Vergeet het woord ego

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Esradha, wat is er mis met conceptdenken? Mij helpt het wel. Zo denk ik.

Je kunt wel naar 'los' gedrag kijken, maar ik zie gedrag wel degelijk ingebed zijn in een geheel, een beeld (wanneer het iemand anders betreft), zelfbeeld (wanneer het jezelf betreft). Jij zegt: "Observeer gewoon je gedrag en kijk waar het vandaan komt." En dan denk ik: gedrag komt altijd voort uit een complex geheel van denkbeelden en drijfveren. Wat is er mis mee dat beestje een naam te geven? Ik persoonlijk vind het wel makkelijk praten!

Er is niets mis met conceptdenken an sich, behalve als je er vervolgens met het concept vandoor gaat. Door dat geheel van gedragingen, denkbeelden en drijfveren te personaliseren in een ego als iets wat buiten jou staat, distantieer je je van het ego. Ik ben ik en ik ben dat gekke ego dat van alles met me doet en wat ik eigenlijk helemaal niet ben. We praten over ik en over ego. Ego wordt neergezet als een op zichzelf staand iets wat voor ons lijkt te handelen. Maar dat ego bepaalt ons wel, we voelen het, we leven het en we staan er helemaal midden in. Mijn ego is bang om afgewezen te worden of ik ben bang dat ik niets waard ben, dat niemand me ziet staan en ze me allemaal in de steek laten. Welke van de woorden staan dichterbij? Om echt te beseffen wat er in je leeft en met je gebeurt en dat vrijuit en open te onderzoeken, zit dat buiten-jezelf-benoemde-ego alleen maar in de weg. Als je gevraagd wordt in een bepaalde situatie je reactie te onderzoeken en je zegt, ja ja dat is mijn ego, ik weet het, doorleef je het dan ook echt? Dan ga je er naar mijn idee met het concept vandoor en verliest het zijn waarde.

Niets, bovenstaande is ook een reactie op jou.

[Pionne]

Esradha, ik denk dat ik wel begrijp wat je bedoelt. Maar misschien maakt het 'distanti?ren' dat je doet door het begrip 'ego' te hanteren, het makkelijker om te kunnen zien en begrijpen dat je niet vast zit aan al die gedragingen van en ideeën over jezelf?

(Het is slechts een vraag, ik heb het niet al helemaal helder hoor, voor mijzelf. Integendeel, steeds minder helder wordt het? Ik moet even stoppen nu, met denken.)

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Er is niets mis met conceptdenken an sich, behalve als je er vervolgens met het concept vandoor gaat. Door dat geheel van gedragingen, denkbeelden en drijfveren te personaliseren in een ego als iets wat buiten jou staat, distantieer je je van het ego. Ik ben ik en ik ben dat gekke ego dat van alles met me doet en wat ik eigenlijk helemaal niet ben. We praten over ik en over ego. Ego wordt neergezet als een op zichzelf staand iets wat voor ons lijkt te handelen. Maar dat ego bepaalt ons wel, we voelen het, we leven het en we staan er helemaal midden in. Mijn ego is bang om afgewezen te worden of ik ben bang dat ik niets waard ben, dat niemand me ziet staan en ze me allemaal in de steek laten. Welke van de woorden staan dichterbij? Om echt te beseffen wat er in je leeft en met je gebeurt en dat vrijuit en open te onderzoeken, zit dat buiten-jezelf-benoemde-ego alleen maar in de weg. Als je gevraagd wordt in een bepaalde situatie je reactie te onderzoeken en je zegt, ja ja dat is mijn ego, ik weet het, doorleef je het dan ook echt? Dan ga je er naar mijn idee met het concept vandoor en verliest het zijn waarde.

Niets, bovenstaande is ook een reactie op jou.

Eshrada, ik ben in de loop der jaren mijn ego als "iemand anders" gaan zien. *)

Door jarenlang ego als iemand anders te gaan beschouwen kom je los van het ego-denken. Uiteraard is ego niemand anders dan ik. Maar "ik" is een illusie.

Natuurlijk was ik bang om afgewezen te worden. Het was mijn ego (derde persoon) die mij dat influisterde. Toen ik ego als derde persoon ging zien, ging ik ook inzien dat hij mij dat influisterde. Alsof iemand anders mij zegt dat ik bang moet zijn om afgewezen te worden.

Die derde persoon zei ook dat ik me boos zou moeten maken om iets. Maar waarom dan vroeg ik aan hem? Daar had hij geen goed antwoord op. Ik bemerkte ook dat je boosheid RICHT op iemand. Je demoniseert ahw iemand.

Om kort te zijn: deze denkwijze is uiteindelijk ergens in mijn onderbewustzijn belandt. Net zoals ik in mijn omgeving dat 50KM bord niet meer zie, maar wel onbewust waarneem.

*) Pas in mijn gesprekken met Rob hier bemerkte ik hoe het geintegreerd is in mijn systeem. Ik was het mij al lang al niet meer bewust


Is mijn ego dan weg? Nee. Op bepaalde punten is hij nog volop aanwezig.
En dat is maar goed ook. Ego is er niet voor niets. Ego heeft een signaleringsfunctie. Waar het om gaat is dat je je bewust bent van je ego en vooral ook van zijn manier van werken. Dat je je bewust bent van het feit dat je je niet aan zijn grillen hoeft over te geven. Ego bezorgt ons depressies, trauma' s , neiging tot suicide enz. Is dat grappig? Ik dacht het toch niet.

Wij willen toch allemaal iig geestelijk gezond blijven? We willen onze dagen toch niet vullen met jaloezie, wrok enz? Alleen dat al kan een reden om je ego te leren kennen. Uiteindelijk ga je nog veel meer tegen komen. Maar wat ik in deze alinea noem is al een mooie aanzet.

[Esradha]

Je kan het ook leren kennen en leren je er niet door te laten regeren, zonder je ervan te hoeven distantieren. Distantieren is immers niet hetzelfde als stoppen met identificeren. Met het benoemen als 'persoon' buiten jouzelf, identificeer je je er juist mee.

Het is een proces wat ik in mijzelf meegemaakt heb met innerlijk kind werk door volwassene en kind los van elkaar te onderscheiden. Het onderscheid en de afstand waren nodig bepaalde processen te doorzien, maar hebben ook een keerzijde.

Op die keerzijde heb ik gepoogd te attenderen. Verder kan een ieder het enkel zelf ontdekken.



PS: excuus voor het ontbreken van trema's, dit gaat op mijn tablet niet.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Je kan het ook leren kennen en leren je er niet door te laten regeren, zonder je ervan te hoeven distantieren. Distantieren is immers niet hetzelfde als stoppen met identificeren. Met het benoemen als 'persoon' buiten jouzelf, identificeer je je er juist mee.

Het is een proces wat ik in mijzelf meegemaakt heb met innerlijk kind werk door volwassene en kind los van elkaar te onderscheiden. Het onderscheid en de afstand waren nodig bepaalde processen te doorzien, maar hebben ook een keerzijde.

Op die keerzijde heb ik gepoogd te attenderen. Verder kan een ieder het enkel zelf ontdekken.



PS: excuus voor het ontbreken van trema's, dit gaat op mijn tablet niet.

Het is idd zo dat een methode die voor mij werkt, niet voor een ander hoeft te werken. Dat is het mooie van een forum, dan komen verschillende gedachten bij elkaar en kan er afgewogen worden.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Als je gevraagd wordt in een bepaalde situatie je reactie te onderzoeken en je zegt, ja ja dat is mijn ego, ik weet het, doorleef je het dan ook echt?

Ja dat kan. Je kunt het zo door(en door,door)leven en tegelijkertijd zo helder beseffend dat dit ego is, dat er een punt komt waarop het ego verdampt, de pure (rauwe) emotie overblijft, direct ontspringend aan de bron, waardoor het zijn negatieve lading verliest en die eveneens verdampt, en daarin lijkt aansluitend en te lange leste, dan het complete vraagstuk (alsmede de behoefte aan antwoorden) letterlijk en figuurlijk te zijn opgelost.

Voor degenen die hier chocola van kunnen maken. En anders maar niet. Meer valt er niet over te zeggen. Wat mij betreft.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ja dat kan. Je kunt het zo door(en door,door)leven en tegelijkertijd zo helder beseffend dat dit ego is, dat er een punt komt waarop het ego verdampt, de pure (rauwe) emotie overblijft, direct ontspringend aan de bron, waardoor het zijn negatieve lading verliest en die eveneens verdampt, en daarin lijkt aansluitend en te lange leste, dan het complete vraagstuk (alsmede de behoefte aan antwoorden) letterlijk en figuurlijk te zijn opgelost.

Voor degenen die hier chocola van kunnen maken. En anders maar niet. Meer valt er niet over te zeggen. Wat mij betreft.

Juist door ego en ook alleen door ego kan je leren dat emotie geen negatieve lading heeft. Het is juist het ego dat er een negatieve lading aan geeft?.

Maar dat zou je weer niet kunnen weten zonder ego. Ego zie ik als de projector van "dat wat je bent". Je omgeving is het filmdoek. Dat wat je bent is onveranderlijk, het is het ego wat de weergave bepaalt.

[Esradha]

Laat ik het anders zeggen, Niets. De behoefte om ego buiten jezelf te plaatsen, is ook ego. Het geeft iets. Veiligheid. Ontwijken van vervelende ego-gevoelens. Vul maar in. Je noemt het een methode, een methode is nooit het eindpunt.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Dat wat je bent is onveranderlijk, het is het ego wat de weergave bepaalt.

Om Esradha te plezieren zouden we dan kunnen spreken over de wie. De wat en de wie. Wat je bent is onveranderlijk en wie je bent is de weergave daarvan.

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Het is idd zo dat een methode die voor mij werkt, niet voor een ander hoeft te werken. Dat is het mooie van een forum, dan komen verschillende gedachten bij elkaar en kan er afgewogen worden.

Hoe goed heb je me gelezen? De methode had voor mij zeker effect, een bedoeld effect en een onbedoeld effect. Je reactie leest als afstand nemen. Kun je ook voor jezelf de vraag stellen of er een keerzijde zou kunnen zijn?