Gehechtheid

[Bigbear]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Leuk voor je Henk. Geniet ze van. Ik vroeg me af of je met haar ook je belangstelling in Zelfkennis/Bewustwording kon delen, al is het bewust in contact zijn ook meer dan voldoende uiteraard. Hoe lang zijn jullie nu samen in een relatie?

Ik kan dat zeker delen. Wij zijn nu meer dan een jaar samen en hopen snel te kunnen gaan samenwonen.

@Guy: thanx

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

We hechten ons aan dingen, dieren, mensen, die deel uitmaken van ons leven. Waarom? Omdat het leven ons lief is? Althans, de meesten van ons. Ik weet niet waarom Aart, ik weet alleen dat het zo is. Net zoals ik weet dat alles komt en gaat en alles een begin heeft en een einde kent. Meer kan ik er nu even niet van maken.

Nog even doorgaan op dat hechten. Als er hechten is, is er toch ook onthechten? Want alles waar je aan gehecht raakt, zal op enig moment weer verdwijnen. Of ben je misschien boeddhist Aart? Volgens de boeddhisten is hechting een verkeerde geesteshouding. Waar ik me, op mijn beurt, dan weer over verbaas is dat bijvoorbeeld de Tibetaanse boeddhisten toch wel erg gehecht zijn aan hun land, hun cultuur en hun religie. Ik vind dat in elk geval moeilijk met elkaar te rijmen.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Een reden dat er verdriet kan opkomen is bijvoorbeeld als je iets verliest waar je aan gehecht bent geraakt. Blijkbaar ben jij nooit ergens aan gehecht geraakt. Dat kan. Maar het lijkt me een enorm gemis.

Wat valt er te missen aan gehechtheid? Ik kan hechting missen als kiespijn. Ik heb nooit iets vreselijkers meegemaakt dan hechting om heel eerlijk te zijn. Maw ik begrijp niet waarom mensen er, ik overdrijf wellicht een ietwat, zo verzot zijn op hechting/geklit aan van alles en nog wat. Gehechtheid betekent voor mij gevangenschap/beperking in bewegingsvrijheid.

Helaas ben ik nog in het bezit van een paar gehechtheden. Ik zal God op mijn knieën danken wanneer ik er van verlost zal zijn, halleluja.

[Bigbear]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Wat valt er te missen aan gehechtheid? Ik kan hechting missen als kiespijn. Ik heb nooit iets vreselijkers meegemaakt dan hechting om heel eerlijk te zijn. Maw ik begrijp niet waarom mensen er, ik overdrijf wellicht een ietwat, zo verzot zijn op hechting/geklit aan van alles en nog wat. Gehechtheid betekent voor mij gevangenschap/beperking in bewegingsvrijheid.

Helaas ben ik nog in het bezit van een paar gehechtheden. Ik zal God op mijn knieën danken wanneer ik er van verlost zal zijn, halleluja.

Hechting hoeft niet per definitie gevangenschap/beperking te betekenen. Ik zou geen enkele ouder de hechting met zijn (jonge) kind op zien willen geven.

Er zijn kinderen met een hechtingsprobleem en dat zou ik niemand willen toewensen.

Voor mij is er een verschil tussen je afhankelijk maken en gehecht zijn.

[Bigbear]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Nog even doorgaan op dat hechten. Als er hechten is, is er toch ook onthechten? Want alles waar je aan gehecht raakt, zal op enig moment weer verdwijnen. Of ben je misschien boeddhist Aart? Volgens de boeddhisten is hechting een verkeerde geesteshouding. Waar ik me, op mijn beurt, dan weer over verbaas is dat bijvoorbeeld de Tibetaanse boeddhisten toch wel erg gehecht zijn aan hun land, hun cultuur en hun religie. Ik vind dat in elk geval moeilijk met elkaar te rijmen.

De Boedisten zijn enorm gehecht (ook al zullen ze dat ontkennen).
De Boedisten mogen geen dieren doden, dus de mierenkolonies die hun tempels overnemen is een groot probleem voor hun. Dat ze een andere tempel zouden kunnen maken is door hun gehechtheid nog niet bij ze opgekomen WiNk

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Bigbear

Nee. Ik ben gehecht aan mijn kat en heb hem niet nodig om me heel te voelen.
Ik ben ook gehecht aan mijn kinderen en ook zonder hun voel ik me heel.
Ik heb een intieme relatie met mijn partner en voel me zowel heel met als zonder. En als ik een van hun zou moeten missen dan is er verdriet. Niet vanwege een gedachte maar vanwege de ervaring.

Geweldig mooi.

Je zegt het precies zoals ik het voel. Al ben ik denk ik iets minder gehecht aan onze huisdieren hoe lief ik ze ook vind. En als het niet hoeft niet wil missen. En zou ook niet tot het uiterste gaan om ze te redden als ik zie dat het beestje vooral rust nodig heeft. Ook dat is liefde los te moeten laten. Ook met mensen. Ook die ervaring zou ik niet willen missen, zonder gehecht heden zou je die kans niet eens hebben. Vond het zelf ook mooie ervaringen.

Gemis van huis dieren is heel erg lastig is met kinderen die daar absoluut niet aan willen. Wat een dilemma als je je kinderen zo ziet lijden en het je zelfs kwalijk gaan nemen, als je niet alles meer wilt doen. Hierin kan ik Aart dan weer heel goed volgen. Maar toch denk ik dat het bij het mens zijn hoort je daarvan los te leren maken. En je hart te bevrijden zoals Niek dat zei.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Nog even doorgaan op dat hechten. Als er hechten is, is er toch ook onthechten? Want alles waar je aan gehecht raakt, zal op enig moment weer verdwijnen. Of ben je misschien boeddhist Aart? Volgens de boeddhisten is hechting een verkeerde geesteshouding. Waar ik me, op mijn beurt, dan weer over verbaas is dat bijvoorbeeld de Tibetaanse boeddhisten toch wel erg gehecht zijn aan hun land, hun cultuur en hun religie. Ik vind dat in elk geval moeilijk met elkaar te rijmen.

Neen Guy, ik ben geen boeddhist, Goddank is me dat bespaard gebleven.

Wat is hechten?

Waarom is er een hechten?

Wat is de voorwaarde die er moet zijn om hechten te kunnen laten ontstaan.

Even kort gezegd; hechten kan enkel plaatsvinden uit niet heelheid, een tekortheidsgevoel, een gevoel van nodig hebben, een verkeerd zelfbeeld, het gevoel niet zonder iets te kunnen.

Vanuit heelheid/NU is hechten niet mogelijk, er is dan trouwens ook niets meer wat zich ergens aan hechten kan.

Dat is iets anders dan onthechten. Voor onthechten moet er nog iets zijn wat zich ergens van onthechten kan.

Als het beeld van onzelf verdwijnt en we daardoor weer zien/voelen wat werkelijk is dan kan hechten niet plaats vinden.

De comfortzone/het ego kan enkel hechten.

Als er geen hechten meer is dan is er ook geen Boeddhisme meer of iemand die onthechten aan het praktiseren is of religie, cultuur en meer van die uit het afhankelijke denken ontstane shit.

Hechten is ontstaan door het afhankelijk geboren zijn, lang leve de navelstreng.

Als de mens vanaf zijn/haar eerste ademhaling voor zichzelf had kunnen zorgen dan zou hechten niet kunnen bestaan. Die mens had gewoon dat gedaan wat nodig was voor het in stand houden van het lijf en zelfs als dat niet meer had gekund dan zou het in vrede sterven. Het zou niet gehecht aan het leven zijn want het had werkelijk geleefd ('in de werkelijkheid gestaan') en niet zoals het gros nu doet; in alle onnodige luxe geoverleefd en nog niet leven in het moment maar leven in het hoofd/tekort/afhankelijk/onheelheid.

Ik maak even een kopietje want aan bovenstaande woorden raak ik toch wel enigzinds gehecht. De tranen lopen over de wangen, shit het zijn geen tranen, het regent, mijn grot is lek, dan de berg maar weer op, als mijn hechtingen het maar houden.

Neen het leven lijkt simpel maar IS het niet.

[Ogenblik-sem]

Lekker FLINK gehecht zijn.
Wees toch gewoon jezelf met hechting en al.

Waarom moeten we overal vanaf?
Misschien dat iemand bereid is je levend te begraven?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Lekker FLINK gehecht zijn.
Wees toch gewoon jezelf met hechting en al.

Waarom moeten we overal vanaf?
Misschien dat iemand bereid is je levend te begraven?

Sem, ik ben gehecht aan poepsex het liefst doe ik het 4 uur per dag, dan ben ik helemaal mezelf.

Ik lijd enkel aan een hele trage spijsvertering en ik krijg niet voldoende voedsel naar binnen of anders gezegd; naar buiten, om 4 uur lang helemaal mezelf te kunnen zijn.

Ik ga weer verder met eten.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Wat valt er te missen aan gehechtheid? Ik kan hechting missen als kiespijn. Ik heb nooit iets vreselijkers meegemaakt dan hechting om heel eerlijk te zijn. Maw ik begrijp niet waarom mensen er, ik overdrijf wellicht een ietwat, zo verzot zijn op hechting/geklit aan van alles en nog wat. Gehechtheid betekent voor mij gevangenschap/beperking in bewegingsvrijheid.

Helaas ben ik nog in het bezit van een paar gehechtheden. Ik zal God op mijn knieën danken wanneer ik er van verlost zal zijn, halleluja.

Is dit niet "het" moment voor zelfonderzoek daarin?

Ik hield "nu eenmaal" niet van knuffelen en aanrakingen,....totdat ik erachter kwam dat dat te dicht bij mijn gemis van vroeger kwam.
Gemis wat ik toen heel "slim" heb veranderd in niet nodig hebben, zelfs verafschuwen(om het maar kracht te geven)

Er zijn nog steeds dingen waar ik ZEKER, BESLIST, NEVER NOOIT NIET!!!! mee te maken wil hebben of iets mee wil doen,....