Kennende leegte

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Dat is toch het zelfde, als wat ik zeg.
Zonder kennende leegte kan ego als verschijnsel zich niet tonen als de actualisatie van het een of ander. En zonder ego als gegeven van tijd en ruimte, verhoud leegte zich puur met/tot zichzelf zonder 'iets te kennen.. een perfect abstraheren van de 'wereld'. (Ofwel vasten aan de 'Wereld')
Uiteraard kan 'het moment' niet een gedachte zijn, omdat het dan een invulling betreft, waar het 'kennen' van het moment gewoon leeg is.

Het ego is complexer dan alleen 'actualisatie'. Het ego is niet alleen de lichamelijke beleving, maar ook de herinnering aan het verleden en de verwachting van de onvervulde toekomst. Actualisatie is juist het bijwerken, updaten in het 'ogenblik'.

Het ego heeft als herinnering aan zichzelf een 'bevroren denkbeeld' waarmee het zich ieder moment presenteert als het gedachte/bedachte zelf.

Kennende leegte heeft 'van zichzelf' geen herinneringsbeeld: het is geheel vrij van alle beelden. Het is het universele 'ik ben' , waarmee ik bedoel dat het zich in ieder mens op dezelfde wijze voordoet.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het ego is complexer dan alleen 'actualisatie'. Het ego is niet alleen de lichamelijke beleving, maar ook de herinnering aan het verleden en de verwachting van de onvervulde toekomst. Actualisatie is juist het bijwerken, updaten in het 'ogenblik'.

Het ego heeft als herinnering aan zichzelf een 'bevroren denkbeeld' waarmee het zich ieder moment presenteert als het gedachte/bedachte zelf.

Kennende leegte heeft 'van zichzelf' geen herinneringsbeeld: het is geheel vrij van alle beelden. Het is het universele 'ik ben' , waarmee ik bedoel dat het zich in ieder mens op dezelfde wijze voordoet.

Het verleden kan de kennende leegte niet vullen, er kan altijd wat bij. Daarom zoekt verbeelding vervulling in een voorstelbare toekomst, in de hoop de leegte van zich af te schudden.. wat nooit lukt natuurlijk, omdat leegte de eerste en laatste voorwaarde is voor verleden, verbeelding en toekomst om zich überhaupt al als zodanig kenbaar te laten zijn.


Het bijwerken van actualisatie gebeurt altijd in een 'ogenblik, en kent feitelijk geen duur, omdat kennende leegte zonder tijd is.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Modderloze modderpoel.

Woestijnloze woestijnen.

Ruimteloze ruimte.

Tijdloze tijd.

next..

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het ego is complexer dan alleen 'actualisatie'. Het ego is niet alleen de lichamelijke beleving, maar ook de herinnering aan het verleden en de verwachting van de onvervulde toekomst. Actualisatie is juist het bijwerken, updaten in het 'ogenblik'.

Het ego heeft als herinnering aan zichzelf een 'bevroren denkbeeld' waarmee het zich ieder moment presenteert als het gedachte/bedachte zelf.

Kennende leegte heeft 'van zichzelf' geen herinneringsbeeld: het is geheel vrij van alle beelden. Het is het universele 'ik ben' , waarmee ik bedoel dat het zich in ieder mens op dezelfde wijze voordoet.

In grote lijnen echter. Het 'bevroren denkbeeld' van ego is discutabel. Ego is meer flexibele klei wat zich (soms!) laat kneden naar behoefte.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

In grote lijnen echter. Het 'bevroren denkbeeld' van ego is discutabel. Ego is meer flexibele klei wat zich (soms!) laat kneden naar behoefte.

Het ego (de gedachte en bedachte ik) wordt soms bijgesteld.

[marie]

De titel van deze draad is kennende leegte...
En wat als wij zoeken naar wat niet is, of waar wij, als wordende wezens toch niet bij kunnen???
Alles dat bestaat, dat nu is, dat wij kunnen waarnemen is tijdelijk en wordend omdat wij, als wordende wezens alleen het wordende kunnen bestuderen...
Alles wat wij maar kunnen weten van het ZIJN kunnen we enkel weten via zijn werking, zijn schepping in het wordend...
In feite wil ik erop duiden dat de vraag op WIE of WAT is, zonder al dat verdoemde onderscheid dat er hier al wordt gemaakt tussen WIE en WAT onoplosbaar is... Voor mij kunnen wij enkel het ZIJN kennen door het te ZIJN.
Maar alles wat wij dan, door ervaring van dat ZIJN, erover zullen zeggen zal hier onmiddellijk als niet ter zake doende weggesmeten worden, want vermeend, verhaaltjes, ervaringen, ficties... dus bij uitstek tijdelijk en wordend...
Of erger nog, de enige weg die er is mag, per definitie, en zo gezegd bewezen door gedegen onderzoek, niet bestaan...

En toch, hoe dichter we bij dat ZIJN komen, hoe meer we gewaarworden dat vele onderliggende vragen als van nature opgelost worden en/of verdwijnen... We gaan begrijpen wat Liefde is, egoloos, onvoorwaardelijk... en daarbij gaan we meer en meer huiveren over alle verdraaiingen, verkankeringen en uitzuigingen, mensonwaardige toestanden die er mondiaal onder het mom van dat woord worden uitgebazuind...
Inderdaad we zien onmiddellijk en voelen nog meer alle onwaarheden die ons dagelijks voorgeschoteld worden... We voelen en weten het nog voor we het verstandelijk hebben kunnen uitspitten... Maar de verstandelijke verklaringen komen altijd, omdat het gezuiverd gevoel veel sterker en veel vlugger werkt dan ons, in zijn kinderschoenen staande verstand...

Maar vraag mij niet wat het ZIJN is, want mijn menselijk verstand kan daar niet bij... Het zijn zuiver, door ons kinderlijk nog slecht werkend verstand, opmerkingen dat het Leegte moet zijn, want anders is het wordend, is het al geschapen... enz... Ik weet niet WAT ZIJN is...
Maar wat ik wel weet is waarom we er zijn... We zijn er omdat we er zijn, natuurlijk, maar ook omdat een dwingende eigenschap van ZIJN is dat het moet SCHEPPEN... dat zich vertaald voor ons mensen in de WIL om te leven...
Wij leven omdat voordat wij geboren werden een zelf in ons wou leven...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

De titel van deze draad is kennende leegte...
En wat als wij zoeken naar wat niet is, of waar wij, als wordende wezens toch niet bij kunnen???
Alles dat bestaat, dat nu is, dat wij kunnen waarnemen is tijdelijk en wordend omdat wij, als wordende wezens alleen het wordende kunnen bestuderen...

Wat je hier zegt is dat 'we' alleen de zintuigelijke wereld kunnen bestuderen.
Dat maakt van jou een 'naturalist'.

https://www.ensie.nl/vreemde-woorden/naturalisme

filosofische richting die alleen als bestaande erkent wat van nature gegeven is of zich op natuurlijke wijze laat verklaren. Ze sluit niet uit, dat er naast de materie ook geestelijke zaken kunnen bestaan, maar wil deze volgens natuurwetenschappelijke methoden verklaren

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

In feite wil ik erop duiden dat de vraag op WIE of WAT is, zonder al dat verdoemde onderscheid dat er hier al wordt gemaakt tussen WIE en WAT onoplosbaar is...

Als persoon ben ik een 'wie' , als gewaarzijn ben ik 'zijn' (ik ben). Oftewel : kennende leegte.

Dat onderscheid is belangrijk omdat ik als persoon een ego heb (iets) en als gewaarzijn ben ik egoloos (niets).

Als persoon heb ik een zelf-wereldverhouding.
Als gewaarzijn heb ik alleen een zelf-verhouding.

Nogal een dingetje in zelfkennis....

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Voor mij kunnen wij enkel het ZIJN kennen door het te ZIJN.

Inderdaad. Dan is er niks meer 'wordend' aan je. Dan 'ben' je in de leegte.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Inderdaad. Dan is er niks meer 'wordend' aan je. Dan 'ben' je in de leegte.

Een poosje aanzien hoe dat bevalt.