Aankomen

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Daar zit vrijwel het hele lijden in. Door ons denken zijn we gericht op heden en toekomst. Maar die bestaan alleen als concepten. Mijn kat laat zich verkrachten door de eerste de beste kater en wandelt daarna verder alsof er niks gebeurd is. Bij mensen werkt dat niet zo. Bij mensen ontstaat er een concept van onrecht. En het lijden en de afgescheidenheid neemt een aanvang.
(metaforisch gezien dan, want de afgescheidenheid was al vanaf dag 1 zich aan het opbouwen)

De mens heeft door het denken van de boom van kennis van goed en kwaad gegeten en is daarmee uit het paradijs verdreven. En zo is ook het pijnlichaam van Tolle geboren, wat natuurlijk niks anders is dan ons eigen ego wat zich in het 'zijn' manifesteert als ego energie. (pijn)

Maar waar Tolle zegt dat je het pijnlichaam niet moet voeden, daar slaat hij alle planken mis die er zijn. De remedie tegen pijn verloopt via pijn. Pijn is niks anders dan egoweerstand.

Ja, de 'gifbeker' leeg drinken, weerstanden onderzoeken, lost uiteindelijk meer op dan het dierlijke vluchten, vechten of bevriezen. De laatste drie zijn tijdelijk helpend. Iedere keer dat er "iets" gebeurd wat op het pijn-knopje drukt, roept opnieuw de pijn op.

Het volledig ondergaan, doorleven en doorzien lost uiteindelijk de pijn op tot een aanvaarden. Maakt het draaglijk. En maakt ook bewust dat we niet alleen zijn.. We worden gedragen.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Nee. Er is een eigen wil en God's wil.
Het verschil tussen die twee ont-dekken is zelfkennis....

En dat is zo simpel nog niet. Pup is als de moslim die bij ieder onheil of ieder geluk roept dat ***** het zo gewild heeft. Ach ja, je moet het maar geloven.


Het uiteindelijk ont-dekken bevindt zich geheel buiten ieder geloof.
En ook buiten je eigen wil. Dat proces kan je de alchemistische bruiloft noemen. De oer-verbinding met de ongeziene wereld wordt hersteld. Het 'wie' kan zich gaan oplossen in het 'wat'. Je zelfkennis is voltooid, want de leerling is overleden.


Edit: ik zie sterretjes staan. God in het arabisch mag hier kennelijk niet. Charlie dan maar schrijven voortaan?

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Ja, de 'gifbeker' leeg drinken, weerstanden onderzoeken, lost uiteindelijk meer op dan het dierlijke vluchten, vechten of bevriezen. De laatste drie zijn tijdelijk helpend. Iedere keer dat er "iets" gebeurd wat op het pijn-knopje drukt, roept opnieuw de pijn op.

Het volledig ondergaan, doorleven en doorzien lost uiteindelijk de pijn op tot een aanvaarden. Maakt het draaglijk. En maakt ook bewust dat we niet alleen zijn.. We worden gedragen.

Het geloof in 'ik' dient geheel onttakelt te worden. Dit is een pijnlijk proces wat niet bereikt kan worden met meditatie of duizenden boeken lezen. Niemand kan je er bij helpen bij de finale. Grotere eenzaamheid is niet denkbaar. Tot dusver had jij jezelf altijd nog als gezelschap, maar ook dit zul je moeten verlaten. Zelfs God zal je verlaten, want als je alle concepten verlaat, verlaat je ook alle denkbeelden over God.

En jij arme mens moet maar 'doen'. Want wie meent dat 'dit' allemaal in het hoofd gebeurd die heeft het mis.

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

En dat is zo simpel nog niet. Pup is als de moslim die bij ieder onheil of ieder geluk roept dat ***** het zo gewild heeft. Ach ja, je moet het maar geloven.


Het uiteindelijk ont-dekken bevindt zich geheel buiten ieder geloof.
En ook buiten je eigen wil. Dat proces kan je de alchemistische bruiloft noemen. De oer-verbinding met de ongeziene wereld wordt hersteld. Het 'wie' kan zich gaan oplossen in het 'wat'. Je zelfkennis is voltooid, want de leerling is overleden.

Met weten wat je bent, ben je nog geen leerling af. Het werk is pas klaar, als we alles en iedereen wat zich voordoet kunnen omarmen en kunnen laten zijn voor wat het. Alles is Liefde, ook als we het niet begrijpen.

Ik ga mijn warme en veilige nestje opzoeken. Slaap lekker en mooie dromen Theo
.... en alle anderen die meelezen.

X

[Theo]

Slaap lekker InX en alle andere aanwezigen.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Eén keer iets zeggen is toch meer dan voldoende? Of niet?

Hangt er vanaf hoeveel ego dat Renoir / laurens en Theo in jou werkzaam zien. Als ze een tijd met je bezig zijn kan dat minder of meer zijn WiNk

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Nee. Er is een eigen wil en God's wil.
Het verschil tussen die twee ont-dekken is zelfkennis....

Nee er is geen verschil. Maar goed, zoek maar verder naar 'de waarheid', ik heb ze al lang gevonden.

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Edit: ik zie sterretjes staan. God in het arabisch mag hier kennelijk niet. Charlie dan maar schrijven voortaan?

, goed gevonden van je die 'Charlie dan maar schrijven'.
Maar Gargamel nog op smurfen-jacht op dit uur?
Deze vind ik een goeie:

Oorspronkelijk geplaatst door InX

@Theo: Met weten wat je bent, ben je nog geen leerling af. Het werk is pas klaar, als we alles en iedereen wat zich voordoet kunnen omarmen en kunnen laten zijn voor wat het. Alles is Liefde, ook als we het niet begrijpen.

Het enige wat er is, is bewustzijn zou ik zeggen, maar als jij liefde als hetzelfde ziet is het ok voor mij.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

En dat is zo simpel nog niet. Pup is als de moslim die bij ieder onheil of ieder geluk roept dat ***** het zo gewild heeft. Ach ja, je moet het maar geloven.

Dat heeft met weten te maken.
Maar zover ben jij nog niet want je wekker is nog niet afgegaan. WiNk
"Zij die nog slapen denken dat ze een vrije wil hebben.
Zij die ontwaakt zijn weten dat ze er geen hebben."

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Hangt er vanaf hoeveel ego dat Renoir / laurens en Theo in jou werkzaam zien. Als ze een tijd met je bezig zijn kan dat minder of meer zijn WiNk

Ik denk niet dat mijn gedrag daar van afhangt. Ik neem trouwens aan dat er wel gezien wordt dat "de jacht op ego" mij niet echt boeit. En dat heeft te maken met het besef dat ego uiteindelijk altijd, willen of niet, de zelf-confrontatie tegenkomt. Ik vind het evenmin "nodig" dat ego dit als dusdanig (h)erkent, aangezien die confrontaties sowieso het nodige "werk" verrichten...
Ego kan weliswaar PROBEREN vluchten voor bewustzijn (waaronder ook het eigen bewustzijn) en heeft daartoe inderdaad allerhande "trucjes" ter beschikking, maar dat is eigenlijk hetzelfde als een klein kind dat de handen voor de eigen ogen doet en denkt dat het daardoor niet meer "gezien" wordt.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Ik denk niet dat mijn gedrag daar van afhangt. Ik neem trouwens aan dat er wel gezien wordt dat "de jacht op ego" mij niet echt boeit. En dat heeft te maken met het besef dat ego uiteindelijk altijd, willen of niet, de zelf-confrontatie tegenkomt. Ik vind het evenmin "nodig" dat ego dit als dusdanig (h)erkent, aangezien die confrontaties sowieso het nodige "werk" verrichten...
Ego kan weliswaar PROBEREN vluchten voor bewustzijn (waaronder ook het eigen bewustzijn) en heeft daartoe inderdaad allerhande "trucjes" ter beschikking, maar dat is eigenlijk hetzelfde als een klein kind dat de handen voor de eigen ogen doet en denkt dat het daardoor niet meer "gezien" wordt.

Dat probeer ik al langer te zeggen; ego IS een Klein kind en is samen met ons verstand nog heel jong en heeft nog heel veel te leren. Een kind schrijf je niet af, maar een kind voed je op...
Dat is evolutie en dat is vooruitgang voor ons mensdom...

Dat leidt naar de verruiming van ons bewust-zijn in tegenstelling tot een kudde mensen op te voeden naar de wil en de verlangens van enkele zogezegde 'groten', 'geleerden' en/of 'verlichten' van deze aarde; en evenzeer in tegenstelling met het streven naar de klok terug te draaien en ons verstand, ons ego als schadelijk af te schrijven.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Ik kan de ruimte van het perspectief van waaruit ik denk/voel/spreek/handel alleen kennen door "confrontaties" met ofwel een minder ruim ofwel een ruimer perspectief, erbij vermeldend dat wat voor mij een beperkende werking heeft voor een ander juist een bevrijdend effect kan hebben. Het is voor mij echter wel zonneklaar dat er nog oneindig veel te "ontdekken" is, dat er nog lang geen grens bereikt is aan het scheppingspotentieel van ons menselijk bewustzijn...



Waar advaita zich al dan niet tegen verzet, hoeft toch geen invloed te hebben OP JOU?
Ik vind de tijd een prachtige "uitvinding" van het bewustzijn, maar zoals met alles kan (de beleving van) tijd ook beperking inhouden, afhankelijk van je visie op dat fenomeen en de manier waarop je er mee omgaat. We leven als collectieve mensheid momenteel inderdaad in een continuüm dat bepaald lijkt te worden door tijd/ruimte maar dat betekent voor mij geen beperking (bekrompenheid zoals jij het verwoordt) omdat het verleggen van de zogenaamde grenzen van dit continuüm ook tot de menselijke mogelijkheden behoort...

Ik ben het eens hiermee; maar dan botste ik toch steeds bij advaita op het feit dat wat ik voor mijzelf als vruchtbaar zag, zij als persoonlijk willen, ego afkeurden.

En je hebt natuurlijk gelijk dat dat daarom niet een beperking van mijn persoonlijke weg moet zijn; maar ik heb er wel wat langer over gedaan om in te zien waar ze in feiten echt voorstonden, vooral omdat ik sommige regels van hen, doorzoeken van het Eigen ego enz... wel kon pruimen en ook omdat ik ervan uitging dat op het einde van de weg het ego inderdaad opgelost wordt in het algemene zijn; maar dan alleen op het einde van de persoonlijke weg...