Hanen gevecht

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Op het moment dat je een liefdevolle omhelzing van iemand krijgt en te dicht bij je waarheid komt ga je je in allerlei bochten wringen om dat maar niet te hoeven voelen.

Het is een stuk makkelijker om je heen te slaan en/of een slim verhaal op te hangen dan echt te gaan voelen, wat iets met je doet.

Herkenbaar... vanmorgen had ik nog een gesprek met iemand over een onderwerp wat voor mij moeilijk is. Ze vroeg me wat ik voelde en wat het met me deed. Dan ben ik ineens niet zo welbespraakt meer als ik anders kan zijn.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Vanuit mijn hele hart kan ik je alleen maar toewensen die opening voor jezelf te vinden.

Dank je Ulla voor je wens, ik heb zelf niet de indruk dat ik afgesloten ben.
Ik beleef het leven zoals ze zich voordoet. Ik ervaar het leven met alles wat erbij hoort. Ups en down horen bij het leven. Ik heb onbewuste gebieden die ik aan het verkennen ben, en ook gebieden die ik zelf veroverd heb in mezelf en daardoor open voor mezelf ben.
Het is mogelijk dat ik een ander kijk op het leven heb, en dat dat in jouw ogen als geslotenheid overkomt. Zo ervaar ik het zelf niet, integendeel.
Alsnog, weet ik dat jij lief bedoelt.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Dat mijn kleindochter van 2 opeens out of the bleu tegen me zegt:

Ik hou jang jou.

Mijn kleinzoon van 2 inmense pijnen doorstaat in zijn onmenswaardig bestaan zo vecht , wij met zijn allen incl. zijn ouders hem met liefde/loslaten, terug te geven aan het grote geheel om hem te bevrijden van zijn strijd.
Maar zolang dat niet zo is, met/voor hem vechten in zijn strijd.
Een glimlach laat zien.

De onschuld van kinderen die geweldig uit de hoek kunnen komen. En een onschuldig kind dat je weer moet laten gaan, veel te vroeg. En dat dan toch in liefde kunnen doen. Loslaten doen? Nou ja zomaar iets wat hier weer komt boven drijven. Mooi hoe je juist ook deze twee voorbeelden in één adem noemt.

Als we het dan over geraaktheid hebben dan is dit een bijdrage die mij raakt. De eenvoud, de directheid, de acceptatie, de schoonheid, het ontroert me. Dank Moi voor het delen. Mooi om te lezen hoe je erin steekt en dat is van een ongekende schoonheid, wat mij betreft. KiSs

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

De onschuld van kinderen die geweldig uit de hoek kunnen komen. En een onschuldig kind dat je weer moet laten gaan, veel te vroeg. En dat dan toch in liefde kunnen doen. Loslaten doen? Nou ja zomaar iets wat hier weer komt boven drijven. Mooi hoe je juist ook deze twee voorbeelden in één adem noemt.

Als we het dan over geraaktheid hebben dan is dit een bijdrage die mij raakt. De eenvoud, de directheid, de acceptatie, de schoonheid, het ontroert me. Dank Moi voor het delen. Mooi om te lezen hoe je erin steekt en dat is van een ongekende schoonheid, wat mij betreft. KiSs

.........

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je zegt het wel om mij op dat wat je vindt dat het mijn plekje is te zetten.

Keen zegt letterlijk: Ik zeg het niet om je op je plek te zetten. Waarom trek je dat in twijfel? Het is in feite nog gekker, je trekt het niet eens in twijfel, je gaat er op voorhand reeds van uit, dat het niet klopt (niet waar is) wat de ander zegt. Je stelt je aldus nogal superieur op t.o.v. de ander, omdat jij door je reactie, pretendeert beter te weten wat zijn intentie is met deze uitspraak dan dat hij dat zelf weet. Wat weet jij van zijn intenties?

Er zijn twee manieren van waaruit je de mensheid en de wereld kunt benaderen. Vanuit vertrouwen of wantrouwen. Jij wantrouwt alles en iedereen. Maar ik zal me beperken tot dit voorbeeld, in jou heeft blijkbaar de gedachte post gevat dat Keen erop uit is om jou op je plek te zetten. Ondanks dat hij dit reeds op voorhand heeft ontkracht.

Er is geen enkele openheid of bereidheid om je eigen gedachte waar je blijkbaar nogal aan hecht, namelijk die dat de ander er ongetwijfeld op uit is om jou, (in dit voorbeeld), op je plek te zetten, ter discussie te stellen. Of te onderzoeken op zijn waarheid(sgehalte).

Je hebt blijkbaar ergens de gedachte opgepikt dat de aanval de beste verdediging is en zodoende, kap je op botte en brute wijze, het gesprek verder af. En dat op een wijze, door wederom gebruik te maken van je superioriteitsgevoel en je boven de ander te stellen, door hem/haar af te serveren en monddood te willen maken, met uitlatingen als dat je niet geïnteresseerd bent in wat de ander te melden heeft en dat geen toegevoegde waarde heeft voor jou, niet zou bijdragen aan jouw bewustwordingsproces (wat weet je d'r van?) of te roepen dat de ander voor jou niet meer bestaat. Hoe neerbuigend kun je zijn?

Je hebt de mond vol over gelijkwaardigheid en openheid en zelfkennis en zelfonderzoek, maar je bent een grote schijterd, die wild om zich heen mept, als ze zich in haar eigen denkbeeldige nauw gedreven voelt.

Waarom doe je niet je voordeel met de oprechte aangereikte reacties? En als je na gedegen onderzoek tot de conclusie komt dat je er niets mee kunt, dan kunnen we het daarna daar over hebben.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ik ga ervan uit als iemand mij de ogen wil openen dat vanuit Liefde gebeurt. Als ik het niet vertrouw vanuit angst. Uiteindelijk vertrouw ik mezelf dan niet. Want ik ben de Liefde en dat zie ik dan niet.

Dit is dus nu een schitterend voorbeeld van iemand die de mensheid en de wereld vanuit vertrouwen benadert. En een geweldig staaltje van zelfkennis, door uit te komen bij...juist...jezelf. Mooi Ulla.

Mihaela, ik zou deze tekst inlijsten en boven mijn bed hangen, als ik jou was. Sterker nog, ik zou hem op diverse in het oog springende plekken in mijn huis hangen, zodat je er voortdurend aan herinnerd wordt. Maar ja, ik ben jou niet.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Keen zegt letterlijk: Ik zeg het niet om je op je plek te zetten. Waarom trek je dat in twijfel? Het is in feite nog gekker, je trekt het niet eens in twijfel, je gaat er op voorhand reeds van uit, dat het niet klopt (niet waar is) wat de ander zegt. Je stelt je aldus nogal superieur op t.o.v. de ander, omdat jij door je reactie, pretendeert beter te weten wat zijn intentie is met deze uitspraak dan dat hij dat zelf weet. Wat weet jij van zijn intenties?

Er zijn twee manieren van waaruit je de mensheid en de wereld kunt benaderen. Vanuit vertrouwen of wantrouwen. Jij wantrouwt alles en iedereen. Maar ik zal me beperken tot dit voorbeeld, in jou heeft blijkbaar de gedachte post gevat dat Keen erop uit is om jou op je plek te zetten. Ondanks dat hij dit reeds op voorhand heeft ontkracht.

Er is geen enkele openheid of bereidheid om je eigen gedachte waar je blijkbaar nogal aan hecht, namelijk die dat de ander er ongetwijfeld op uit is om jou, (in dit voorbeeld), op je plek te zetten, ter discussie te stellen. Of te onderzoeken op zijn waarheid(sgehalte).

Je hebt blijkbaar ergens de gedachte opgepikt dat de aanval de beste verdediging is en zodoende, kap je op botte en brute wijze, het gesprek verder af. En dat op een wijze, door wederom gebruik te maken van je superioriteitsgevoel en je boven de ander te stellen, door hem/haar af te serveren en monddood te willen maken, met uitlatingen als dat je niet geïnteresseerd bent in wat de ander te melden heeft en dat geen toegevoegde waarde heeft voor jou, niet zou bijdragen aan jouw bewustwordingsproces (wat weet je d'r van?) of te roepen dat de ander voor jou niet meer bestaat. Hoe neerbuigend kun je zijn?

Je hebt de mond vol over gelijkwaardigheid en openheid en zelfkennis en zelfonderzoek, maar je bent een grote schijterd, die wild om zich heen mept, als ze zich in haar eigen denkbeeldige nauw gedreven voelt.

Waarom doe je niet je voordeel met de oprechte aangereikte reacties? En als je na gedegen onderzoek tot de conclusie komt dat je er niets mee kunt, dan kunnen we het daarna daar over hebben.

Goed zo Nadje, zie je dat je het wel kan. Het werd zo saai, met nu en dan maar een kreet slaken die nergens op sloeg, en daarna met verheven hoofd het forum verlaten.
Nu ook nog een normale benadering, want het is hier geen opgesloten afdeling weet je?
Je komt me ietwat opgewonden over, het staat je goed.

Je doet het goed Nadje. Ga zo door!...

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Goed zo Nadje, zie je dat je het wel kan. Het werd zo saai, met nu en dan maar een kreet slaken die nergens op sloeg, en daarna met verheven hoofd het forum verlaten.
Nu ook nog een normale benadering, want het is hier geen opgesloten afdeling weet je?
Je komt me ietwat opgewonden over, het staat je goed.

Je doet het goed Nadje. Ga zo door!...

Ok, fijn dat te horen. Na zo'n stimulerende aanmoediging, kan ik het vanzelfsprekend niet laten om nog even zo door te gaan. Ik ben inderdaad ietwat opgewonden. Goed opgemerkt. Dat heeft uiteraard en logischerwijs niks met jou te maken, maar alles met wat mij vanmiddag is overkomen. Maar daarover wellicht een andere keer.

Ik ben blij dat ik blijkbaar een klein ingangetje bij je krijg met mijn benadering. Moet nog iets normaler. Kun je mij wellicht vertellen wat jij onder normaal verstaat dan? Dat is nogal een rekbaar begrip namelijk.

En wat bedoel je met verheven hoofd het forum verlaten? Is er iets waar ik me voor zou moeten schamen? Dacht het niet toch?

Mijn kreten treffen altijd ergens doel. Alles binnen dit geheel, de totale samenhang, zou Blikje zeggen, heeft zijn eigen doel, rol, en functie. Dat het voor jou niet zichtbaar is, zegt helemaal niks over zijn doeltreffendheid. Is het niet bij jou, dan misschien bij/voor een ander, en is het niet nu dan misschien volgende week, volgend jaar?

Wat weet jij ervan?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dank je Ulla voor je wens, ik heb zelf niet de indruk dat ik afgesloten ben.
Ik beleef het leven zoals ze zich voordoet. Ik ervaar het leven met alles wat erbij hoort. Ups en down horen bij het leven. Ik heb onbewuste gebieden die ik aan het verkennen ben, en ook gebieden die ik zelf veroverd heb in mezelf en daardoor open voor mezelf ben.
Het is mogelijk dat ik een ander kijk op het leven heb, en dat dat in jouw ogen als geslotenheid overkomt. Zo ervaar ik het zelf niet, integendeel.
Alsnog, weet ik dat jij lief bedoelt.

Het is niet mijn bedoeling je als afgesloten te labelen.

Ik wens alleen je alleen toe dat je de Liefde die je bent ook kunt zijn/voelen/ervaring in je focus op gewelddadigheid, die deze focus
uiteindelijk zal doen reduceren tot wat het is.

En dat een simpele of zelfs heftige confrontatie/meningsverschil niet altijd een destructieve werking hoeft te hebben maar juist ook de Liefde kan openbaren die wij zijn.

De anekdote van Rob illustreert dat o.a. heel beeldend.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Het is niet mijn bedoeling je als afgesloten te labelen.

Ik wens alleen je alleen toe dat je de Liefde die je bent ook kunt zijn/voelen/ervaring in je focus op gewelddadigheid, die deze focus
uiteindelijk zal doen reduceren tot wat het is.

En dat een simpele of zelfs heftige confrontatie/meningsverschil niet altijd een destructieve werking hoeft te hebben maar juist ook de Liefde kan openbaren die wij zijn.

De anekdote van Rob illustreert dat o.a. heel beeldend.

Daarin waar ik mogelijk iets te gefocust in ben, kom jij op mij over alsof je heel graag de nadruk alleen op de Liefde wilt leggen.
Iets wat ontkent of onderdrukt wordt, zoekt toch zijn weg, en vindt toch zijn weg, in welke vorm dan ook, komt dat toch naar buiten.

Het komt op mij over dat jij me van iets wilt overtuigen.

De anekdote van Rob vond ik juist weer een voorbeeld van onbewustheid wat nuances betreft. Maar het is hoe ik het zie.
Wij hebben blijkbaar een hele verschillende kijk op essentiële dingen, wat betreft zelfkennis en bewustwording.