Verschil tussen polariteit en dualiteit

[Theo]

En dan nu weer on topic. Het onderwerp is het verschil tussen polariteit en dualiteit ter herinnering. Koek eten doe je maar bij de koffie, niet hier.

Edit: de koek slaat op het argument 'lariekoek' van Laurens.
Hij heeft het inmiddels weggehaald, want hij zag ook wel in dat je met het argument 'lariekoek' niet ver komt.

Verder met het topic.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

@Pup:
Ziener
Er is 1 belangrijk ding dat gekwetste en beschadigde mensen nodig hebben en dat is begrepen worden, begrip is iets waarvan jij tonnen in huis hebt. Vraag en aanbod zijn dan snel gevonden. Omdat je er niks mee kunt of wilt behalve eindeloos mekkeren is het snel voorbij en moet zij je na bewezen diensten meteen weer zien te dumpen. Al was het maar om redenen van 'schande' door gezichtsverlies hulp nodig te hebben van zich af te schudden.

Lauren's waarheid ziet weer waarheid.

Maar sowieso is wat je schrijft een bekend patroon tussen helper en slachtoffer die elkaar nodig hebben. Dat zou je dan ego-spelletjes kunnen noemen, bekend als het helpers-complex. Ik zal niet ontkennen dat ik is niet in dat complex verzeild geraak. Diegenen die totaal onzelfzuchtig kunnen blijven zijn zeldzaam.

Maar naast de valstrik van dat complex kan er nog een ander reden zijn dat de geholpene de helper van zichzelf afschud: De droom waarin zij gevangen zitten kon wel is ontnomen worden, zoals ook voorkwam in het gesprek met de Ziener 6 jaar geleden.

Pup: Ze zei dikwijls dat ik haar ridder op het witte paard ben. Ik antwoordde dan dat ik haar ridder helemaal niet was.
Ziener: Gij bent de ridder op het witte paard van het leven. Niet de ridder op het witte paard van de illusie. Dat is iets heel anders. Daar is nog nooit een boek over geschreven. Die rijdt op het paard van de geest.
Gij rijdt dus op het paard van de geest. De ridder op het witte paard is dat wat de sprookjes mooi maakt en wat de mens gevangen houdt in de illusie. Gij als prins op het witte paard roep de mens naar de andere wereld. Naar de wereld van het Zijn. Gij lokt de mens weg uit de gevangenis van de sprookjes. dus gij ontneem hen de dromen waarin zij gevangen zijn.

@Laurens: Wie wil er zijn illusies ontnomen worden?
Dat is het hele verhaal van de matrix-film. Wie is klaar om wakker te worden, dat zijn maar een handvol mensen. Slecht enkelen vinden 'de nauwe poort die ten leven leidt'.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Eerste vraag, die zo even opkomt... Is er overeenkomst tussen boulimia en anorexia?

Geen idee, ik heb nog geen vriendin gehad met anorexia, dus heb me daar nog nooit in verdiept.

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Het feit dat het verhaal wat je beschrijft hier een 23 jaar jongere vriendin betreft, zocht zij een vaderfiguur?

Er zijn vele gesprekken geweest toen met mijn Ziener over heel de situatie.
Nog een stuk eruit:

Pup: ik had een hele sterke droom over haar verdwenen vader die haar terug contacteerde, gaat dat soms over het gemis van mijn eigen vader waar je het onlangs over had?
Ziener: Ehm, wat gij haar geeft, heeft een vorm van vaderschap. Iets wat zij nodig heeft, maar tegelijkertijd iets dat haar doet denken aan het gemis aan haar vader. Dus dat is weer een man. Door bepaalde gemissen aan vader en moeder figuur is ze in feite in strijd met zowel de vrouw als met de man. Dus uiteindelijk voelt ze dat gij haar wilt ?n dat gij haar KUNT beschermen. Tegelijkertijd geeft dat haar een gevoel dat ze niet meer kan doen wat ze wil. En dat is die droom van je denk ik.
De vader is uit haar leven verdwenen, de moeder is schijnbaar gebleven maar de moeder is er ook niet. Dus in feit heeft zij meer nood aan een man die haar bevadert en die tegelijkertijd met haar speelt. En dat spelen heeft dan te maken ook met een vorm zoals die nonkel o.a. seksueel met haar deed.
Ze wilt een man die een figuur heeft als vader en die met dat kind speelt. Maar de manier waarop zij nu als kind wilt spelen met een man, heeft niet te maken met een meisje dat de vaderliefde kan ontvangen. Dat is een gevaarlijk spelleke dat ze nu speelt met zichzelf.

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Heb het boek "De zin van ziekzijn" overigens ook hier ergens in de kast staan en vind het niet volledig.

Dat boek was het eerste en een klassieker geworden. Als je even op bol.com zoekt op 'Dhahlke' vind je zijn andere boeken waaronder Ziekzijn: signalen van de ziel.
citaat:
"in Ziekzijn: signalen van de ziel' wordt meer in detail uitgewerkt en vervolmaakt en vormt daarmee een onmisbare aanvulling en completering van het eerste boek."

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Lauren's waarheid ziet weer waarheid.

Nee hoor 'Waarheid ziet Waarheid' staat overwegend, zo niet geheel, boven persoonlijke perikelen en het aardse gekonkel. Het was alleen maar wat psychologie van de koude grond.

Waarom kom je dan eerst met die romantische rimram het vergelijken met de mooie ridder op een wit paard als ze niet het idee zou hebben dat je haar komt redden? Zonder dat is het een ander verhaal inderdaad.

Gij lokt de mens weg uit de gevangenis van de sprookjes. dus gij ontneem hen de dromen waarin zij gevangen zijn.

Hoogstwaarschijnlijk ervaren zij het niet als gevangen zitten, het vasthouden is vaak een wanhopige poging tot het behoud van het kleine 'zelf' dat al niet stevig gefundeerd is. Jij bent dan degene die ze dat kleine beetje houvast nog wil afnemen en zij zien dat als te gronde te richten. Je slaat een belangrijke stap over door eerst het 'zelf' te erkennen en het dan van ze af te willen nemen. Het begint altijd eerst bij het inzien wat dat 'zelf' nou eigenlijk is.

@Laurens: Wie wil er zijn illusies ontnomen worden?
Dat is het hele verhaal van de matrix-film. Wie is klaar om wakker te worden, dat zijn maar een handvol mensen. Slecht enkelen vinden 'de nauwe poort die ten leven leidt'.

Inderdaad, je ziet het. Verlies aan het zelf is ook de oorzaak waarom er geen gedegen zelfonderzoek plaatsvindt.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Nee hoor 'Waarheid ziet Waarheid' staat overwegend, zo niet geheel, boven persoonlijke perikelen en het aardse gekonkel.

Doe me denken aan Bacchus en de gebraden kippen.
Gisteren was ik nog even licht Tipsy.
"Maar behalve dronkenschap bracht hij ook beschaving en inspiratie in de schone kunsten."
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bacchus_(mythologie)

Dat over Bacchus gezegd zijnde, waarop ik nu net kwam door herinnering aan wat mijn ziener toen ook zei:

Wie durft die waarheid in zijn leven toe te laten? Dat zijn er maar weinigen. Wie durft dat kruis dragen inplaats van zich te nagelen aan dat kruis? Daarmee vind ik wat mij de laatste jaren overkomen is een schoon geschenk. Maar ik zit zo alleen op mijn berg. Maar dan denk ik: Daar blijf ik op zitten.
Ik weet dat ze daar beneden het gouden kalf verafgoden. Dus daar meng ik mij niet tussen, tussen Bacchus en tussen al de gebraden kippen.
Pup: Nog efkes en ik kom mee op uw berg zitten, of een berg ernaast.
ziener: Ja, en pas op, dan zijn we niet alleen, want dan zullen we zien dat er een braambos in brand staat. Dus dan zijn we niet alleen. We missen alleen de begeerte. We missen de pijn Pup. We missen de pijn. En daarmee maak je jezelf wijs dat je op zoek gaat naar troost, nee, je gaat op zoek naar pijn. Omdat ge dat herkend in uw eigen leven. Ge heb uw leven die vorm gegeven, dat ge precies zonder pijn niet kunt leven.
En dan komt de liefde. Als ge dat loslaat komt de liefde. Dan heb je die troost niet meer nodig.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Hoogstwaarschijnlijk ervaren zij het niet als gevangen zitten, het vasthouden is vaak een wanhopige poging tot het behoud van het kleine zelf dat al niet stevig gefundeerd is. Jij bent dan degene die ze dat kleine beetje wil afnemen en zij zien dat als te gronde te richten.

Wie ervaart in de matrix leven als een gevangenis? Slechts een handjevol die geroepen worden. Of ze klaar zijn is dan heel het avontuur voor de al (deels) bevrijde rebel enerzijds en anderzijds de nog steeds (deels) gevangene waar dan een avonturen film over gemaakt kan worden; Het avontuur van het leven.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je slaat een belangrijke stap over door eerst het 'zelf' te erkennen en het dan van ze af te willen nemen. Het begint altijd eerst bij het inzien wat dat 'zelf' nou eigenlijk is.

Dat kan je zo zien, maar dat is een ideale geestelijke ontwikkeling die niet bestaat.
Ik sloeg dus helemaal geen belangrijke stap over want er is helemaal geen juiste stappenplan naar 'verlichting'. Het leven ontvouwd zich voor ieder op een aparte unieke manier, lijden inbegrepen, vooral lijden...

Wie ervaart in de matrix leven als een gevangenis? Slechts een handjevol die geroepen worden. Of ze klaar zijn is dan heel het avontuur voor de al (deels) bevrijde rebel enerzijds en anderzijds de nog steeds (deels) gevangene waar dan een avonturen film over gemaakt kan worden; Het avontuur van het leven.

Dat kan je zo zien, maar dat is een ideale geestelijke ontwikkeling die niet bestaat.
Ik sloeg dus helemaal geen belangrijke stap over want er is helemaal geen juiste stappenplan naar 'verlichting'. Het leven ontvouwd zich voor ieder op een aparte unieke manier, lijden inbegrepen, vooral lijden...

Waarom begin je nou ineens te generaliseren, we hebben een 'case' een punt van waaruit we kunnen gaan inzien vanuit een oude geschiedenis van een van je veroveringen en hopla je debiteert gelijk weer een hoop algemeenheden.

Komt het soms te gevaarlijk dichtbij?
Blies zij de gehele manoeuvre van het zien wat er scheelt af omdat je zelf ook niet durft?

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Waarom begin je nou ineens te generaliseren...

Omdat:
- het mooi weer is en ik buiten ga.
- omdat ik heel die kwestie al jaren doorgespit heb.

En vooral:
Omdat het in dit topic over verschil tussen polariteit en dualiteit gaat.

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Omdat:
- het mooi weer is en ik buiten ga.
- omdat ik heel die kwestie al jaren doorgespit heb.

En vooral:
Omdat het in dit topic over verschil tussen polariteit en dualiteit gaat.

En opnieuw wéér een kans missen die je een stap verder kan brengen. Je hebt het toen verkloot en het wachten is op de volgende kans waarop je bereid bent je ogen open te doen.

Dus deze laten we weer aan ons voorbij gaan.

Ok? wat je wilt, het bestaan is oneindig genadig om ons steeds opnieuw weer de gelegenheid te bieden om de lesjes, die we alsmaar weigeren te leren, voor te schotelen. Het bestaan is geduldig, de keus is aan jou.

[Puppetji]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

En opnieuw wéér een kans missen die je een stap verder kan brengen.

Vooraleer ik op mijn fiets stap:
Nee, voor jou weer een kans gemist om je 'ik weet wat ik ben, want ik heb gedegen zelfonderzoek afgerond' weer tegenover anderen die in jouw ogen niet weten wat ze zijn en het gedegen zelfonderzoek niet afgerond hebben af te zetten.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het bestaan is geduldig, de keus is aan jou.

Als ik ooit de macht heb om te kiezen, wat in gods handen ligt, zal dat zijn omdat ik misschien ooit aanwezig genoeg ben, als ik me overgegeven heb.
En dat bereik ik niet door te zeggen 'ik geef me over', of 'ik ga aan gedegen zelfonderzoek doen'.
Nee, dat zal zich als de tijd rijp is wel ontfermen over me, daar hoef ik niets voor te doen.
Dus ik stap maar gewoon op me fiets nu.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Vooraleer ik op mijn fiets stap:
Nee, voor jou weer een kans gemist om je 'ik weet wat ik ben, want ik heb gedegen zelfonderzoek afgerond' weer tegenover anderen die in jouw ogen niet weten wat ze zijn en het gedegen zelfonderzoek niet afgerond hebben af te zetten.


Als ik ooit de macht heb om te kiezen, wat in gods handen ligt, zal dat zijn omdat ik misschien ooit aanwezig genoeg ben, als ik me overgegeven heb.
En dat bereik ik niet door te zeggen 'ik geef me over', of 'ik ga aan gedegen zelfonderzoek doen'.
Nee, dat zal zich als de tijd rijp is wel ontfermen over me, daar hoef ik niets voor te doen.
Dus ik stap maar gewoon op me fiets nu.

Nou dat is wel een beetje makkelijk Pup. Als wij zelf (het) god(delijke) zijn, dan hebben wij ons lot in eigen hand. Niet de gebeurtenissen an sich, maar wel hoe wij daar naar willen kijken. Het is altijd alleen maar NU, dus misschien ooit, is uitstelgedrag. Als je graag een wat langduriger relatie wilt dan 3 maanden, zou je ipv te kijken met Ziener hoe het allemaal bij de dames in kwestie werkt, beter je aandacht op jezelf kunnen richten. Verbeter de wereld, begin bij jezelf of wees de verandering die je wilt zien in de wereld. Als alles projectie is, begint en eindigt alles bij jezelf. Toch?