The Seer and the seen ...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Wees niet bang, het is gewoon een collega ?.

Klef gedoe, en nogal afhankelijk..

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Klef gedoe, en nogal afhankelijk..

Hoe moet dat als je (nog) ouder wordt en hulpbehoevend ? ?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

het is gewoon een collega ?.

Hub krijgt aanwijzingen, wordt bij de hand genomen.. Nee, collega's doen dat niet, Papa's wel..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Als je doorgrondt wat hier geschreven staat heb je geen boek van Geurtz meer nodig.

Dezelfde wat hier staat, staat in zijn boek ook. Als men doorgrondt wat Geurtz schrijft, is er geen
pamper-mannetje meer nodig...
Zolang jij het boek niet gelezen hebt, blijft het voor jou dus gissen.

[Mihaela]

Ho zou jij dit in het Nederlands vertalen?

Zeg met jouw eigen woorden hoe jij dit ziet.

Geef een voorbeeld van een ervaring, waarin dit voor jou zo was/ is.
Geef ook een voorbeeld wanneer je ziet dat je in het
'false' begeeft.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ho zou jij dit in het Nederlands vertalen?

Zeg met jouw eigen woorden hoe jij dit ziet.

Geef een voorbeeld van een ervaring, waarin dit voor jou zo was/ is.
Geef ook een voorbeeld wanneer je ziet dat je in het
'false' begeeft.

"False" in het engelse taalgebied heeft een bredere connotatie dan gewoonlijk in de vertaling ervan naar voren komt.
Naar mijn smaak komt het nederlandse 'vervalsing' het dichtst in de buurt.
Vervalsing in de zin van iets dat op de werkelijkheid lijkt maar het niet is.
Binnen hetzelfde idioom wordt dan ook het woord 'illusie' gebruikt om de zinsbegoochelende aard van de werkelijkheid te duiden.

Als we voor het gemak even deze betekenis hanteren dan probeert Maharishi ons te vertellen dat we naar een vervalsing kijken.
Een vervalsing van wat?!

Iemand als Maharishi spreekt zelden in voor de hand liggende beelden of verwijzingen. Het is meestal subtieler en diepgaander dan je op het eerste gezicht zou denken.
Dat is naar mijn smaak ook hier het geval.
Als hij spreekt over 'dat wat we kunnen zien' , dan heeft hij het niet over de fenomenale wereld van de vijf zintuigen.
Vanuit zijn optiek zou dat tamelijk zinloos zijn.
Hij sprak en leefde diep geworteld in de traditie van Advaita Vedanta, een levensbeschouwing of filosofie die zich niet zo bezig houdt met de fysieke verschijnselen van de schepping.

Nee, waar Maharishi hier naar verwijst zijn de objecten die we in onszelf zien en waarvan we van een aantal zaken menen dat we dat zijn.
Het is eenvoudig vast te stellen, wanneer we naar een plant kijken, dat we die plant niet zijn.
Anders is het met zaken die zich in onze innerlijke wereld afspelen of hoedanigheden die we aan onszelf toeschrijven.
Deze zijn talloos en beheersen in de meeste gevallen ons bestaan door het geloof erin.
Als we van tijd tot tijd een stapje terug doen dan kunnen we op dat moment wel vaststellen dat we ook de meeste van die hoedanigheden niet zijn.

Maar de aanwijzing gaat nog verder dan dat. Het heeft m.i. te maken met het feit dat hij gewoonlijk omringd werd door adepten van Advaita Vedanta en spirituele zoekers die zijn aanwijzingen zochten.
Dat was zijn publiek en hij stemde bijgevolg zijn uitspraken op hen af.

Maar in het bijzonder deze uitspraak moeten we toch ook zien in het algemene kader van Advaita Vedanta en de traditie van onderricht die daarmee samenhangt.

Vanuit die traditie worden talloze hulpmiddelen aangeboden om de grondslag van je eigen bestaan te realiseren.
De meest beproefde methode daarin is om eindeloos vast te stellen wat het niet is.
Je kunt zijn aanwijzing zien in dat kader.

Het is algemeen aanvaard dat je deze oefening niet alleen kunt doen.
Dwz. het kan natuurlijk wel maar de kans is groot dat je verdwaald raakt.
Ja, verdwaald.

Hab