De schepping & dualiteit.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

En wat is dit Lia?
Kopie van wie?

De bijbel (zeker Oude Testament) is in feite samenstelling van allerlei mythische verhalen, legenden, brieven, etc. Veel daarvan komt uit Ugarit, Kana?n, maar ook uit omringende landen. Alleen al het hebreeuwse El voor God, verwijst naar Kana?nitische oppergod El. Over levensboom en paradijs bijv. bestonden meerdere versies. Vaak betreffen het in de bijbel snippertjes informatie die aan elkaar zijn gebreid. Kana?n was in de Oudheid lappendeken van stadstaatjes die allemaal eigen koning en priesterschap hadden. Die priesters hadden opvattingen die vaak verschilden, en vandaar waarschijnlijk ook andere versies.

[Lily]

Ik heb een klein deel gevonden.

Wat is de Mens toch een wonder, Asclepius, een schepsel dat eerbied en ontzag inboezemt.
Want hij verandert zijn aard in die van god alsof hij zelf een god was;
hij is vertrouwd met het ras der demonen,
wetend dat hij dezelfde oorsprong heeft;
hij veracht dat deel van zijn aard dat slechts menselijk is,
want hij heeft zijn hoop gericht op de goddelijkheid van het andere deel.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

M.i. was dus niet het doel om eenheidsbewustzijn te ontdekken maar de schaamte van het scheppen van dualiteit ca het scheppen van het universum te overwinnen.

Schamen doe je dat structureel ?

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Schamen doe je dat structureel ?

Bbbrrr, hier krijg ik de rilbibbers van.
Schamen betekent oorspronkelijk bedekken.
Schamen is weer zo'n typisch subjectieve uitvinding van de Kerk, om iemand met een negatieve emotie op te zadelen. Bbbrrrr.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Bbbrrr, hier krijg ik de rilbibbers van.
Schamen betekent oorspronkelijk bedekken.
Schamen is weer zo'n typisch subjectieve uitvinding van de Kerk, om iemand met een negatieve emotie op te zadelen. Bbbrrrr.

Je kunt ook zeggen, schamen wat is dat? Laat de kerk gewoon in het dorp staan. Wat heeft die er nu mee te maken? Ja ik snap het wel, ons wordt van alles aangepraat en aangeleerd maar uiteindelijk doen we het toch zelf.
Soms gebeurt er iets en dan denk ik moet ik mij daar nu echt voor schamen?
Want dat is dan vaak of soms nog de eerste reactie.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Je kunt ook zeggen, schamen wat is dat? Laat de kerk gewoon in het dorp staan. Wat heeft die er nu mee te maken? Ja ik snap het wel, ons wordt van alles aangepraat en aangeleerd maar uiteindelijk doen we het toch zelf.
Soms gebeurt er iets en dan denk ik moet ik mij daar nu echt voor schamen?
Want dat is dan vaak nog de eerste reactie.

Laat de kerk gewoon in het dorp staan.

héél graag!

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Laat de kerk gewoon in het dorp staan.

héél graag!

KiSs

Maar ja zolang we nog ons ergens voor schamen zit er toch iets en is het kijken en onderzoeken waard. Ik heb dat wel eens met heel onbenullige dingen.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Bbbrrr, hier krijg ik de rilbibbers van.
Schamen betekent oorspronkelijk bedekken.
Schamen is weer zo'n typisch subjectieve uitvinding van de Kerk, om iemand met een negatieve emotie op te zadelen. Bbbrrrr.

In de sauna heb ik geleerd om mijn schaamte af te leggen. Alleen daarvoor zou een saunabezoek al goed zijn. Schaamte voor het lichaam dan.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Ik vermoed zo, dat we hier wel paar daagjes mee bezig zijn. Er is ontzettend veel over te vertellen.
Om te beginnen bestaat scheppingsverhaal uit 3 nog al slordig aan elkaar geplakte en versnipperde versies, te herkennen aan drie beginregels.
Gn.1.1: In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
Gn.2:4: dit is de geschiedenis van de hemel en de aarde...
Gn.2:4: Ten tijde dat de HERE God aarde en hemel maakte...

Twee versies gaan uit van de hemel en de aarde (dus bepaald).
Laatste versie gaat uit van aarde en hemel (onbepaald en omgekeerd).
De veronderstelling is dat deze schepping oorspronkelijk werd voorgesteld in drie cycli, waarbij het onbepaalde vooraf gaat aan het bepaalde.
Dit verschil speelt ook bij schepping van licht, dag, nacht wateren en het licht, de dag, de nacht en de wateren. Helaas is de oorspronkelijke tekst/bedoeling nauwelijks meer te achterhalen.
Verder is er onderscheid tussen 2 scheppingsgoden, voortkomend uit 2 verschillende bronnen: God (El) en HERE God (JHWH, de Zijnde en El).
Het hele verhaal is m.i. zeker bedoeld dat er al dualiteit was. Probleempje is, dat God schiep, en Hij er volgens bijbel dus eerder was dan dualiteit. Dualiteit is hier duidelijk bedoeld om orde in de oorspronkelijke chaos te scheppen. Je begint e.e.a. namelijk in te delen middels dualiteit. Vakje voor licht, vakje voor duisternis. Na de indeling van chaos in kosmos, komt schepping mens. Er onstaat hetzelfde verschil tussen bepaald en onbepaald. Eerst laat Ons mensen maken naar ons beeld. Daarna: En God schiep de mens naar Zijn beeld. Vervolgens: toen formeerde de HERE God de mens. Tot slot het verhaal over Adam en Eva.
Inzake het paradijs zijn opnieuw meerdere versies aan elkaar geknoopt.
Gn.2:9: hier staat de boom des levens midden in de hof.
Gn.3:3: hier staat de boom van goed en kwaad midden in de hof.
In paradijs zijn Adam en Eva naakt (d.w.z. zuiver in eenheid).
Door intrede dualiteit (eten van, identificeren met goed en kwaad) ontstaat schaamte. Het Hebreeuwse woord hiervoor betekent bedekken. M.a.w de zuivere eenheid werd bedekt door dualiteitsdenken. Het hele verhaal duidt m.i. op de afdaling van de ziel/mens naar stofgebied/dualiteit, waar hij ondervinding opdoet om weer terug te keren naar eenheid maar dan in bewuste zin.
Dat God ontevreden was over Zijn schepping van de mens, blijkt bij zondvloed. Het berouwde God dat Hij de mens geschapen had. Dus vernietigt Hij die schepping.
Tot slot nog de slang. Als hij over de grond kruipt symboliseert hij dualiteit en stofgebied. Opgerichte slang (cobra) duidt op kennis, bewustzijn.
Ik ben wel eens bezig geweest om zinnetjes in juiste volgorde te zetten, maar 't is me nooit gelukt.

Lia ik zie dat je aardig los geslagen bent, mai mai

Laat ik beginnen met het gegeven dat ik geen bewuste God zie die iets geschapen heeft. Ik denk dat de mens ten tijde dat hij zich bewust werd van.....de behoefde kreeg al het moois dat bestond cq ergens vandaan kwam ergens aan toe te schrijven. Maw God is m.i. een schepping van de mens die mythisch dacht. Voorgaande doet natuurlijk niks af aan het scheppingsverhaal. Het beschrijft voor mij de evolutie in primitieve vorm waarin de mens als kroon op de schepping bewustzijn begint te ontwikkelen, waardoor hij in staat is dingen in te delen ect. Ik zie dan ook geen chaos, de natuur is volgens mij alles behalve chaotisch, dat maakt het tgt onmogelijk dat dualiteit ontstaan is vanwege iets chaotisch. Het is m.i eerder andersom.

mbt de ontwikkeling van bewustzijn; is dat m.i. een evoluair gegeven. Binnen het scheppingsverhaal zouden we daar de boom van kennis van goed en kwaad kunnen waarnemen. De mens werd zich bewust van zichzelf met alle gevolgen van dien.

En nou ja God mag dan wel ontevreden zijn geweest met zijn schepping maar echt vernietigd heeft hij die toch niet. We kunnen hooguit concluderen dat wanneer een hoger wezen ergens invloed op zou kunnen hebben het de bedoeling was de menselijke ontwikkeling een zekere kant uit te manipuleren. Maar ook hier zie ik eerder de natuur aan het werk mbt de een of andere natuurramp die heel de aarde trof.

Ik zie wel dat de mens zich langzamerhand steeds meer bewust wordt van het gegeven dat de aarde een gesloten systeem is en daarom alles met alles verbonden is in de stof en buiten de stof men zich er van bewust wordt dat wij middels onstoffelijke ook een eenheid vormen, tenminste dat is mijn ervaring.

Om nu kort te gaan en voor zover ik dat nu zelf kan zien is het ontstaan van het universum iets dat ontstaan is uit 'niets' of iets in de geest cq zonder bewustzijn maar wel met de potentie van het ontwikkelen van bewustzijn en al het andere.

Ik ga dus uit van de oerknal theorie waarmee gelijk dualiteit geboren werd.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

Ik schaam me echt als ik in een vorig leven hier iets mee te maken heb. Weerzinwekkend.
De vrijheid is zo belangrijk, wat maakt het toch dat we tot die dingen in staat zijn? Wat drijft ons om het andere zo te doen lijden?

Liefje schaamte is echt niet nodig hoor, je hebt vast, wanneer je into vorige levens bent, zelf ook wel eens ergens moeten lijden vanwege anderen WiNk.

mbt tot wat ik er voor'n herinneringen aan heb ben ik zowel dader als slachtoffer geweest, ik heb geen herinnering aan aangename levens by the way.

Buiten dat is heel veel gewoon evolutionair bepaald vanuit het primitieve brein, dat nog altijd meer dan actief is, dat vooral gericht is op leven en overleven/zekerheid. Wanneer in de dat brein het knopje bedreiging aan geklikt raakt dan gaan we over tot korte metten maken met die bedreiging. Hierbij moeten we rekening houden dan men het liefst alles bij het oude houdt cq binnen de comfortzone/bekende/veiligheid waarmee we dus kunnen zeggen dat verandering als bedreiging wordt gezien en dus.....hup we hakken mensen de kop af fysiek dan wel mentaal cq met woorden...ect.

Mbt schaamte komen we niet verder met onder ogen komen, bewust worden en overstijgen van e.e.a. wel.