Hanen gevecht

[diane]

Gefeliciteerd Ulla!

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Dat mijn kleindochter van 2 opeens out of the bleu tegen me zegt:

Ik hou jang jou.

Mijn kleinzoon van 2 inmense pijnen doorstaat in zijn onmenswaardig bestaan zo vecht , wij met zijn allen incl. zijn ouders hem met liefde/loslaten, terug te geven aan het grote geheel om hem te bevrijden van zijn strijd.
Maar zolang dat niet zo is, met/voor hem vechten in zijn strijd.
Een glimlach laat zien.

De tegenstelling van lijden en vreugde...

Het in vrede kunnen los-laten.

En intussen blijven steunen zolang de strijd duurt.

Geen woorden.

[Mihaela]

het regende zo zo zoooooo hevig toen ik klaar was met werken. Ik besloot om nog niet te gaan wandelen, dus ging ik door met werken. Genoeg te doen.
Ineens was het droog, en ging ik naar huis wandelen.
Ik heb nu een gevoel van verwondering, alsof ik mezelf net een cadeautje heb gegeven.
Normaal gesproken ga ik maar, weer of geen weer... Ik wandel hoe dan ook heel graag...

De wandeling was zo fijn, het zonnetje drong zich uiteindelijk ook door, door de donkere wolken.
Ik typ nu hier en kijk uit het raam.
Nu schijnt de zon over de blije bomen en de dure auto's ; auto's van de buren, mijn auto staat er ook mooi tussen.
Wat hebben wij het hier rijk he?

... maar goed, wat wilde ik eigenlijk zeggen?
Mijn broertje ligt op het sterven. Ik ga er naar toe over een week. Alles raakt me deze dagen, en brengt mijn gevoel daar in verband mee.
Tijdens mijn wandeling zag ik twee prachtige, hele heeele jonge, boompjes. De bladeren waren zo vers, en het zonnetje en de regen druppels sierde ze zo mooi, dat ik aan geboorte dacht.

De dood die nadert, en dan weer nieuwe leven. Zo dicht bij elkaar..

Van harte gefeliciteerd Ulla.
Moge het leven hem het overvloed schenken. Moge hij daar oog en hart voor hebben..

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

De tegenstelling van lijden en vreugde...

Het in vrede kunnen los-laten.

En intussen blijven steunen zolang de strijd duurt.

Geen woorden.

...........

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

en nu...de behoefte om dit lied te plaatsen...ANOUK
voor jou?
voor iemand anders?
voor mezelf?

Dank je Glans. Ik ga er naar luisteren.

[Ogenblik-sem]

@Ulla,

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Dat mijn kleindochter van 2 opeens out of the bleu tegen me zegt:

Ik hou jang jou.

Mijn kleinzoon van 2 inmense pijnen doorstaat in zijn onmenswaardig bestaan zo vecht , wij met zijn allen incl. zijn ouders hem met liefde/loslaten, terug te geven aan het grote geheel om hem te bevrijden van zijn strijd.
Maar zolang dat niet zo is, met/voor hem vechten in zijn strijd.
Een glimlach laat zien.

Volgens mij hebben wij hier nog eens kort een foto mogen zien van jou en de twee kleinkinderen, als ik me goed herinner waren ze op dezelfde dag geboren. En dan nu dit te lezen..... sterkte Moi.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Volgens mij hebben wij hier nog eens kort een foto mogen zien van jou en de twee kleinkinderen, als ik me goed herinner waren ze op dezelfde dag geboren. En dan nu dit te lezen..... sterkte Moi.

Goed van je Maria, dat je dat nog weet.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Goed van je Maria, dat je dat nog weet.

Ik kan het me ook nog herinneren. Was je niet zelfs op t.v. ermee? Hart van Nederland o.i.d? Beide dochters op dezelfde dag bevallen. En dan nu dit. Wat een hard gelag voor je beide dochters ook en nog eens extra vanwege de verbondenheid. En dat in de wetenschap dat juist die verbondenheid het draaglijk maakt. Bijzonder. De wonderen des levens.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

... maar goed, wat wilde ik eigenlijk zeggen?
Mijn broertje ligt op het sterven. Ik ga er naar toe over een week. Alles raakt me deze dagen, en brengt mijn gevoel daar in verband mee.
Tijdens mijn wandeling zag ik twee prachtige, hele heeele jonge, boompjes. De bladeren waren zo vers, en het zonnetje en de regen druppels sierde ze zo mooi, dat ik aan geboorte dacht.

De dood die nadert, en dan weer nieuwe leven. Zo dicht bij elkaar..

Ieder afscheid is tevens het begin van iets nieuws. Afscheid nemen van iemand die je dierbaar is en na staat doet pijn. Mooi dat je zo hebt genoten van de wandeling. In contact treden met de natuur brengt je altijd terug tot je essentie en dat maakt de pijn draaglijk. Ik wens je sterkte tijdens dit proces van afscheid nemen.