Lijden. - Pagina 2

Naadje · 24 June 2011, 18:26

We moeten van ons geloof af dat lijden onontkoombaar is, aldus Renoir. Lijden is niet nodig en vloeit voort uit onbewustheid. Ik wil niet de discussie aangaan over het (mogelijke) verschil tussen pijn en lijden. Maar me toespitsen op de vraag of lijden nodig (of onontkoombaar) is. Ik ken niemand die nooit ergens onder (of aan) geleden heeft. Byron Katie kan dat altijd mooi verwoorden door te zeggen: hoe weet ik dat iets nodig is? Simpel, omdat het er is. Daar kan ik me wel in vinden. Waarom zouden we er iets anders van moeten maken? Vanuit een beperkt, persoonlijk perspectief, kan het wellicht zo lijken dat lijden niet nodig is, of zou moeten zijn, maar wat weten wij van de (mogelijke, achterliggende) bedoelingen? Zo, die er al zijn.

Het is mijn persoonlijke ervaring dat acceptatie lijden draaglijk maakt en doet afnemen. Terwijl m.i. juist het verzet tegen (de aanwezigheid) van lijden, het alleen maar verergert. Hoe zien jullie dit?

24 June 2011, 18:26	#1
Naadje Passed by Geregistreerd: 3 March 2011 Berichten: 0	Lijden. We moeten van ons geloof af dat lijden onontkoombaar is, aldus Renoir. Lijden is niet nodig en vloeit voort uit onbewustheid. Ik wil niet de discussie aangaan over het (mogelijke) verschil tussen pijn en lijden. Maar me toespitsen op de vraag of lijden nodig (of onontkoombaar) is. Ik ken niemand die nooit ergens onder (of aan) geleden heeft. Byron Katie kan dat altijd mooi verwoorden door te zeggen: hoe weet ik dat iets nodig is? Simpel, omdat het er is. Daar kan ik me wel in vinden. Waarom zouden we er iets anders van moeten maken? Vanuit een beperkt, persoonlijk perspectief, kan het wellicht zo lijken dat lijden niet nodig is, of zou moeten zijn, maar wat weten wij van de (mogelijke, achterliggende) bedoelingen? Zo, die er al zijn. Het is mijn persoonlijke ervaring dat acceptatie lijden draaglijk maakt en doet afnemen. Terwijl m.i. juist het verzet tegen (de aanwezigheid) van lijden, het alleen maar verergert. Hoe zien jullie dit?