PRI en de kunst van bewust leven. - Pagina 17

Rennie · 23 May 2013, 22:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Wat ik vervolgens probeerde en wat meteen weer koeterwaals voor je was, is buiten het verstandelijke parcours de werkzame aanwezigheid van bewustzijn vernoemen (dromen en meditatie).
Laat ik daarvan zeggen dat het ego veel meer omvat dat het denken. De identiteit is naast de geschiedenis ervan en de dagelijkse beleving eveneens een wereld van verwachting en belofte.
Zich er vanaf doen door te zeggen dat het allemaal illusie is, is een leugen, is ver beneden de waarheid. Zich aan dit alles vastklampen is evenzeer een leugen.
Alleen het vinden of het bereiken van de leegte brengt verlichting.

In het draadje 'Zo los je ruzies op' heb ik een tweegesprek (tussen andere door) met Tineke, waar ik zojuist (weer) een reactie heb gegeven.
Het heeft hier overeenkomst met het tekort doen aan ego, dus bij belangstelling zou je daar kunnen lezen hoe ik en Tineke er over denken.
Ik ben nu een beetje forummoe en je twee quotes beantwoorden ervaar ik als een flinke kluif. Ik hoop dat je het me niet kwalijk nemen dat ik deze even laat liggen en mocht ik je tekort doen en niet reageren me er dan nog even aan te helpen herinneren dat ik het heb vergeten?

Looro · 24 May 2013, 10:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

In het draadje 'Zo los je ruzies op' heb ik een tweegesprek (tussen andere door) met Tineke, waar ik zojuist (weer) een reactie heb gegeven.
Het heeft hier overeenkomst met het tekort doen aan ego, dus bij belangstelling zou je daar kunnen lezen hoe ik en Tineke er over denken.
Ik ben nu een beetje forummoe en je twee quotes beantwoorden ervaar ik als een flinke kluif. Ik hoop dat je het me niet kwalijk nemen dat ik deze even laat liggen en mocht ik je tekort doen en niet reageren me er dan nog even aan te helpen herinneren dat ik het heb vergeten?

Nogmaals dank voor je moeite en neem alle tijd en geluk om je van moeheid los te maken.
Een groet met geluk en vreugde.

Rennie · 24 May 2013, 10:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Nogmaals dank voor je moeite en neem alle tijd en geluk om je van moeheid los te maken.
Een groet met geluk en vreugde.

Ik ervaar het niet zozeer als 'mijn' moeite het is gewoon moeheid om het nog weer eens opnieuw allemaal uit te leggen.
Ik zou zeggen bedank de voorzienigheid of God of Bewustzijn.

Ik heb nogal intensieve gesprekken gevoerd de laatste dagen en heb het weer even gehad, dus als je even wilt wachten tot de volgende boost.

Ook voor jou een groet met geluk en vreugde Looro.

Aart · 24 May 2013, 11:35

PRI en de kunst van bewust leven: 2 - Basis Theorie - A

Hier waren we gebleven.

Die eerst zin in het filmpje is die herkenbaar?

Rennie · 24 May 2013, 11:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

PRI en de kunst van bewust leven: 2 - Basis Theorie - A

Hier waren we gebleven.

Die eerst zin in het filmpje is die herkenbaar?

Goed zo Aad

Hans · 24 May 2013, 15:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

PRI en de kunst van bewust leven: 2 - Basis Theorie - A

Hier waren we gebleven.

Die eerst zin in het filmpje is die herkenbaar?

Zeker wel

Danique · 24 May 2013, 23:33

Ik wil graag kwijt, dat ik gevangen kan raken in mijn web van angsten en oud zeer. En dat ik soms heel veel moeite kan hebben met daar uit stappen. Dat van daaruit ook mijn angst aanwezig is, om niet zelfstandig uit dit 'bevangen zijn' te kunnen stappen.. maar dat ik ook in dit web zittende 'zie' dat ik het ben, en niemand anders.

Mijn reactie naar Niets toe 'val dood', was een primaire reactie zittende in een web en niet gediend van nog meer in dat web gezogen worden.. maar.. ik voelde en voel geen verwijt naar Niets. Dat wil ik graag kwijt. Ik voelde weerstand tegen de woorden die hij schreef, maar niet tegen hem. Hoe raar dat wellicht ook moge klinken. Zijn woorden stonden symbool en ik reageerde primair.

Na mijn primaire reactie heb ik de laptop dichtgeklapt en heb ik die avond/nacht niets meer meegekregen van de verdere reacties. Nu besef ik, dat ik er op dat moment en in dat moment, dus wel zelfstandig uit gestapt ben. Ik kan het dus wel. Het zal de angst niet volledig weghalen, omdat ik weet hoe bevangen ik kan raken, maar uit dat wat hier op het forum gebeurde, ben ik zelf weg gegaan. Het is een stapje 'winst' voor mij.

Ik weet nu niet wat ik van de time-out voor Niets moet vinden. Of ik mij daar wel of niet verantwoordelijk voor moet voelen. Ik ben daar nog steeds denkende over. Ik vind niet dat ik iets verkeerd heb gedaan door mij te laten zien, maar ik vind ook niet dat Niets iets verkeerd heeft gedaan. Ik begrijp tegelijkertijd heel goed, dat in dat moment en in hoe ik daar mij in liet zien, een dergelijke beslissing is genomen. Ik zou eenzelfde beslissing genomen hebben niet wetende hoe degene in het 'drama' nog verder zou afzakken... dat wil en moet 'je' denk ik altijd voorkomen.

Ergens zag ik de vraag voorbij komen 'wat is ego?'
Voor nu staat 'ego' voor mij voor mijn emotionele brein.
Het emotionele brein dat supersnel reageert op dingen en waar, door zijn snelheid, niet altijd meteen (en soms pas veel en veel later) vat op te krijgen is, door mij.
Tegelijkertijd besef ik eens te meer, door dit ego, door zijn snelheid en door de directe koppeling met het verleden, dat ego niets met de werkelijkheid te maken heeft en ook niets met wie ik (nu) ben.

Niets..

Renoir · 24 May 2013, 23:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Ik weet nu niet wat ik van de time-out voor Niets moet vinden. Of ik mij daar wel of niet verantwoordelijk voor moet voelen. Ik ben daar nog steeds denkende over. Ik vind niet dat ik iets verkeerd heb gedaan door mij te laten zien, maar ik vind ook niet dat Niets iets verkeerd heeft gedaan. Ik begrijp tegelijkertijd heel goed, dat in dat moment en in hoe ik daar mij in liet zien, een dergelijke beslissing is genomen. Ik zou eenzelfde beslissing genomen hebben niet wetende hoe degene in het 'drama' nog verder zou afzakken... dat wil en moet 'je' denk ik altijd voorkomen.

Je hoeft van de time out voor Niets niks te vinden. Ik zag het als mijn taak om hem tot bedaren te brengen. Hij had op dat moment gewoon te veel dynamiek.

Het is niet jouw verantwoording.

Danique · 25 May 2013, 00:01

En verder is het lastig voor me om te lezen, laat staan.. te voelen... dat mensen zich zorgen hebben gemaakt. Dat raakt weer aan oude dingen. Het doet me heen en weer slingeren tussen schuldig voelen en dankbaarheid. Ik kan er moeilijk mee omgaan en als een sorry op zijn plaats is.. :sorry.

Rennie · 25 May 2013, 00:06

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

En verder is het lastig voor me om te lezen, laat staan.. te voelen... dat mensen zich zorgen hebben gemaakt. Dat raakt weer aan oude dingen. Het doet me heen en weer slingeren tussen schuldig voelen en dankbaarheid. Ik kan er moeilijk mee omgaan en als een sorry op zijn plaats is.. :sorry.

Ik ben in een pestbui over allerhande toestanden van vanavond op het forum. Met achteraf ook altijd het gewetenvraagje heb ik me niet te veel laten gaan.

Velen van ons zijn in je geïnteresseerd, je bent ons lief. We leven met je mee en dat alles is onze eigen keus om van je te houden.

We staan er lichter en anders in dan jij, jouw zwaarte nemen we niet mee.

Maak je vooral geen zorgen dat je ons zou hebben belast, we zijn er gewoon voor je.

(we omdat ik weet namens tenminste drie anderen hier te spreken)

24 May 2013, 11:35	#164
Aart Jubilaris Geregistreerd: 6 August 2011 Berichten: 282	PRI en de kunst van bewust leven: 2 - Basis Theorie - A Hier waren we gebleven. Die eerst zin in het filmpje is die herkenbaar?

24 May 2013, 23:33	#167
Danique Asprirant lid Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	Ik wil graag kwijt, dat ik gevangen kan raken in mijn web van angsten en oud zeer. En dat ik soms heel veel moeite kan hebben met daar uit stappen. Dat van daaruit ook mijn angst aanwezig is, om niet zelfstandig uit dit 'bevangen zijn' te kunnen stappen.. maar dat ik ook in dit web zittende 'zie' dat ik het ben, en niemand anders. Mijn reactie naar Niets toe 'val dood', was een primaire reactie zittende in een web en niet gediend van nog meer in dat web gezogen worden.. maar.. ik voelde en voel geen verwijt naar Niets. Dat wil ik graag kwijt. Ik voelde weerstand tegen de woorden die hij schreef, maar niet tegen hem. Hoe raar dat wellicht ook moge klinken. Zijn woorden stonden symbool en ik reageerde primair. Na mijn primaire reactie heb ik de laptop dichtgeklapt en heb ik die avond/nacht niets meer meegekregen van de verdere reacties. Nu besef ik, dat ik er op dat moment en in dat moment, dus wel zelfstandig uit gestapt ben. Ik kan het dus wel. Het zal de angst niet volledig weghalen, omdat ik weet hoe bevangen ik kan raken, maar uit dat wat hier op het forum gebeurde, ben ik zelf weg gegaan. Het is een stapje 'winst' voor mij. Ik weet nu niet wat ik van de time-out voor Niets moet vinden. Of ik mij daar wel of niet verantwoordelijk voor moet voelen. Ik ben daar nog steeds denkende over. Ik vind niet dat ik iets verkeerd heb gedaan door mij te laten zien, maar ik vind ook niet dat Niets iets verkeerd heeft gedaan. Ik begrijp tegelijkertijd heel goed, dat in dat moment en in hoe ik daar mij in liet zien, een dergelijke beslissing is genomen. Ik zou eenzelfde beslissing genomen hebben niet wetende hoe degene in het 'drama' nog verder zou afzakken... dat wil en moet 'je' denk ik altijd voorkomen. Ergens zag ik de vraag voorbij komen 'wat is ego?' Voor nu staat 'ego' voor mij voor mijn emotionele brein. Het emotionele brein dat supersnel reageert op dingen en waar, door zijn snelheid, niet altijd meteen (en soms pas veel en veel later) vat op te krijgen is, door mij. Tegelijkertijd besef ik eens te meer, door dit ego, door zijn snelheid en door de directe koppeling met het verleden, dat ego niets met de werkelijkheid te maken heeft en ook niets met wie ik (nu) ben. Niets..

25 May 2013, 00:01	#169
Danique Asprirant lid Geregistreerd: 27 April 2010 Berichten: 0	En verder is het lastig voor me om te lezen, laat staan.. te voelen... dat mensen zich zorgen hebben gemaakt. Dat raakt weer aan oude dingen. Het doet me heen en weer slingeren tussen schuldig voelen en dankbaarheid. Ik kan er moeilijk mee omgaan en als een sorry op zijn plaats is.. :sorry.