Verandering

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Hier maak je een denkfoutje met Dat Altijd Tegenwoordige kun je je niet identificeren. Je bent bewustzijn zelf dat hoef je niet te beweren. Wat je wel kunt beweren is van je ego verlost te zijn. Maar met een klein beetje oplettende beschouwer val je door de mand.

Natuurlijk kun je je identificeren met Dat. Zo kun je ook je bril zoeken die je gewoon op je neus hebt.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik denk niet dat denken tot rust komt, het zal mogelijk enigzins tot bedaren kunnen komen door niet aan iedere gedachte aandacht te besteden, voorts bestaat het dat beelden aan betekenis verliezen.

Onze hersenen kunnen volkomen tot rust komen. Blijkbaar heb je dat nog nooit ervaren.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Waarheid openbaart zich nooit, waarheid moet ontdekt worden, alleen door eliminatie wat het niet is blijft waarheid over. De metaforen laat ik maar voor wat ze zijn, ze tonen het waarheidsgehalte er niet mee aan.

Wel eens een kokosnoot op je hoofd gekregen?

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je hebt verder helemaal niets aan de vereniging van de opsplitsingen binnen het denken. Wat maakt het uit of de denker en het denken al dan niet een zijn, je bent het denken toch niet.

Als je denkt, gelooft niet het denken te zijn, kun je nog wel geloven, denken de denker te zijn. Dan is er nog sprake van identificatie, niet waar?

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

De vraag die je verhaal oproept is waarom je je je toevlucht neemt tot het scheppen van gedachtenconstructies wanneer de dingen die je noemde van nature jou al 'gegeven' zijn.

Ik schrijf, dus vertel ik wat mij bezighoudt, lijkt me nogal logisch.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Natuurlijk kun je je identificeren met Dat. Zo kun je ook je bril zoeken die je gewoon op je neus hebt.
Onze hersenen kunnen volkomen tot rust komen. Blijkbaar heb je dat nog nooit ervaren.
Wel eens een kokosnoot op je hoofd gekregen?
Als je denkt, gelooft niet het denken te zijn, kun je nog wel geloven, denken de denker te zijn. Dan is er nog sprake van identificatie, niet waar?
Ik schrijf, dus vertel ik wat mij bezighoudt, lijkt me nogal logisch.

Het Dat (althans wat betreft 'dat altijd tegenwoordige' oftewel bewustzijn) heeft geen specifieke kenmerken en kan dientengevolge niet de aanleiding zijn tot identificatie. Zoals zo vaak gezegd kun je zoeken naar datgene wat aandachtig is door een deel van je denken voor observatie af te splitsen. Over zo'n bril heb ik het dus niet.

Nee ik heb nooit gehouden van trucjes om het denken stil te krijgen. Om te zien wat het was heb ik wel eens een cursus meditatie gedaan, maar ik werd er alleen wat roezig van.

Een cocosnoot op m'n hoofd gekregen.. heuh is een dakpan ook goed ? Is dat op een of ander manier gerelateerd aan hetgeen je zegt namelijk dat waarheid zich openbaard ? Als de werkelijkheid zoals deze zich aan je voordoet betiteld als waarheid heb je nou niet bepaald goed gekeken.

Wat je ervaart is al geen werkelijkheid, laat staan dat iets wat zich aan je voordoet als werkelijkheid dan waarheid zou kunnen zijn. Nathan je neemt veel te veel aan en onderzoekt niks.

Ja met geloven niet je denken te zijn schiet je dan ook niks op, geloof is nergens goed voor. Denken moet je ontmaskeren, evenals dat je waarheid moet ontdekken. Hierover is geen discussie mogelijk.

Ja en ik probeer datgene wat je denkt onderuit te halen..

[Rozenhart]

Gedachten kunnen volkomen stil vallen. Dat is een bijna fysieke ervaring.
Wanneer het brein stil valt, word je, ben je volkomen lichamelijk, fysiek aanwezig.
Er heerst niets over het fysieke.
Er is dan geen sprake meer van moraal, het goede en kwade en enige uitleg, verklaring.

Gedachtes kunnen ook oplossen maar dat is weer iets anders. Dan kun je je onbegrensd voelen.
(Een suikerklontje kan oplossen in water, dan is alles een. Maar als het klontje niet oplost in maar totaal verdwijnt, spreek je in dit voorbeeld van het brein dat volkomen stilvalt, omdat alle gedachtes volkomen wijken.)

Ook kunnen gedachtes zijn als een muziekstuk dat je hart ontroert.

Gedachtes komen en gaan, soms deel je dezelfde gedachtes met iemand anders, denk je op het moment aan hetzelfde. Spreek je dezelfde woorden uit.

Gedachtes hebben krachten.
Mensen genezen door een middel waar jaren aan gesleuteld is maar kunnen ook genezen puur door suggestie.

Gedachtes lijken ons ook te kunnen lastigvallen maar ook gewoon ons ergens aan helpen herinneren.

Je kunt de ervaring hebben dat je gedachtes incarneren, neerdalen. Dat je (ze) in je buik komt te zitten. Dat is dan ook heel fysiek... De aandacht is dan zo totaal naar binnengekeerd.

Ook kunnen je gedachtes je hart zoeken.
Waar ben ik nu?
Waar sta ik nu?

Je kunt belangrijke gedachtes vergeten en onbelangrijke vasthouden, mogelijk door vooroordeel en angst.
Is wat je denkt waar?
Hoe toets jij dat?

[Rennie]

Ik heb bij meditatie wel gezien dat sommigen onbedaarlijk begonnen te huilen naar wat later bleek omdat ze allerhand rottigheid van zichzelf tegenkwamen. Hoezo kun jij dan beweren dat er geen sprake is van moraal, het goede en kwade ?

Hoe het ook zei ik heb niks met meditatie en heb er verder ook niet veel zinnigs over te vermelden.

Wat gedachtes allemaal vermogen te doen is niet iets waarmee je zou moeten werken aleer je de consequenties ervan kent. En je weet pas wat je kunt aanrichten wanneer je weet wat je bent. Zoals je nu bent ben je een ongeleid projectiel en richt je schade aan, aan de wereld met al je ondoordachtheid.

En het is niet de bedoeling te leren doordacht te handelen maar het is de bedoeling te weten wat je bent opdat je handelen kan zijn ingegeven door Zijn, waarmee een 'jij' niet langer in staat is schade aan te richten in de wereld.

Dus het gaat allemaal al lang niet meer om jouw leuke ervaren om jouw geluk, om jouw liefde.
Maar zo te zien is er nog een lange weg te gaan voor de mensheid.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het Dat (althans wat betreft 'dat altijd tegenwoordige' oftewel bewustzijn) heeft geen specifieke kenmerken en kan dientengevolge niet de aanleiding zijn tot identificatie.

Wat wauwel je nou, je gedachtengang hier kan al een symptoom daarvan zijn, identificatie.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

[Nee ik heb nooit gehouden van trucjes om het denken stil te krijgen. Om te zien wat het was heb ik wel eens een cursus meditatie gedaan, maar ik werd er alleen wat roezig van.

Ik had het niet over een trucje! Iets dat spontaan kan gebeuren.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Een cocosnoot op m'n hoofd gekregen.. heuh is een dakpan ook goed ? Is dat op een of ander manier gerelateerd aan hetgeen je zegt namelijk dat waarheid zich openbaard ? Als de werkelijkheid zoals deze zich aan je voordoet betiteld als waarheid heb je nou niet bepaald goed gekeken.

Als geen liefde kent, alleen maar berekenende liefde van mensen en je ontmoet iemand die vol is van liefde die niet berekenend is, dan komt de Waarheid zo tot jou, niet waar?

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Wat je ervaart is al geen werkelijkheid, laat staan dat iets wat zich aan je voordoet als werkelijkheid dan waarheid zou kunnen zijn. Nathan je neemt veel te veel aan en onderzoekt niks.

Als mens ken ik mezelf. De Waarheid kan ik niet kennen.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ja en ik probeer datgene wat je denkt onderuit te halen..

Je kunt dan net zo goed een potje gaan schaken met iemand, Renoir.
Ik praat liever over liefde.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Wat wauwel je nou, je gedachtengang hier kan al een symptoom daarvan zijn, identificatie.
Ik had het niet over een trucje! Iets dat spontaan kan gebeuren.
Als geen liefde kent, alleen maar berekenende liefde van mensen en je ontmoet iemand die vol is van liefde die niet berekenend is, dan komt de Waarheid zo tot jou, niet waar?
Als mens ken ik mezelf. De Waarheid kan ik niet kennen.

Je kunt dan net zo goed een potje gaan schaken met iemand, Renoir.
Ik praat liever over liefde.

Het onderwerp van identificatie met dat, simpelweg maar even Bewustzijn genoemd, heeft intrinsiek géén kenmerkende eigenschappen. Voor identificatie is het nodig dat er kenmerken zijn waarmee die kan plaatsvinden.

Wanneer je, zoals je ook daadwerkelijk doet, geluk als kenmerk beschouwd is dat een gedachte waarmee je de identificatie kunt aangegaan. Maar ja, je kan van alles verzinnen waarmee je je dan vervolgens kunt identificeren, maar waar hebben we het dan over ?

Maar eigenlijk heb ik niet zoveel zin in hypothese, dus verzin er lustig op los alleen ga ik dan verder maar niet meer op je in.

Als iets spontaan gebeurd noem ik het dan ook niet 'meditatie'.

Ik vind je een mooie kijk hebben op toetreding van Waarheid middels de weg van Liefde en in zekere zin lijk je daarin gelijk te krijgen, maar feitelijk gaat het dan om vergetelheid rond jouw als persoon. Jouw egoloosheid is Waarheid maar je vergeet dat het hier een afhankelijke status betreft. Waarheid is namelijk weer weg wanneer ook liefde is verdwenen. Eigenlijk heb je via deze (zinderende) liefde even een blik mogen werpen op Waarheid, het zou je hongerig kunnen maken naar meer.

Waarheid is te kennen, laat dat 'ik' daarvoor maar buiten deze beschouwing, die doet er dan niet meer toe.

Ik heb geen voorkeur, ik ervaar die Liefde aan de lopende band.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

En je weet pas wat je kunt aanrichten wanneer je weet wat je bent.

Dat je de magische advaitaformule uitspreekt? Ik ben Bewustzijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Zoals je nu bent ben je een ongeleid projectiel en richt je schade aan, aan de wereld met al je ondoordachtheid.

Je zou ArryG kunnen vragen mij te bannen, niet waar?

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

opdat je handelen kan zijn ingegeven door Zijn, waarmee een 'jij' niet langer in staat is schade aan te richten in de wereld.

Dat geloof je toch zelf niet?

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dus het gaat allemaal al lang niet meer om jouw leuke ervaren om jouw geluk, om jouw liefde.
Maar zo te zien is er nog een lange weg te gaan voor de mensheid.

Werkelijke liefde is vrij van het idee, dat je erover zou kunnen beschikken.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het onderwerp van identificatie met dat, simpelweg maar even Bewustzijn genoemd, heeft intrinsiek géén kenmerkende eigenschappen. Voor identificatie is het nodig dat er kenmerken zijn waarmee die kan plaatsvinden.

Is bewustzijn dan zelf geen eigenschap, kenmerk?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Dat je de magische advaitaformule uitspreekt? Ik ben Bewustzijn.

Je zou ArryG kunnen vragen mij te bannen, niet waar?
Dat geloof je toch zelf niet?
Werkelijke liefde is vrij van het idee, dat je erover zou kunnen beschikken.

Misschien frustreert het je dat je hetgeen wat je denkt te zijn moet afleggen om te ont-dekken wat je werkelijk bent. Ik zie je steeds maar meer ideeën toevoegen aan de verzameling en dat beweegt allesbehalve in de richting die is te gaan.

In het eerder schrijven ervoer ik niet een persoonlijk aanspreekpunt, dus dat van 'ongeleid projectiel' is in zijn algemeenheid gesteld en betreft alle onbewustheid, al mag je je gerust aangesproken voelen.

Het is niet in me opgekomen hem te vragen jou te bannen nog afgezien van de vraag of hem iets aan mijn wens zou zijn gelegen. Mocht je dat denken ik heb absoluut niks op je tegen, je bent aandoenlijk en me lief.
Eerder nog ervaar ik begaanheid met je worsteling.

Jawel ik zie veel, zoniet alle lijden en vernietiging toegebracht worden door onbewustheid en vervolgens ontvangen worden door onwetendheid en noemde die wisselwerking hier gemakshalve maar even 'schade aanrichten aan de wereld'.

Er is geen werkelijke liefde omdat dit intrinsiek de onwerkelijke liefde in zich draagt. Er is alleen maar liefde, alles is liefde, onbewuste ondoordachte liefde maar niettemin Liefde.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Is bewustzijn dan zelf geen eigenschap, kenmerk?

Nee, bewustzijn kun je zien als de onmetelijke speelruimte waarin zich alles mag en kan afspelen. Wanneer het kenmerken zou hebben zou jij de ervaring niet kunnen doen omdat dan de onbevlekte achtergrond waartegen het zich kan aftekenen ontbreekt.