PRI en de kunst van bewust leven.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Waar ging net ook weer over? O ja PRI.

Over kindpijnen vagebond, dat je bv je boosheid of angst projecteert op mensen nu,....maar dat is maar een voorbeeld natuurlijk.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

O ja waar ik de lege ruimte...

Vagebond

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Renoir... dankjewel voor je reacties.
Ik ga proberen ze toe te laten en te zien wat dat met me doet.
Het zou goed voor me zijn, het eens te durven voelen.
Omdat ik denk dat als ik ze durf te voelen.. ik ze ook weer los kan laten.
Met een gevoel van vrijheid en niet een van gevangenschap.


En dat dit alles niet 'ik' is, is inderdaad nu even helemaal niet belangrijk.
Dan stond het namelijk niet onder dit topic.
"Nu even niet Lily" :)

Groetjes en tot later..

Vrijheid = alle gevoelens durven voelen.

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

Jij wil controle.

Ja Lily ik wil controle omdat ik dit forum beheer.

Hierbij verzoek ik je nogmaals niet voor iedere zin een aparte quote te maken. Dat kost server ruimte en voor de kosten daarvan moet ik opdraaien.

Ook wil ik nogmaals verzoeken voor de duidelijkheid het bericht, of een deel ervan, te quoten waarop je antwoord betrekking heeft. Er zijn mensen die je van repliek willen dienen als je je tot hen richt die dat anders niet zouden doen.

[Aart]

Wat mijn inziens het hele punt is dat het enkel een herbeleving van die tijd van TOEN is.

Het is het voelen/het gevoel van dat kleine kind.

Het voelen van die gevoelens van TOEN.

Die energie van TOEN die niet gevoeld kon worden vanuit een logischerwijze niet mee om kunnen gaan.

Het heeft niets met voelen van NU te maken.

Wil ik enkel mee zeggen hoe vervelend, pijnlijk, etc, etc die gevoelens ook zijn, het kan lucht geven als het besef er is dat het gevoelens/pijn van Toen is.

De energie, de pijn van Toen die nog in het lichaam/geheugen zit die eruit moet/wil.

Zo ik ga verder met hoofdstuk 37.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Wat mijn inziens het hele punt is dat het enkel een herbeleving van die tijd van TOEN is.

Het is het voelen/het gevoel van dat kleine kind.

Het voelen van die gevoelens van TOEN.

Die energie van TOEN die niet gevoeld kon worden vanuit een logischerwijze niet mee om kunnen gaan.

Het heeft niets met voelen van NU te maken.

Wil ik enkel mee zeggen hoe vervelend, pijnlijk, etc, etc die gevoelens ook zijn, het kan lucht geven als het besef er is dat het gevoelens/pijn van Toen is.

De energie, de pijn van Toen die nog in het lichaam/geheugen zit die eruit moet/wil.

Zo ik ga verder met hoofdstuk 37.

Die gevoelens zijn er dan toch wél NU.
Je kunt ze m.i. beter lucht geven door de beseffen dat het gevoelens zijn.
Die komen en weer gaan, komen en weer gaan, komen en weer gaan.
Wanneer je niks meer voelt is er geen besef (meer) dat je leeft.

[Looro]

Danique, geluk en troost ...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik ben in een pestbui over allerhande toestanden van vanavond op het forum. Met achteraf ook altijd het gewetenvraagje heb ik me niet te veel laten gaan.

Velen van ons zijn in je geïnteresseerd, je bent ons lief. We leven met je mee en dat alles is onze eigen keus om van je te houden.

We staan er lichter en anders in dan jij, jouw zwaarte nemen we niet mee.

Maak je vooral geen zorgen dat je ons zou hebben belast, we zijn er gewoon voor je.

(we omdat ik weet namens tenminste drie anderen hier te spreken)

Dank voor deze woorden Renoir!

[Esradha]

Fijn je te lezen, Danique .

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Die gevoelens zijn er dan toch wél NU.
Je kunt ze m.i. beter lucht geven door de beseffen dat het gevoelens zijn.
Die komen en weer gaan, komen en weer gaan, komen en weer gaan.
Wanneer je niks meer voelt is er geen besef (meer) dat je leeft.

Het zijn gevoelens MAAR gevoelens van een klein kind.

Dat te beseffen en beseffen dat er in het NU terwijl die gevoelens van dat kleine kind omhoog komen kan het gemakkelijker maken om die gevoelens van dat kleine kind/oude opgeslagen energie van TOEN, er te laten zijn.

Ik heb het niet over; niet meer voelen en geen besef dat je leeft, dat is heel wat anders.

Het is juist een inzien dat die gevoelens van TOEN zo heftig aanvoelen omdat het lading is van TOEN en die energie van TOEN als levensbedreigend werd ervaren.

Als een mens zich dat echt realiseert/inziet dat wat er gevoeld wordt niets met het NU van doen heeft (want terwijl gevoeld wordt wat er gevoeld wordt is er daadwerkelijk vanuit het NU geen dreiging) dat het is lading van TOEN is die er uit komt, dan je vanuit dat NU de lading er makkelijker laten zijn dan weet je dat je er niet bang voor hoeft te zijn en dat er na de ontlading gewoon weer de volwasse is die met beide benen op de grond staat.

Tuurlijk rolt dit er gemakkelijker uit dan dat het zich in de praktijk zal voordoen maar verstandelijk inzien wat er gaande is en hoe het werkt kan verhelderend werken, althans deed het bij mij wel.