Woorden, woorden en nog eens woorden....

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ook al neem je geen positie in (zoals jij zegt, wat op zich ook een aardig onderwerp is, maar wat ik nu wil laten rusten) dan nog zijn iemands woorden in meer of mindere mate toegankelijk. Aanvankelijk had ik weinig ingang in Toons woorden, maar dat veranderde mettertijd. Leila's woorden vinden makkelijk toegang: laat in een bibliotheek de boekenkast met (neo-) advaita boeken omvallen, pak er een willekeurig boek uit en schrijf de eerste bladzij die je tegenkomt over en zie daar het wonder is geschied. De vraag is: wil je de snelle trek stillen, ga dan naar Leila's snackcorner en trek een hap uit de muur. Wil je in alle rust culinair genieten, ga dan naar Toon's bistro, daar vlak om de hoek.

Aha je wilt, niet de snelle hap maar de aangeklede aanbieding. Daar zijn er toch veel meer van neem dan Osho of Tolle, maar de mystici hebben afgedaan.

Realisatie bereiken behoort in tegenstelling tot wat beweerd wordt tot ieders mogelijkheid. Er is een uiteindelijk stap die een 'ik' niet kan maken maar dat neemt niet weg dat er in de dualiteit iets gedaan kan worden.

Osho zei ik kan je tot de deur brengen maar je moet er zelf doorgaan. Het klopt niet helemaal want en Osho heb je helemaal niet nodig, maar het geeft aan dat er wat gedaan kan worden. Ik noem realisatie liever 'weten wat je bent' en ik wilde niets liever dan weten wat ik ben.

Daarvoor is het noodzakelijk, zoals overigens al weer zo vaak gezegd, te weten te komen wat je niet bent. Dat is de uitkleding van je 'ik' en om dat proces kort te houden is het noodzaak geen zijweggetjes te bewandelen, maar vooral en helemaal niet met de opsmuk van 'ik' bezig te zijn.

Advaita is te vergelijken met de Spartaanse opvoeding, het is afgemeten, direct en hard, er wordt geen poeha bijgehaald, geen wonden gelikt. Dientengevolge zijn er geen vreselijk lange verhandelingen nodig, het principe is snel uit te leggen.

Alleen wanneer je daar niet aan wilt beginnen steeds dezelfde woorden je te irriteren, ik denk dat je daar nu zit, je weet 'het' zo onderhand mentaal wel en je bent hongerig naar andere ervaringsgegevens.

Toch moet je door die zure appel heen en het is dan wachten tot het werkelijk tot je kan doordringen.
Kokhals gerust maar laat je niet verleiden tot de leukere aanbiedingen.

[Rob]

@ Renoir

Dat is het niet.

Leila wil Toon een deur door pushen die ze zelf nog niet is binnengegaan.
Toon is al binnen en vraagt haar om samen van het uitzicht te genieten.

Het eerste kan erg 'advaitisch' klinken, maar het zijn holle klanken.
Het tweede ademt alle ruimte uit, dat Bewustzijn schept.