Gedachten

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Louter niets en louter 'zijn' wat de aardse verschijningsvormen; wat de schepping betreft;
Maar louter 'niets' en 'alles' op het niveau van het AL...

Aardse verschijningsvormen 'zijn' nooit en te nimmer.
Niets wat geschapen 'is'.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Maar zo corrumpeer je jezelf. In feite belaster je een forumdeelnemer.
Mij maakt het verder niet uit. Ik schouw....

Als dat zo is dan heb je al vaak een forumdeelnemer belasterd
en jezelf gecorrumpeerd, Bassie ...

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oei, sinds wanneer kun jij voor mij spreken??? Sinds wanneer weet jij wat ik ervaar, ben...
Mooie theorietjes van buiten geleerd en goed toegepast???

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het gaat mij over de 'ik ben' ervaring van ZIJN.

'Zijn refereert nergens aan, en kan daarom nooit een ervaring zijn. Alle ervaring heeft referentie nodig, en die wordt volop geleverd door verzameld geheugen en herinnering. Een 'ik ben' ervaring van 'zijn is een invulling/verzinsel van wat refereert..

Niet omdat ik het nu zo zeg, maar gewoon omdat het zo werkt.. ook al wordt er niks over gezegd.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Jij zegt : In dat 'ik ben' is helemaal niemand aanwezig
Inderdaad daar is inderdaad helemaal niemand aanwezig; maar zo te horen heb jij nog niet de grootsheid van het AL ont-dekt...
Dat terug gebracht op werelds niveau maakt dat je één bent met alle mensen...

Ik ben dan ook niet één met alle mensen. Het 'ik ben' waar ik het over heb, daar ben ik zelf als persoon niet eens in aanwezig.

Leger dan 'niets' ga je het niet krijgen. Het 'ik ben' waar ik het over heb is het universele zelf: de wijze waarop iedereen exact eender een 'zelf' is.

Leegte is juist niet 'groots'. Het vergt een bijna onmenselijke bescheidenheid. Totaal onthecht aan 'deze wereld'. (Daarom: vasten aan de wereld). Grootse zaken zijn juist in de wereld.

Alleen als je alles wat naar binding riekt elimineert kun je ik-ben beleven.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

De Eifeltoren is een subjectieve beschrijving (Weergave) van een object, desnoods met een geografische ligging en plaatsnaam erbij, Rob..
Ik ben er tig keer geweest, gewoon een feiten plaatje. Ik woon trouwens niet meer in Enkhuizen, en het lijkt erop dat de Eifeltoren in mijn achtertuin staat, maar als ik goed kijk is het een souvenirs beeldje op de vensterbank.

'Beestachtig' en 'massaal' zijn stemming woorden om het 'gemoed mee te krijgen in de weergave van een verhaal.

Hoe verhouden deze feiten en stemming voorstellingen zich tot 'waar en 'wat je bent?

Als je het bestaan van de Eiffeltoren wilt bevestigen en misdaden tegen de menselijkheid wilt ontkennen, dan heeft 'de waan' je pas echt goed te pakken Guido.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als dat zo is dan heb je al vaak een forumdeelnemer belasterd
en jezelf gecorrumpeerd, Bassie ...

Reflecteer je nu op mij om je eigen wangedrag te ontwijken?
Laurens is er ook niet zo van gecharmeerd als je teksten van andere deelnemers 'verbasterd' zoals hij dat noemt. In dat opzicht ben ik het met Laurens eens.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als je het bestaan van de Eiffeltoren wilt bevestigen en misdaden tegen de menselijkheid wilt ontkennen, dan heeft 'de waan' je pas echt goed te pakken Guido.

Je laat je gedachten door je gemoed bepalen, Rob. Zo komen we toch nog weer on topic.

Dat wat onveranderlijk is (om in jouw termen te blijven) is ontdaan van ieder (persoonlijk) gevoel. Hetgeen logisch is, het is de persoon die persoonlijke gevoelens heeft. Van Liefde/liefde heb je ook al geen kaas gegeten, anders zou je weten dat Liefde/liefde alleen vanuit de leegte kan voortkomen.

Anderen de maat nemen gaat je dan weer wel goed af. Maar je hebt hier geen Miha of Boni tegenover je.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Aardse verschijningsvormen 'zijn' nooit en te nimmer.
Niets wat geschapen 'is'.

Alles wat geschapen is, en niet alleen de mens heeft inderdaad een uiterlijke vorm die verdwijnt, maar de diepste innerlijke kern van alles wat is, is... deel van het ZIJN

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

'Zijn refereert nergens aan, en kan daarom nooit een ervaring zijn. Alle ervaring heeft referentie nodig, en die wordt volop geleverd door verzameld geheugen en herinnering. Een 'ik ben' ervaring van 'zijn is een invulling/verzinsel van wat refereert..

Niet omdat ik het nu zo zeg, maar gewoon omdat het zo werkt.. ook al wordt er niks over gezegd.

Heel verstandige nonsenstaal... want inderdaad daar kan het verstand, dat voor alles en nog wat een referentie, een voorbeeld, een vroeger... moet hebben om iets te kunnen kennen, weten, niet bij...

Het is daarom dat ik hier de hele tijd stel dat het verstand niets weet. Maar het wil dat niet toegeven en het vecht tegen de sterren op en doet er alles aan om dat te verdonkermanen...
Het is niet in eerste instantie het 'ik', maar wel degelijke het verstand dat verlatingsangst heeft en denk door dat slim op het 'ik' af te schrijven het wel zijn gelijk kan krijgen...
Nogmaals, het verstand weet niets en komt altijd erna en dat zeker wat het ZIJN, de oorsprong van alles betreft...

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als je het bestaan van de Eiffeltoren wilt bevestigen en misdaden tegen de menselijkheid wilt ontkennen, dan heeft 'de waan' je pas echt goed te pakken Guido.

Het ligt iets ingewikkelder of simpeler ('t is maar van waaruit het bezien is) als dat.

De waan hier is dat jouw acties die uit je woordgebruik op te maken inderdaad lijken te komen vanuit je gemoed, liefde zouden zijn. Vandaar mijn initieel reageren op dat "beestachtige". In de eerste plaats, als je met zulk een gemoed geconfronteerd wordt, is het dan zaak eerst volledig, helemaal, terdege, gedegen watever te weten te komen wat je bent. Pas dan kan er sprake zijn van Liefde. In de eerste plaats is dat dan Liefde voor Waarheid (niet voor gerechtigheid), alleen Waarheid kan redden. Niet zoals ik al zei de ene brand hier te blussen en de andere daar te laten branden.

In tweede instantie is het maar normaal dat die Liefde, gezien de deur helemaal toe staat bij 99,999 procent van de mensen zich spontaan vertaalt in een meer relatieve liefde: leed voorkomen, indien mogelijk. Maar ook dit is geen liefde die gestuurd wordt door oordelen: de goeien en de slechten, maar door betrokkenheid bij alle partijen die in het leed betrokken zijn (zowel de daders als de slachtoffers). Het gaat dan niet om gerechtigheid, maar de wens zowel bij de daders als de slachtoffers de neiging tot dit geweld weg te willen nemen. Dat is iets helemaal anders.

M a.w. waar ik met je eens ben is dat deze meer relatieve vorm van liefde zich wel vanzelf ook gaat manifesteren bij gebrek aan ingang voor de Absolute Liefde en als dit niet het geval is, dat er ergens iets mis is gegaan of blijven steken, maar dit soort liefde is dan toch wel van een heel ander orde, veel breder, ruimzichtelijk en nlet beladen, dan die zucht naar gerechtigheid. Het spits zich niet toe op misdaden, hoewel het het wel betrokken is op het leed van de daden.