onvoorwaardelijk levensvoorbeeld.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ja daar kom ik op uit. Het eerste waar je op reageert waren gewoon mijn bevindingen, maar niet dat jij dat zegt. En die opmerking met de strijd begrijp ik niet, waar ik dat gezegd moet hebben. Allesomvattend is allesomvattend.

Ik haalde dat hier uit.

Liefde en acceptatie betekent niet automatisch dat je daarom jezelf moet vergeten en alles maar goed moet vinden waar je je niet in kunt vinden.

Zo zie je maar het is maar hoe iets overkomt bij de 'ander'.

Misschien niet wat je zelf bedoeld.
Het is net het lezen van eenzelfde boek ,door twee individuen, het lijkt nadien, of het twee verschillende boeken waren.
Men haalt eruit wat men zelf in zichzelf herkent.
Zo zie je dat je zelfs jezelf in twijfel moet trekken wat betreft waarheden.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zoals ik aan het uitvogelen ben, ik of gevoelloos of gewoon vanzelf gevoelig ongevoelig geraakt ben.

Vanuit onvoorwaardelijkheid kijk ik wat nu voor mij werkelijk waar is over het feit niets meer te voelen.
Ongeacht er situaties ontstaan in momenten, onlangs nog totaal over de toeren raakte , me in een machteloze situatie te zien verkeren.
Trek ik me dan even later terug in gevoelloosheid ,mede door het verleden?
Of is het een natuurlijk gevoelsleven.
Onderzoek gaande.

Acceptatie en Liefde transformeren gedachten en daaruit voortvloeiende gevoelens op een wijze dat ze niet kwellen maar integreren. Verdriet en boosheid kan er ook zijn zonder dat ego zich eraan laaft. Zonder iets te moeten of te laten.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Acceptatie en Liefde transformeren gedachten en daaruit voortvloeiende gevoelens op een wijze dat ze niet kwellen maar integreren. Verdriet en boosheid kan er ook zijn zonder dat ego zich eraan laaft. Zonder iets te moeten of te laten.

.....

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zoals ik aan het uitvogelen ben, ik of gevoelloos of gewoon vanzelf gevoelig ongevoelig geraakt ben.

Vanuit onvoorwaardelijkheid kijk ik wat nu voor mij werkelijk waar is over het feit niets meer te voelen.
Ongeacht er situaties ontstaan in momenten, onlangs nog totaal over de toeren raakte , me in een machteloze situatie te zien verkeren.
Trek ik me dan even later terug in gevoelloosheid ,mede door het verleden?
Of is het een natuurlijk gevoelsleven.
Onderzoek gaande.

gevoelloosheid? Natuurlijk? Of spreek je over anders voelen en je niet meer druk maken over dingen, waarvan je nu inziet dat die niet meer van belang zijn?

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

gevoelloosheid? Natuurlijk? Of spreek je over anders voelen en je niet meer druk maken over dingen, waarvan je nu inziet dat die niet meer van belang zijn?

Zoals ik al aangaf,
onderzoek gaande.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zoals ik al aangaf,
onderzoek gaande.

Ok?, ik laat je in alle onafhankelijkheid verder zoeken.