Wat Advaita niet is

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Als advaita betekent niet twee... dan is het al twee...
Nl. advaita tegenover niet-advaita de rest...

Of beter gezegd hoe kan advaita niet twee betekenen als het zelf al opdeelt in wel of niet advaita...

Marie, de letterlijke vertaling van a-dvaita IS niet-twee. Omdat Advaita niet wil spreken over het Ene, wat zou suggereren dat er ook een Andere is....

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In de kalmte van het waarnemen is er geen goed of slecht.
Het conceptuele denken is er ook niet. Er is slechts waarnemen van de voorstelling. Het denken geeft de kwalificatie goed of slecht aan de voorstelling, maar gedachten op zich zijn ook vormen waar men zich bewust van is.

Gaan we de gedachten ego-sturing geven dan kun je dat willen noemen.
Dan raak je ook weg uit de kalmte van het waarnemen, dan wil je dat de waargenomen voorstelling anders is dan dat je de voorstelling waar neemt.

Glashelder

Maar je kunt ook rustig de kwalificatie goed of slecht geven terwijl de kalmte van het waarnemen intact blijft. Dan is het 'willen' er uit.

De kwalificatie kan idd rustig worden gegeven, het waarnemen vanuit bewust-zijn weet dat kwalificatie niet-waar is ....

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In de kalmte van het waarnemen is er geen goed of slecht.

Dat....

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Bewustzijn en inhoud is een opdeling. Daarom denken sommige mensen (zoals jij) dat ze inhoud zijn. Bewustzijnsinhoud is meervoudig, bewustzijn zelf is enkelvoudig.

Bassie als je aan advaita wil doen stopt dan met opdelen, bewustzijn en inhoud zijn hetzelfde...

[Bassie]

Nee, Marie. Dat soort beweringen laten we aan Dorje over. Deugdelijke onderzoekers gaan voor het allerhoogste. Bewustzijn en inhoud zijn gescheiden blijkt uit deugdelijk onderzoek. Dat betekent dat uit Niet-twee de 'twee' voortkomt: waarnemen en het waargenomen object.

Het ene is bewustzijn, het andere een geestelijk product. In bewustzijn is het (onveranderlijk) zijnde te vinden en het geestelijk product als veranderlijk.

De oorsprong van bewustzijn is bekend voor de deugdelijk onderzoeker, de oorsprong van de vormen is lastiger. Omdat we de vormen niet zijn is de vorm (alles wat vorm heeft) inhoud.

Er moet iets aan de vormen vooraf gaan, de vorm (bv een gedachte) is niet de activiteit/bron van het denken zelf.

Niet-twee is zo waar'lijk één dat het zowel de oorsprong is van het waarnemen als van het denken c.q. het scheppen van de vormen. Daarom valt niet-twee buiten het bereik van zowel ons denken als het kennen (als object).

Niet-twee is alleen kenbaar als een niet-object. Alleen kenbaar door er één mee te zijn. Waardoor het bewustzijn, wat dezelfde enkelvoudigheid kent als niet-twee, zich bewust wordt van niet-twee. In deze situatieschets is het natuurlijke 'richten' van bewustzijn door het "er één mee zijn" tot stilstand gebracht en wordt niet-twee binnen het kenvermogen gebracht.

[Bassie]

En waarom zijn bewustzijn en inhoud gescheiden? Daar is een eenvoudig antwoord op. Bewustzijn is zich bewust van het 'zijn', maar beschikt niet uit zichzelf over het bewustzijn van de tijd. Bewustzijn (niet het zintuigelijk bewustzijn uiteraard) bevindt zich helemaal niet in deze wereld. Op het moment dat bewustzijn zich bewust is van de voorstelling ontstaat er in het bewustzijn een 'bewust zijn' van niet alleen 'er zijn', maar ook een bewust zijn van de tijd middels de (bewegende) voorstelling.

Het verklaart waarom "weten wat te zijn" alleen geweten kan worden indien de mens in staat is om zichzelf te ontdoen van "vroeger en later". Zodoende wordt de tweeledige functie van bewustzijn duidelijk: bewust zijn van 'er zijn' én bewust zijn van de actuele voorstelling welke in het moment plaats heeft.

Dan beweegt a.h.w. de actuele voorstelling voor het stilstaand oog. Het is het bewegende beeld wat het (onbepaalde) 'er zijn' veroorzaakt.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Marie, de letterlijke vertaling van a-dvaita IS niet-twee. Omdat Advaita niet wil spreken over het Ene, wat zou suggereren dat er ook een Andere is....

Oké hierin volg ik u...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

En waarom zijn bewustzijn en inhoud gescheiden? Daar is een eenvoudig antwoord op. Bewustzijn is zich bewust van het 'zijn', maar beschikt niet uit zichzelf over het bewustzijn van de tijd. Bewustzijn (niet het zintuigelijk bewustzijn uiteraard) bevindt zich helemaal niet in deze wereld. Op het moment dat bewustzijn zich bewust is van de voorstelling ontstaat er in het bewustzijn een 'bewust zijn' van niet alleen 'er zijn', maar ook een bewust zijn van de tijd middels de (bewegende) voorstelling.

Het verklaart waarom "weten wat te zijn" alleen geweten kan worden indien de mens in staat is om zichzelf te ontdoen van "vroeger en later". Zodoende wordt de tweeledige functie van bewustzijn duidelijk: bewust zijn van 'er zijn' én bewust zijn van de actuele voorstelling welke in het moment plaats heeft.

Dan beweegt a.h.w. de actuele voorstelling voor het stilstaand oog. Het is het bewegende beeld wat het (onbepaalde) 'er zijn' veroorzaakt.

Bassie, jij kunt als mens het Zijn niet vinden, noch kennen door al zijn voorstellingen als niet bestaande, als er niet toe doende, ter zijde te leggen...
Jij kunt wel dichter bij het diepere Zijn komen door al die voorstellingen, al die ideeën, gedachten... te ontleden, te ontwarren, te doorgronden, hun tijdelijk karakter (als je wil) te doorzien, soms zelfs als afgeleiden van het eeuwige waar te nemen... waarna alle pep als niet meer ter zake doende van je afvalt...
Jouw eigen verschijning, jouw eigen zijn dat verstrengeld zit met de omgeving waarin je leeft, of je het nu wil of niet, zal zo van veel overlast definitief bevrijd worden en jij zult dieper doordringen in wat is...
Jij, niemand anders kan dat voor jou doen... Zonder het zelf is er enkel leegte, en geen vruchtbare leegte, maar een doodse leegte zonder leven en zonder nieuwe kiemen tot leven...
Jijzelf zult in den beginne inderdaad de wil moeten hebben om op weg te gaan... Hoe dichter je echter bij het Zijnde komt hoe meer je inderdaad zult ervaren en aanvaarden dat niet jij, maar een diepere kracht de leiding neemt...
Indien je je daar tegen verzet wil dat alleen zeggen dat je de beginstade niet tot een goed einde hebt gebracht en dat je op je passen moet terugkeren...
Anders gezegd; men kan niet bouwen op drijfzand...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Bassie, jij kunt als mens het Zijn niet vinden,

Klopt, je kunt alleen het 'zijn' zijn door het te zijn.
Dan ben je niks anders meer dan onbepaald 'zijn'.
Omdat er nu eenmaal geen bepalingen zijn binnen het 'zijn'.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Klopt, je kunt alleen het 'zijn' zijn door het te zijn.
Dan ben je niks anders meer dan onbepaald 'zijn'.
Omdat er nu eenmaal geen bepalingen zijn binnen het 'zijn'.

Hocus pocus boum... en ik ben het zijn...
ga dat elders vertellen...