Het was nacht, stikdonkere nacht ...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Krishnamurti (dan maar als voorbeeld want Renoir is nog niet dood en ontmoet nog weerstand) begrijpt jouw egocentrische redenen dat jouw persoon de inzet is en spoort je aan verder dan de verschijnselen die zich in je voordoen te kijken.

Hier scheid zich de weg van Krishnamurti met jou en Rob. Jullie keuvelen gezellig en filosoferende verder over het gefascineerd zijn in jou al verschijnsel. Doe dat niet, zegt Krishnamurti en blijft je aansporen niet de weg van het proces van de verandering (Rob zegt de beweging) in te gaan maar te verblijven in het doorzien van de aard van je zijn (Rob zegt het stilstaan).

Inderdaad de wegen van elke mens zijn gescheiden. De rol van Krishnamurti (hij zal het woord weg vermeden hebben) is het onderzoek van wat zijn is.
In plaats van wegen kunnen we van rollen spreken. Elke mens heeft zijn rol te vervullen in het zien van wat zijn is. De rol van Krishnamurti was 'verkondigen' van het onderzoek naar zijn.
Wat is jouw rol in het zijn Renoir? Heb je de erfenis van Krishnamurti binnengehaald en ga je nu op je zelfje verkondiger spelen?
De rol van Rob en mijzelf is weer een andere rol dan die van jou en van gelijk wie anders. Elke rol die iemand vervult past precies op zichzelf.
Weet jij welke rol jij vervult in het zijn en is die openbaar (zoals bij Krishnamurti) of speelt die zich af in de persoonlijks sfeer (zoals bij bijna iedereen van ons hier)?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ach, dat is des mensen hé Rob.
7 verlichten, 7 verschillende verhalen hoe ze er 'gekomen' zijn.
Allemaal denken ze dat hun manier de manier is voor ieder mens.
Allemaal houden ze stevig vast aan hun eigen verhaal met alle soorten van uitdrukking die het 'vasthouden aan' met zich meebrengt.
In die zin lijkt er in dat licht toch een cruciaal lichtend inzicht te ontbreken.

Alleen de spontaan geshiften, die hebben geen verhaal en die hebben er dan ook geen om mee te boer op te gaan.

Belachelijk is idd alles wat het denken vertelt als zijnde 'de waarheid'
En toch gebeurt het..

En dat nu, is héél 'n cruciaal gebeuren. (voor de zoeker)

Laat ik van mijzelf zeggen dat ik niet verlicht ben, niet gerealiseerd ben, niet geschift ben; maar een gewone, onopvallende persoon ben.
Laat ik ook van mijzelf zeggen: ik heb een verhaal dat ik geheel maak door het te delen.
Laat mij ook zeggen dat ik geen waarheid zoek, dat ik geen inzicht zoek en dat ik niet bang ben daarvoor uit te komen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Inderdaad de wegen van elke mens zijn gescheiden. De rol van Krishnamurti (hij zal het woord weg vermeden hebben) is het onderzoek van wat zijn is.
In plaats van wegen kunnen we van rollen spreken. Elke mens heeft zijn rol te vervullen in het zien van wat zijn is. De rol van Krishnamurti was 'verkondigen' van het onderzoek naar zijn.
Wat is jouw rol in het zijn Renoir? Heb je de erfenis van Krishnamurti binnengehaald en ga je nu op je zelfje verkondiger spelen?
De rol van Rob en mijzelf is weer een andere rol dan die van jou en van gelijk wie anders. Elke rol die iemand vervult past precies op zichzelf.
Weet jij welke rol jij vervult in het zijn en is die openbaar (zoals bij Krishnamurti) of speelt die zich af in de persoonlijks sfeer (zoals bij bijna iedereen van ons hier)?

Ik ben niet degene die met 'zien' en 'Krishnamurti' is gekomen.

Iemand met een dusdanige opdracht als Kishnamurti, vermoed ik want ik ken nauwelijks iets van het gedachtengoed van hem, is dezelfde als Jezus Christus, ziende van waaruit ik zelf handel, moet gehandeld hebben vanuit Bewustzijn.

Iemand met egocentrische motieven heeft, inderdaad zoals je opmerkt, een rol. Ego ziet ego en speelt ermee, voil? rollenspel. Met de weg die zich scheid van de weg van Krishnamurti en jouw weg bedoelde ik de gedachtensporen en vanzelfsprekend is gedachtenspoor iets anders dan rol.

In mijn opvatting heeft eenieder een intrinsieke opdracht, die overigens doorgaans niet gekend wordt vanwege onbekendheid met 'wat' je bent. Voor zover mij bekend is Krishnamurti doelbewust opgevoed om een rol te spelen in de theosofische beweging en ik vermoed dat hij deze heeft vervuld als een opdracht, maar betwijfel, vanwege de toebedeelde rol, of deze intrinsiek is geweest.

Ik heb geen idee of zijn opdracht het verkondigen van het onderzoek naar het zijn was, dus heb ook niet zo'n erfenis van hem, noch van iemand anders 'binnengehaald' en ik ben evenmin verkondiger aan het spelen. Zie je mij met alleen maar mijn aanbeveling tot het doen van ZELFonderzoek voor een verkondiger aan Looro ?

Jouw vragen zijn niet het soort vragen waaruit ik de behoefte tot het zoeken naar waarheid herken, ze neigen eerder naar het bevestiging zoeken van wat reeds bij je heeft postgevat.

Zie je ook dat je me met je terminologie niet alleen onvrij maakt maar mij door het gebruik ervan in de verdediging drukt ?

Zie je dat we in dezelfde patstelling verkeren als op het Remonforum.

Kun je je voorstellen dat ik vanwege onvrijheid rond vooropgezette ideeën (elk mens speelt een rol, je kunt nik doen e.d) de benodigde vrijheid ontbeer te reageren zoals ik wil en mij, na aanvankelijk verzet te hebben geboden, vervolgens de lust ontbreekt om met diegene in conclaaf te zijn ?

Verder ben ik bedroefdheid aangaande alle in dit draadje samenkomende kortzichtigheid.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Verder ben ik bedroefdheid aangaande alle in dit draadje samenkomende kortzichtigheid.

Volgens dat wat IK zie ben jij de enige die bovenstaande ziet.
Zelfs de emotie bedroefdheid komt aan de orde in jezelf.

Hoe doe je dat toch.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Volgens dat wat IK zie ben jij de enige die bovenstaande ziet.
Zelfs de emotie bedroefdheid komt aan de orde in jezelf.

Hoe doe je dat toch.

Dat is het variabele 'zien' Moi het heeft geen bestendigheid. Dat ik de enige ben (die het bovenstaande ziet) heeft evenmin betekenis, Waarheid is nergens van afhankelijk. Dus dat 'jij' dat je ziet is mijn ego en dit geziene vervolgens mijn persoonlijke waarheid.

Het bekende 'ego ziet ego' principe dat doorgaat net zo lang totdat het niet meer zo is.

Nee de bedroefdheid is samengevloeid met 'wat' ik ben, dus het doet zich.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dat is het variabele 'zien' Moi het heeft geen bestendigheid. Dat ik de enige ben (die het bovenstaande ziet) heeft evenmin betekenis. Waarheid is nergens van afhankelijk.

Nee de bedroefdheid is samengevloeid met 'wat' ik ben, dus het doet zich.

Lieve Renoir, dat wát je bent doet niets, echt niet en zeker geen bedroefdheid.

Enkel emotie/persoonlijkheid kent dat en doet zich.

Zoals Waarheid overal afhankelijk/onafhankelijk, oplost in niets en iets dat onafhankelijk/afhankelijk is van ALLES.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Lieve Renoir, dat wát je bent doet niets, echt niet en zeker geen bedroefdheid.

Enkel emotie/persoonlijkheid kent dat en doet zich.

Zoals Waarheid overal afhankelijk/onafhankelijk, oplost in niets en iets dat onafhankelijk/afhankelijk is van ALLES.

Er staat dan ook 'het doet zich' oftewel droefheid doet zich voor terwijl de doener ontbreekt.

Dat laatste begrijp ik niet in dit verband, kun je dat uitleggen ?

Ach laat ook maar, het boeit me eigenlijk ook niet al dat denken.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Iemand met egocentrische motieven heeft, inderdaad zoals je opmerkt, een rol. Ego ziet ego en speelt ermee, voil? rollenspel. Met de weg die zich scheid van de weg van Krishnamurti en jouw weg bedoelde ik de gedachtensporen en vanzelfsprekend is gedachtenspoor iets anders dan rol.

Het zijn niet alleen 'sporen' het zijn volbloed redeneringen en ideeën. Dat komt voor bij alles wat mens heet, dus ook bij Krishnamurti en Christus.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

In mijn opvatting heeft eenieder een intrinsieke opdracht, die overigens doorgaans niet gekend wordt vanwege onbekendheid met 'wat' je bent. Voor zover mij bekend is Krishnamurti doelbewust opgevoed om een rol te spelen in de theosofische beweging en ik vermoed dat hij deze heeft vervuld als een opdracht, maar betwijfel, vanwege de toebedeelde rol, of deze intrinsiek is geweest.

Volledig mee eens

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb geen idee of zijn opdracht het verkondigen van het onderzoek naar het zijn was, dus heb ook niet zo'n erfenis van hem, noch van iemand anders 'binnengehaald' en ik ben evenmin verkondiger aan het spelen. Zie je mij met alleen maar mijn aanbeveling tot het doen van ZELFonderzoek voor een verkondiger aan Looro ?

Met spreken van erfenis lok ik verdediging uit, zoals je verderop zegt. Ik heb het niet goed aangegeven en wil het terugnemen.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Jouw vragen zijn niet het soort vragen waaruit ik de behoefte tot het zoeken naar waarheid herken, ze neigen eerder naar het bevestiging zoeken van wat reeds bij je heeft postgevat.
Zie je ook dat je me met je terminologie niet alleen onvrij maakt maar mij door het gebruik ervan in de verdediging drukt ?

Ik maak niet onvrij, ik beperk je niet. Hoe zou ik dat kunnen? Mij terminologie dient geen ander doel dan dat wat in zichzelf is op het spoor komen en het volgen.
Dat roept verdediging op omdat het appelleert aan een existenti?le angst om het verstand niet te verliezen. De meeste deelnemers lezen niet wat ik schrijf en de enkelingen die het lezen vinden het Italiaans of koeterwaals.
En er zijn er misschien één of twee die lezen wat er staat en daar een eigen verstaan tegenover plaatsen.

Je hebt gelijk als je zegt dat ik bevestiging zoek van wat ik zie gebeuren in mijzelf. Het is niet alleen bevestiging, het is ook een klankbord zoeken om mijn spiritueel omgaan te delen, te vergelijken, tot kritisch weten te maken.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Zie je dat we in dezelfde patstelling verkeren als op het Remonforum.

We komen er beter vanaf nu. Het is niet die patstelling. De stukken zijn verschoven en de strategie is anders geworden. We manoeuvreren naar een eindspel toe.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Kun je je voorstellen dat ik vanwege onvrijheid rond vooropgezette ideeën (elk mens speelt een rol, je kunt nik doen e.d) de benodigde vrijheid ontbeer te reageren zoals ik wil en mij, na aanvankelijk verzet te hebben geboden, vervolgens de lust ontbreekt om met diegene in conclaaf te zijn ?
Verder ben ik bedroefdheid aangaande alle in dit draadje samenkomende kortzichtigheid.

Ik moet het mij niet voorstellen, ik zie het je altijd weer doen: dat de lust je ontbreekt en dat je door je bedroefdheid, halsstarrig wordt.
Maar het is toch zo voor elke deelnemer dat hij of zij in een reactie gemanoeuvreerd wordt door deel te nemen. Dat is toch geen onvrijheid maar teamgeest.

En is alles wat hier naar voor komt van die ernst dat wij op de tenen moeten lopen? Nee toch

Wat zijn vooropgezette ideeën anders dan vooringenomenheid die niet wil wijken. In die zin zitten wij hier met velen vooringenomen te zijn. Jij ook met je intrinsieke opdracht om het ego, het persoonlijke te bestrijden uit hoofde van Bewustzijn. Ikzelf met het idee van het laten verdwijnen van het ik en verschuiven naar zien; sagnaar met zijn absolute realiteit, Aart met de werkelijkheid, Ogenblik-sem met de niemand, ...
Het zijn barri?res die niet wijken maar die genomen kunnen worden.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het zijn niet alleen 'sporen' het zijn volbloed redeneringen en ideeën. Dat komt voor bij alles wat mens heet, dus ook bij Krishnamurti en Christus.

Ik maak niet onvrij, ik beperk je niet. Hoe zou ik dat kunnen? Mij terminologie dient geen ander doel dan dat wat in zichzelf is op het spoor komen en het volgen.
Dat roept verdediging op omdat het appelleert aan een existenti?le angst om het verstand niet te verliezen. De meeste deelnemers lezen niet wat ik schrijf en de enkelingen die het lezen vinden het Italiaans of koeterwaals.
En er zijn er misschien één of twee die lezen wat er staat en daar een eigen verstaan tegenover plaatsen.

Je hebt gelijk als je zegt dat ik bevestiging zoek van wat ik zie gebeuren in mijzelf. Het is niet alleen bevestiging, het is ook een klankbord zoeken om mijn spiritueel omgaan te delen, te vergelijken, tot kritisch weten te maken.

We komen er beter vanaf nu. Het is niet die patstelling. De stukken zijn verschoven en de strategie is anders geworden. We manoeuvreren naar een eindspel toe.

Ik moet het mij niet voorstellen, ik zie het je altijd weer doen: dat de lust je ontbreekt en dat je door je bedroefdheid, halsstarrig wordt.
Maar het is toch zo voor elke deelnemer dat hij of zij in een reactie gemanoeuvreerd wordt door deel te nemen. Dat is toch geen onvrijheid maar teamgeest.

En is alles wat hier naar voor komt van die ernst dat wij op de tenen moeten lopen? Nee toch

Wat zijn vooropgezette ideeën anders dan vooringenomenheid die niet wil wijken. In die zin zitten wij hier met velen vooringenomen te zijn. Jij ook met je intrinsieke opdracht om het ego, het persoonlijke te bestrijden uit hoofde van Bewustzijn. Ikzelf met het idee van het laten verdwijnen van het ik en verschuiven naar zien; sagnaar met zijn absolute realiteit, Aart met de werkelijkheid, Ogenblik-sem met de niemand, ...
Het zijn barri?res die niet wijken maar die genomen kunnen worden.

Ik beoogde gedachtensporen niet te defini?ren, maar juist redeneringen en ideeën zijn gedachten die in sporen verlopen, oftewel gedachten in een baan die daar niet eenvoudig uit te brengen zijn.

Wat het onvrij maakt is het niet anders dan kunnen volgens dan langs dat specifieke spoor. Wanneer alle sporen hier vervolgens eensluidend zijn vormen ze gezamenlijk uitgeslepen diepe voren waaraan ik niet bij machte ben te ontsnappen.

Het is opnieuw jouw spoor dat het verdediging oproept en appelleert aan existenti?le angst waaraan ik niet kan ontsnappen. Ik ervaar dan ook niet een onafhankelijk klankbord te kunnen zijn.

De lusteloosheid is de wanhoop van de solist niet uit de voren van het gemeenschappelijk denken, hetgeen je teamgeest noemt, te kunnen komen terwijl je de droefenis over een overmacht aan on'zien halsstarrigheid noemt.

Het is geen spel en daarom ernst maar niet op een wijze als zou dat jou en anderen noodzaken op je tenen lopen maar het vereist wel een attitude die het tegenovergestelde is van wat hier ontstaat, te weten domheid, simplisme en banaliteit.

Ik zie niet wat er vooringenomen zou kunnen zijn aan het behulpzaam zijn anderen te helpen met bewustwording, waarbij bewust worden iets anders is dan het ego bestrijden wanneer onderzoek naar de aard van ego gevraagd is.

Dus de blaam van jouw signalering dat velen vooringenomen zijn betreft niet de activiteiten die ik ontplooi.
Vooringenomenheid beperkt de rede niet alleen bovenmatig, zij staat deze niet toe toe te treden.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zie niet wat er vooringenomen zou kunnen zijn aan het behulpzaam zijn anderen te helpen met bewustwording, waarbij bewust worden iets anders is dan het ego bestrijden wanneer onderzoek naar de aard van ego gevraagd is.

Het zij zo.