Afgeronde veranderlijkheid in een top 5

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Is dat een afronding? Alleen onwetenden gebruiken zo'n begrip.

Je zou kunnen zeggen dat 'afronding' in deze, een mentale conclusie is, op een bevinding/constatering, waar zoiets als een aanwijsbare afronding onmogelijk is, omdat het elke, alle en iedere subjectieve connotatie ontbeerd.

Afronding is dus een interne constatering die zich op geen enkele wijze kan verhouden tot 'iets.
Afronding is dus 'duidend geen conclusie van/in.. tijd.

Afronding daagt op ont'dekking. (Dus niet op ontdekking.)

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik heb diverse redenen gegeven waarom dat afgerond zijn onzin is.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Je zou kunnen zeggen dat 'afronding' in deze, een mentale conclusie is, op een bevinding/constatering, waar zoiets als een aanwijsbare afronding onmogelijk is, omdat het elke, alle en iedere subjectieve connotatie ontbeerd.

Afronding is dus een interne constatering die zich op geen enkele wijze kan verhouden tot 'iets.
Afronding is dus 'duidend geen conclusie van/in.. tijd.

Afronding daagt op ont'dekking. (Dus niet op ontdekking.)

Een voorgenomen klus in huis, om maar eens wat te noemen het aansluiten van een fornuis op het gas, kan als afgerond worden beschouwd zodra het doel, koken op gas, is bereikt. Gedegen zelfonderzoek, maar goed dat is al tot in het oneindige uitgelegd, is het onderzoeken van gedachten op waarheid. Bij gebrek aan overgebleven gedachten die nog onderzoek behoeven is de klus geklaard, het gedegen zelfonderzoek heet dan afgerond te zijn.

Maar heren wetenschappers blijf gerust doorgaan met uw technische inzichten en uw theoretische verklaringen om tegen alle praktische explicatie in de mogelijkheid van afronding te blijven bekritiseren. Stoort u zich vooral niet aan iemand die dat onderzoek afgerond heeft en het kan weten.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Een voorgenomen klus in huis, om maar eens wat te noemen het aansluiten van een fornuis op het gas, kan als afgerond worden beschouwd zodra het doel, koken op gas, is bereikt. Gedegen zelfonderzoek, maar goed dat is al tot in het oneindige uitgelegd, is het onderzoeken van gedachten op waarheid. Bij gebrek aan overgebleven gedachten die nog onderzoek behoeven is de klus geklaard, het gedegen zelfonderzoek afgerond.

Gedachten dienen zich op gegeven moment niet meer aan als Waar of Waarheid, omdat de identificatie die dat bevestigt.. ontbreekt.
Dat gedachten blijven komen als waar en waarheid gaat gewoon door.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Gedachten dienen zich op gegeven moment niet meer aan als Waar of Waarheid, omdat de identificatie die dat bevestigt.. ontbreekt.
Dat gedachten blijven komen als waar en waarheid gaat gewoon door.

Helemaal correct maar de gedachten blijven komen als relatief waar, wanneer enige subjectiviteit daarin is terug gekeerd. Dat neemt niet weg dat een onderzoek als zijnde iets dat een einde heeft als afgerond kan worden beschouwd.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Je zou kunnen zeggen dat 'afronding' in deze, een mentale conclusie is, op een bevinding/constatering, waar zoiets als een aanwijsbare afronding onmogelijk is, omdat het elke, alle en iedere subjectieve connotatie ontbeerd.

Afronding is dus een interne constatering die zich op geen enkele wijze kan verhouden tot 'iets.
Afronding is dus 'duidend geen conclusie van/in.. tijd.

Afronding daagt op ont'dekking. (Dus niet op ontdekking.)

Je kunt slechts wetend zijn waar je vroeger onwetend was.
Meer is er niet. Zowel de zelf-verhouding (het ondeelbare) als de wereld-verhouding (de opdeling) blijven zoals het was. Het leven leeft zichzelf.

Ook de zelf-verhouding (dat wat zich louter tot zichzelf en daarmee tot een niet-iets verhoudt) is geen afronding. Het is de constatering van bewustzijn wat er altijd al was. Je doet zelf de constatering dat er in bewustzijn geen persoon aanwezig is om daarna weer door te gaan met de persoon die je zelf bent waar te nemen.

Je hebt dan een hele weg afgelegd om uit te komen waar je altijd al was. Er is niks bereikt omdat er niks te bereiken valt.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Helemaal correct maar de gedachten blijven komen als relatief waar, wanneer enige subjectiviteit daarin is terug gekeerd. Dat neemt niet weg dat een onderzoek als zijnde iets dat een einde heeft als afgerond kan worden beschouwd.

Met als gevolg het waar en niet waar getouwtrek.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Gedachten dienen zich op gegeven moment niet meer aan als Waar of Waarheid, omdat de identificatie die dat bevestigt.. ontbreekt.
Dat gedachten blijven komen als waar en waarheid gaat gewoon door.

Gedachten behoeven geen waar of onwaar. Gedachten kunnen alleen maar gaan over verleden of toekomst, nooit over het heden. Gedachten zijn nuttig, anders zou je niet functioneren als mens. Dat is eigenlijk alles.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Stoort u zich vooral niet aan iemand die dat onderzoek afgerond heeft en het kan weten.

Wat begrijp je niet aan: "Je bent niet serieus te nemen, Laurens?"

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Je kunt slechts wetend zijn waar je vroeger onwetend was.
Meer is er niet. Zowel de zelf-verhouding (het ondeelbare) als de wereld-verhouding (de opdeling) blijven zoals het was. Het leven leeft zichzelf.

Ook de zelf-verhouding (dat wat zich louter tot zichzelf en daarmee tot een niet-iets verhoudt) is geen afronding. Het is de constatering van bewustzijn wat er altijd al was. Je doet zelf de constatering dat er in bewustzijn geen persoon aanwezig is om daarna weer door te gaan met de persoon die je zelf bent waar te nemen.

Je hebt dan een hele weg afgelegd om uit te komen waar je altijd al was. Er is niks bereikt omdat er niks te bereiken valt.

De 'persoon' met alle toeters en bellen is alles wat er is, een andere werkzaamheid is er niet.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

De 'persoon' met alle toeters en bellen is alles wat er is, een andere werkzaamheid is er niet.

Het is 'de persoon' welke veranderingen kan ondergaan in het proces van onderzoeken. Omdat de persoon het enige veranderlijke is in het verhaal.

Het blootleggen van het bewust-onveranderlijke (om maar eens een andere term te gebruiken) is ronduit verbijsterend. (Ik besta niet als een persoon!)

Om vervolgens toch weer terug te keren in de persoon die verbijsterd is.
Het kan alleen de veranderlijke persoon zijn die weet heeft van het onveranderlijke. En die persoon rest niks anders dan zijn -veranderlijke- weg te vervolgen.

Dus ja, in mij als persoon zijn er zaken veranderd. De dood heeft haar betekenis verloren. Maar daar hoeft op afgerond noch doorgepakt te worden. Het leven leeft zichzelf.