Dood

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

KiSs

(ik zoen even mee, een aangename bezigheid waar vandaag elders een begin mee is gemaakt en omdat ik vind dat er meer gezoend moet worden ...)

Dat initiatief ondersteun ik van harte. Lekker klef. KiSsKiSsKiSs

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik snap dat het jou raakt Moi. Jij hebt je portie wel gehad. Voor één mensenleven. En ik heb altijd bewondering voor de manier waarop jij je kruis toch maar steeds weet te dragen. Daar heb ik diep respect voor. En dat meen ik. Mijn gedachten gaan nu weer even naar je dochters en kleinkinderen uit. Welk een diep verdriet.

En de machteloosheid om je dierbaren hiertegen te kunnen beschermen. Dat is het grootste verdriet. Denk ik. Ik heb zelf geen kinderen. En daar ben ik innig dankbaar voor omdat ik ten enemale die kracht, die je nodig hebt om je hierdoor heen te slaan, ontbeer. Maar ja, mijn kracht ligt weer op een ander vlak. Maar petje af voor jou Moi, dat wou ik ook maar 's even gezegd hebben.

Wow Nadje, op dit moment doet geraaktheid even zijn werk moet ik zeggen, ( gelukkig ik ben ook maar een mens).
Dat eigenlijk een "vreemde" kan ervaren wat er werkelijk speelt in mijn gewaarzijn wat betreft het mij toegekomen leed/lijden ongelooflijk eigenlijk.
Het valt onder één noemer Verwondering.
Hierin is alles wat IS te ervaren waarin alles samenvalt.
Dankjewel.

[Danique]

Wow wat een mooi draadje...

[moi]

Sterker nog, het gaat voorbij emotie, begrip/denken!!

[Maria]

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Dat eigenlijk een "vreemde" kan ervaren wat er werkelijk speelt in mijn gewaarzijn wat betreft het mij toegekomen leed/lijden ongelooflijk eigenlijk.
Het valt onder één noemer Verwondering.
Hierin is alles wat IS te ervaren waarin alles samenvalt.
Dankjewel.

Het toegekomen leed/lijden van anderen/vreemden wat ik als zodanig ervaar, kan niet(s) anders zijn dan de ervaring van mijn eigen leed. En daarin ervaar ik dan toch het idee van vorige levens als steunend, omdat ik in mijn huidige leven geen (klein)kinderen heb. Althans niet van mezelf. Om aan te kunnen sluiten bij jouw ervaring, moet ik dus wel ergens in een vorig leven (of waar dan ook) de ervaring hebben opgedaan van het afscheid nemen (van het hebben) van eigen (klein)kinderen. En heeft het leven/het lot beslist dat ik in dit leven, die ervaring niet nog eens hoef door te maken. Het is nu dan ook mijn ervaring zowel prive als in mijn werk, dat ik juist door die afstand, (van het niet hebben van eigen kinderen) van (meer) waarde kan zijn voor betroffenen. Klinkt misschien gek, maar zo voelt het. Ik heb in feite mijn hele leven kinderen van anderen (mede) opgevoed. En door de afstand was ik daar goed in. En nog steeds. Nou ja...ik tik gewoon zomaar voor vorst en vaderland wat weg....niemand hoeft er verder iets mee....

[Nadje]

Vanavond de vriend op bezoek gehad wiens vader vorige week is overleden. Een gesprek over verleden, gezin van herkomst, conditioneringen, hoe lastig je daar van te bevrijden, maar ook de waarde die ze voor jou gehad hebben. Jij als product daarvan, wie je nu bent. Je moet je eerst ontdoen van de ketenen van je jeugd en je opvoeding, om ze daarna (indien gewenst) weer te kunnen omarmen.

Het afscheid is (pas) daar als jij daar klaar voor/mee bent. Als jij er vrede mee hebt. Gaat het (realisatie/verlichting) er uiteindelijk niet over dat je in vrede leeft? Vrede hebt met jezelf, je omgeving, je situatie, de mensen om je heen? Ook vrede hebt met het heen gaan van....mensen, omstandigheden...etc...? En vrede met het verwelkomen van nieuwe mensen, situaties?

Kun jij in vrede terugkijken? Ben jij tevreden met jezelf en met hoe je je leven vorm geeft? Als jij in vrede bent met jezelf, ben je het automatisch met je omgeving, met de wereld. En wordt die wereld een afspiegeling van de vrede die je in jezelf ervaart. Welke wereld wil jij zien?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Vanavond de vriend op bezoek gehad wiens vader vorige week is overleden. Een gesprek over verleden, gezin van herkomst, conditioneringen, hoe lastig je daar van te bevrijden, maar ook de waarde die ze voor jou gehad hebben. Jij als product daarvan, wie je nu bent. Je moet je eerst ontdoen van de ketenen van je jeugd en je opvoeding, om ze daarna (indien gewenst) weer te kunnen omarmen.

Het afscheid is (pas) daar als jij daar klaar voor/mee bent. Als jij er vrede mee hebt. Gaat het (realisatie/verlichting) er uiteindelijk niet over dat je in vrede leeft? Vrede hebt met jezelf, je omgeving, je situatie, de mensen om je heen? Ook vrede hebt met het heen gaan van....mensen, omstandigheden...etc...? En vrede met het verwelkomen van nieuwe mensen, situaties?

Kun jij in vrede terugkijken? Ben jij tevreden met jezelf en met hoe je je leven vorm geeft? Als jij in vrede bent met jezelf, ben je het automatisch met je omgeving, met de wereld. En wordt die wereld een afspiegeling van de vrede die je in jezelf ervaart. Welke wereld wil jij zien?

Wouw, ook mooi geschreven.
En een zoen en huggie voor jullie allemaal in dit topic.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Vanavond de vriend op bezoek gehad wiens vader vorige week is overleden. Een gesprek over verleden, gezin van herkomst, conditioneringen, hoe lastig je daar van te bevrijden, maar ook de waarde die ze voor jou gehad hebben. Jij als product daarvan, wie je nu bent. Je moet je eerst ontdoen van de ketenen van je jeugd en je opvoeding, om ze daarna (indien gewenst) weer te kunnen omarmen.

Het afscheid is (pas) daar als jij daar klaar voor/mee bent. Als jij er vrede mee hebt. Gaat het (realisatie/verlichting) er uiteindelijk niet over dat je in vrede leeft? Vrede hebt met jezelf, je omgeving, je situatie, de mensen om je heen? Ook vrede hebt met het heen gaan van....mensen, omstandigheden...etc...? En vrede met het verwelkomen van nieuwe mensen, situaties?

Kun jij in vrede terugkijken? Ben jij tevreden met jezelf en met hoe je je leven vorm geeft? Als jij in vrede bent met jezelf, ben je het automatisch met je omgeving, met de wereld. En wordt die wereld een afspiegeling van de vrede die je in jezelf ervaart. Welke wereld wil jij zien?

Nadje, liefje van me, het gaat niet om bevrijden, afscheid, vrede mee hebben, etc.

Tuurlijk is/lijkt dat wel zo gezien vanuit het ego/afhankelijkheid/nietheelheid maar het blijft een roeren in de brij/het ego.

Als er daadwerkelijk gezien/gevoeld wordt dat enkel de nietheelheid/afhankelijkheid/oude-energie zorgt voor al die belevingen/ervaringen van afscheid, vrede mee hebben, etc dan kan die afhankelijkheid/nietheelheid/etc oplossen en dan zal er niet zoiets meer bestaan/voorkomen als ergens vrede mee hebben, afscheid, verdriet en meer van die reut, toch?

Waar het uiteindelijk om gaat is dat je/de mens duidelijk het verschil gaat zien/voelen tussen heelheid en afhankelijkheid.

Er is heelheid of afhankelijkheid.

Er is in het moment zitten of in het verleden.

In het moment bestaat er niet zoiets de beleving van afscheid, vrede mee hebben, iets verwerken, etc.

Het enige waar we ons van kunnen bevrijden/kunnen doorzien is het zelfbeeld/oude energie.

In fases kan roeren zijn nut hebben maar hoe eerder de stap van hoofd naar werkelijkheid gezet kan worden, hoe beter.

Realisatie is enkel dat dat beroemde/beruchte JE verdampt is.

Is er geen JE meer waar zou JE dan vrede mee kunnen hebben.

Geen JE is 'vrede'.

Toch?

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Realisatie is enkel dat dat beroemde/beruchte JE verdampt is.

Is er geen JE meer waar zou JE dan vrede mee kunnen hebben.

Geen JE is 'vrede'.

Toch?

Toch?

Alles wordt gevoeld.
Maar door niemand.

Er is niemand meer om 'n gevoel aan op te hangen.
Leven blijft zichzelf leven.

Toch?