Gazelle/Sagnaar/Guido/Ben

[Marijke]

Ach wat hoor ik nu is de immer Gezellig synoniem aan Arresleetje? Ja dan kan ik toch de verleiding niet weerstaan iets te zeggen over de so called, nimmer teleurstellende en intelligente, voor sommigen, bombastische taal die kennelijk indrukwekkend over komt of zelfs over moet komen op de onnozelen die niet in de gaten hebben dat het vooral gebakken lucht is waar ze mee om de tuin geleid worden door de gewiekste zakenman.

Ben benieuwd hoe de altijd Gezellige Gazelle het zal doen wanneer hij geen nagel meer heeft om zijn kont te krabben. Ken je dat Arresleetje, geen nagel hebben om je kont te krabben als je jeuk hebt en ook nog eens op een stronthoop zit? Da's niet zo leuk hé...je zal het wel niet kennen denk ik, vandaar ook dat je waarschijnlijk ook nog in staat bent te oreren ten overstaan van het volk dat zit te wachten op een sprookje zodat ze s'avonds met een voldaan gevoel, dat ze weer zinvol bezig zijn geweest die dag, zich ten ruste kunnen leggen

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door gazelle

had ik maar een hut......we liggen in ...kooien.

Sommigen van ons proberen die zelfs enigzins te vergulden om de gevangenschap wat te veraangenamen, soms met behulp van lichtekooien .

Ar ik heb je reactie gelezen, ik zit in de fase van overweging of dit, wat je zegt, op mij van toepassing is.

Ik zit echter met griepachtige toestanden, zoals pijnlijke keel, ontstoken neusholtes en een denderende hoofdpijn. Ben daarom even niet in zo'n geweldige staat om zonder verheviging van de klacht te reageren.

[Ulla]

Beterschap dan maar en lekker onder de wol!

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zit echter met griepachtige toestanden, zoals pijnlijke keel, ontstoken neusholtes en een denderende hoofdpijn. Ben daarom even niet in zo'n geweldige staat ..

Herkenning alom.

[Ulla]

Beterschap! KiSs

[Danique]

Wat aardig!
Dankjewel

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door gazelle

oke.... dan nog een afmakertje, wat mij betreft.
al dit schrijven is voor mij een vorm van zin-geving....ik ondervind er geen 'zinnigheid' bij', en dat is juist wat mij bij 'te bestaan' bepaald.

renoir....het is jouw mentale karakter wat een 'belang' heeft om zoiets te willen duiden als de 'waarheid'. een (welwetende) reduceren van inhoud om een voorkomen van 'niets' te kunnen vertegenwoordigen...net als al de andere sprekers over deze dingen op podia en middels boeken voorstaan, een belang van een mentaal karakter.

dat wat zich 'herkent' en 'merkt' de vol-ledigheid van ''leven'' zelf...hoeft niet vertegenwoordigt te worden door 'iets' wat vol-ledig meent te zijn...het mentale karakter.
het wel nadrukkelijk manifest voorstaan van zo een vertegenwoordiging is een mentaal belang...en niet ''levend''.

dat belang van een mentaal karakter toont z??r wijze mensen....als illusie, in illusie, van illusie, en tot illusie. niet ''leven'' zelf word vertegenwoordigt maar de begoocheling ervan. wat zich toont is de 'verdraaing'....niet het ''leven'' zelf.
dat kent zich niet vertegenwoordigt...omdat het ''is''.

had ik maar een hut......we liggen in ...kooien.

Weet je Ar, het verliezen in detail ligt me eigenlijk niet zo. Ik begrijp niet waarom ik er over ben begonnen. Mijn belangstelling betreft het opgaan van het individuele in het universele bewustzijn. Waar ik voor de begripvorming een link moet leggen naar het individuele bewustzijn is dat niet om uitputtend accuraat te zijn. Al deze wetenschap' is empirisch uit ervaringsgegevens verkregen en de ervaring is, zoals ik telkens benadruk, de illusie zelf.

Anderzijds promoot ik wel ieder onderzoek naar het waarheidsgehalte van ervaringen waarvan, voor mij in ieder geval, bij voorbaat vaststaat dat dat op niets uitloopt (Waarheid). Het kan dus niet eindigen bij de door jou voorgestelde conclussie, maar om mijn promotie gestand te doen kan ik me er zelf ook niet aan onttrekken.

De point of view is dat de stof die in iedere atoom zetelt aanzet tot vermogens van verschillende aard die uitgroeien tot omstandigheden die als zodanig dan ook verschillen. Het voert te ver om specifieke eigenschappen als een 'ik' animator op te voeren (zoals je verwoord in 'jouw mentale karakter'). Wat er waarneembaar gedaan wordt is geen persoonlijke aandrijving en waar geen 'ik' is, is dus geen 'persoonlijk' belang.

Waarheid, nogmaals, heeft geen heer of meester, het is zichelf dienende.

Maar voor een 'ik' of 'jou' wel omdat, alleen menselijkerwijs, voor de instandhouding van de fictie van de tegenstellingen een persoon nodig is waarmee het kunstje van de vergelijking volvoert kan worden. Dus iedere redenatie erheen is een fictieve, een truuk van het denken.
In feite toont iedere conclussie niet veel anders, het verklaard iets buiten zichzelf en omgekeerd is dus ook de verdraaiing het 'leven' zelf.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Weet je Ar, het verliezen in detail ligt me eigenlijk niet zo. Ik begrijp niet waarom ik er over ben begonnen. Mijn belangstelling betreft het opgaan van het individuele in het universele bewustzijn. Waar ik voor de begripvorming een link moet leggen naar het individuele bewustzijn is dat niet om uitputtend accuraat te zijn. Al deze wetenschap' is empirisch uit ervaringsgegevens verkregen en de ervaring is, zoals ik telkens benadruk, de illusie zelf.

Anderzijds promoot ik wel ieder onderzoek naar het waarheidsgehalte van ervaringen waarvan, voor mij in ieder geval, bij voorbaat vaststaat dat dat op niets uitloopt (Waarheid). Het kan dus niet eindigen bij de door jou voorgestelde conclussie, maar om mijn promotie gestand te doen kan ik me er zelf ook niet aan onttrekken.

De point of view is dat de stof die in iedere atoom zetelt aanzet tot vermogens van verschillende aard die uitgroeien tot omstandigheden die als zodanig dan ook verschillen. Het voert te ver om specifieke eigenschappen als een 'ik' animator op te voeren (zoals je verwoord in 'jouw mentale karakter'). Wat er waarneembaar gedaan wordt is geen persoonlijke aandrijving en waar geen 'ik' is, is dus geen 'persoonlijk' belang.

Waarheid, nogmaals, heeft geen heer of meester, het is zichelf dienende.

Maar voor een 'ik' of 'jou' wel omdat, alleen menselijkerwijs, voor de instandhouding van de fictie van de tegenstellingen een persoon nodig is waarmee het kunstje van de vergelijking volvoert kan worden. Dus iedere redenatie erheen is een fictieve, een truuk van het denken.
In feite toont iedere conclussie niet veel anders, het verklaard iets buiten zichzelf en omgekeerd is dus ook de verdraaiing het 'leven' zelf.

de essentie van bewustzijn is...geen' bewustzijn.
het bewuste-zijn heeft een referentie nodig...die referenties zijn fenomenen ,verschijnselen , en sensaties...daarom kan het bewuste-zijn.
de essentie van dat bewuste-zijn' kent geen enkele referentie waaraan het zich kan meten, daar verdwijnt het bewuste-zijn ofwel bewustzijn. daar 'herkent' ''ledigheid'' zichzelf...er is niets waar iets aan gemeten word.
een individueel of universeel bewustzijn is een fenomeen ,verschijnsel en sensatie....voorkomens van het bewuste-zijn. de essentie van bewustzijn kent helemaal geen gradiaties of verschillen....het is overal gelijk.

jouw 'belang'stelling betreft het opgaan van het individuele in het universele...dat is voor mij het 'belang' van een mentaal karakter, ofwel het 'belang' van jouw gedachten samenhang .(continuiteit)
het individuele hoeft niet op te gaan in het universele...sterker nog, dat kan niet eens. individueel en universeel zijn fenomenen gevangen in zintuigelijke of abstracte begrippen kaders...waar een toebedeling aan word gegeven die oneigelijk is. waar jij verschillen ziet zijn geen verschillen...waar jij verruiming , omvatting en onttrekking ziet uit overweging van 'goede wil' daar creëer je juist de beperking.

het feit dat niemand kan weten wat er over 5 seconden gedacht word, geeft eigelijk al aan dat onze intenties gebeuren i.p.v dat er een 'ik' is die ze doet. die spontane intenties zijn het mentale karakter van ieder mens...daar komt geen 'ik' bij kijken...wel het spontane 'belang' van het mentale karakter' geconditioneerd als het is..zintuigelijk, emotieoneel en genetisch.

ik ken geen 'waarheid' noch 'onwaarheid'.....waar 'ik' niet ben.

waar het niet meer 'draait'...is het ''leven'' zelf.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door gazelle

de essentie van bewustzijn is...geen' bewustzijn.
het bewuste-zijn heeft een referentie nodig...die referenties zijn fenomenen ,verschijnselen , en sensaties...daarom kan het bewuste-zijn.
de essentie van dat bewuste-zijn' kent geen enkele referentie waaraan het zich kan meten, daar verdwijnt het bewuste-zijn ofwel bewustzijn. daar 'herkent' ''ledigheid'' zichzelf...er is niets waar iets aan gemeten word.
een individueel of universeel bewustzijn is een fenomeen ,verschijnsel en sensatie....voorkomens van het bewuste-zijn. de essentie van bewustzijn kent helemaal geen gradiaties of verschillen....het is overal gelijk.

jouw 'belang'stelling betreft het opgaan van het individuele in het universele...dat is voor mij het 'belang' van een mentaal karakter, ofwel het 'belang' van jouw gedachten samenhang .(continuiteit)
het individuele hoeft niet op te gaan in het universele...sterker nog, dat kan niet eens. individueel en universeel zijn fenomenen gevangen in zintuigelijke of abstracte begrippen kaders...waar een toebedeling aan word gegeven die oneigelijk is. waar jij verschillen ziet zijn geen verschillen...waar jij verruiming , omvatting en onttrekking ziet uit overweging van 'goede wil' daar cr?eer je juist de beperking.

het feit dat niemand kan weten wat er over 5 seconden gedacht word, geeft eigelijk al aan dat onze intenties gebeuren i.p.v dat er een 'ik' is die ze doet. die spontane intenties zijn het mentale karakter van ieder mens...daar komt geen 'ik' bij kijken...wel het spontane 'belang' van het mentale karakter' geconditioneerd als het is..zintuigelijk, emotieoneel en genetisch.

ik ken geen 'waarheid' noch 'onwaarheid'.....waar 'ik' niet ben.

waar het niet meer 'draait'...is het ''leven'' zelf.

Ar, wat doet kennis omtrent de fenomenen er nou toe ?

Ik ga je niet betwisten (was de intentie althans).

We hebben het denken als werkkapitaal dat ter beschikking staat met het doel om te komen tot z'n eigen grenzen van het individueel bewustzijn. Het is het vermogen van het denken dat uiteindelijk zijn failliet betekend en dat vervolgens overgaat in universeel bewustzijn.

Je kunt de wisseltruuk niet doen met verklaren vanuit universeel bewustzijn naar individueel bewustzijn, en vice versa. Zit je in één bestaat het 'zogenaamd' gekende ander niet. Wanneer je uitgaat, en iets anders heb je niet, van het denken ben je gehouden aan z'n beperkingen. Dit bovenstaande is duidelijk te zien wanneer iets het verschil gaat maken tussen jouw en mijn begrijpen, zouden er geen gradaties of verschillen zijn begrepen wij elkaar.

Het zal me werkelijk worst wezen ar dat iets dat vanuit mijn optiek geen 'ik' motivator kent door jou gezien wordt als 'het belang van een mentaal karakter'. Je kunt me alleen maar terugfluiten op mijn geloof in het veranderlijke. Waar ik onderdeel ben van het duale en krijg je aan het overtuigen van mijn ratio, zoals gebruikelijk aldaar, een zware kluif.

Je zienswijze dat het individuele niet hoeft op te gaan in het universele is opnieuw weer de wisseltruuk het duale te verklaren vanuit het absolute. Je hoeft toch helemaal niet te twisten of het wel of niet kan. Als je klaar bent ben je klaar, ben je dat niet zul je de overgang moeten maken. Je hangt zoiets aan als wat de neo advaitisten zeggen, je bent er al en je hoeft niks te doen. De vraag is dan waarom je alsmaar bezig blijft die onzin uit te kramen. Wat wil je nou eigenlijk zeggen ?

Ik ben hier om te zeggen wat je kunt doen omdat je namelijk gevestigd bent in de dualiteit en jij blijft maar kraaien dat het niet kan omdat je gevestigd bent in Bewustzijn. Wat is je ervaring, zijn er nog verandering waarneembaar geweest de laatste drie seconden ?

Waar ik nog wel even ernstig van wordt is je bewering van het scheppen van de beperking door mij uit overweging van 'goede wil'. Een interpretatie van iets dat de actie om aan te tonen dat niet een 'jij' is betrokken bij je handelingen natuurlijk volledig uit z'n ware context is gerukt.

Dat je niet kan weten wat er over vijf seconden gedacht wordt neemt niet weg dat het je ervaringsgegevens moeten zijn dat je ten opzichte van 3 seconden geleden al niet eens meer dezelfde bent en dientengevolge alles aan verandering onderhevig.
In dit leven is alles onderweg en je handelingen zijn daar een onderdeel van, die neoneppers hebben zichzelf daar tusenuit geredeneerd.

Bewustzijnstechnisch is er geen 'jij' die iets doet, dat neemt niet weg dat er van alles wordt gedaan ten opzichte waarvan er een houding wordt gehuldigd alsof de 'ik' annimator doende is. Dus aan het slot zeg je niks anders dan ik en heb je alleen een onzinregel geintroduceert van een 'belang van het mentale karakter' figuur die ik gewoon 'ik' animator noem en waarvan ik al vastgesteldt heb dat die niet langer meer werkzaam in mij is.

Dus neem gerust afscheid van het 'belang door een mentaal karakter' dat je me driftig aan het toedichten bent.

De 'ik ken geen waarheid noch onwaarheid ... waar ik niet ben' is bull want je omstandigheid geeft aan dat je bent en dat je werkt met de gegevens van waarheid en onwaarheid. Je zou er geen woord aan vuil maken als je niet was.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ar, wat doet kennis omtrent de fenomenen er nou toe ?

Ik ga je niet betwisten (was de intentie althans).

We hebben het denken als werkkapitaal dat ter beschikking staat met het doel om te komen tot z'n eigen grenzen van het individueel bewustzijn. Het is het vermogen van het denken dat uiteindelijk zijn failliet betekend en dat vervolgens overgaat in universeel bewustzijn.

Je kunt de wisseltruuk niet doen met verklaren vanuit universeel bewustzijn naar individueel bewustzijn, en vice versa. Zit je in één bestaat het 'zogenaamd' gekende ander niet. Wanneer je uitgaat, en iets anders heb je niet, van het denken ben je gehouden aan z'n beperkingen. Dit bovenstaande is duidelijk te zien wanneer iets het verschil gaat maken tussen jouw en mijn begrijpen, zouden er geen gradaties of verschillen zijn begrepen wij elkaar.

Het zal me werkelijk worst wezen ar dat iets dat vanuit mijn optiek geen 'ik' motivator kent door jou gezien wordt als 'het belang van een mentaal karakter'. Je kunt me alleen maar terugfluiten op mijn geloof in het veranderlijke. Waar ik onderdeel ben van het duale en krijg je aan het overtuigen van mijn ratio, zoals gebruikelijk aldaar, een zware kluif.

Je zienswijze dat het individuele niet hoeft op te gaan in het universele is opnieuw weer de wisseltruuk het duale te verklaren vanuit het absolute. Je hoeft toch helemaal niet te twisten of het wel of niet kan. Als je klaar bent ben je klaar, ben je dat niet zul je de overgang moeten maken. Je hangt zoiets aan als wat de neo advaitisten zeggen, je bent er al en je hoeft niks te doen. De vraag is dan waarom je alsmaar bezig blijft die onzin uit te kramen. Wat wil je nou eigenlijk zeggen ?

Ik ben hier om te zeggen wat je kunt doen omdat je namelijk gevestigd bent in de dualiteit en jij blijft maar kraaien dat het niet kan omdat je gevestigd bent in Bewustzijn. Wat is je ervaring, zijn er nog verandering waarneembaar geweest de laatste drie seconden ?

Waar ik nog wel even ernstig van wordt is je bewering van het scheppen van de beperking door mij uit overweging van 'goede wil'. Een interpretatie van iets dat de actie om aan te tonen dat niet een 'jij' is betrokken bij je handelingen natuurlijk volledig uit z'n ware context is gerukt.

Dat je niet kan weten wat er over vijf seconden gedacht wordt neemt niet weg dat het je ervaringsgegevens moeten zijn dat je ten opzichte van 3 seconden geleden al niet eens meer dezelfde bent en dientengevolge alles aan verandering onderhevig.
In dit leven is alles onderweg en je handelingen zijn daar een onderdeel van, die neoneppers hebben zichzelf daar tusenuit geredeneerd.

Bewustzijnstechnisch is er geen 'jij' die iets doet, dat neemt niet weg dat er van alles wordt gedaan ten opzichte waarvan er een houding wordt gehuldigd alsof de 'ik' annimator doende is. Dus aan het slot zeg je niks anders dan ik en heb je alleen een onzinregel geintroduceert van een 'belang van het mentale karakter' figuur die ik gewoon 'ik' animator noem en waarvan ik al vastgesteldt heb dat die niet langer meer werkzaam in mij is.

Dus neem gerust afscheid van het 'belang door een mentaal karakter' dat je me driftig aan het toedichten bent.

De 'ik ken geen waarheid noch onwaarheid ... waar ik niet ben' is bull want je omstandigheid geeft aan dat je bent en dat je werkt met de gegevens van waarheid en onwaarheid. Je zou er geen woord aan vuil maken als je niet was.

beste renoir....
wat zit jij toch vol met voor-oordelen. dat 'ik' mag er van mij helemaal zijn..
dat 'ik' wat doorgaat voor 'mij' laat ik er helemaal zijn....het komt 100% uit de verf.
juist omdat ik de manifestatie en expressie van dat 'ik' niet dwarsboom door er een 'verdachte' van te maken, wat gebeurt waneer je aan het spontane zijn' restricties oplegt vanuit gevoel/beleving van zelf-twijfel.
dat 'ik' maakt zich vuil aan alles.....daar gedijt het op . ('ervaringen')
dat 'ik' mag zich zo vuil ('ervaringen') maken als het wil en kan ondervinden.
omdat er 'herkenning' en 'merken' is dat 'ik' niet te zijn......mag en kan het zich in vol ornaat tonen.....
'ik' heb geen dubbele agendas nodig.....omdat 'ik' er helemaal ben' en kan zijn.