Mahziri's verlichting

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Mmmm, ik had er voor mezelf een probleem van gemaakt geloof ik . Als je het zo zegt is het inderdaad volkomen logisch. Het probleem is dan de angst om mensen kwijt te raken. Ze hebben allemaal een prachtige postzegelverzameling zeg maar. En ik wil naar buiten, maar als ik naar buiten ga ben ik bang om alleen te zijn.
Alleen de bomen, de wind, de vogels en de zon zullen me begrijpen.

That?s right, er is geen probleem. Als de postzegelverzamelaars niet met je mee naar buiten gaan, kom je buiten wel andere mensen tegen, don?t worry. De behoefte om begrepen te worden wordt vanzelf minder als je altijd ziet dat je het allemaal zelf bent, en wat overblijft is het lekkere van het kunnen delen als het kan, en het geen-probleem-zijn als het niet kan. Dat komt echt wel "goed" (dat is het al hoor). Zo te lezen ben je de "point of no return" voorbij.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Bedankt voor je reactie Ulla!

Ik was in dat wereldje al vrij snel eigen-wijs. Deed gewoon alles door elkaar en maakte mijn eigen soepje. Maar toch was ik er mee bezig. En dat was prima voor toen. Nu zie ik dat het trucjes en tools zijn en snap ik er weinig meer van. Ik heb de 80 boeken die ik had weggedaan. Er staat nog een berg inzichtkaartjes, die gaan binnenkort ook.
Wat eens het belangrijkste in mijn leven was heeft zijn waarde verloren.

Dat is spijtig. Maar verandert wel weer. Ik zou die inzichtkaartjes nog niet direct wegdoen. Inzicht kaartjes zijn prachtig. En zeer waardevol. Ze hebben in eerste instantie ten doel om je als mens tot inzicht te brengen dat het allemaal geen betrekking heeft op de uiteindelijke,of laatste Waarheid omtrent jezelf. Dus dat er verder gezocht dient te worden. Dan komt de fase van afwijzing, van verbranden, wegdoen, klaar mee zijn. Maar dan breng je nog steeds een scheiding aan tussen, dat wat geweest is, ooit was, en dat wat nu is. Het is een subtiel verschil, maar het is er (dan nog steeds). En als dat op zijn beurt dan weer wegvalt, dan zijn de kaartjes weer helemaal ok, omdat de cirkel dan rond is. En dan kun je je met een gerust hart volkomen overgeven aan de inzichtkaartjes en aanverwante zaken, die hun hele leven lang voor jou van waarde zijn(geweest). Althans, zo is dat hier.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

That?s right, er is geen probleem. Als de postzegelverzamelaars niet met je mee naar buiten gaan, kom je buiten wel andere mensen tegen, don?t worry. De behoefte om begrepen te worden wordt vanzelf minder als je altijd ziet dat je het allemaal zelf bent, en wat overblijft is het lekkere van het kunnen delen als het kan, en het geen-probleem-zijn als het niet kan. Dat komt echt wel "goed" (dat is het al hoor). Zo te lezen ben je de "point of no return" voorbij.

Dank je wel Maria. .
Inderdaad wordt de behoefte om begrepen te worden steeds minder. Ook het willen vertellen van wat ik ont-dekt heb is bijna weg merk ik.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Dat is spijtig. Maar verandert wel weer. Ik zou die inzichtkaartjes nog niet direct wegdoen. Inzicht kaartjes zijn prachtig. En zeer waardevol. Ze hebben in eerste instantie ten doel om je als mens tot inzicht te brengen dat het allemaal geen betrekking heeft op de uiteindelijke,of laatste Waarheid omtrent jezelf. Dus dat er verder gezocht dient te worden. Dan komt de fase van afwijzing, van verbranden, wegdoen, klaar mee zijn. Maar dan breng je nog steeds een scheiding aan tussen, dat wat geweest is, ooit was, en dat wat nu is. Het is een subtiel verschil, maar het is er (dan nog steeds). En als dat op zijn beurt dan weer wegvalt, dan zijn de kaartjes weer helemaal ok, omdat de cirkel dan rond is. En dan kun je je met een gerust hart volkomen overgeven aan de inzichtkaartjes en aanverwante zaken, die hun hele leven lang voor jou van waarde zijn(geweest). Althans, zo is dat hier.

De zelfrealisatiekaarten houd ik .

Dat van die scheiding, ja dat herken ik. Dat zit voor mij in de postzegelverzameling en buiten (even om in Rob's uitleg te blijven). Ik zie dat er een gedachte is die zegt dat wat ik doe "beter" is. Om vervolgens weer te vervliegen omdat ik ook zie wie we allemaal zijn. Dan valt die gedachte helemaal weg.

Ik denk dat ik zelfs op een bepaald moment een healing kan geven, maar dan vanuit een een enorm verschillende intentie als wat ik deed.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

De zelfrealisatiekaarten houd ik .

Dat van die scheiding, ja dat herken ik. Dat zit voor mij in de postzegelverzameling en buiten (even om in Rob's uitleg te blijven). Ik zie dat er een gedachte is die zegt dat wat ik doe "beter" is. Om vervolgens weer te vervliegen omdat ik ook zie wie we allemaal zijn. Dan valt die gedachte helemaal weg.

Ik denk dat ik zelfs op een bepaald moment een healing kan geven, maar dan vanuit een een enorm verschillende intentie als wat ik deed.

Zeker weten.

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Wil je nog wat uitleggen hoe je dit bedoelt ten opzichte van mijn vraag?

Ik herkende iets in het verhaal en wilde er best iets over tikken.

En dan is r nog iets Lao-Tse-erigs:
Als je iets wil loslaten, dan moet je het eerst even vasthouden.
Als je iets wil grijpen, dan moet je het eerst even loslaten.

[Mahziri]

Dank je!

[Mahziri]

Zelfonderzoek.....

Ik zou wel eens van de zelfonderzoekers willen horen hoe zij dat doen.

Momenteel ben ik bezig mijn zelfonderzoek te onderzoeken. Op het moment gaat het als volgt:
Voorbeeld: Iemand zegt iets tegen me waarbij er een reactie komt die uit angst, aandacht of verlangen komt (geleerd van Jan Koehoorn) en die reactie zie ik onmiddellijk. Het lijkt net of er een derde persoon bij het gesprek is die gedachten en gevoelens reflecteert net nadat ze verschenen zijn.
Doordat die derde persoon reflecteert is het in feite ook weer klaar.

Nou moet ik erbij zeggen dat er heel veel gedachten zijn die uit angst, aandacht of verlangen komen en ik heb de hele dag door wel een soort innerlijke dialoog. Een gedachte in mezelf wordt dan opgemerkt en ik weet dan dat ik bv dat ik "het goed wil doen". Dat vervliegt ook gelijk weer omdat ik zie hoe dat uit een verkramping komt met de label "niet goed genoeg zijn".

Is dat nou het juiste zelfonderzoek?

Oh ja, het is ook de bedoeling om blije dingen te onderzoeken. En dat doe ik dan ook. Het maakt dat ik veel rustiger op alles reageer. Zowel vervelende dingen als blije dingen. Een soort gelijkmatigheid die eigenlijk helemaal klopt. Het woord gelijkmatigheid is dan maar weer gewoon een woord wat het dichtst bij komt.

Dan zijn er nog de fysieke sensaties die er af en toe zijn. Wat ik onderzoek is de plek in mijn lijf. En dan iets van oh, dat voel ik daar of dat voel ik hier.

Is dat de weg naar herkennen van de helderheid Wie ik Ben?

En heeft iemand van jullie de Nisargadatta methode gevolgd? Alleen maar bezig zijn met Ik Ben? Hoe is dat?

En nog iets. Ik neem die zaken waar, als zelfonderzoeker. Maar daar is dan toch ook iets wat die waarnemer waarneemt? Hoe is die opbouw en waar ben je het allerdichtst bij het Bewustzijn wat we zelf zijn, dat wat niet waar te nemen is.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Zelfonderzoek.....

Ik zou wel eens van de zelfonderzoekers willen horen hoe zij dat doen.

Momenteel ben ik bezig mijn zelfonderzoek te onderzoeken. Op het moment gaat het als volgt:
Voorbeeld: Iemand zegt iets tegen me waarbij er een reactie komt die uit angst, aandacht of verlangen komt (geleerd van Jan Koehoorn) en die reactie zie ik onmiddellijk. Het lijkt net of er een derde persoon bij het gesprek is die gedachten en gevoelens reflecteert net nadat ze verschenen zijn.
Doordat die derde persoon reflecteert is het in feite ook weer klaar.

Nou moet ik erbij zeggen dat er heel veel gedachten zijn die uit angst, aandacht of verlangen komen en ik heb de hele dag door wel een soort innerlijke dialoog. Een gedachte in mezelf wordt dan opgemerkt en ik weet dan dat ik bv dat ik "het goed wil doen". Dat vervliegt ook gelijk weer omdat ik zie hoe dat uit een verkramping komt met de label "niet goed genoeg zijn".

Is dat nou het juiste zelfonderzoek?

Oh ja, het is ook de bedoeling om blije dingen te onderzoeken. En dat doe ik dan ook. Het maakt dat ik veel rustiger op alles reageer. Zowel vervelende dingen als blije dingen. Een soort gelijkmatigheid die eigenlijk helemaal klopt. Het woord gelijkmatigheid is dan maar weer gewoon een woord wat het dichtst bij komt.

Dan zijn er nog de fysieke sensaties die er af en toe zijn. Wat ik onderzoek is de plek in mijn lijf. En dan iets van oh, dat voel ik daar of dat voel ik hier.

Is dat de weg naar herkennen van de helderheid Wie ik Ben?

En heeft iemand van jullie de Nisargadatta methode gevolgd? Alleen maar bezig zijn met Ik Ben? Hoe is dat?

En nog iets. Ik neem die zaken waar, als zelfonderzoeker. Maar daar is dan toch ook iets wat die waarnemer waarneemt? Hoe is die opbouw en waar ben je het allerdichtst bij het Bewustzijn wat we zelf zijn, dat wat niet waar te nemen is.

Een korte reactie op je laatste zin. Dat wat je bent (Bewustzijn) daar kun je niet dichter bij komen. Het is dat wat je altijd (en dus nooit niet) bent en wat altijd is.

En verder (maar dat is dan in tegenspraak met bovenstaande) is dat ik heb gezien dat je met Jan Koehoorn in gesprek bent en dan is mijn advies om zulke vragen als die je hierboven stelt ook en vooral aan hem te stellen. Als je je vragen op verschillende plaatsen gaat stellen, dan zou het kunnen dat reacties met de zelfde bedoeling maar net met een iets ander accent je meer in verwarring brengen dan dat het je helpt. En dat zeg ik zeker niet omdat ik zou willen dat je hier niet meer reageert! Je zit in een mooi proces en het is mooi om dat te volgen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Dank je wel Maria. .
Inderdaad wordt de behoefte om begrepen te worden steeds minder. Ook het willen vertellen van wat ik ont-dekt heb is bijna weg merk ik.

En ook dat gaat weer voorbij. Om met Jed Mc Kenna te spreken.