De stelling

[Rob]

[Rozenhart]

Ook heel praktisch, Rob.

[Rozenhart]

De geest laat zichzelf niet waarnemen op een afstandje, want wie of wat neemt dat dan waar?
De geest is het ik, het zelf.
De geest Is.
Het ego of liefde is geen verschijningsvorm dat tegenover de geest staat maar juist van de geest is.
De geest is het denken en het denken is alles, zowel alle schoonheid als de meest verschrikkelijke vorm.
Gedachten en gevoelens komen op binnen onze geest en verdwijnen binnen onze geest, zijn een uiting van de geest.
Ik ben alles, iedere uiting van en binnen de geest.
Het zelf is oneindig, in deze oneindigheid manifesteert zich het ego, een bundeling van herinneringen en verlangens. Het ego manifesteert zich niet toevallig maar door onze gedachten. Het ego is een product van ons denken.
We hebben zelf een reden gegeven aan het ego.
We geven zelf een reden aan alles, of dat we hier nu spreken over liefde of haat.

Als je werkelijk vindt dat haat geen plaats heeft in je leven, zal je haar ook geen gelegenheid gegeven. Zo simpel is het.
Je bent immers alles, iedere uiting van de geest. Niets is toevallig. Ook liefde niet.

De stelling gaat over dat het denken alles is.

[Rozenhart]

Ik en ikje (ego) zijn niet-twee.
Het ware zelf en het onware zelf zijn niet gescheiden.
Het valse zelf openbaart zich binnen het zelf.
De eerste tekenen van het ego zijn wezelf...
Er is niets in onze geest dat toevallig aanwezig is, daarom is het ego niet gescheiden van de rest.
Wanneer wij liefde ervaren, ervaren we niet het ego, en net andersom. Zij zijn beiden uitingen van de geest, het denken.
Alle gedachten zijn wezelf. Je kunt ze loslaten of niet. Maar zeggen dat je ze niet bent, helpt je niet echt, tot jezelf door te dringen, tot de kosmos van het zelf.
Gevoelens, gedachten, liefde, haat, het maakt niet uit wat. Niets is toevallig aanwezig. Wanneer je dat begrijpt verdwijnt tijd als een probleem binnen jezelf. Verandering vraagt dan geen tijd meer maar inzicht, zelfkennis.
Als er reden tot liefde is, zal liefde niet weerhouden worden er te zijn.

[Rozenhart]

De gemeenschappelijke wereld waarin we leven.
Op ons pad kunnen we dezelfde oude watertoren tegenkomen.
Maar misschien vind jij hem verschrikkelijk en ik juist bijzonder.
Aan de ene kant delen we het fysieke, aan de andere kant kunnen we verschillende gedachtes erop nahouden, niet waar?
Ergens vult onze geest iets in, iets aan, wanneer we ergens naar kijken, en of luisteren, en of voelen, en of ruiken, en of proeven.
Toch kunnen we ook onze gedachtes met elkaar delen, met elkaar ergens over eens zijn.
Een deel van de wereld wordt ervaren door ons lichamelijke aanwezigheid. Maar onze geest is er ook bijbetrokken.
Onze geest kan onze lichamelijke ervaring zelfs versterken.
Er bestaat een wisselwerking en een samenwerking,
Maar mijn geest is niet de oude watertoren. Ook niet de bomen die erom heen staan. Toch hoef ik geen afgescheidenheid te ervaren.

[Rozenhart]

Hier de voorlopige afronding tot na het boek.


De Stelling is een verwijzing naar de geest, ons denken.
Of dat we het hier nu hebben over hoger of lager denken, over sociaal of asociaal denken, positief of negatief denken. Denken op de achtergrond of op de voorgrond.
Geest als liefde en waarheid.
Geest als haat en leugen.
Ik ben geest en geest is denken; en denken is alles.
Je bent de onbegrensde geest zelf...

Het ik is geen verwijzing naar iets binnen onze geest.
Met het ego wordt daar wel naar verwezen.
We hebben geen geest maar zijn geest.
We zijn geen ego maar hebben een ego.
Het ego is niet vrij van tijd, niet vrij van naam en vorm.
De geest is onbeperkt ook al zijn we onszelf bewust binnen het lichaam.

De Stelling kan genezing brengen, verandering binnen ons leven.
Zij kan genezing brengen binnen onze geest.
De Stelling stimuleert zelfonderzoek, hier en nu.
De Stelling is niet tegen geloof maar geloof alleen is niet voldoende om geheel door te dringen tot ons diepste en hoogste zelf, tot wat is, geest zelf.
Alleen een grondig zelfonderzoek kan de waarheid van De Stelling aan het licht brengen.
Je kunt op basis van geloof eraan beginnen of op basis van geloof het juist verwerpen.
Weet dat je bovenal de Waarheid zelf bent, hier en nu.
De Stelling is een richtingaanwijzer en een richtingaanwijzer kan alleen van nut zijn als je de aangewezen richting verder onderzoekt, praktiseert.

De praktijk ben jezelf, daar is niets bijzonders aan.
Jouw leven is een gevolg van je denken.
Maar je hebt niet de kosmos geschapen en je bent een kind van je ouders.
Aan de andere kant werk je mee aan jouw situatie als mens hier op aarde.
Innerlijk ben je pas vrij als je de sleutel tot jezelf hebt gevonden en hebt toegepast.
De Waarheid is reeds aanwezig maar zonder de juiste kennis en de juiste praktijk slechts iets van grote waarde in een zware kluis. Je kunt opscheppen over je innerlijke rijkdom maar je bent in werkelijkheid nog even arm.

[jan]

een beetje een rammelende stellingDrOoL

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door jan

een beetje een rammelende stellingDrOoL

Ik moet het nog allemaal verder uitwerken.
Al kan ik natuurlijk niet de Waarheid verwoorden.
Toch is 'rammelende' nog niet zo gek... Houdt een mens wakker.

[jan]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Ik moet het nog allemaal verder uitwerken.
Al kan ik natuurlijk niet de Waarheid verwoorden.
Toch is 'rammelende' nog niet zo gek... Houdt een mens wakker.

Dat je de waarheid niet kunt verwoorden snap ik.
maar hetgeen je voor de rest hier verwoordt rammelt nu eenmaal.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door jan

Dat je de waarheid niet kunt verwoorden snap ik.
maar hetgeen je voor de rest hier verwoordt rammelt nu eenmaal.

Dat zei je al, dat het rammelde.

Mensen beweren dat liefde iets anders is dan denken. Dat je maar beter het denken los kunt laten. Maar ze vergeten dan, dat liefde het product is van ons denken.

Er wordt beweerd dat de mens bewustzijn zelf is en dat alles, komt en gaat binnen dat bewustzijn. Dat we niet het denken zijn, niet onze angst, niet onze gedachten, en dergelijke. Maar daarentegen zeg ik: dat bewustzijn denken is en denken bewustzijn. Dat we enkel van bewustzijn een concept hebben gemaakt.

We zijn geest en de geest is de schepper van alles, of dat we hier nu spreken over liefde of angst, waarheid of leugen,...

Dat jij mijn stelling vindt rammelen zegt mogelijk meer over hoe jij dingen onderzoekt op waarheid dan dat wat ik schrijf niet waar zou zijn.