Thomas evangelie: de twee één maken

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Wat je hierover zegt Nowee zou zomaar allemaal kunnen.
Neemt niet weg dat ik er anders naar kijk.
De wezenskern of goddelijke wezenskern ligt in een ieder besloten., bedekt met vele lagen zoals ook in het logion te lezen is en wat ik herken als waar.
In contact komen met de wezenskern van de ander is een diepe en blije ontmoeting..
Het kent geen twijffel. Er blijft dan ook niets over om te onderzoeken. Het is.
Twee mensen die spiritueel gericht zijn en samen optrekken kan soms wat later in het contactaan het licht komen dat er sprake is dat een een verschillende gerichtheden.
De een kan bv in een spirituele schijnwerkelijkheid leven en denken dat hij/ in waarachtige werkelijkheid leeft. De ander daarentegen het tegenovergestelde.
Dan is het onmogelijk elkaar echt nabij te kunnen komen. De wezenskern wordt niet herkent.

Mooi verwoord Anna.....

Een kanttekening: .. het gaat altijd om niet-twee mensen, het begrip spiritualiteit kan verdelen als het niet meer over de kern van Zijn gaat....

De wezenskern is niet-twee.....

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Wat je hierover zegt Nowee zou zomaar allemaal kunnen.
Neemt niet weg dat ik er anders naar kijk.
De wezenskern of goddelijke wezenskern ligt in een ieder besloten, bedekt met vele lagen zoals ook in het logion te lezen is en wat ik herken als waar.
In contact komen met de wezenskern van de ander is een diepe en blije ontmoeting..
Het kent geen twijfel. Er blijft dan ook niets over om te onderzoeken. Het is.
Twee mensen die spiritueel gericht zijn en samen optrekken kan soms wat later in het contact aan het licht komen dat er sprake is dat een een verschillende gerichtheden.
De een kan bv in een spirituele schijnwerkelijkheid leven en denken dat hij/ in waarachtige werkelijkheid leeft. De ander daarentegen het tegenovergestelde.
Dan is het onmogelijk elkaar echt nabij te kunnen komen. De wezenskern wordt niet herkent.

Om elkaar te ontmoeten is er zelfinzicht nodig. Iemand moet van zichzelf weten wat de eigen formules zijn om orde en veiligheid, om zekerheid in het leven te vinden.
Wij leven niet in schijnwerkelijkheden maar denken onze beste formules om werkelijk te bestaan. Deze formules maken wij aan elkaar kenbaar.
Waar wij overeenstemmen is er een contact. En al staan wij tegenover elkaar dan nog zijn er duizend formules om voor elkaar echt te zijn en elkaar te respecteren en met elkaar in contact te blijven.

Als ik er zo over nadenk vind ik wezenskern een niet zo goed gekozen begrip. Zoals jij het zegt met 'Het is' lijkt die kern iets onveranderlijks te zijn, iets dat uniek is en enig in zijn soort.
Echter is de kenbaarheid van het wezenlijke niet zoals wij de essentie van ons wezen benaderen, een ontmoeting met het veranderlijke.
Er is niet één natuurlijke orde maar een veelheid van ordening. Alles wat wij kennen is ingericht en opgedeeld in ordeningen. Uit die veelheid hanteren wij verschillende codes en formules van menselijke waardigheid. De essentie, de kern van het ordenen drukt voor mij niets goddelijks uit maar wijst op de veranderlijkheid hoe dingen zijn en hoe dingen zouden moeten zijn.

Vandaar dat jij en iedereen er anders tegen aankijkt. Zo gaat het, zo alleen is er kans op een echte ontmoeting met de werkelijkheid en met elkaar.
N.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Mooi verwoord Anna.....

Een kanttekening... het gaat om niet-twee mensen....

De wezenskern is niet-twee.....

Precies het gaat om de twee een maken en idd dat gaat niet over twee mensen.

Van daaruit als twee mensen elkaar daarin ont-moeten is is dat vol vreugde.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Precies het gaat om de twee een maken en idd dat gaat niet over twee mensen.

Van daaruit als twee mensen elkaar daarin ont-moeten is is dat vol vreugde.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Om elkaar te ontmoeten is er zelfinzicht nodig. Iemand moet van zichzelf weten wat de eigen formules zijn om orde en veiligheid, om zekerheid in het leven te vinden.
Wij leven niet in schijnwerkelijkheden maar denken onze beste formules om werkelijk te bestaan. Deze formules maken wij aan elkaar kenbaar.
Waar wij overeenstemmen is er een contact. En al staan wij tegenover elkaar dan nog zijn er duizend formules om voor elkaar echt te zijn en elkaar te respecteren en met elkaar in contact te blijven.

Als ik er zo over nadenk vind ik wezenskern een niet zo goed gekozen begrip. Zoals jij het zegt met 'Het is' lijkt die kern iets onveranderlijks te zijn, iets dat uniek is en enig in zijn soort.
Echter is de kenbaarheid van het wezenlijke niet zoals wij de essentie van ons wezen benaderen, een ontmoeting met het veranderlijke.
Er is niet één natuurlijke orde maar een veelheid van ordening. Alles wat wij kennen is ingericht en opgedeeld in ordeningen. Uit die veelheid hanteren wij verschillende codes en formules van menselijke waardigheid. De essentie, de kern van het ordenen drukt voor mij niets goddelijks uit maar wijst op de veranderlijkheid hoe dingen zijn en hoe dingen zouden moeten zijn.

Vandaar dat jij en iedereen er anders tegen aankijkt. Zo gaat het, zo alleen is er kans op een echte ontmoeting met de werkelijkheid en met elkaar.
N.

Nowee met respect gelezen vanuit jou bekeken. Dank!

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Om elkaar te ontmoeten is er zelfinzicht nodig. Iemand moet van zichzelf weten wat de eigen formules zijn om orde en veiligheid, om zekerheid in het leven te vinden.
Wij leven niet in schijnwerkelijkheden maar denken onze beste formules om werkelijk te bestaan. Deze formules maken wij aan elkaar kenbaar.
Waar wij overeenstemmen is er een contact. En al staan wij tegenover elkaar dan nog zijn er duizend formules om voor elkaar echt te zijn en elkaar te respecteren en met elkaar in contact te blijven.

Als ik er zo over nadenk vind ik wezenskern een niet zo goed gekozen begrip. Zoals jij het zegt met 'Het is' lijkt die kern iets onveranderlijks te zijn, iets dat uniek is en enig in zijn soort.
Echter is de kenbaarheid van het wezenlijke niet zoals wij de essentie van ons wezen benaderen, een ontmoeting met het veranderlijke.
Er is niet één natuurlijke orde maar een veelheid van ordening. Alles wat wij kennen is ingericht en opgedeeld in ordeningen. Uit die veelheid hanteren wij verschillende codes en formules van menselijke waardigheid. De essentie, de kern van het ordenen drukt voor mij niets goddelijks uit maar wijst op de veranderlijkheid hoe dingen zijn en hoe dingen zouden moeten zijn.

Vandaar dat jij en iedereen er anders tegen aankijkt. Zo gaat het, zo alleen is er kans op een echte ontmoeting met de werkelijkheid en met elkaar.
N.

De wijze van kijken komt veelal uit de dualiteit. Geeft niet, dat is wat IS....
In wezen zijn we gelijk, als mens ontmoeten we elkaar in verscheidenheid...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Precies het gaat om de twee een maken en idd dat gaat niet over twee mensen.

Toch rusten er twee mensen op het bankje, de een zal sterven, de ander zal leven.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Toch rusten er twee mensen op het bankje, de een zal sterven, de ander zal leven.

De ene is ego, de andere is niet-twee...

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Toch rusten er twee mensen op het bankje, de een zal sterven, de ander zal leven.

Zou kunnen. Ik wacht het wel af. JaKnIk

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Zou kunnen. Ik wacht het wel af. JaKnIk

Nou ja, we kunnen natuurlijk niet gaan cherry picken uit het Thomas evangelie.
Ik ben een ongeduldig type, ik onderzoek.