PRI en de kunst van bewust leven.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

veel te controllerig.

Je moet zelf je leven bedenken. Zolang je nog anderen nodig hebt om je leven te bedenken, klopt het niet. Waarmee ik niet wil zeggen dat het fout is om anderen je leven te laten bedenken als je zelf onmachtig bent.

Maar zodra het kan moet je zelf stuurman worden. Machtig mooi wordt het dan.

[Ogenblik-sem]

Stuur ze!

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Ben er een tijdje geleden mee in aanraking gekomen.
En ik vind het helemaal niet 'makkelijk zat'.
Het vergt enorm te durven kijken en te durven voelen.
Ik vind het zelfs risicovol.
Er zijn niet voor niets ook contra-indicaties voor PRI.

Danique, herken je de basistheorie?

M.a.w. hoe de dingen bij je ontstaan en waar ze vandaan komen?

Als je inderdaad niet met de aandacht in het heden kunt blijven, het heden waarin je ziet dat er niets aan de hand is en de energie die los komt met dat zien en voelen niet direct herkent als 'oud zeer' dan is het niet makkelijk.

Ik heb zelf niet de methode toegepast maar wat ik het mooie van de methode vind is de uitleg van hoe de dingen ontstaan, dat is een universele waarheid die voor ieder mens geldt.

Hoe een mens daar mee omgaat dat hangt van de fase af waar die zich in bevindt.

Het zou bv vanuit een fase al voldoende kunnen zijn dat bij de herkening van de werkzaamheden er een aha-gevoel komt en dat er meer besef komt tussen het Nu (volwassene) en het 'oud zeer' (kleine kind).

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

veel te controllerig.

Sem, je bedoelt te zeggen dat het vanuit jouw fase 'te controllerig' is, toch?

Ik ben het helemaal met je eens hoor vanuit dat absolute waar ik mij niet bevind.

Sem, hou zit het met de controle bij jou?

Zou het kunnen zijn dat mogelijke controle bij jou, projecteert in de buitenwereld?

Het lijkt dat de focus namelijk ligt op controle.

Wat vind je bv van de rest van PRI, herken je de werkzaamheden hoe dingen ontstaan, etc?

[Ogenblik-sem]

Aart, Ik heb een tijd gehad dat ik op allerhande manieren probeerde te bereiken dat ik een pijnloos leven zou kunnen leiden.
Ergens in die tijd werd bij de crematie van mijn oom dit gedicht in mijn handen gestopt. (het stond op zijn gedachtenisprentje)


Elke bloesem wil tot vrucht,
Elke morgen wil avond worden,
Niets eeuwigs bestaat op aarde
dan de verandering, het verwaaien.

Ook de mooiste zomer wil
Ooit eens herfst en verwelking ervaren.
Houd jij, blad, je geduldig stil,
Wanneer de wind je wil ontvoeren.

Speel je spel en verzet je niet,
Laat het stil gebeuren.
Laat door de wind, die je breekt,
je naar huis toe waaien.

Herman Hesse

Het PRI boekje dat ik daarvoor aangeschaft heb ligt hier nog als nieuw..

Voor jou verder nog succes met je vrijheid.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Aart, Ik heb een tijd gehad dat ik op allerhande manieren probeerde te bereiken dat ik een pijnloos leven zou kunnen leiden.
Ergens in die tijd werd bij de crematie van mijn oom dit gedicht in mijn handen gestopt. (het stond op zijn gedachtenisprentje)


Elke bloesem wil tot vrucht,
Elke morgen wil avond worden,
Niets eeuwigs bestaat op aarde
dan de verandering, het verwaaien.

Ook de mooiste zomer wil
Ooit eens herfst en verwelking ervaren.
Houd jij, blad, je geduldig stil,
Wanneer de wind je wil ontvoeren.

Speel je spel en verzet je niet,
Laat het stil gebeuren.
Laat door de wind, die je breekt,
je naar huis toe waaien.

Herman Hesse

Het PRI boekje dat ik daarvoor aangeschaft heb ligt hier nog als nieuw..

Voor jou verder nog succes met je vrijheid.

Sem, inderdaad dat lukt niet als de insteek is een pijnloos leven te willen leiden is.

Maar dat wil niet zeggen dat een mens zich niet bewust kan worden wat de oorzaken/voorwaarden zijn van een pijnlijk leven.

Enkel daarvoor zal een mens wel door 'oud zeer/oude pijn' heen moeten en die bewust beleven.

Sem, niet zo plagen; ik heb geen vrijheid, er is simpelweg geen ik-beleving en dat is vrijheid, ook een vrijheid om te kunnen zien hoe de dingen ontstaan, ze aan te gaan en ze daardoor te zien verdwijnen.

Ik kan enkel zeggen; er is hier enkel totale vrijheid, zonder dat dat aan voorwaarden behoeft te voldoen.

KiSs

[Ogenblik-sem]

Ook niet de voorwaarde om niet tegen 'n lantaarnpaal aan te lopen?
Want die krengen blijven staan waar ze staan en soms loop je er gegarandeerd tegenaan.
Ook al beweer jij van niet.

En dat zonder ik-beleving..

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

wat ik het mooie van de methode vind is de uitleg van hoe de dingen ontstaan, dat is een universele waarheid die voor ieder mens geldt.

Hoe een mens daar mee omgaat dat hangt van de fase af waar die zich in bevindt.

Het zou bv vanuit een fase al voldoende kunnen zijn dat bij de herkening van de werkzaamheden er een aha-gevoel komt en dat er meer besef komt tussen het Nu (volwassene) en het 'oud zeer' (kleine kind).

Dit is mijn "werk" op dit moment, en met vlagen zeer pittig.

Oud zeer word zwaar onderschat en uit de weg gegaan, niet zelden onder het mom van "je kan wel blijven graven in je verleden,..."
Maar zolang je verleden je nog stuurt en je het niet helder genoeg ziet, zal daar weinig aan veranderen.
Voor mijn gevoel is al het "gedoe" en wrijving met leven, te halen uit oud zeer, maar vaak heel ingenieus verstopt in je doen en laten, waardoor het niet als zodanig herkent kan worden.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Dit is mijn "werk" op dit moment, en met vlagen zeer pittig.

Oud zeer word zwaar onderschat en uit de weg gegaan, niet zelden onder het mom van "je kan wel blijven graven in je verleden,..."
Maar zolang je verleden je nog stuurt en je het niet helder genoeg ziet, zal daar weinig aan veranderen.
Voor mijn gevoel is al het "gedoe" en wrijving met leven, te halen uit oud zeer, maar vaak heel ingenieus verstopt in je doen en laten, waardoor het niet als zodanig herkent kan worden.

Universeel gouden lijstje erom heen;

Voor mijn gevoel is al het "gedoe" en wrijving met leven, te halen uit oud zeer, maar vaak heel ingenieus verstopt in je doen en laten, waardoor het niet als zodanig herkent kan worden.


Al voeg ik er heel zachtjes aan toe; 'dat niet herkennen' is meestal vanuit 'oud zeer' wat zichzelf niet herkennen kan of zichzelf niet herkennen wil en dat vanuit angst/pijn vanuit die tijd. Wat ook mee speelt is dat vanuit 'oud zeer' een mechanisme/filter/overtuiging/beschermingslaag niet in twijfel getrokken kan worden.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Dit is mijn "werk" op dit moment, en met vlagen zeer pittig.

Oud zeer word zwaar onderschat en uit de weg gegaan, niet zelden onder het mom van "je kan wel blijven graven in je verleden,..."
Maar zolang je verleden je nog stuurt en je het niet helder genoeg ziet, zal daar weinig aan veranderen.
Voor mijn gevoel is al het "gedoe" en wrijving met leven, te halen uit oud zeer, maar vaak heel ingenieus verstopt in je doen en laten, waardoor het niet als zodanig herkent kan worden.