Waarheid & Bewustzijn

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Heb graag een nadere toelichting van jou of Bassie over Bewustzijn als zou dan niet synoniem zijn met Waarheid. Ik gebruik hier Waarheid en Bewustzijn voor hetzelfde en dat is om dat ze onderling uitwisselbaar zijn. Dus het ligt niet aan Waarheid of Bewustzijn of de vele andere namen die voor één en hetzelfde in omloop zijn maar hoe ze door verschillende gebruikers geïnterpreteerd worden.

Waarheid is waarnaar verwezen wordt met "Wat Is": wat is zoals het is (dus niet wat B/bewustzijn er van maakt), is Waar, het is zoals het is. "Wat is" is niet opgedeeld, het is niet ervaren, het is niet betekenis gegeven. Er is Bewustzijn nodig om iets op te delen, te ervaren en betekenis te geven. Daarom "Wat is"/Waarheid gaat vooraf aan Bewustzijn/opdeling.

De eerste opdeling is dat Bewustzijn en dat wat er aan vooraf gaat als twee elkaar uitsluitende zaken "ervaren" worden, dus je bent ofwel niet (niet-zelf), ofwel keer je terug naar ik ben (zelf). Dit lijkt nodig omdat er anders geen ervaring zou kunnen zijn. Hier spreken we nog niet over bewustzijn van iets of van zichzelf, hier spreken we over Bewustzijn met een hoofdletter. Dit Bewustzijn met een hoofdletter is al een ervaring, is al een opdeling. "Wat is" kan namelijk niet ervaren worden en kan ook niet ervaren. Bewustzijn komt op en onderscheidt zich als het ware van "Wat is" om ervaren mogelijk te maken. "Wat is" wordt "wat ik ben". De ik, het subjectieve, is er aan toegevoegd, zelfs al gaat het hier om Bewustzijn met een hoofdletter, dat wat alle bewustzijns met een kleine letter (de wie ik ben en wie jij bent) wezenlijk vooraf gaat.

In de ervaring kan men geraken van "wie te zijn", bewustzijn met een kleine letter, het bewustzijn "ik ben die en jij bent die andere", tot "wat te zijn", Bewustzijn met een hoofdletter. Wat dan 'ervaren' wordt is het meest subtiele subject, dat wat aan alle subjecten vooraf gaat en de ervaring is dan dat te zijn, Eén te zijn, onpersoonlijk Gewaarzijn te zijn, Waarheid te zijn, en nog zo vanalles te zijn. In de ervaring kan niet verder geraakt worden dat dat. De ervaring biedt geen uitweg uit de ervaring.

Realisatie is realiseren dat dit meest subtiele subject nog steeds een opdeling is, tussen Wat is (wat vooraf gaat aan Bewustzijn) en Bewustzijn dat ervaren mogelijk maakt op zich. Wat al ervaren of geweten is, is dat "wat je bent" vooraf gaat aan "wie je bent" (het persoonlijk perspectief). Maar nogmaals, dat is zover de ervaring kan geraken.

Realisatie is realiseren dat wat 'je' Wezenlijk bent ook geen ervaring, geen kennen en geen Weten is, Realisatie is eigenlijk de 'je' die ook nog wegvalt in 'Wat je bent', waardoor er "Wat is" overblijft. Realisatie is het wegvallen van de meest subtiele subjectiviteit, het subtiel toch nog vasthouden aan een ervaring te zijn. Wat dan overblijft is Waarheid.

Hoewel Waarheid geen synoniem is voor Bewustzijn, net als Bewustzijn ook geen synoniem is voor bewustzijn, net als "wat" geen synoniem is voor "wie", sluit Waarheid Bewustzijn, bewustzijn, "wat" en "wie" niet uit. Het blijft zich allemaal voordoen, maar is gewoon gerealiseerd als niet Waar op zich, maar daarom niet als iets waar los van gestaan moet worden, er staat niets los van "Wat is", enkel binnen de ervaring lijkt dit maar zo en lijkt het dan ook dat er van iets los moet gekomen worden. Dit laatste is wel noodzakelijk om tot aan de grens van ervaring te geraken, maar niet meer als die grens UITEINDELIJK definitief zelf ook wegvallen is (Realisatie). De realisatie van "Wat is", is en blijft dan gerealiseerd ook al is er ervaring, Bewustzijn, bewustzijn, wat en wie, schrijven, betekenis geven. Niets, maar dan ook niets kan "Wat Is" dan bedekken. 'Iets' (in de Dorjeaanse betekenis dan wel) kan in verwarring wel nog op de loop gaan met "Wat is", en dan is het gewoon zaak dit 'iets' in Alertheid te doorprikken.

Eenvoudiger dan dit kan ik het ook niet betekenis geven. Maar het is en blijft een gegeven betekenis en een gegeven betekenis is nooit waar het echt om gaat. Dat waar het echt om gaat kan enkel Gerealiseerd worden. En om te voorkomen dat men in een voorbarige realisatie blijft hangen, kunnen er betekenissen aan gegeven worden die verder gaan dan waar men hangen blijft. Dat is alles.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Waarheid is waarnaar verwezen wordt met "Wat Is": wat is zoals het is (dus niet wat B/bewustzijn er van maakt), is Waar, het is zoals het is. "Wat is" is niet opgedeeld, het is niet ervaren, het is niet betekenis gegeven. Er is Bewustzijn nodig om iets op te delen, te ervaren en betekenis te geven. Daarom "Wat is"/Waarheid gaat vooraf aan Bewustzijn/opdeling.

Dank je Dorje, maar Bewustzijn verwijst 'voor mij' eveneens naar 'Wat is' (bij gebrek aan meer passende woorden). Gevoelsmatig vind ik Waarheid zelfs meer inhoud hebben dan Bewustzijn. Bewustzijn is voor mij, eveneens bij gebrek aan passende woorden, de ingrond, de filmdrager, het blanco vel papier, het lege podium.
Waarheid ben je en van het zijn van Bewustzijn ben je afhankelijk, zou je kunnen stellen.
Het gaat me hier niet om gelijk maar om het hanteren van begrippen.

Bewustzijn IS en wanneer je zegt dat bewustzijn ergens voor nodig is, om iets te kunnen doen, namelijk om iets op te delen, hebben we het niet meer over Bewustzijn. Althans niet met eensluidende betekenis. De 'ingrond' maakt alles mogelijk niet alleen de opdeling. Het opdelen is een fenomeen dat nodig is om te onderscheiden en waarvoor de dualiteit is geschapen, in het leven geroepen dan wel ontstaan. Vandaar, om aldaar (Bewustzijn) weer terecht te komen, het neti- neti onderzoek. De dualiteit is namelijk nodig om het handen en voeten te geven maar je bent het niet.

Ik heb niet die aandachtspanne meer om hele verhalen te lezen, dus beperk je wat mij betreft liever tot de kern van je betoog. Ik hou het in deze slechts bij het bovenstaande.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dank je Dorje, maar Bewustzijn verwijst 'voor mij' eveneens naar 'Wat is' (bij gebrek aan meer passende woorden). Gevoelsmatig vind ik Waarheid zelfs meer inhoud hebben dan Bewustzijn. Bewustzijn is voor mij, eveneens bij gebrek aan passende woorden, de ingrond, de filmdrager, het blanco vel papier, het lege podium.
Waarheid ben je en van het zijn van Bewustzijn ben je afhankelijk, zou je kunnen stellen.
Het gaat me hier niet om gelijk maar om het hanteren van begrippen.

Bewustzijn IS en wanneer je zegt dat bewustzijn ergens voor nodig is, om iets te kunnen doen, namelijk om iets op te delen, hebben we het niet meer over Bewustzijn. Althans niet met eensluidende betekenis. De 'ingrond' maakt alles mogelijk niet alleen de opdeling. Het opdelen is een fenomeen dat nodig is om te onderscheiden en waarvoor de dualiteit is geschapen, in het leven geroepen dan wel ontstaan. Vandaar, om aldaar (Bewustzijn) weer terecht te komen, het neti- neti onderzoek. De dualiteit is namelijk nodig om het handen en voeten te geven maar je bent het niet.

Ik heb niet die aandachtspanne meer om hele verhalen te lezen, dus beperk je wat mij betreft liever tot de kern van je betoog. Ik hou het in deze slechts bij het bovenstaande.

Mij allemaal ok.
Ik heb mijn best gedaan om te verduidelijken.
De rest is niet in mijn handen.

[Peer]

Bewustzijn, met een kleine letter b, is het lichaamsgebonden bewustzijn. Dat is een samenwerking tussen de zintuigen en de hersenen waarmee we de duale wereld scheppen.

Bewustzijn met een grote letter B, is het bewust zijn van dit lichaamsgebonden bewustzijn. Dit Bewustzijn is dan niet een samenwerking tussen zintuigen en hersenen maar enkel een werking van de hersenen die laat beseffen dat er Bewustzijn is.

Ik kan bij bewustzijn zijn. Ik kan ook niet bij bewustzijn zijn; dus bewusteloos zijn. Als ik bewusteloos ben is er geen samenwerking tussen zintuigen en hersenen. Er is dan ook geen Bewustzijn, want ik ben me niet bewust van het lichaamsgebonden bewustzijn, en de werking van de hersenen laten me niet beseffen dat er Bewustzijn is.

Dit 'geen besef van Bewustzijn' is de afwezigheid van ruimte-tijd. Om er besef van te hebben is hersenwerking noodzakelijk. Wat ik ben is géén tijd-ruimte.


Klopt dit een beetje jongens?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Peer

Bewustzijn, met een kleine letter b, is het lichaamsgebonden bewustzijn. Dat is een samenwerking tussen de zintuigen en de hersenen waarmee we de duale wereld scheppen.

Bewustzijn met een grote letter B, is het bewust zijn van dit lichaamsgebonden bewustzijn. Dit Bewustzijn is dan niet een samenwerking tussen zintuigen en hersenen maar enkel een werking van de hersenen die laat beseffen dat er Bewustzijn is.

Ik kan bij bewustzijn zijn. Ik kan ook niet bij bewustzijn zijn; dus bewusteloos zijn. Als ik bewusteloos ben is er geen samenwerking tussen zintuigen en hersenen. Er is ook geen Bewustzijn, want ik ben me niet bewust van het lichaamsgebonden bewustzijn, en de werking van de hersenen laten me niet beseffen dat er Bewustzijn is.

Dit 'geen besef van Bewustzijn' is de afwezigheid van ruimte-tijd. Om er besef van te hebben is hersenwerking noodzakelijk.

De 'mind' is een prachtige tool. Wij moeten ergens beginnen.
Oefenen in bewust de focus anders richten is volgens mij een noodzaak.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Peer

Bewustzijn, met een kleine letter b, is het lichaamsgebonden bewustzijn. Dat is een samenwerking tussen de zintuigen en de hersenen waarmee we de duale wereld scheppen.

Bewustzijn met een grote letter B, is het bewust zijn van dit lichaamsgebonden bewustzijn. Dit Bewustzijn is dan niet een samenwerking tussen zintuigen en hersenen maar enkel een werking van de hersenen die laat beseffen dat er Bewustzijn is.

Ik kan bij bewustzijn zijn. Ik kan ook niet bij bewustzijn zijn; dus bewusteloos zijn. Als ik bewusteloos ben is er geen samenwerking tussen zintuigen en hersenen. Er is ook geen Bewustzijn, want ik ben me niet bewust van het lichaamsgebonden bewustzijn, en de werking van de hersenen laten me niet beseffen dat er Bewustzijn is.

Dit 'geen besef van Bewustzijn' is de afwezigheid van ruimte-tijd. Om er besef van te hebben is hersenwerking noodzakelijk.


Klopt dit een beetje jongens?

Je kunt geen besef van bewustzijn hebben omdat bewustzijn het besef zelf is.
Bewustzijn is het besef hebben van 'er zijn' en het besef hebben van een waargenomen verschijnsel.

Lichaamsgebonden bewustzijn is m.i. ook niet correct uitgedrukt. Bewustzijn is nergens aan gebonden, dat is wat er ontdekt kan worden na deugdelijk onderzoek.

De illusie is dat het (jouw) lichaam waarneemt. Uit die illusie kan de mens zichzelf bevrijden. Dat betekent dat je moet onderzoeken waarom het lijkt alsof het lichaam waarneemt.

[Peer]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Je kunt geen besef van bewustzijn hebben omdat bewustzijn het besef zelf is.

Nee toch? Bewustzijn is géén ruimte-tijd. Het 'besef' is ruimte-tijd, dankzij de werking van de hersenen

Bewustzijn is het besef hebben van 'er zijn' en het besef hebben van een waargenomen verschijnsel.

Jouw opmerking impliceert dat bij bewusteloosheid er geen Bewustzijn is. Bewustzijn is er dan wel en dan niet, een soort knipperlichtBewustzijn.

Lichaamsgebonden bewustzijn is m.i. ook niet correct uitgedrukt. Bewustzijn is nergens aan gebonden, dat is wat er ontdekt kan worden na deugdelijk onderzoek.

Als je stelt dat 'Bewustzijn het besef hebben van een waargenomen verschijnsel is' dan kan niet anders gesteld worden dan dat Bewustzijn gebonden is (aan een waargenomen verschijnsel)

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Peer

Als je stelt dat 'Bewustzijn het besef hebben van een waargenomen verschijnsel is' dan kan niet anders gesteld worden dan dat Bewustzijn gebonden is (aan een waargenomen verschijnsel)

Bewustzijn is het bewustzijn van iets. Althans, zo doet het zich voor als we over zintuigelijk bewustzijn spreken. Voor de geheimen die bewustzijn herbergt dient diepgaand onderzoek gedaan te worden. Door het doen van het onderzoek zal het je duidelijk worden.

En daar de onderzoeker aanvankelijk alleen zintuigelijk bewustzijn (en het denken) aantreft. Zijn dat de onderzoeksgebieden. Wegens het zintuigelijk waarnemen lijkt het net alsof er iemand is die waarneemt. De werkelijkheid is anders.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Peer

Jouw opmerking impliceert dat bij bewusteloosheid er geen Bewustzijn is. Bewustzijn is er dan wel en dan niet, een soort knipperlichtBewustzijn.

Bij bewusteloosheid is het zintuigelijk waarnemen afwezig. Dan kunnen de zintuigen functioneren, maar toch is er geen waarnemen. Waaruit blijkt dat bv de ogen niet datgene is wat waarneemt.

[Peer]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Bewustzijn is het bewustzijn van iets. Althans, zo doet het zich voor als we over zintuigelijk bewustzijn spreken. Voor de geheimen die bewustzijn herbergt dient diepgaand onderzoek gedaan te worden. Door het doen van het onderzoek zal het je duidelijk worden.

En daar de onderzoeker aanvankelijk alleen zintuigelijk bewustzijn (en het denken) aantreft. Zijn dat de onderzoeksgebieden. Wegens het zintuigelijk waarnemen lijkt het net alsof er iemand is die waarneemt. De werkelijkheid is anders.

Het is je dus nog niet duidelijk geworden.
We hebben nog een lange weg te gaan.