Eckhart Tolle - short interview.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Aad ik spreek zelden over iets alsof dat mij persoonlijk aangaat, maar als je wilt weten hoe ik me voel dan kan ik zeggen dat ik emoties ervaar. Ik heb m'n voorkeuren, kan iets of iemand liefhebben, me innig verbonden voelen, vloeken wanneer ik 'godverdegodver' weer eens op m'n tong bijt, of me voor m'n kop slaan als ik het eten heb laten aanbranden. Ik heb ook het voorstellingsvermogen om me voor te stellen dat ik zal vloeken of schrikken als ik in de auto gezeten plotseling gevaarlijk wordt gesneden en moet uitwijken.
Ik zou daarbij allesbehalve het idee hebben aangevallen of bedreigd te worden. Dus als het emotieloos zijn een voorwaarde is voor weten 'wat' ik ben, dan weet ik niet 'wat' ik ben.

Mooi gezegd.
Emotieloos is geen voorwaarde.
Egoloos evenmin.

Zoals je hierboven mooi aangeeft blijft de 'jij die je niet bent' (ego / persoon) gewoon onderdeel van de verschijnselen als verschijnsel.
En zonder de identificatie er mee is er geen enkel ander probleem dan dat je pijn in je tong hebt als je er op gebeten hebt of dat je alsnog naar de afhaalchinees moet om wat eten op je bord te krijgen, als je je maaltje hebt laten aanbranden.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Tja en dan is nu de vraag wanneer Nadje eens stopt met jeremiëren want onze Nadje is met alle waarschijnlijkheid al over de helft van haar leven en is nog steeds bezig.

Zat je een boertje dwars Vago? En lucht het op?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Hoe hij dat doet zegt-ie in de eerste twee minuten.
Hij projecteert mentaal een windvlaag op die auto.
Over in de werkelijkheid staan gesproken.......

Modificaties van de geest.
Daar bedient hij zich van naar eigen zeggen.

Nep guru. Goedkope goochelaar.
En inderdaad: hij verkoopt ??k heb nergens meer last van?.
In de middeleeuwen gingen ze rond met toverdrankjes.....

Hab.

Hab, je hebt niet goed geluisterd.

Je luistert door je eigen arrogantie/werkelijkheid.

Luister nog eens aub en dan zonder je eigen ervaringen, te denken hoe het zit.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Emotieloos is geen voorwaarde.
Egoloos evenmin.

Ben je tot deze bevinding gekomen middels zelfonderzoek, is het een gevolg van de uitslag van selectie van verzamelde kennis, een overtuiging of anderszins ?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Aad ik spreek zelden over iets alsof dat mij persoonlijk aangaat, maar als je wilt weten hoe ik me voel dan kan ik zeggen dat ik emoties ervaar. Ik heb m'n voorkeuren, kan iets of iemand liefhebben, me innig verbonden voelen, vloeken wanneer ik 'godverdegodver' weer eens op m'n tong bijt, of me voor m'n kop slaan als ik het eten heb laten aanbranden. Ik heb ook het voorstellingsvermogen om me voor te stellen dat ik zal vloeken of schrikken als ik in de auto gezeten plotseling gevaarlijk wordt gesneden en moet uitwijken.
Ik zou daarbij allesbehalve het idee hebben aangevallen of bedreigd te worden. Dus als het emotieloos zijn een voorwaarde is voor weten 'wat' ik ben, dan weet ik niet 'wat' ik ben.

Lieffie, voor mij is er geen onderscheid tussen 'weten wat je bent' en het persoonlijke.

Een mens is wat hij/zij laat zien in zijn/haar handelen.

Ik heb het niet over emotieloos.

Ik heb het over reacties/emoties die voortkomen uit het ego/denken.

Dat die reacties/emoties in het NU geen enkel nut/functie hebben.

Dat die reactie enkel egoreacties zijn, gebaseerd op de eigen werkelijkheid.

Mag allemaal van mij hoor maar als een mens echt wakker wil worden en in de werkelijkheid wilt leven (en het leven geeft je daar toe gelegenheden genoeg die je herkennen kunt mits het ego er niet zijn/haar draai aan geeft) zul je het onderscheid moeten zien wat uit je denken komt en wat niet.

Ach, dat denk ik natuurlijk maar.

Nogmaals, ja nogmaals, schreef ik al nogmaals, oh ja nogmaals, onderzoek wat er bij je is en dan zie je hoe dingen ontstaan.

Ik zeg niet dat dingen zoals vloeken niet mag maar als je kijkt hoe het ontstaat dan is het enkel een egodingetje en heft het niets met de werkelijkheid, 'onze aard' van doen.

Maar ja, het zit allemaal zo ingebakken, is allemaal zo gewoon geworden dat de mens niet meer terug kan herleiden hoe iets ontstaat.

Tis eb, ik ga weer met mijn emmertje voor de vloed zorgen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ergens voor uitwijken heeft wel degelijk diep down te maken met het idee van aangevallen worden te maken cq zich met de dood bedreigd voelen. Er zou geen schrik en/of vloeken zijn wanneer bovenstaande niet mee zou spelen.

Het enige wat je hoeft te doen is je zo'n situatie voor te stellen om dat te kunnen vaststellen.

Allereerst is een voorstelling van een voorval allesbehalve het voorval zelf en absoluut geen garantie dat het zich naar die voorstelling zal gaan afwikkelen. Het is evengoed mogelijk dat je de tijd ontbreekt om te schrikken of te vloeken omdat je het vege lijf moet redden.

De vraag voor een 'allebehalve-zelf-onderzoek' die als hypothese interessant kan zijn is of het vege lijf redden een overlevingsinstinct is of een idee aangevallen, c.q. met de dood bedreigd worden.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ergens voor uitwijken heeft wel degelijk diep down te maken met het idee van aangevallen worden te maken cq zich met de dood bedreigd voelen. Er zou geen schrik en/of vloeken zijn wanneer bovenstaande niet mee zou spelen.

Het enige wat je hoeft te doen is je zo'n situatie voor te stellen om dat te kunnen vaststellen.

Vagebond, ik gebruik je mooie woorden even ter eigen glorie.

In wezen bestaat er niet zoiets als; met de dood bedreigd voelen.

Dat gevoel kan er wel zijn maar het is een gevoel vanuit het denken.

Wat er hooguit in een situatie kan zijn is 'schrik' (wat niets anders is dan een natuurlijke prikkel van het lichaam dat constateert dat er iets gaande is/directe dreiging is/kan ontstaan) en een directe reactie om de dreiging/beschadiging van het lichaam te ontwijken/te voorkomen/zo min mogelijk te laten zijn.

Dat is in wezen wat er is.

De rest is vanuit het denken.

Vloeken draagt namelijk nergens toe bij en is een denken, een achteraf geneuzel, een egodingetje.

We hebben geen flauw idee wat de dood is en zijn er ook in wezen niet bang voor. Alles wat we voelen m.b.t. de dood is bedacht, is ontstaan uit het ego/de comfortzone, is een verkeerde vertaling van signalen van het lichaam door het denken. Of zijn signalen van de comfortzone/ego wat zichzelf in gevaar gebracht ziet.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Lieffie, voor mij is er geen onderscheid tussen 'weten wat je bent' en het persoonlijke.

Een mens is wat hij/zij laat zien in zijn/haar handelen.

Ik heb het niet over emotieloos.

Ik heb het over reacties/emoties die voortkomen uit het ego/denken.

Dat die reacties/emoties in het NU geen enkel nut/functie hebben.

Dat die reactie enkel egoreacties zijn, gebaseerd op de eigen werkelijkheid.

Mag allemaal van mij hoor maar als een mens echt wakker wil worden en in de werkelijkheid wilt leven (en het leven geeft je daar toe gelegenheden genoeg die je herkennen kunt mits het ego er niet zijn/haar draai aan geeft) zul je het onderscheid moeten zien wat uit je denken komt en wat niet.

Ach, dat denk ik natuurlijk maar.

Nogmaals, ja nogmaals, schreef ik al nogmaals, oh ja nogmaals, onderzoek wat er bij je is en dan zie je hoe dingen ontstaan.

Ik zeg niet dat dingen zoals vloeken niet mag maar als je kijkt hoe het ontstaat dan is het enkel een egodingetje en heft het niets met de werkelijkheid, 'onze aard' van doen.

Maar ja, het zit allemaal zo ingebakken, is allemaal zo gewoon geworden dat de mens niet meer terug kan herleiden hoe iets ontstaat.

Tis eb, ik ga weer met mijn emmertje voor de vloed zorgen.

Aad ik kan je niet volgen, wat bedoel je met geen onderscheid tussen 'weten wat je bent' en het persoonlijke ? Ik kan zeggen dat ik mijn handelen niet ben omdat ik de waarnemer er van ben bedoel je dat ?

Als je zegt dat je het had over emoties die voortkomen uit ego/denken was je niet erg duidelijk in je beschrijving. Ik kan me voorstellen dat je zoiets bedoeld als emotie vanwege de onhebbelijkheid iets niet te kunnen krijgen, het stampvoeten zeg maar. Maar als je het over emoties in het algemeen hebt laat je mij veel ruimte.

Ik vind dus dat je zorgvuldiger moet zijn in wat je wilt zeggen dat voorkomt dit gesoebat en een krakkemikkige discussie daarover.

Je zegt bijvoorbeeld dat reacties/emoties in het NU geen enkel nut/functie hebben ik vind dat nogal een bewering. Ik zou niet durven zeggen dat ze geen nut/functie hebben. Ze zijn er voor mij dus heeft het nut, is er een functie.

Ik krijg steeds de indruk dat jij, uitermate goed bedoeld overigens, de scherpe kantjes waaraan mensen zich kunnen bezeren ervan wilt afhalen middels het bewust worden van de aard er van.

Bewustwording is mooi, dat juich ik van harte toe. Maar bij 'weten wat je bent' valt de noodzaak van het alsnog bewust worden weg, dan ben je het al. Dus eigenlijk zeg ik zorg dat je weet 'wat' je bent en jij zegt wordt bewust.

Je kunt de hele martelgang, want het vraagt veel inzet, van bewust worden omzeilen. Ergens noem je 'weten wat je bent' een opstapje maar feitelijk is 'bewust worden' dat opstapje.

Onderzoek naar hoe de dingen ontstaan, waar ze vandaan komen is bewustwording, het helpt je inzicht te krijgen waardoor ze niet zo'n impact meer hebben, maar het is een lange weg die er te gaan is. Soms zeer zeker nodig maar niet altijd. Als er blokkades zijn die je verhinderen het onderzoek naar 'wat' je bent te doen, moeten die eerst uit de weg geruimd worden.

Wat mij betreft, ik vind vloeken gewoon lekker, ik zie mijn egodingetje daar niet in. Maar ik ben natuurlijk niet de maat der dingen.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Hab, je hebt niet goed geluisterd.

Je luistert door je eigen arrogantie/werkelijkheid.

Luister nog eens aub en dan zonder je eigen ervaringen, te denken hoe het zit.

Oh ja?

Tolle: *I accept what is.|
En dan : *It is like a ghust of wind, or......etc*.

Exemplarisch voor een mentale projectie waarbij je de werkelijheid vervangt door een plezierigere werkelijkheid.
Ik had heel goed geluisterd en opnieuw heel goed geluisterd en nu letterlijk ge-quote meneer Aart.

Arrogantie......?
Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.

Hab.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Oh ja?

Tolle: *I accept what is.|
En dan : *It is like a ghust of wind, or......etc*.

Exemplarisch voor een mentale projectie waarbij je de werkelijheid vervangt door een plezierigere werkelijkheid.
Ik had heel goed geluisterd en opnieuw heel goed geluisterd en nu letterlijk ge-quote meneer Aart.

Arrogantie......?
Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.

Hab.

Hab, ik wist wel dat je een schat bent.

Ik reageer nu enkel even op wat jij gehoord heb m.a.w. ik heb het filmpje nu niet beluisterd.

De goede man praat vanuit de natuurlijke staat van zijn (die ik herken en zo hier ook beleef maar dat ter zijde) tegen iemand die die staat niet kent/herkent. Hij moet dus woorden gebruiken die voor de ander begrijpelijk zijn.

In mijn oren zegt hij dus;

'I accept what is' daar bedoelt hij niet mee dat er een ik is die iets accepteert maar dat hij in dit geval het snijden waar neemt voor wat het is, er is snijden, meer niet.

Om het begrijpelijker te maken zegt hij; het is hetzelfde als een windvlaag, meer niet.

M.a.w. of hij nou gesneden wordt of een windvlaag wordt ervaren dat is voor hem hetzelfde.

Het is dus niet zo dat de goede man een beleving heeft zoals de meeste ego`s die zouden hebben en die beleving dan mentaal bewerkt en daardoor geen emotie zoals het gewoon geacht wordt heeft.

Je wilt niet weten hoe ik gevloekt hebt en geirriteerd ik raken kon.

Ik heb dat simpelweg zien wegvallen doordat er inzicht kwam/was hoe dingen ontstaan.

Ik had geen last van mijn vloeken of irritatie, ik hield het niet in of iets dergelijks.

Maar van nature is onze aard niet zo, het klopt niet en daardoor ging ik op onderzoek, gewoon zelf ondervinden en de mensen tegen komen die dat onderzoek al afgerond hadden en weer op de natuurlijke manier leefden, in de werkelijkheid stonden.

Ik zou maar bukken als ik u was.