Afgerond?

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Hiermee geef je aan als subject te kunnen zien wat Zien' ziet.. en dat kan het niet.

Nee... nee.

Tenzij je Zien als subject bestempeld.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Sterker nog..
De duidingen zijn olie op het vuurtje van het subject.
Als gedegen zelfonderzoek je werkelijk te pakken heeft, dan neem je in rap tempo steeds minder 2e, 3e, 4e, en 5e hands informatie tot je. Zo gedegen is het.

Of dat zo is en of dat zo rap gaat is een duiding van een subject ?

[moi]

Subject, is het enige wat kan reageren en aangeven dat gedegen zelfonderzoek, toetst op waarheid en zich te ontdoen van onwaarheden.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Of dat zo is en of dat zo rap gaat is een duiding van een subject ?

Inderdaad, en daarom onbetrouwbaar.
Als gedegen zelfonderzoek je werkelijk te pakken heeft dan Zie' je vanzelf geen enkele houvast meer in bedenksels, gesproken of geschreven taal, condens.. meer is het niet.
De onmiddellijke ondervinding behoeft geen enkele bevestiging, zelfs niet van de 'eigen' individuele subjectieve invulling daaromtrent.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Dat lijkt me evident.

Tot het kwartje valt.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

Nee... nee.

Tenzij je Zien als subject bestempeld.

Ja.. en god kan er ook wat van, die heeft een grote witte baard, net als sinterklaas en de kerstman. WiNk

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Inderdaad, en daarom onbetrouwbaar.
Als gedegen zelfonderzoek je werkelijk te pakken heeft dan Zie' je vanzelf geen enkele houvast meer in bedenksels, gesproken of geschreven taal, condens.. meer is het niet.
De onmiddellijke ondervinding behoeft geen enkele bevestiging, zelfs niet van de 'eigen' individuele subjectieve invulling daaromtrent.

Eenvoud heeft een zeldzame schoonheid.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Inderdaad, en daarom onbetrouwbaar.
Als gedegen zelfonderzoek je werkelijk te pakken heeft dan Zie' je vanzelf geen enkele houvast meer in bedenksels, gesproken of geschreven taal, condens.. meer is het niet.
De onmiddellijke ondervinding behoeft geen enkele bevestiging, zelfs niet van de 'eigen' individuele subjectieve invulling daaromtrent.

Dat klopt helemaal. Alleen hier komen we op een cruciaal punt, namelijk het belang van Kennis in relatie tot het (afronden van) gedegen zelfonderzoek. Nisargadatta sprak over Kennis als een hulpmiddel om een splinter te verwijderen. Dat is klare taal. Er moet iets opgelost worden en daar is een oplosmiddel voor nodig. Als het opgelost is, zijn beide overbodig. Maar zo lang dat niet het geval is, heb je het hulpmiddel nodig. Dat is ook exact het cruciale punt tussen advaita vedanta en neo advaita. De laatsten beweren dat er niets nodig is, dat er sowieso niets gedaan kan en hoeft te worden, dat je het al bent zonder meer. Dat is in 999 van 1000 gevallen (voorzichtige schatting) een te vroege claim op iets wat nog niet gerealiseerd is. Het is jezelf foppen in optima forma. De andere kant (en dat is een re?el dilemma) is dat je geobsedeerd blijft door de hulpmiddelen, maar die kans is beduidend minder groot. Zo aantrekkelijk zijn die hulpmiddelen namelijk nou ook weer niet.

Dat is ook de kwestie met woorden en taal. Ze dekken nooit de lading, maar zijn een hulpmiddel. NA wijst alle hulpmiddelen af, alsof je geen hamer nodig hebt om een spijker in een plank te slaan. Nu is een hamer niet absoluut noodzakelijk, maar wel het meest ge?igende middel om de spijker op de kop te slaan. Het kan ook met een schoenzool, maar dat is beduidend minder effici?nt. Het punt bij NA is dat er in het geheel geen spijkers met koppen geslagen wordt.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Eenvoud heeft een zeldzame schoonheid.

......

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

Dat wat het zuivere en onzuivere ziet en er onbesmet van blijft, en altijd is.
Dat waar binnen en buiten afhankelijk van zijn, wat anders kan het zien dan zichzelf ?

Ik lees dat kennelijk anders.

Het aangehaalde 'Dat wat het zuivere en onzuivere ziet en er onbesmet van blijft, en altijd is.' is een (zei het zoals altijd) onbeholpen maar fraaie poging om de onaantastbaarheid van Bewustzijn te omschrijven in de hoedanigheid van zien, je weet wel datgene (zien) waarvan uiteindelijk blijkt dat het niet wordt gedaan maar dat wat je blijkt te zijn.

Het tweede deel 'Dat waar binnen en buiten afhankelijk van zijn, wat anders kan het zien dan zichzelf ?', binnen niet materieel en naar buiten geprojecteerd wel (als object) zichzelf ziet in de betekenis van het zichzelf elders herkennen als Waarheid/Bewustzijn/God (zoals in Waarheid ziet Waarheid, Bewustzijn ziet Bewustzijn, God ziet God oftewel zien en dan in de betekenis van 'ziet zien zichzelf').