Het technische verhaal

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Bewustzijn het constante of onveranderlijke ik noemen, is niet zo'n probleem. Dat snap ik nog wel. Maar als verwijzing naar diepgewortelde conditioneringen? Dan haak ik af, vrees ik.

Ik vrees dat het daar helemaal niet over gaat.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik vrees dat het daar helemaal niet over gaat.

Dan mis ik de pointe waarschijnlijk. Om dit draadje niet te frustreren heb ik e.e.e.a. verplaatst naar mijn eigen draadje. Sorry voor het inbreken.

[Rennie]

Bovenstaande even naar mijn eigen draadje verplaatst uit technisch verhaal o.i.d. Voordat Rennie begint te mopperen dat ik zijn advaitahoekje zit te vervuilen en hoewel dat geenszins mijn intentie is, neem ik toch maar even het zekere voor het onzekere....leuke uitspraak btw.......ik wil hierover gewoon vrijuit hardop kunnen denken/filosoferen...vandaar...

De overtuiging een wezen/individu met beperkingen te zijn, is een diepgewortelde conditionering. Van die overtuiging bevrijd te raken, is inderdaad fantastisch. Zien/beseffen dat je een vat vol mogelijkheden bent, een potentieel aan mogelijkheden, die feitelijk onbegrensd zijn, is een geweldig proces. Ik noem het proces omdat het gaande is. Gaande in de zin dat het steeds helderder wordt, dat ieder spoortje van twijfel steeds verder wordt gewist, dat de enige die beperkingen kent en creëert, niemand minder dan jij zelf bent. En er ook niemand anders is die kan doen inzien dat het anders is. Dat is het mooie. Je (we) hebt het zelf in de hand. Dat is inderdaad geweldig. En hoe meer je daarop afgestemd raakt, hoe meer je verlangens vervuld worden. Omdat alles (al) goed is. En je het ziet bewegen in de richting van vervulling van jouw verlangens. Schitterend. Dat moet gezegd. Ik heb wat moeite met al die Indiase termen. Je moet er inderdaad al een woordenlijst bij geven. Waarom? Wat maakt het uit hoe iemand genoemd wordt die dit soort zaken realiseert? Daarin schuilt m.i. dan weer het gevaar het zo bijzonder te (willen) maken. Alsof het slechts is weggelegd voor de happy few. En dat terwijl het voor iedereen is. En waarom dan nog de behoefte om mensen in hokjes te plaatsen? Als er iets beperkend is.......maar goed...dit zijn zo mijn overpeinzingen bij al die technische verhalen....

Het is niet ongebruikelijk om het geschrevene aan een kritische beschouwing te onderwerpen, bij de eeuwenoude geschriften de Upanishads is het even niet de bedoeling dat te doen. Er wordt verondersteld op deze wijsheden te contempleren en niet te oordelen. Hoewel op een forum, uiteraard, de interpretatie wel met elkaar kan worden besproken waaruit dan, zoals in jouw geval, kan blijken dat je er een invulling aan hebt gegeven die er niet is. Een Guru zou je simpel terug verwijzen naar een alsmaar hernieuwd lezen van de geschriften en de gevonden niet met jou mening strokende geschriften ongemoeid laten en al zeker niet met je bespreken.

Ik weet niet of je ziet dat dit alles te maken heeft met de arrogantie van het ego alles altijd beter te willen en moeten weten of in overeenstemming te brengen met het geliefde idee, opvatting of mening. Vraag je liever af wat daarvan de bedoeling is, dat je de behoefte gevoeld jouw mening tegenover die van een ander te plaatsen. Waar ben je op uit ? Wat is het waarvoor je bang bent te verliezen ? Dat is zelfonderzoek.

Ik zie aan je doorgaans hier geventileerde ge?dealiseerde ideeën wel dat je deze koestert en niet bepaald kwijt wilt en juist daar begint het nietsontziende zelfonderzoek. We kunnen dan wel weer, zoals gebruikelijk met elkaar gaan filosoferen en aan het slot zul je het, eveneens zoals alsmaar gebruikelijk, het met mij oneens blijven. Dus ik zie daar de zin niet meer zo van in want je bent te zeer ingenomen met je eigen, inmiddels vaststaande, vondsten.

Het door je gearceerde deel is te beschouwen als een voorbeeld van onjuiste kennis. Uiteraard kan jouw onjuiste kennis, anders dan de overtuiging dat het individu een wezen met beperkingen is, uit iets anders bestaan bijvoorbeeld uit een individu met ongekend mogelijkheden. Tenminste zo wil je het graag zien en dat propageer je als een geweldig proces maar dat dus evengoed bestaat uit 'onjuiste kennis'. Bevrijd betekend in dit kader dat je deze weg niet hoeft te gaan en is dus een totaal andere zaak dan aan zo'n proces plezier beleven.

De helderheid die je gaandeweg ondervindt is die van inzicht in jou zelf in de betekenis van ontwikkelingsgroei als dat verlangens voor de persoon vervuld worden. Allemaal leuk en aardig maar het is de ontwikkeling van 'onjuiste kennis'. Het oneindige geluk en tevredenheid zit dus niet in vervulling van verlangens. Dat wil er dus niet bij je in, daar wil je niet aan en je rebelleert en je zingt de glorie van zelfontwikkeling en vervulling van verlangens.

Deze Upanishads zijn helemaal niet aan je besteed als je verlangen uitgaat naar ontplooiing en ontwikkeling van iets dat je feitelijk helemaal niet bent. Het gaat over willen weten 'wat' je bent en dat betekend niet grasduinen in de verschijnselen zoals je voorkeur heeft. Dat kan beter in je eigen draadje idd zodat ik het hierbij verder ook liever wil laten.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het is niet ongebruikelijk om het geschrevene aan een kritische beschouwing te onderwerpen, bij de eeuwenoude geschriften de Upanishads is het even niet de bedoeling dat te doen. Er wordt verondersteld op deze wijsheden te contempleren en niet te oordelen. Hoewel op een forum, uiteraard, de interpretatie wel met elkaar kan worden besproken waaruit dan, zoals in jouw geval, kan blijken dat je er een invulling aan hebt gegeven die er niet is. Een Guru zou je simpel terug verwijzen naar een alsmaar hernieuwd lezen van de geschriften en de gevonden niet met jou mening strokende geschriften ongemoeid laten en al zeker niet met je bespreken.

Ik weet niet of je ziet dat dit alles te maken heeft met de arrogantie van het ego alles altijd beter te willen en moeten weten of in overeenstemming te brengen met het geliefde idee, opvatting of mening. Vraag je liever af wat daarvan de bedoeling is, dat je de behoefte gevoeld jouw mening tegenover die van een ander te plaatsen. Waar ben je op uit ? Wat is het waarvoor je bang bent te verliezen ? Dat is zelfonderzoek.

Ik zie aan je doorgaans hier geventileerde ge?dealiseerde ideeën wel dat je deze koestert en niet bepaald kwijt wilt en juist daar begint het nietsontziende zelfonderzoek. We kunnen dan wel weer, zoals gebruikelijk met elkaar gaan filosoferen en aan het slot zul je het, eveneens zoals alsmaar gebruikelijk, het met mij oneens blijven. Dus ik zie daar de zin niet meer zo van in want je bent te zeer ingenomen met je eigen, inmiddels vaststaande, vondsten.

Het door je gearceerde deel is te beschouwen als een voorbeeld van onjuiste kennis. Uiteraard kan jouw onjuiste kennis, anders dan de overtuiging dat het individu een wezen met beperkingen is, uit iets anders bestaan bijvoorbeeld uit een individu met ongekend mogelijkheden. Tenminste zo wil je het graag zien en dat propageer je als een geweldig proces maar dat dus evengoed bestaat uit 'onjuiste kennis'. Bevrijd betekend in dit kader dat je deze weg niet hoeft te gaan en is dus een totaal andere zaak dan aan zo'n proces plezier beleven.

De helderheid die je gaandeweg ondervindt is die van inzicht in jou zelf in de betekenis van ontwikkelingsgroei als dat verlangens voor de persoon vervuld worden. Allemaal leuk en aardig maar het is de ontwikkeling van 'onjuiste kennis'. Het oneindige geluk en tevredenheid zit dus niet in vervulling van verlangens. Dat wil er dus niet bij je in, daar wil je niet aan en je rebelleert en je zingt de glorie van zelfontwikkeling.

Deze Upanishads zijn helemaal niet aan je besteed als je verlangen uitgaat naar ontplooiing en ontwikkeling van iets dat je feitelijk helemaal niet bent.

Je hebt gelijk. De Upanishads zijn aan mij niet besteed. Ik heb datzelfde met de bijbel. Daar kon ik ook maar niet doorheen komen. Maar het is daarom nog wel leuk om er een beetje over te filosoferen. En ik doe dat netjes op mijn eigen draadje. Het leuke daarvan is juist dat je het (ogenschijnlijk) niet met elkaar eens bent. Het punt is dat we het hebben te doen met wat we feitelijk niet zijn. Je kunt ook zeggen, dat zijn we ook. Maar dat zal zich anders manifesteren als gezien is, dat je niet bent wat je dacht. Het gaat ook niet om de vervulling van verlangens, maar het genieten van de weg, van het proces, puur en alleen omdat het kan. En daar vind ik helemaal niks mis mee. Want het oneindige geluk en tevredenheid zit namelijk in de meest simpele dingen van alledag, waar jij als lichaam/geest van kunt genieten. Zo zie ik dat. En nou vort uit mijn draadje......

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Je hebt gelijk. De Upanishads zijn aan mij niet besteed. Ik heb datzelfde met de bijbel. Daar kon ik ook maar niet doorheen komen. Maar het is daarom nog wel leuk om er een beetje over te filosoferen. En ik doe dat netjes op mijn eigen draadje. Het leuke daarvan is juist dat je het (ogenschijnlijk) niet met elkaar eens bent. Het punt is dat we het hebben te doen met wat we feitelijk niet zijn. Je kunt ook zeggen, dat zijn we ook. Maar dat zal zich anders manifesteren als gezien is, dat je niet bent wat je dacht. Het gaat ook niet om de vervulling van verlangens, maar het genieten van de weg, van het proces, puur en alleen omdat het kan. En daar vind ik helemaal niks mis mee. Want het oneindige geluk en tevredenheid zit namelijk in de meest simpele dingen van alledag, waar jij als lichaam/geest van kunt genieten. Zo zie ik dat. En nou vort uit mijn draadje......

Filosoferen heeft geen enkele zin. Aan je behoeften heb ik hierboven enkele vragen verbonden die je wijselijk voor gezien houdt en niet beantwoord. Het zou je proces maar verstoren.

Als vervulling van verlangens het niet is, zoals je nu zegt, waarom heb je het daar dan in eerste instantie over ? Ik ga er op in omdat je het poneerde. Afwezigheid van verlangens staat te boek als kenmerkend voor het gevoel dat ervaren wordt als geluk, niet het vervullen er van, althans niet blijvend.

Dat afwezig zijn van verlangen resulteert in blijdschap over het zijn in het heden, in het moment, in het nu, in het verlangenloos zijn. Onderzoek naar ego zal uitwijzen dat het verlangen komt uit een hebzuchtig ego, een ego dat jij met je gegrasduin in het proces van een persoonlijke welzijn aanmoedigt hebberig te zijn in plaats van dat je dat ontmoedigt.

Ik verplaats dit wel weer naar je eigen draadje dan kun je daar lekker over verder beppen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Filosoferen heeft geen enkele zin. Aan je behoeften heb ik hierboven enkele vragen verbonden die je wijselijk voor gezien houdt en niet beantwoord. Het zou je proces maar verstoren.

Als vervulling van verlangens het niet is, zoals je nu zegt, waarom heb je het daar dan in eerste instantie over ? Ik ga er op in omdat je het poneerde. Afwezigheid van verlangens staat te boek als kenmerkend voor het gevoel dat ervaren wordt als geluk, niet het vervullen er van, althans niet blijvend.

Dat afwezig zijn van verlangen resulteert in blijdschap over het zijn in het heden, in het moment, in het nu, in het verlangenloos zijn. Onderzoek naar ego zal uitwijzen dat het verlangen komt uit een hebzuchtig ego, een ego dat jij met je gegrasduin in het proces van een persoonlijke welzijn aanmoedigt hebberig te zijn in plaats van dat je dat ontmoedigt.

Ik verplaats dit wel weer naar je eigen draadje dan kun je daar lekker over verder beppen.

Of filosoferen al of niet zinnig is, weet ik niet. Ik vind het gewoon leuk. Dat dat antwoord jou niet bevalt, kan ik niet helpen. En v.w.b. verlangen. Het staat er misschien wat ongelukkig, maar ik zei dat verlangens vervuld worden, misschien had ik beter kunnen zeggen vervuld lijken te worden, omdat alles al goed is. Dat laatste heb je vermoedelijk aan voorbij gelezen.

Ik geloof overigens niet in verlangeloos zijn. Verlangen is inherent aan het mens zijn. Het gaat er m.i. veel meer om niet te hechten aan de uitkomst, het resultaat of, zoals Esradha elders al zei, de vorm waarin het verschijnt. Verlangen komt niet per definitie uit een hebzuchtig ego. Dat is een zeer kortzichtig standpunt of simpelweg onvoldoende onderzocht.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Of filosoferen al of niet zinnig is, weet ik niet. Ik vind het gewoon leuk. Dat dat antwoord jou niet bevalt, kan ik niet helpen. En v.w.b. verlangen. Het staat er misschien wat ongelukkig, maar ik zei dat verlangens vervuld worden, misschien had ik beter kunnen zeggen vervuld lijken te worden, omdat alles al goed is. Dat laatste heb je vermoedelijk aan voorbij gelezen.

Ik geloof overigens niet in verlangeloos zijn. Verlangen is inherent aan het mens zijn. Het gaat er m.i. veel meer om niet te hechten aan de uitkomst, het resultaat of, zoals Esradha elders al zei, de vorm waarin het verschijnt. Verlangen komt niet per definitie uit een hebzuchtig ego. Dat is een zeer kortzichtig standpunt of simpelweg onvoldoende onderzocht.

Je kunt niet direct al de puntjes op de i gaan zetten, grosso modo is verlangen egostuff. Op elke gezegde valt wel iets af te dingen omdat in de dualiteit alles z'n keerzijde heeft. Je kunt bij de aanvang van zelfonderzoek niet al te genuanceerd zijn, en omwille van de kool het sop gaan sparen. Er zijn namelijk zo veel uitzonderingen mogelijk dat je door de bomen het bos niet ziet en komt er van het wegsnijden van onwaarheid niets meer terecht.

Maar goed als je het heerlijk vind om juist steeds meer van jezelf te ontdekken in plaats van wegstrepen dan doet dat er niet toe. Kreten als 'je bent alles en dus ook dit' alsmede 'je bent al bewustzijn en hoeft niks te doen' om al dat gegrasduin in je persoonlijk welbevinden te rechtvaardigen zijn daarvoor niet nodig, je mist simpelweg de interesse te weten te komen 'wat' je bent. Ik kan alleen maar van daaruit, het onderzoek gedaan hebbende, zeggen dat verlangen niet inherent is aan het mens zijn, iets wat jij dus nog niet kunt weten.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je kunt niet direct al de puntjes op de i gaan zetten, grosso modo is verlangen egostuff. Op elke gezegde valt wel iets af te dingen omdat in de dualiteit alles z'n keerzijde heeft. Je kunt bij de aanvang van zelfonderzoek niet al te genuanceerd zijn, en omwille van de kool het sop gaan sparen. Er zijn namelijk zo veel uitzonderingen mogelijk dat je door de bomen het bos niet ziet en komt er van het wegsnijden van onwaarheid niets meer terecht.

Maar goed als je het heerlijk vind om juist steeds meer van jezelf te ontdekken in plaats van wegstrepen dan doet dat er niet toe. Kreten als 'je bent alles en dus ook dit' alsmede 'je bent al bewustzijn en hoeft niks te doen' om al dat gegrasduin in je persoonlijk welbevinden te rechtvaardigen zijn daarvoor niet nodig, je mist simpelweg de interesse te weten te komen 'wat' je bent. Ik kan alleen maar van daaruit, het onderzoek gedaan hebbende, zeggen dat verlangen niet inherent is aan het mens zijn, iets wat jij dus nog niet kunt weten.

Punt is, jij kunt niet weten wat ik (al of niet) weet. Maar blijkbaar weet je dat (nog) niet.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Punt is, jij kunt niet weten wat ik (al of niet) weet. Maar blijkbaar weet je dat (nog) niet.

Datgene wat nu door dit gefilosofeer er over tot stand komt is een mening ergens over en heeft niets met zelfonderzoek te maken. Dan krijg je zinnen als 'Het gaat er m.i. veel meer om mij niet te hechten aan de uitkomst' met nadruk op mijn inziens, hetgeen een gevormde mening ergens over is. Je weet dus helemaal niet maar probeert met elkaar consensus te bewerkstellingen. Om die reden haal je ook Esradha aan om die mening te staven.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Datgene wat nu door dit gefilosofeer er over tot stand komt is een mening ergens over en heeft niets met zelfonderzoek te maken. Dan krijg je zinnen als 'Het gaat er m.i. veel meer om mij niet te hechten aan de uitkomst' met nadruk op mijn inziens, hetgeen een gevormde mening ergens over is. Je weet dus helemaal niet maar probeert met elkaar consensus te bewerkstellingen. Om die reden haal je ook Esradha aan om die mening te staven.

Dat is jouw mening. Alleen daarover kun je het oneens zijn. Dus om in jouw termen te blijven, tot de volgende aanvaring maar weer.