Wat zie jij als je in de spiegel kijkt?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Qesty kan ook en verwijst naar 'hoeveelheid, kwantiteit, een verzameling gebruiken waardoor een handwerk ontstaat'.

Queeste kan ook, maar evenmin als alternatief voor kwestie.

Queeste, zijnde een onuitvoerbare opdracht die iemand zichzelf gesteld heeft.

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Queeste kan ook, maar evenmin als alternatief voor kwestie.

Queeste, zijnde een onuitvoerbare opdracht die iemand zichzelf gesteld heeft.

Ik las elders "bijna" onmogelijk.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

... wordt hier getrokken dat er (hier) wel heel veel mensen zijn die conclusies trekken over heel veel mensen hier.

De grote misvatting als zou het hier gaan om een conclusie trekken. Alsof dit al weer de stereotype menselijke actie zou zijn die gericht is op het kaderen van mensen om deze vervolgens in makkelijk hanteerbare vakjes te plaatsen.

Je reactie heeft er in die zin wat van weg vanwege je onvermogen om 'out of the box' te denken. Een andere en meer waarheid bevattende reden is om iemand te helpen door met hem/haar 'mee te kijken'. Maar het is voor jou onmogelijk om deze of een andere visie toe te laten door een kennelijk reeds eerder gesignaleerd opgelopen jeugdtrauma.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

Ik las elders "bijna" onmogelijk.

Schier onmogelijk, ook een leuke.

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

En de rest wordt overgelaten aan het mysterie..

Wilde wat zinnigs voortborduren, maar het gaat nu al weer ins Blaue hinein...
....
Nou ja, dit dan: alles ontspruit toch al aan t Mysterie ?

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Schier onmogelijk, ook een leuke.

Ja, alsof iemand met zijn nagels een krakend en weerbarstig luik nog net op een kiertje houdt.
...sch??????rrrr....
Beetje heksig ook.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

Ach so...
Volgens mij niet, maar je ziet wel de nasleep.

Welke nasleep zie je dan?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

O.K. voor deze éne keer dan:
Hart-elijk Welkom Boinkieval en ook Looro.

Niet omdat ik dat kan, want die conclusie heb je (al) getrokken nietwaar Looro?
Maar omdat jij het vraagt en ik het kan om jou een plezier te doen.
En de rest wordt overgelaten aan het mysterie..

Het mysterie van conclusies, terugkoppelen en pareren.

De conclusie wordt hier getrokken dat er (hier) wel heel veel mensen zijn die conclusies trekken over heel veel mensen hier.
It all just happens.
Zie voor jezelf.
Een uitnodiging dus.
Meer niet.

Zie je wel ... er is blijheid in dat kunnen van jou. Dat vult mij nu met vreugde en daarom geluk gewenst, het is jou nooit genoeg gewenst.

...

Het mysterie ... is dat niet de aarde die voor elk van ons een wereld schept?
Het mysterie ... is dat niet de dood die voor elk van ons het leven doorlaat in aanwezigheid?
Het mysterie ... is waarschijnlijk de uitnodiging om aan deze zijde van de dood een schepping te zijn in de wereld door één geheel te zijn met de aarde.

...

Het besluit dat ik genomen heb is om geheel te zijn in het geweten van het onnoembare (mysterie).
In dat geheel is plaats voor het verleden (terugkoppelen), het heden (pareren) en de toekomst (conclusies trekken).
Mijn ik is een natuurlijke beweging van dit geheel. Mijn ik is zo geheel vol dat er alleen nog mag van gegeven worden. Er is altijd een verdriet te horen, een smart, een klacht en er is ook altijd vreugde voor het opnemen en dragen.

...

Zijn wij onbewogen of bewegen wij met het aanbod van de verschijnselen als verschijnsel?
Zijn wij onbewogen of bewegen wij met de vraag naar een antwoord die weer tot vraag verwordt?
Kunnen wij bewegen en onbewogen zijn?

Stel dat wij een energieveld zijn dat volledig in zichzelf van energie kan voorzien. Dan zou dit energieveld in zichzelf een onbewogen beweger zijn. Maar die onbewogenheid is verstoord in de idee dat er buiten zichzelf niets is en daarbovenuit iets is wat onnoembaar is (niet van zichzelf is).
Het is die verstoordheid die mij iemand doet zijn. Ik ben niet het onnoembare, ik beweeg mij in het onnoembare. Ik ben een verschijnsel zolang ik verschijn tussen de verschijnselen.
In dat verschijnen is niet alles aanbod er is ook aanwezigheid en zoals je al opmerkte mysterie. Er is veel mysterie maar er is ook aanwezigheid.
Dat is de plaats waar ik jou ontmoet in een hartelijk welkom.
Ik had je niets gevraagd maar ik deed een beroep op jouw aanwezigheid. Je doet het voor mijn plezier zeg je omdat je dat kan (ja aanwezigheid gebruiken). Dat is mooi en je kan ook daaraan zien dat aanwezigheid een beroep doen is op wat je kan. En dat is altijd een beetje toveren omdat het zoveel vreugde losmaakt.

Maar omdat jij het vraagt en ik het kan om jou een plezier te doen.
En de rest wordt overgelaten aan het mysterie..

Aanbod (vraag), aanwezigheid (plezier doen) en als de rest is mysterie ...

Dankjewel en veel geluk gewenst

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Welke nasleep zie je dan?

Bepaalde fysieke spanningen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

It all just happens.
Zie voor jezelf.
Een uitnodiging dus.
Meer niet.

Het is mogelijk (dat is aan eenieder zelf te ontdekken) wel waar dat het 'all just happens' maar je vergeet puur uit onwil (vanwege je trauma) de invloed op de wording van het 'gehappende' dat de werking van die invloed onderdeel is van hetgeen is 'happening'. En dat je besluit daar niks mee te doen die wording evengoed beinvloed, namelijk de verdere uitwerking er van te stoppen. Hetgeen weer een ander wordingseffect verkrijgt omdat alles hoe dan ook toch op weg bijft naar evenwicht, dus tegen wil en dank, ondanks of dankzij je medewerking dat maakt niks uit.