Ego'loos bestaan, kan dat?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Bewustzijn is de enige constante, niet de verschijnselen.
Maar antwoordend op Rob, bewustzijn is veranderlijk en evolueert.

Vraag; waarom roept het bewustzijn als die verschijnselen op, waarom creëert het bewustzijn dat?
Gewoon al de vraag waarom heeft het bewustzijn dat verderfelijk 'ego' gecreëert?
Kan het bewustzijn evolueren zonder die verschijningen die het oproept of zou het kunnen zijn dat zonder die verschijningen het bewustzijn zichzelf verliest?

Goeie vragen, onderzoek ze.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Lichaam en geest verschijnen in Bewustzijn. Daarmee bestaan ze ( en zijn dus echt) als uitdrukking van dat Bewustzijn. Maar net zoals ze verschijnen in Bewustzijn, verdwijnen ze ook weer in Bewustzijn, zoals bv in diepe slaap. Bewustzijn is de enige constante, niet de verschijnselen.

Hoe weet je zo zeker dat bewustzijn de enige constante is? Wanneer jij verdwijnt in de diepe slaap is er toch niks meer wat kan verifi?ren wat je beweerd?

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Medelijden is inderdaad een storperig surogaat voor de echte liefde; medeleven kan anders zijn maar glijdt te dikwijls af naar medelijden.

De linkse kerk was vroeger eerder gekant tegen het Christelijke aalmoezen uitdelen en ze hadden gelijk want de armen hadden recht op een menswaardig bestaan zoals iedereen; een menswaardig bestaan dat hen misgund werd en zelfs ontnomen werd door de ego-belangen van de machtigen van de maatschappij.

Vreemd niet om nu te constateren, in België toch in ieder geval, hoe de linkse kerk zelf met de klapschotel rondgaat? Waar zijn de linkse idealen de mist in gegaan?


Zou het kunnen nadat hun leiders zelf aangeschoven zijn aan de dis van de machtigen?

M.i is dat hoe het in de regel gaat.
Sociale politiek verwordt al gauw tot a-sociale politiek, de uitkomst verwaterd meestal tot iets zonder smaak noch kraak.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Hoe echt? Wat is echt eigenlijk? Is echt alleen maar dat wat niet vergankelijk is of ook dat wat je zelf schept qua gedachten en geloof en identificatie. Is dat niet ook weer een soort van illusie? De vorm is de buitenkant, als je die alleen maar ziet mis je de kern. Alleen de buitenkant is vergankelijk en veranderlijk maar daarom niet minder echt. Zoals de boom een "echte" expressie is van bewustzijn en toch ooit ook weer verdwenen. Is die daarom minder echt?
Als alles werkelijk een is kan niet iets niet echt zijn. Zelfs al is het vergankelijk.

Maar als dat zo is dan kan de 'echtheid' van ego alleen maar indirect zijn, omdat het afhankelijk is van de constatering dat het vorm' of contouren heeft.
In mijn bevinding verdwijnt de hoedanigheid en eigenschap van ego(Vasthouden/tegenhouden) als wordt gezien dat de echtheid ervan gebaseerd is op aannames. Maw, ego heeft van zichzelf geen oorzakelijke 'echtheid' en is dientengevolge altijd afhankelijk van aannames om zich ogenschijnlijk te kunnen profileren als 'echt'.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Maar als dat zo is dan kan de 'echtheid' van ego alleen maar indirect zijn, omdat het afhankelijk is van de constatering dat het vorm' of contouren heeft.
In mijn bevinding verdwijnt de hoedanigheid en eigenschap van ego(Vasthouden/tegenhouden) als wordt gezien dat de echtheid ervan gebaseerd is op aannames. Maw, ego heeft van zichzelf geen oorzakelijke 'echtheid' en is dientengevolge altijd afhankelijk van aannames om zich ogenschijnlijk te kunnen profileren als 'echt'.

Indirect, goede beschrijving idd. Alles komt uiteindelijk voort uit wat vormloos is en keert daarheen terug. Of niet weten we dat? Misschien gaat het vormen en scheppen eindeloos verder in hogere en ijlere dimensies? Al dan niet totdat de circel rond is.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Hoe weet je zo zeker dat bewustzijn de enige constante is? Wanneer jij verdwijnt in de diepe slaap is er toch niks meer wat kan verifi?ren wat je beweerd?

Nee? Wat word er dan wakker (gemaakt)? En wat registreert of je diep geslapen of naar gedroomd hebt?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Nee? Wat word er dan wakker (gemaakt)? En wat registreert of je diep geslapen of naar gedroomd hebt?

En wat komt dan hier vertellen dat het bewustzijn de enige constante is?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het is toch niet omdat iets vergankelijk is dat het op een bepaald ogenblik niet echt kan bestaan? Voor mij is de kern van het ontdekken van de illusie dat op een ogenblik dat men zijn gevoelens tot op het bot ontleedt, zijn ego tot het bot ontleedt dat men tot de conclusie komt dat er in feiten in de kern niets is; dat die gevoelens, dat ego op lucht gefundeerd waren en zijn. Maar zo lang ik in mijn lichaam hier vertoef, ben ik geen verschijning; zoals een boom zo lang hij niet in stukken gezaagd is of totaal vermolmd is een boom blijft en echt bestaat.Of zie ik het zoals altijd nog verkeerd in waarheidvinding?

Verkeerd? Alles wat beoordeeld wordt is persoonlijk en niet alomvattend als je uit moet gaan vanuit een observerend bewustzijn waar geen persoonlijke mening meer ten grondslag ligt. Kun je de vraag zo ook zelf beantwoorden?

Ik geloof niet dat ook maar iets op niets is gebaseerd, niets in die zin van echt niets en gebakken lucht en luchtledigheid. Wat ik wel weet is dat al deze dingen steeds transparenter worden en een keer ingezien oplossen oftwel de juiste plaats toebedeeld krijgen zolang dat nodig is voor het ervaren van wat bewustzijn drijft. Al maanden lang verblijvend in de stilte heb ik nog nooit zoveel volheid van de allesomvattende aanwezigheid in dit zogenaamde Niets ervaren. Ervaren is niet het goede woord, opgezogen treft het net iets beter. In die zin van ik ben er wel maar ik ben er ook niet (meer).

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Verkeerd? Alles wat beoordeeld wordt is persoonlijk en niet alomvattend als je uit moet gaan vanuit een observerend bewustzijn waar geen persoonlijke mening meer ten grondslag ligt. Kun je de vraag zo ook zelf beantwoorden?

Ik geloof niet dat ook maar iets op niets is gebaseerd, niets in die zin van echt niets en gebakken lucht en luchtledigheid. Wat ik wel weet is dat al deze dingen steeds transparenter worden en een keer ingezien oplossen oftwel de juiste plaats toebedeeld krijgen zolang dat nodig is voor het ervaren van wat bewustzijn drijft. Al maanden lang verblijvend in de stilte heb ik nog nooit zoveel volheid van de allesomvattende aanwezigheid in dit zogenaamde Niets ervaren. Ervaren is niet het goede woord, opgezogen treft het net iets beter.

Dat is inderdaad wat ook ik ondervonden heb toen ik tot het diepste van mijzelf doorgedrongen was, nl dat ik niet was, dat ik ondergedompeld was in een niets, maar een niets dat zo totaal vervuld was van alles. Nooit heb ik meer en dieper geleefd dan op die ogenblikken.
En daar is inderdaad alles één en daar zijn inderdaad geen grenzen meer.

Maar ik zie het nog altijd als een weg te gaan en ik kan mij moeilijk inbeelden dat enkel het inzicht hebben dat jezelf, je ego verbeelding is van het bewust zijn, volstaat om dat helemaal te doorvoelen en ook volledig te zijn.
Voor mij zijn het eerder schaarse momenten die ik steeds dikwijler en dikwijler kan bereiken en waarvan ik de duur steeds meer en meer kan rekken.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Indirect, goede beschrijving idd. Alles komt uiteindelijk voort uit wat vormloos is en keert daarheen terug. Of niet weten we dat? Misschien gaat het vormen en scheppen eindeloos verder in hogere en ijlere dimensies? Al dan niet totdat de circel rond is.

In die trant legde ik ook al een bevinding aan Looro voor.

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

De gevolgen worden 'weliswaar pril en voorzichtig direct oorzakelijk gekend, dat is in mijn bevinding het vervolg.

Dus niet een verder, hoger of dieper veeleer een oorzakelijk directer.