Zelfkennis

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Frederiki

Sinds ik een liefhebber ben van leesbare naslagwerken over de geschiedenis van de filosofie, zie ik de zaken anders.
Wat er 5000 jaar geleden gebeurd schijnt te zijn, is dat de mens voor het eerst besefte dat hij subject was van zijn waarneming.
Voor dat moment moet moet er geen zelf-bewustzijn aanwezig geweest zijn.

Zoals ik het zie, verkeerde de mensheid (het massabewustzijn) tot die tijd vergelijkingsgewijs in het baby-stadium (geen object/subject-scheiding maar toch een complete afhankelijkheid van de "buitenwereld"). We zijn nu wel 5000 jaar verder, maar het collectief bewustzijn is vermoedelijk momenteel ongeveer 3 ? 4 jaar oud wat betreft zelfbewustzijn. So there's still a long way to go...

Filosofen zijn wat mij betreft mensen met een roeping, het zijn "bewust-m?kers". Voor zichzelf maar ook in een poging anderen te stimuleren tot introspectie en bewustwording.
Maar slechts weinigen voelen zich daartoe geroepen... In mijn ervaring zijn het enkel zij die een geestelijk/spiritueel leven nastreven (= wanneer aan de fysieke en emotionele noden "voldaan" werd OF wanneer men deze noden geen belang (meer) toekent OF wanneer geen vervulling gevonden wordt op de andere terreinen) die op ontdekkingstocht gaan in dat specifieke rijk. Wat men daar vindt, kan men wel delen met "de wereld" maar het blijft m.i. toch steeds gaan om een innerlijke rijkdom, een (eigen-)wijsheid die iedereen voor zichzelf dient te verwerven.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je kunt wat ik ben niet etiketteren, ik heb er verder als verschijnsel totaal geen moeite mee me met mijn zelfoverschatting belachelijk te maken. Voor mij gelden dus niet de argumenten die voor jou wel gelden om het anders te gaan doen.

Anders gezegd, ik heb het niet nodig om bij iemand in de smaak te vallen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Rob, je hebt de neiging om voorspellingen te maken. Laatst zag ik je iemand waarschuwen dat ze spoedig dood zou gaan als ze dit of dat niet aan zou gaan.. Het ging over iets wat volgens jou ze aan zou moeten gaan.
Wij gaan hoe dan ook allemaal dood, ongeacht wat wij aangaan of wat wij laten liggen.
Ik vind je soms zulk onzin uittypen zoals dit:


Moet ik me dan zorgen maken dat de voorzienigheid ineens zal stoppen met mij gelegenheden te blijven geven om mezelf onder ogen te zien?
De zin spreekt je angst uit Rob, alsof het leven beperkt is, en voorwaardelijk.
De kans om bewust te worden doet zich continue voor.
Zelfkennis, of al schrijf je dat met een kleine of met een grote letter, is een illusie.
Er is niets, en het is niemand die het verschil kan zien. Het is alleen jouw beeld wat jij er van maakt.

Merkwaardige conclusies Mihaela, ik herken er helemaal niets in.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Zoals eerder al eens als metafoor gebruikt, kun je de aanwezigheid van een niet waarneembaar hemellichaam of juist de afwezigheid daarvan, zoals een zwart gat, vast stellen door de om- of aantrekkende bewegingen van nabij gelegen hemellichamen.

Met dat gegeven is iets niet waarneembaars of zelfs maar verklaarbaars niettemin toch aan te tonen.

Dat wat er niet is zegt evenveel over datgene wat er wel is (geweest moet zijn). Een schilderij dat gehangen heeft in een rokerige ruimte verraad zijn aanwezigheid vanwege de lichtere plek op het behang.



Het delen is sowieso onmogelijk vanwege de onderscheidene percepties waarin alles een andere betekenis krijgt.

De mogelijkheid om op dezelfde wijze als het fenomeen in bovenstaand voorbeeld, wat niet aantoonbaar is, omschrijvend te duiden, is er wel degelijk.

Voor het reflectieve vermogen is elke metafoor of voorstelling aannemelijk' en gewillig aanvaardbaar, tenslotte komen alle voorstellingen en metaforen voort uit reflectie.
Ook de voorstellingen en metaforen die de 'schijn' van gedachten, en de illusies van verbeelding tonen', zijn voor het reflectieve vermogen olie op het vuur....en dat kan niet anders zijn.

Kortom duidingen' kunnen de 'ervaring'/'beleving' van perspectieven veranderen, maar het blijven perspectieven waar het aan getoetst en gemeten word.
Op z'n best krijg je een beetje 'orde' in de rommel van de marg?....wat op z'n beurt weer rigide is.

De duidingen zijn veelal (99%) psycho-logische manieren om het reflectieve vermogen van een mens te tonen waar de directe orde' van zijn bestaan zich constant kenbaar maakt....HIER. (Nu' doet niet ter zaken.)
Voor reflexie is dat HIER' een zeer moeilijk te nemen dobber...omdat reflexie nooit HIER' kan zijn ..begrijp je.
Reflexie is altijd daar, zus of zo' maar nooit...HIER'.

Wat HIER' is....kun je niet delen, en kun je ook niet kenbaar maken.
Als je zegt zus en zo, dat, is HIER'....dan lul je al uit je nek. (in general he
ALS' het 'merken' van wat HIER' is, staat ieder mens 100% anoniem Alleen.
THAT IS THE PROOF !.

[Frederiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Keen

Wat HIER' is....kun je niet delen, en kun je ook niet kenbaar maken.
Als je zegt zus en zo, dat, is HIER'....dan lul je al uit je nek. (in general he
ALS' het 'merken' van wat HIER' is, staat ieder mens 100% anoniem Alleen.
THAT IS THE PROOF !.

Wat jou overkomen is - 28 jaar geleden, zoals je zelf zegt - kun jij alleen weten. Misschien is er inderdaad een verandering opgetreden in de structuur van je brein en dat is absoluut niet te veralgemenen.

J. Krishnamurti en zijn omgeving deden heel mysterieus over "Het Proces".
Hij viel makkelijk flauw en had veel en hevige hoofdpijn. De 'mystieke' uitleg en verklaringen van hemzelf en zijn omgeving zijn nooit medisch onderzocht en medische verklaringen worden niet gegeven.

Hetzelfde met U.G. - waar jij me een beetje aan doet denken.
Hij had het ook over een 'explosie' die zijn persoon 'vernietigde'. "De ramp", "the calamity", zoals hij het noemde.
Ook hier geen medisch onderzoek.
Zelf beweerde hij dat hij na die ervaring alles opnieuw moest leren, zoals een baby.
Wel... eerlijk gezegd: dat klinkt als een herseninfarct of een beroerte.
Maar ook hier mystieke verklaringen, die hem een status gaven dat er altijd wel een bewonderaar was die bereid was voor hem te zorgen.

Het bekendste geval - nou ja... bekend voor wie geïnteresseerd is - van de laatste tijd was Suzanne Segal (http://www.realization.org/page/doc0/doc0095.htm voor wie geïnteresseerd is) die haar zelf-gevoel verloor en daar een boek (sic) over geschreven heeft.
Het bleek om een hersentumor te gaan.

Historisch gezien is een zeer bekend geval: de schrijver Dostojevski, die epileptische aanvallen had. Voor hij buiten bewustzijn ging, had hij een mystieke ervaring, die hem de zekerheid verschafte dat "God bestaat".
Zijn epileptie was hem zeer dierbaar!

Kortom... als er iets met je gebeurd is op het vlak van de fysiologie en de werking van je brein, heb je inderdaad waarschijnlijk een uniek gewaarzijn waarover een ander zich niets kan voorstellen.

Voor de rest lijdt het forum in hoge mate aan: wat filosofen 'psycho-blabla' en 'verbalisme' noemen.
Verbalisme is de neiging om 'praten over een concept' gelijk te stellen aan 'begrijpen van een concept'.
Een mens, die een beetje zijn best doet om ernstig na te denken, ziet dat onmiddellijk...
Hier moet je zelfs bang zijn om het woord 'nadenken' in de mond te nemen.
"Mindfuck!", klinkt het of: "Al dat gedenk!"
"Al die oppervlakkigheid!", antwoord ik daarop.

In een vorig leven, op dit en andere fora, viel ik dat sarcastisch en woedend aan... Maar dat is voorbij.
"Laat maar," denk ik nu, "er is toch niets aan te doen." Als ze er gelukkig mee zijn... Gerust laten. Hun eigen leven is tenslotte hun leraar."

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Frederiki

Kortom... als er iets met je gebeurd is op het vlak van de fysiologie en de werking van je brein, heb je inderdaad waarschijnlijk een uniek gewaarzijn waarover een ander zich niets kan voorstellen.

Dat 'wat' je bent zit allesbehalve in de verschijnselen.

[Ogenblik-sem]

Er is niet dat wat je bent + de verschijnselen.

Dat wat je bentendeverschijnselenzijn1.

eenniettescheiden. 1

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Er is niet dat wat je bent + de verschijnselen.

Dat wat je bentendeverschijnselenzijn1.

eenniettescheiden. 1

Als alles een is kan er niets onderscheid uitmaken. Ik zou niets van je vernemen omdat je niet in staat bent je hier uit te drukken.
Wanneer dus je opvatting correct zou zijn zou het je ervaring moeten zijn dat je van mijn opvatting geen kennis kunt nemen en zou je die niet eens schrijven.
Met je schrijven bewijs je dus het tegenopvergestelde van dat wat je beweerd.

[Ulla]

Ik snap (denk ik) wel wat ze bedoelt.

De creatie of illusie van de verschijnselen geboren vanuit dat ENE maken het onderscheid/dualiteit, waardoor je kunt dus kunt doen alsof je niet een bent. En is geboren uit dat wat eigenlijk allemaal een is.

Net zo iets dan de ijsschotsen winters in de waddenzee die toch ook waddenzee zijn. En dan in staat zijn weg te drijven. Of ze zich daar nu wel of niet van bewust zijn dat ze wadden zee zijn. En zich al dan niet identificeren met de ijsschots die gevormd is uit de (wadden)zee.

(En de( wadden) zee die uiteindelijk ook alleen nog maar dat ENE is)

[Mars]

In je zintuigelijke ervaringen en dat wat je bent zit geen tussenschotje.
Dat wat je bent, blijft desalniettemin onaangetast.
Als je dit gaat uitleggen met je opdeelinstrument, ga je meteen de bietenbrug op.