Wat is het NU?

[Aart]

HIER en NU

Even los van het filmpje, wat trouwens helderder is dan volgende woordenbrij; als je in gedachten bent dan ben je niet in het NU.

Dat niet in het NU zijn speelt zich wel af in het NU maar er heeft zich een vernauwing voorgedaan, een niet meer open zijn voor wat er op het moment aan werkelijkheid is.

Ik hoor nu buiten de vogeltjes, als ik in gedachten ben dan hoor ik de vogeltjes niet.

Als er hier muizen rond zouden lopen en er zou angst ontstaan dan zit ik in de gedachtenwereld en niet in het NU want in het NU lopen er gewoon muizen die niet met een bordje om de hals lopen waarop staat Adriaan we gaan je eens lekker opeten met zijn allen.

In het Nu is er dus enkel; muizen, dat is wat je kunt waarnemen.

Die mogelijke angst die ontstaat komt uit de gedachtenwereld en niet uit het NU.

Het NU zou een hulpmiddeltje kunnen zijn om dat verschil te kunnen zien tussen wat er werkelijk is en wat zich in de binnenwereld afspeelt.

Wat er zich in de binnenwereld afspeelt is voor 99,99% overbodige shit/ego maar dat is ander verhaal voor het slapen gaan.

[Pionne]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Dat klinkt alsof je NU niet in het NU bent?
Waar moet je daarvoor naartoe?
Er is niks anders, zelfs al denk je er niet te zijn.
Je BENT er altijd.
Je kunt er niet in en je kunt er niet uit.

Waar moet je naartoe?

Ogenblik-sem, natuurlijk ben je altijd in het NU. Maar als ik mij zorgen maak over werk dat af moet, en andere rottige verplichtingen van de komende week, dan voel ik mij niet in het nu. En ook niet als ik aan het nadenken ben over wat ik aan leuke dingen kan gaan doen. Of wat ik tegen die-en-die zal gaan zeggen.

Ik herinner mij dat ik me als kind in het nu voelde. Of althans, niet met de tijd bezig was. Ik kon uren in het gras of aan de slootkant naar beestjes kijken. Of knutselen en tekenen. Geen moment dacht ik aan de tijd.

Het probleem ontstond toen de verplichtingen in mijn leven kwamen.

Voor mij persoonlijk is mijn 'denken' het grootste probleem. Ik ben altijd aan het denken, wat ik ook aan het doen ben. Ik wéét dat dat het probleem is. Maar de remedie heb ik bepaald nog niet gevonden.

Heel banaal dus weer allemaal, bij mij!

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Waar moet je naartoe?

In je gedachtenwereld, je denken.

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Ogenblik-sem, natuurlijk ben je altijd in het NU. Maar als ik mij zorgen maak over werk dat af moet, en andere rottige verplichtingen van de komende week, dan voel ik mij niet in het nu.

...

Voor mij persoonlijk is mijn 'denken' het grootste probleem. Ik ben altijd aan het denken, wat ik ook aan het doen ben. Ik wéét dat dat het probleem is. Maar de remedie heb ik bepaald nog niet gevonden.

Volgens mij zit de clue veel meer in je aandacht. Fysiek ben je altijd aanwezig in het NU, maar met je aandacht kun je ook bij het verleden of de toekomst zijn. Je denken an sich is ook het punt niet, enkel dat je er zoveel aandacht aan geeft, dat je andere signalen mogelijk minder oppakt en het onprettig kan voelen als teveel energie naar het denken gaat.

Bovenstaande komt ook nog op de volgende manier samen: als je je aandacht geeft aan het NU, geef je hem vaak ook minder aan het denken WiNk.

Dus... remedie: je aandacht aan andere dingen geven .

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Ogenblik-sem, natuurlijk ben je altijd in het NU. Maar als ik mij zorgen maak over werk dat af moet, en andere rottige verplichtingen van de komende week, dan voel ik mij niet in het nu. En ook niet als ik aan het nadenken ben over wat ik aan leuke dingen kan gaan doen. Of wat ik tegen die-en-die zal gaan zeggen.

Ik herinner mij dat ik me als kind in het nu voelde. Of althans, niet met de tijd bezig was. Ik kon uren in het gras of aan de slootkant naar beestjes kijken. Of knutselen en tekenen. Geen moment dacht ik aan de tijd.

Het probleem ontstond toen de verplichtingen in mijn leven kwamen.

Voor mij persoonlijk is mijn 'denken' het grootste probleem. Ik ben altijd aan het denken, wat ik ook aan het doen ben. Ik wéét dat dat het probleem is. Maar de remedie heb ik bepaald nog niet gevonden.

Heel banaal dus weer allemaal, bij mij!

haha! Pionne, het is 'bij jou' banaall?

Think again..

Hoe harder je dat probleem wil oplossen hoe groter dat 'probleem' wordt.
En wat denk je van zien dat er een volautomatische denkmachine aan de gang is die je niet kunt stoppen en waarvoor je dan ook maar niet (meer) de moeite doet?

Leven leeft jou precies waar je moet zijn.
Met verplichtingen en al!
Dat ging toch ook allemaal vanzelf, toch?

Zo gaat 't ook verder.
Vanzelf.
Met en zonder gewilde en ongewilde (lees; problemen) zaken.

Trouwens, juist aan de problemen kun je zien dat alles vanzelf gaat.

De mens heeft maar 2 problemen:

1 - Hij wil niet wat er is
2 -Wil wel wat er niet is.

Alexander Smit

En dat gaat hier ook vanzelf.
Laat maar gaan zoals 't gaat.
Al levend word je vanzelf ontvouwd.
Alles wordt al levend vanzelf ontvouwd.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

haha! Pionne, het is 'bij jou' banaall?

Think again..

Hoe harder je dat probleem wil oplossen hoe groter dat 'probleem' wordt.
En wat denk je van zien dat er een volautomatische denkmachine aan de gang is die je niet kunt stoppen en waarvoor je dan ook maar niet (meer) de moeite doet?

Leven leeft jou precies waar je moet zijn.
Met verplichtingen en al!
Dat ging toch ook allemaal vanzelf, toch?

Zo gaat 't ook verder.
Vanzelf.
Met en zonder gewilde en ongewilde (lees; problemen) zaken.

Trouwens, juist aan de problemen kun je zien dat alles vanzelf gaat.

Mooi!

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Dat klinkt alsof je NU niet in het NU bent?
Waar moet je daarvoor naartoe?
Er is niks anders, zelfs al denk je er niet te zijn.
Je BENT er altijd.
Je kunt er niet in en je kunt er niet uit.

Waar moet je naartoe?

Ja.. dit vind ik ook een schitterende.
Thanks Sem.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Volgens mij zit de clue veel meer in je aandacht. Fysiek ben je altijd aanwezig in het NU, maar met je aandacht kun je ook bij het verleden of de toekomst zijn. Je denken an sich is ook het punt niet, enkel dat je er zoveel aandacht aan geeft, dat je andere signalen mogelijk minder oppakt en het onprettig kan voelen als teveel energie naar het denken gaat.

Bovenstaande komt ook nog op de volgende manier samen: als je je aandacht geeft aan het NU, geef je hem vaak ook minder aan het denken WiNk.

Dus... remedie: je aandacht aan andere dingen geven .

Esradha, KiSs, het 'wonderlijke is' dat dat Nu geen aandacht behoeft, het is er namelijk altijd, we zouden ons enkel kunnen afvragen waarom we denken en aandacht aan dat denken geven. Althans dat denk ik.

Zoals ik niet hoef te denken aan de ademhaling (staat voor het functionern van het lichaam) zo hoe ik ook niet te denken over mijn praktische leventje.

Er is gewoon die natuurlijke intelligentie (noem ik maar even zo) die de boel 'vanzelf regelt), ik hoef niet meer ergens over na te denken, in de zin van er mee bezig zijn want dat proces wordt toch in die bovenkamer op natuurlijke wijze al uitgevoerd. In stilte zijn en ploeps daar is waar ik niet over na heb hoeven denken. Ik bedoel; dat; ja maar zal ik zus of zal ik zo en wat als dat etc, is eigenlijk overbodige shit en een denken vanuit angst/controle en niet vanuit die vanzelf werkende intelligentie.

Ik hoop dat ik een beetje zinnig over kom anders moet ik maar weer gaan denken.

Denk dat ik ook flink off-topic ben.

[Aart]

Wat maakt de adem zo belangrijk?

De adem is altijd NU.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Wat maakt de adem zo belangrijk?

De adem is altijd NU.

Niet alleen de adem.