Het 2e misverstand uit de nondualiteit.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

Is het waar wat je denkt Renoir? Dat was mijn enige vraag.

Ik heb geen antwoorden voor je alleen processen waarin je zelf mag kiezen dat te denken wat je wil.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

Heldere boodschap waar ik me helemaal in kan vinden!

Een mens heeft het vermogen om zich bewust te zijn van zijn/haar eigen woorden en daden en dat die effect kunnen hebben op een ander. Door die bewustwording ontstaat compassie. En volgens mij is compassie een essentieel onderdeel van nondualiteit.

Jij begrijpt waar ik naar toe wil, Virgo. Compassie is een cement in de nondualiteit. In de nondualiteit is er ook alleen maar EEN. Dus als ik een ander bewust kwets, ga ik op mijn eigen tenen staan. Gaat het per ongeluk, dan is er niets aan de hand. Dan kan de compassie blijven.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Zeker, maar er begint zich een beeld te vormen omtrent de beweegredenen van Niets. Hij lijkt vastigheid te zoeken om daarmee gedragingen te moraliseren en theoretiseren.

Ik heb iets voor het verschijnsel Niets.

Wat betreft kwetsen ligt het helemaal niet zo eenvoudig.
Ik begeleid momenteel iemand die in relatie is met iemand die onbewust kampt met een gevoel van onwaardigheid en daarom ook onbewust oproept tot aktes van afkeuring. Degene die ik begeleid is een bewust en sensitief mens die datgene wat die relatie op een dieper niveau nodig heeft geeft en daarmee gelijktijdig werkt aan de ondergang van die relatie. Wat er mee gezegd wil zijn is dat dingen niet zomaar voor de hand liggen dat daar een vaste modus operandi op losgelaten kan worden.

Hartelijk bedankt. Maar ik kan er niet zo veel mee. Je projecteert iets op een persoon. En die persoon leeft net zoals jij en ik in een zelfgeschapen illusie.
Ik blijf liever in algemene zin spreken.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Hartelijk bedankt. Maar ik kan er niet zo veel mee. Je projecteert iets op een persoon. En die persoon leeft net zoals jij en ik in een zelfgeschapen illusie.
Ik blijf liever in algemene zin spreken.

Wat je wilt.

In algemene zin is het zo dat we de illusie leven zolang we geloof hechten aan de illusie, daarbij projecteer ik niet iets op de persoon maar ga ik mee in het geloof van de persoon in de illusoire persoon. Als ik je n.l. niet erken en bevestig in je ego en zijn aannames aanhoor je me niet eens.

Dat is de realiteit waarin we verkeren, ook wel vermeende realiteit genoemd. Het is dezelfde vermeende realiteit als in bericht 1 alleen gaf ik aan dat je niet ergens een norm voor kunt stellen..

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

In de nondualiteit is er ook alleen maar EEN. Dus als ik een ander bewust kwets, ga ik op mijn eigen tenen staan. Gaat het per ongeluk, dan is er niets aan de hand. Dan kan de compassie blijven.

Je kunt nog zo veel steun krijgen voor je idee, het blijft een idee. Wat hier onderzocht moet worden is de 'ik' waarvan je zegt dat die door kwetsen op eigen tenen gaat staan. Dat is allereerst al een aanname van het bestaan van het idee 'ik', een idee omarmen is geen onderzoek.

Maar ik heb niet zoveel zin in je als je alleen maar bevestiging zoekt en een ander, van jou idee afwijkend, idee niet wilt overwegen als mogelijk ook zijnde waar, of misschien net zo waar.

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

De waarheid bestaat niet Guy, ook dat is een illusie. In een illusionaire wereld kunnen geen waarheden bestaan.

Door welk 'idee' je die laatste mogelijkheid van zoeken naar waarheid ook alweer hebt afgesneden.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Op het moment dat je iemand BEWUST kwetst....

Kwetsen is altijd onbewustheid. Zowel van de kwetser als de gekwetste. In bewustheid is kwetsen helemaal niet aan de orde.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

Een mens heeft het vermogen om zich bewust te zijn van zijn/haar eigen woorden en daden en dat die effect kunnen hebben op een ander. Door die bewustwording ontstaat compassie.

en

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

Maar vwb kwetsen lijkt het mij eigenlijk heel helder: we zijn allemaal ZELF verantwoordelijk voor zowel het kwetsen als voor het gekwetst voelen.

dankje virgo :)

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

Een mens heeft het vermogen om zich bewust te zijn van zijn/haar eigen woorden en daden en dat die effect kunnen hebben op een ander. Door die bewustwording ontstaat compassie. En volgens mij is compassie een essentieel onderdeel van nondualiteit.

"Compassie is liefde voor de mensheid. Heel mooi en zuiver, maar nog zuiverder is de liefde die gebaseerd is op iets abstracts, bijvoorbeeld liefde voor schoonheid, of liefde voor de waarheid. En de zuiverste vorm van liefde is liefde als een aspect van God. Je kunt nog steeds van mensen houden, dat materiële aspect van het leven is niet weg, maar je kunt ook de hogere aspecten van liefde voelen" Deepak Chopra.

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

Maar dit forum is toch bedoelt om te ontdekken en te onderzoeken?

Als je je gekwetst voelt, maak je van jezelf een slachtoffer. Dat is een geconditioneerde reactie. En om die reden verdient het onderzoek.

[Virgo]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb geen antwoorden voor je alleen processen waarin je zelf mag kiezen dat te denken wat je wil.

Dank je wel voor dit antwoord Renoir: dit schept meer ruimte voor mijn eigen beeldvorming en (denk)processen.

[Virgo]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Jij begrijpt waar ik naar toe wil, Virgo. Compassie is een cement in de nondualiteit. In de nondualiteit is er ook alleen maar EEN. Dus als ik een ander bewust kwets, ga ik op mijn eigen tenen staan. Gaat het per ongeluk, dan is er niets aan de hand. Dan kan de compassie blijven.

Ik zie compassie (begrip zonder waarde-oordeel) zelfs als een instrument waarmee we nondualiteit kunnen leren begrijpen en misschien een kleine kans hebben om een beetje verlicht te worden. Verlicht betekent voor mij nl. vooral vrij van conflict (zowel intern als extern conflict: zo binnen, zo buiten) te kunnen leven.

[Virgo]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

"Compassie is liefde voor de mensheid. Heel mooi en zuiver, maar nog zuiverder is de liefde die gebaseerd is op iets abstracts, bijvoorbeeld liefde voor schoonheid, of liefde voor de waarheid. En de zuiverste vorm van liefde is liefde als een aspect van God. Je kunt nog steeds van mensen houden, dat materiële aspect van het leven is niet weg, maar je kunt ook de hogere aspecten van liefde voelen" Deepak Chopra.

Wat betkent compassie/liefde voor jou in je eigen woorden/beleving Guy?

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Als je je gekwetst voelt, maak je van jezelf een slachtoffer. Dat is een geconditioneerde reactie. En om die reden verdient het onderzoek.

Als je je gekwetst voelt ben je imo zowel dader als slachtoffer. Als je kwetst ook. Bij gekwetst voelen, doe je het jezelf min of meer aan om te geloven dat wat die ander heeft gezegd of gedaan waar is en dat maakt je dus tevens dader.
Als je kwetst, en je je niet bewust bent dat je kwetst, maak je jezelf in feite naast dader ook slachtoffer door te denken "daar kan ik niks aan doen, dat is de schuld van die ander".

Ik geloof dat zowel kwetsen als gekwetst worden beiden voortkomen uit geconditioneerde reacties.

Ik ben het met je eens dat dat onderzoek behoeft: voor mij betekent dat vooral zelfonderzoek. Onderzoeken hoe waar mijn gedachten zijn en wat zowel mijn dader- als slachtofferschap is.
Waarbij ik denk dat het ook belangrijk is om onze eigen schaduwkant te ontdekken. Die kant, die we niet leuk vinden van onszelf. Als dat met hardheid gebeurt en we dus aanvallen, kwetsen we eveneens onszelf.

Daarom dus mijn mijn mening dat compassie/begrip nodig is.