Bezig met de dood

[Rob]

Eerst dacht ik: ?niet aan denken?,
Dat heb ik toen gedaan,
Maar twee seconden later,
Dacht ik er toch weer aan.

Nee, zo eenvoudig is dat niet,
Want weet je, wat je doet,
Je denkt er ook aan als je denkt
Dat j?er niet aan denken moet.

Toon Hermans

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Caroline

De laatste tijd heb ik steeds vaker gedachten over de dood.
Ik ben niet bang om dood te gaan, merk ik.
Maar heb vervelende gedachten bij de manier waarop.

Tuurlijk, snap dat ik helemaal niet weten kan hoe ik dood zal gaan.
En dat het zodoende dus onzinnig is erover te denken.
Ik 'duw' de gedachten dan ook regelmatig weg, maar ze sluipen dan later toch weer binnen.
Mijn brein kan best akelige dingen verzinnen en dat voelt dan weer naar..
en dan bespeur ik al snel angst voor de manier waarop ik dood zal/kan gaan.

Nu weet ik niet exact waarom ik dit post.
Het is tweeerlei, denk ik.
Ik vraag me af of ik de enige ben die dit soort gedachten heeft en daarbij een soort angst voelt.
En ik vraag me af hoe ik er vanaf kom, want hoewel ik weet dat het irreeele gedachten zijn.. ze zijn er.
En of ik er nu wel of geen aandacht aan geeft.. ze sluipen steeds weer binnen.
De krengen

Caroline, ik had ook van die gedachten en de bijbehorende gevoelens m.a.w. het is gewoon menselijk, het maakt ons mens.

Dat laatste trap je toch niet in hoop ik.

Iedere gedachte die opkomt heeft een reden.

Heb je gekeken in welke situatie die gedachtes opkomen.

Bij mij had het met controle te maken.

Dit kreng sluipt weer snel naar waar het thuis hoort.

Doei.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door anjer

Caroline, ik voel dat ik moet/wil reageren. De andere reacties sturen jou de verkeerde kant uit: negeren e.d.

Wat heet verkeerd te zijn en wat is goed ?

Irrationele gedachten kunnen met hetzelfde instrument, de ratio, bestreden worden. Als er een rationele gedachte aan ten grondslag ligt kun je de oorzaak of de aard proberen te doorgronden of het er laten zijn.

[anjer]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Wat heet verkeerd te zijn en wat is goed ?

Irrationele gedachten kunnen met hetzelfde instrument, de ratio, bestreden worden. Als er een rationele gedachte aan ten grondslag ligt kun je de oorzaak of de aard proberen te doorgronden of het er laten zijn.

[Als je al weet dat het 'irrationele gedachten' zijn, dan is er geen probleem.
[Hier gaat het erom dat iemand haar gedachten over haar angst nog niet kent.

[Door redenatie gaat je angst niet weg; je redeneert hem tijdelijk weg that's all. Het vervelende is dat je daarna moet blijven redeneren om die angst weg te houden.
[Negeren kan, maar is evenmin effectief. Je moet namelijk bezig blijven zodat die angst niet meer de overhand krijgt.

[En de oorzaak van de angstige gedachten willen kennen? Dat kun je ook proberen door middel van redenatie, zoals: 'Kijk maar, er is nu helemaal geen muis of de muis doet echt niets, hoor, je hoeft niet bang te zijn'.
[Wat een onzin.
[Dat de muis niets doet zul je eerst zelf moeten ondervinden en dat betekent de angst tegemoet treden.

[In/achter sommige angsten zit een belangrijke boodschap.

[Angsten die je al kent en die af en toe weer opspelen als een mechanisme kun je negeren.
[
[Anja **********.

[Danique]

De gedachten ontstaan bij mij naar aanleiding van dingen die ik zie of lees.

Op de terugweg van onze vakantie passeerden we een uitgebrande auto op de snelweg en dan pats... er gaat dan vanalles door mijn hoofd.

Jaren geleden heb ik eens een artikel gelezen over een gezin waarbij een molotov-cocktail in huis was gegooid. De kinderkamer had vlam gevat en de moeder omschreef hoe ze haar kindje hoorde roepen: ?mama mijn voetje staat in brand? en er niet bij kon. Daar kan ik nog emotioneel van worden en ik herinner me de zinsnede uit het artikel als heb ik het net vijf minuten geleden gelezen.

Mijn gedachten kunnen nog lang na zoiets bezig zijn met zulke dingen.

Ik denk dus dat de gedachten niets met mij van doen hebben, maar met impulsen van buitenaf die geen uitweg vinden. Of zoiets..

Ik denk in ieder geval, in dit geval, dat het irrationele gedachten zijn en ik die het beste met de ratio kan aanpakken. Dat voelt voor mij als de juiste weg.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door anjer

[Als je al weet dat het 'irrationele gedachten' zijn, dan is er geen probleem.
[Hier gaat het erom dat iemand haar gedachten over haar angst nog niet kent.

[Door redenatie gaat je angst niet weg; je redeneert hem tijdelijk weg that's all. Het vervelende is dat je daarna moet blijven redeneren om die angst weg te houden.
[Negeren kan, maar is evenmin effectief. Je moet namelijk bezig blijven zodat die angst niet meer de overhand krijgt.

[En de oorzaak van de angstige gedachten willen kennen? Dat kun je ook proberen door middel van redenatie, zoals: 'Kijk maar, er is nu helemaal geen muis of de muis doet echt niets, hoor, je hoeft niet bang te zijn'.
[Wat een onzin.
[Dat de muis niets doet zul je eerst zelf moeten ondervinden en dat betekent de angst tegemoet treden.

[In/achter sommige angsten zit een belangrijke boodschap.

[Angsten die je al kent en die af en toe weer opspelen als een mechanisme kun je negeren.

Wanneer je het denken (laat ik het vooral voorzichtig zeggen voor je als een dolle tekeer gaat) beschouwd, zoals je in je boek doet, als een afwijking, kan er in mijn opvatting (de interpetatie is door jou tegengesproken) geen dienstbare werkzaamheid meer vanuit gaan.

Je geeft in het dagelijks praktijk aan dat het met die afwijking kennelijk niet zo'n vaart loopt, maar ik vind de bewering dat het een afwijking is dan al mank gaan. Voor mij is je titel dan ook geen vraag maar een opvatting, en wel in de betekenis van alles of niets. Het moet je vervolgens ook in het lastig parket brengen het denken als instrument (als behulpzaam) te benutten.

Dat irrationele gedachten geen probleem zijn is afgedaan met je opvatting, de werkelijkheid is bizar en blijft er desondanks op gespannen voet mee staan.

Je advies als van de door je voorgestane 'natuurlijke mens' die doet heel natuurlijk aan en volgens mij doe je daar in die situatie zijnde goed aan al geef je hier geen richtlijn wat je in dat geval precies te doen staat met 'maak het zo erg als je wilt'.
Je legt ook wel erg veel nadruk op de onjuistheid van een andere benadering.

Als zijnde geen 'natuurlijke mens' wat zag je dan precies in die drol, ik interpreteer dat god op de kerk schijt, hetgeen ik zelf zou doen als ik god was. Maar kwamen jouw angstige gedachten uit de achtergrond van een kerkelijke opvoeding ?

[anjer]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Wanneer je het denken (laat ik het vooral voorzichtig zeggen voor je als een dolle tekeer gaat) beschouwd, zoals je in je boek doet, als een afwijking, kan er in mijn opvatting (de interpetatie is door jou tegengesproken) geen dienstbare werkzaamheid meer vanuit gaan.

Je geeft in het dagelijks praktijk aan dat het met die afwijking kennelijk niet zo'n vaart loopt, maar ik vind de bewering dat het een afwijking is dan al mank gaan. Voor mij is je titel dan ook geen vraag maar een opvatting, en wel in de betekenis van alles of niets. Het moet je vervolgens ook in het lastig parket brengen het denken als instrument (als behulpzaam) te benutten.

Dat irrationele gedachten geen probleem zijn is afgedaan met je opvatting, de werkelijkheid is bizar en blijft er desondanks op gespannen voet mee staan.

Je advies als van de door je voorgestane 'natuurlijke mens' die doet heel natuurlijk aan en volgens mij doe je daar in die situatie zijnde goed aan al geef je hier geen richtlijn wat je in dat geval precies te doen staat met 'maak het zo erg als je wilt'.
Je legt ook wel erg veel nadruk op de onjuistheid van een andere benadering.

Als zijnde geen 'natuurlijke mens' wat zag je dan precies in die drol, ik interpreteer dat god op de kerk schijt, hetgeen ik zelf zou doen als ik god was. Maar kwamen jouw angstige gedachten uit de achtergrond van een kerkelijke opvoeding ?

Ik kan dit niet lezen, Renoir. M'n denken doet het niet meer.
Ik wil je wel antwoorden als je een directe en duidelijke vraag stelt.

Anja Oldegbrts.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door anjer

Ik kan dit niet lezen, Renoir. M'n denken doet het niet meer.
Ik wil je wel antwoorden als je een directe en duidelijke vraag stelt.

Anja Oldegbrts.

Ik begrijp dat het een vrijwel ondoenlijke inspanning betekend, dat de lust je ontbreekt oid. Niettemin kan het denken dat wel aan.

Maar het is goed zo.

[anjer]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik begrijp dat het een vrijwel ondoenlijke inspanning betekend, dat de lust je ontbreekt oid. Niettemin kan het denken dat wel aan.

Maar het is goed zo.

Ik vond jouw eerdere reactie er één van herkenning, maar die heb je weggehaald.

Je methode is zinloos, Renoir.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door anjer

Ik vond jouw eerdere reactie er één van herkenning, maar die heb je weggehaald.

Je methode is zinloos, Renoir.

Ik zit dan ook niet voor één gat gevangen, m'n denkbare mogelijkheden zijn eindeloos.

Waarin zie jij een methode (werkwijze, systeem, techniek), nog afgezien daarvan dat het een conclussie ontstaan uit het denken is op een verhaal van mij waarvan je zegt niet in staat te zijn het te lezen ?