnen bij jou deden wat ze moesten doen om uit het gevang te komen waarna vrijheid je deel werd en kon verwelkomen.

Wat een vrede in mijn geest sinds dat chronisch piekeren verdwenen is, wat de oorzaak was van een depressie, al wisten weinigen in mijn omgeving dat van me.
En daar de laatste ergste vrouw in mijn leven lijdt aan hevige angststoornissen is onderstaande uitleg heel duidelijk...

Andrew Solomon volgt in zijn boek The Noonday Demon: An Atlas of Depression de verbanden tussen verslaving en depressie die vaak optreden en beschrijft de nauwe relatie tussen depressie en angsten. Hij citeert een expert op het gebied van angsten die zegt dat we die twee moeten beschouwen als een twee-eiige tweeling: 'Depressie is een reactie op geleden verlies en angst is een reactie op toekomstig verlies.' Beide zijn een gevolg van eindeloos gepieker, het ene over het verleden, het andere over de toekomst. Wat de twee stoornissen van elkaar onderscheidt is de tijd.
...

Het zou best eens zo simpel kunnen zijn als het idee van een 'psychische reset' - Matt Johnsons biologische control-alt-delete - die het brein wakker schudt uit allerlei destructieve patronen (zoals Kesslers 'capture') waardoor er plaats wordt gemaakt voor nieuwe patronen. Het zou ook kunnen, zoals Franz Vollenweider naar voren bracht, dat psychedelica de neuroplasticiteit verbeteren. De talloze nieuwe verbindingen die tijdens de psychedelische ervaring in het brein ontstaan, zoals in kaart gebracht aan Imperial College, en de desintegratie van gebaande oude paden, is misschien simpelweg het gevolg van het 'schudden van de sneeuwbol', zoals Robin Carhart-Harris het noemt, dus het vormen van nieuwe paden.

Uittreksel van: Michael Pollan. 'Verruim je geest'.

[Iona]

Ik herken die vrede ook in mijn geest. LevensAngsten en depressies zijn mij welbekend.
Het was vooral uitzitten en schrijven en het geschrevene weer verbranden en huilen
dagelijks jarenlang.
Ben vele malen gestorven aan gedachten en illusies
Ben die levensfase inmiddels ontstegen en van overleven overgegaan naar leven.
Het is niet meer donker, het is ook niet grijs, het is licht.
Toch wel mooi als ik terugkijk naar de weg die ik heb moeten gaan.
Wat overblijft is het moment en dat wat is.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Eigen schuld dikke bult!

Thanks

Jij hebt hier onlangs weer een hoop over je geliefde helderziende W. geschreven.
Nu zit die mafkees weer in mijn gedachten.

Sorry,

Bezeten ben je van hem.
Enige waarom ik nog met je spreek is omdat ik die bezetenheid van een ander mens uit mijn eigen leven herken en François me daar heldere duiding over gegeven heeft 10 jaar geleden...

Bedankt...en herkenbaar dat stukje van Çois. Heb er met Marianne aan gewerkt aan het gebrek aan eigenliefde, check.

Ik schreef juist dit in email naar Mara die me enkele dagen geleden vroeg of W. nog op het forum schrijft.
"k heb het gehad met Vagebond, 'k wil met die twee niet op een terraske zitten!
Amaai mijn oren zeg, als de zon schijnt slagen die twee er nog in de duisternis op te roepen."

Met 'die twee', schreef ik ja.
W. schrijft hier al lang niet meer, maar de symbiose waarin jij met hem zit brengt hem terug tot leven!

Je bent een perfecte match voor W.
Melodrama genoeg met die gast. Hij heeft jou nog steeds te pakken en jij wilt nog steeds gepakt worden.
Maak je van hem los en kom tot leven. Jouw gebrek aan eigenliefde houdt je gefocust op hem.
Maar ja, ik heb makkelijk schrijven nu mijn onbewuste doodsdrang weg is.
Hoe ging dat weer 30 jaar geleden toen ik daar voor het eerst over hoorde.
Oh ja, leve internet...

Gebrek aan eigenliefde is aan gewerkt, check..

Vagebond, je absorbeert nog steeds de negatieve energie van W.
Tijd voor "exorcisme" bij jou als je terug tot leven wilt komen.
Maar die tijd ligt natuurlijk in God's handen dewelke nooit te vroeg of te laat is.

Nou daar ben ik het helemaal mee eens...

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

In mijn email zie ik dat je de zin "Overigens wat dat ego-tripper betreft heb ik ook al eens tegen hem gezegd, tja en dat kon natuurlijk ook al niet..." weggelaten hebt uit je definitieve post hier.

Ik vond het voldoende te melden dat ik hem ook op de korrel heb, net als jij, zie verder bericht.

Een helderziende ego-tripper. Ja, ze bestaan ook.
Doet me weer denken aan iets van François 20 jaar geleden, toen het weer is grote liefde was tussen mij en een zoveelste duistere muze...

Wat heb jij toch met dat helderziende kabu, laat het toch gaan WiNk

Wat een verhalen allemaal...

Idd. KiSs

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Ja, hier kan ik me helemaal in vinden, heel herkenbaar

[Vagebond]

Jee, ik wist niet wat me overkwam toen ik vanavond een deel van mijn warme maaltijd in de prullenbak heb gegooid. Ik betrapte mezelf er op dat ik nog aan het door eten was terwijl ik het eigenlijk niet eens meer lekker vond, ik checkte in mijn lijf of ik voldoende gegeten, dat was het geval, dus ik bedacht me geen moment en heb wat er nog over was gesodemieterd, de eigenliefde begint echt in te slaan nu, tis echt een wondertje. Superblij..