De Ziel

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

De banden van de lagere gebieden doorbreken?

Wordt daarmee bedoeld om af te rekenen met al die nare egocentrische trekjes die ik c.q. wij bezitten?

Wat zou er anders mee bedoeld kunnen zijn?

[Freerider]

Ja, zo beleef ik het wel. Maar wat bedoel je met nare egocentrische trekjes?
Volgens mij gaat dat veel verder dan dat wij beseffen.

Ik ben het met je eens. Des te meer ik mijzelf onderzoek, des te meer kom ik "nare egocentrische trekjes" bij mijzelf tegen. En wat ik bedoel met "nare egocentrische trekjes"? Ik heb de neiging in mij om als ik mij onheus bejegend voel, daar op te reageren. Dat is een van de vele "nare egocentrische trekjes" die ik heb. Als iemand vals op mij reageert (of althans, ik ervaar dat zo) dan wil ik mij verdedigen. Ik voel me niet erkend en dat zal "die ander" weten ook! Ondertussen is dat gevoel van niet-erkend zijn louter iets wat zich in mij afspeelt. En als ik terug reageer zet ik chaos in werking.

Dit is nog maar 1 voorbeeldje. En ik wil dat niet afleren of "er boven staan". Ik wil het doorgronden en mijzelf dusdanig transformeren dat het er niet meer toe doet. Pfff?waarom ben ik ooit begonnen om mijzelf te leren kennen? Ik steek ingewikkelder in elkaar dan ik zelf dacht.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Wat zou er anders mee bedoeld kunnen zijn?

Ik kan niets anders bedenken. En ik ervaar die trekjes ook als een knellende band. Ik wil zo niet zijn.

Nah ja, wie weet heeft iemand handige tips?

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je snapt er niets van Guy, wat Krishnamurti daar zegt.

Ga je nu beweren dat wat Krishnamurti zegt, voor meerdere uitleg vatbaar is ? In dat geval kun je je afvragen of het waar(heid) is. In mijn definitie van waar(heid) is het zo dat wat waar is, dat altijd zo is, en onder alle omstandigheden. Het is niet voor verschillende interpretaties vatbaar en waarheid wordt altijd als waarheid (en dus zichzelf) herkend. Maar misschien heb jij een andere definitie?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Als Krishnamurti dus iets meer gewaar was geweest, dan had hij zichzelf de vraag niet hoeven stellen.

Als je nu het geweld wilt laten ophouden, als je de oorlogen wilt laten ophouden, hoeveel vitaliteit, hoeveel van jezelf besteed je daar aan? Vind je het niet belangrijk dat je kinderen gedood worden, dat je zonen het leger in gaan waar ze geëntimideerd en afgeslacht worden? Geef je daar niet om?
....
Je moet dus om te beginnen leren hoe je naar je boosheid moet kijken, hoe je moet kijken naar je man, je vrouw, je kinderen. Je moet leren dat je veroordeelt of rechtvaardigt omdat dat deel uitmaakt van de maatschappelijke structuur waarin je leeft, van je conditionering als Nederlander of Roemeen (dit heb ik erbij gedaan, hij noemde Indiër en iets anders) of wat je dan ook van geboorte bent, met al de geestelijke afstomping waar die conditionering toe leidt. Om iets fundamenteels te leren, te ontdekken, moet je diep gaan. Als je met een stomp instrument werkt, een bot instrument, kun je niet diep gaan. Wat wij dus doen is het slijpen van het instrument, dat de geest is- de geest die door al dat rechtvaardigen en veroordelen afgestompt is. Je kunt alleen diep doordringen als je geest zo scherp als een naald is en zo sterk als een diamant.
'Hoe kan ik zo ver krijgen dat mijn geest zo wordt?'
Je moet daar net zo naar verlangen als naar je volgende maaltijd, en om het zo ver te krijgen moet je inzien dat je geest bot en duf wordt gemaakt door het gevoel van onkwetsbaar willen zijn, dat een muur om zich heen heeft opgetrokken en deel uitmaakt van het veroordelen en rechtvaardigen. Als je geest zich daar van kan ontdoen kun je kijken, bestuderen, diep doordringen en misschien in een geestestoestand komen die het hele probleem volledig gewaar is.''

Hij komt zoals Chopra ook op gewaar zijn.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Ik ben het met je eens. Des te meer ik mijzelf onderzoek, des te meer kom ik "nare egocentrische trekjes" bij mijzelf tegen. En wat ik bedoel met "nare egocentrische trekjes"? Ik heb de neiging in mij om als ik mij onheus bejegend voel, daar op te reageren. Dat is een van de vele "nare egocentrische trekjes" die ik heb. Als iemand vals op mij reageert (of althans, ik ervaar dat zo) dan wil ik mij verdedigen. Ik voel me niet erkend en dat zal "die ander" weten ook! Ondertussen is dat gevoel van niet-erkend zijn louter iets wat zich in mij afspeelt. En als ik terug reageer zet ik chaos in werking.

Dit is nog maar 1 voorbeeldje. En ik wil dat niet afleren of "er boven staan". Ik wil het doorgronden en mijzelf dusdanig transformeren dat het er niet meer toe doet. Pfff?waarom ben ik ooit begonnen om mijzelf te leren kennen? Ik steek ingewikkelder in elkaar dan ik zelf dacht.

Conditioneringen zijn buitengewoon hardnekkig. Ze gaan heel ver terug, tot vele levens terug zelfs. Voor als je open kunt staan voor die mogelijkheid. Het is een hulpmiddel. Dan kom je op dat doorgronden waar jij op doelt. Je moet het de ruimte geven om tevoorschijn te komen en er dus simpelweg te mogen zijn. En dan kun je er van een afstandje naar kijken. je hoeft er niet meer IN te zitten, zeg maar. Schep afstand, schep ruimte. Dat zou mijn tip zijn. Succes.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Ik ben het met je eens. Des te meer ik mijzelf onderzoek, des te meer kom ik "nare egocentrische trekjes" bij mijzelf tegen. En wat ik bedoel met "nare egocentrische trekjes"? Ik heb de neiging in mij om als ik mij onheus bejegend voel, daar op te reageren. Dat is een van de vele "nare egocentrische trekjes" die ik heb. Als iemand vals op mij reageert (of althans, ik ervaar dat zo) dan wil ik mij verdedigen. Ik voel me niet erkend en dat zal "die ander" weten ook! Ondertussen is dat gevoel van niet-erkend zijn louter iets wat zich in mij afspeelt. En als ik terug reageer zet ik chaos in werking.

Dit is nog maar 1 voorbeeldje. En ik wil dat niet afleren of "er boven staan". Ik wil het doorgronden en mijzelf dusdanig transformeren dat het er niet meer toe doet. Pfff?waarom ben ik ooit begonnen om mijzelf te leren kennen? Ik steek ingewikkelder in elkaar dan ik zelf dacht.

Leuk omschreven Niets, en zo herkenbaar...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Maar misschien heb jij een andere definitie?

Ik wil je nu niet mogen, je hebt te vaak té bot tegen mij gedaan, en je hebt niet eens een keer oprechte excuses aangeboden. Dus typ gerust tegen een ander, want ik ben boos op jou.

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Ik kan niets anders bedenken. En ik ervaar die trekjes ook als een knellende band. Ik wil zo niet zijn.

Nah ja, wie weet heeft iemand handige tips?

Nog één dan. Je zegt, ik wil zo niet zijn. Maar je bent het (soms). Waarom zou je je menselijkheid willen ontkennen? Stap 1 lijkt me dat te accepteren. Stap 2 zou dan kunnen zijn te onderzoeken of het (toe)gegeven dat je mens bent, de laatste waarheid is.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Conditioneringen zijn buitengewoon hardnekkig. Ze gaan heel ver terug, tot vele levens terug zelfs. Voor als je open kunt staan voor die mogelijkheid. Het is een hulpmiddel. Dan kom je op dat doorgronden waar jij op doelt. Je moet het de ruimte geven om tevoorschijn te komen en er dus simpelweg te mogen zijn. En dan kun je er van een afstandje naar kijken. je hoeft er niet meer IN te zitten, zeg maar. Schep afstand, schep ruimte. Dat zou mijn tip zijn. Succes.

Bedankt Guy. Ik zal het onthouden. Een poosje terug voelde ik me onheus bejegend door iemand en ik merkte dat ik er op reageerde. Ik had gedachtes over wraak om het "onrecht" te herstellen en ik voelde me niet senang. Het waren slechts wat valse beschuldigingen ge-uit door iemand waar ik van hou.
Die persoon gaf eigen gedachten weer die niet klopten.

Nu maanden later kan ik die afstand wel scheppen wat ik op het moment zelf niet kon. Ik moet dus naar methodes zoeken om op het moment zelf afstand te scheppen. Heb je daar ook nog gedachten over hoe ik dat concreet kan maken?