Aankomen

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

@Theo: Naar mijn gevoel zit jij heel erg "vast" in tegenstellingen en beschouw je de éne kant van de tegenstelling als beter (juister, nobeler, ...) dan de andere. Als dat je "ding" is, doe gerust zo verder. Maar ik speel niet (meer) mee...

Goed dat jij dat ook zo voelt Tine. Je bent niet alleen.
Maar let op, schrijf het niet te veel, want Theo wordt zeer hoog ingeschat door Renoir / Laurens.
Kan je strafpunten opleveren. WiNk

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Goed dat jij dat ook zo voelt Tine. Je bent niet alleen.
Maar let op, schrijf het niet te veel, want Theo wordt zeer hoog ingeschat door Renoir / Laurens.
Kan je strafpunten opleveren. WiNk

Pup, ik vind je humor leuk en kan deze voor een groot deel volgen. Maar je bent af en toe net een adhd-er, die niet weet te stoppen.

En ja, ik her-ken dat WiNk

Toch, kan het helpend zijn om buiten dat soort overtuigingen om te kijken. Impulsen worden niet altijd ingegeven door de Bron, maar soms ook door onze eigen (ego)behoeften. Het "wij-zij-gevoel" is wel helpend in zelfkennis: tenminste, als we onze blik daarbij ook naar binnen durven te keren.
Waarom doen (of laten) we wat we doen?

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Deze opmerking intrigeert: als bewustzijn onbegrensd is, dan zou het toch moeten kunnen verruimen? Het Universum deidt toch uit? En ook al heeft het geen begin en einde en is het on-going, dan kan het toch alsnog verruimen?

Bij deze gedachten moet ik overigens denken aan de Akashakroniek:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Akashakroniek

Het ik gaat er van uit dat het bewustzijn ik betreft. Er is zelfs een wijdverbreide opvatting dat bewustzijn door het denken wordt veroorzaakt.
Maar wat nou als 'ik' niet blijkt te bestaan? Bewustzijn blijft gewoon. Niet groter, niet kleiner. En dat kan ook niet, want het heeft geen grenzen. Noch in tijd, noch in ruimte.

Vergelijk het met de rivier de Maas. De bedding is de geziene wereld, het water de ongeziene wereld. (liefde wat stroomt en alles verbindt) Maar waar is de Maas nou in het geheel? Haal de bedding weg en haal het water weg en de Maas is er ook niet meer. De Maas is de aanwezigheid, het bewustzijn, het eeuwige. De bedding slijt uit en verplaatst, het water stroomt en stroomt. Maar de Maas is nergens te bekennen en toch is zij overal!

De egomens is niks anders dan een klein afgesloten stukje van de Maas.

Dit kan ik volgen... Gewoon simpel Zijn, de wilskracht gebruiken om ego-verlangens te omzeilen, dienstbaar zijn aan het Heel-Al.

Hmmm, ik realiseer me wel hoe moeilijk dat is soms .... stoppen met roken is me tot nu toe nog niet gelukt in ieder geval...

Stoppen met roken kan altijd nog. Ego is weerstand in je 'zijn'. Dat kan gevoeld worden. Daarom is de studie van ego ook zo belangrijk.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Maar de flow waar ik op doel, is het innerlijk Weten. Het deel wat rechtstreeks is verbonden met de Bron. Het is de Wat, die wij Zijn. Dat deel gaat voorbij ego-belangen. Is ook niet gehecht aan resultaat en/of goedkeuring. Daar ont-moeten wij....

Ont-moeten... Wat een veelzeggend woord!

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Pup, ik vind je humor leuk en kan deze voor een groot deel volgen. Maar je bent af en toe net een adhd-er, die niet weet te stoppen.
En ja, ik her-ken dat WiNk

aha, ook wat 'verslaafd' aan deelnemen hier dus.

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Waarom doen (of laten) we wat we doen?

Simpel, wat we doen of laten is altijd God's wil.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Naar mijn gevoel zit jij heel erg "vast" in tegenstellingen en beschouw je de éne kant van de tegenstelling als beter (juister, nobeler, ...) dan de andere. Als dat je "ding" is, doe gerust zo verder. Maar ik speel niet (meer) mee...

Er is nergens iets beters, nobelers. Geziene noch ongeziene wereld zijn beter of slechter. Hoe kan riet nou groeien zonder rietbed?

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ik kan niet in een dier kruipen, maar het komt mij voor dat een dier niet zo veel wil heeft. Het is ons denken wat 'wil'. Het denken (wat dat ook moge zijn) schept oneindig veel mogelijkheden. Ik kan mij via het denken mij verplaatsen in een ander en dan ontstaat er iets wat wij empathie noemen.

.....

Het is het denken wat ons onderscheid van de dieren, dus volg het spoor terug zou ik zeggen. We moeten niet iets leren beheersen maar iets afleren.

Het schijnt dat de mens zich onderscheidt van dieren door in gedachten te kunnen tijd-reizen. Verleden is iets wat bij dieren in hun emotie alleen speelt als er een herinnering opspeelt bij dreigend gevaar. Toekomst houden zij zich niet mee bezig, voor zover tot nu toe is onderzocht. Dat in gedachten tijd-reizen, schijnt iets mens-eigen te zijn. (uit Psychologie-magazine van oktober geloof ik)
Daar zit imo ook een deel van het menselijk lijden in: verplaatsen in tijd en ruimte en in andere personen (of dieren).

Ik blijf moeite houden met kreten als 'tot bewustzijn komen' houden. Ik heb dat altijd gezien als tot iets hogers komen, terwijl het in de aard juist heel basaal is. Kijk wederom eens naar de dieren en dan hoe vogels zich gelijktijdig bewegen in een zwerm of hoe vissen zwemmen in een school en als een organisme bewegen. Zij weten zich beter als eenheid te gedragen dan wij mensen.

Zo binnen zo buiten, zo boven zo beneden...
Wij zien, wat wij denken te zien en re-ageren daarop met ons denken vanuit onze conditioneringen, onze overtuigingen.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Goed dat jij dat ook zo voelt Tine. Je bent niet alleen.
Maar let op, schrijf het niet te veel, want Theo wordt zeer hoog ingeschat door Renoir / Laurens.
Kan je strafpunten opleveren. WiNk

Eén keer iets zeggen is toch meer dan voldoende? Of niet?

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

aha, ook wat 'verslaafd' aan deelnemen hier dus.

Verslaafd aan van alles waar leven in zit :)

Simpel, wat we doen of laten is altijd God's wil.

Nee. Er is een eigen wil en God's wil.
Het verschil tussen die twee ont-dekken is zelfkennis....

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Het schijnt dat de mens zich onderscheidt van dieren door in gedachten te kunnen tijd-reizen. Verleden is iets wat bij dieren in hun emotie alleen speelt als er een herinnering opspeelt bij dreigend gevaar. Toekomst houden zij zich niet mee bezig, voor zover tot nu toe is onderzocht. Dat in gedachten tijd-reizen, schijnt iets mens-eigen te zijn. (uit Psychologie-magazine van oktober geloof ik)
Daar zit imo ook een deel van het menselijk lijden in: verplaatsen in tijd en ruimte en in andere personen (of dieren).

Daar zit vrijwel het hele lijden in. Door ons denken zijn we gericht op heden en toekomst. Maar die bestaan alleen als concepten. Mijn kat laat zich verkrachten door de eerste de beste kater en wandelt daarna verder alsof er niks gebeurd is. Bij mensen werkt dat niet zo. Bij mensen ontstaat er een concept van onrecht. En het lijden en de afgescheidenheid neemt een aanvang.
(metaforisch gezien dan, want de afgescheidenheid was al vanaf dag 1 zich aan het opbouwen)

De mens heeft door het denken van de boom van kennis van goed en kwaad gegeten en is daarmee uit het paradijs verdreven. En zo is ook het pijnlichaam van Tolle geboren, wat natuurlijk niks anders is dan ons eigen ego wat zich in het 'zijn' manifesteert als ego energie. (pijn)

Maar waar Tolle zegt dat je het pijnlichaam niet moet voeden, daar slaat hij alle planken mis die er zijn. De remedie tegen pijn verloopt via pijn. Pijn is niks anders dan egoweerstand.